Zittingsdagen in januari 2007

RELAAS ZITTINGEN

JANUARI 2007

08 januari 2007

In de laatste zitting van vorig jaar had de Openbare Aanklager de archivering van de “zaak Egunkaria” gevraagd bij gebrek aan bewijzen. Er kon niet worden vastgesteld dat de krant, of in zijn totaliteit de beklaagden, geholpen hadden bij de actie van ETA.

Verdediger Iñigo Iruin nam vandaag bij de hervatting van het proces het woord, en onderstreepte nogmaals dit belangrijk feit. Onmiddellijk hieraan vastknopend had hij een verzoek klaar, maar alvorens de argumentatie hiervoor te kunnen verwoorden, werd hij al onderbroken door Angela Murillo. Na een kort reces mocht hij dan toch zijn verweer verwoorden, in zoverre de redenen zuiver juridisch zouden zijn.

Kort samengevat, kwam dit hier op neer. De bewijslast, de bewijsstukken, de documenten, de structuur en het karakter van de nog te behandelen zaken, vinden allemaal grotendeels hun oorsprong en bewijslast (veelal dezelfde documenten met aanklachten) in de gearchiveerde aanklacht van de “zaak Egunkaria”. Met als gevolg dat er dus ook hier aan de beschuldigingen geen enkele waarde kan gehecht worden. De enige mogelijkheid is dus vrijspraak (sentencia absolutoria). Iruin vroeg dan ook aan de Openbare Aanklager om af te zien van zijn betoog en onmiddellijk over te gaan naar de fase van besluitvorming. De OA ging daar niet op in en verzekerde dat hij eventuele modificaties op de bewijslast zal meenemen in zijn besluit.

Daarop had Iruin nog een ander verzoek: de beklaagden te ontlasten om aanwezig te zijn tijdens de betogen. Angela Murillo had ditmaal geen bezwaar, maar toch besliste het voltallige Hof dit verzoek te verwerpen.

09 januari 2007

Het betoog van de Openbare Aanklager houdt in dat er 1038 pagina’s moeten worden voorgelezen en dat er een onbepaald aantal videobanden moeten bekeken worden. Alhoewel de OA, zowel als de burgerlijke partij AVT, het nut niet inzagen van de aanwezigheid van de beklaagden om dit saaie en tijdrovende deel van het proces bij te wonen, oordeelde het Hof er anders over. Alle beklaagden moeten aanwezig zijn, zelfs als de stukken niets met hen te maken hebben. De verdediging klaagde deze werkwijze aan en liet verstaan dat het Hof zich liet leiden door de recente gebeurtenissen in Madrid en de opgeklopte haat in de regimepers. Schuldig of niet, er moest hard opgetreden worden.

Enrique Molina, de OA, overhandigde daarop de lijst met de documenten van zijn betoog, die vermoedelijk een tijdspanne van een paar weken zullen in beslag nemen. De vertegenwoordiger van AVT vroeg één dag de tijd om zijn documenten op te stellen. De verdediger Kepa Landa onderstreepte dat er nieuwe (vermeende) bewijzen aangebracht werden, wat niet reglementair is in het verloop van het proces. Want de opsomming in de lijst van de OA kwam niet volledig overeen met de reeds genotuleerde besluiten. Daarom vroeg hij een verdaging van de zittingen van minimum één week om de lijst grondig te analyseren. Als dat niet toegestaan werd, zou dat een grove schending van het recht van verdediging zijn.

Angela Murillo, die blijkbaar alleen haar eigen recht kent, gaf niet toe en verdaagde de zitting naar woensdag, 10 januari 2007 om 9.30 u. Dat is exact de tijd die AVT vroeg om hun documentenlijst op te stellen. Toen José María Elosua opperde dat alle verdedigers en ook de beklaagden de begrafenis van de moeder van Javier Salutregi wilden bijwonen, gaf Murillo geen strobreed toe. Toch werd nadien, bij overleg tussen alle verdedigers en het Hof, de zitting verdaagd naar maandag, 15 januari 2007.

15 januari 2007

Het Tribunaal heeft zich dus aan geen kanten gestoord aan de argumenten van de verdediging en beval de start van het voorlezen van de duizend en zoveel pagina’s. De verdediging overhandigde daarop een bezwaarschrift tegen de lijst van de documenten, maar de voorzitster van het Hof, Angelo Murillo, nam nauwelijks de tijd en de moeite om de argumentatie te lezen. Nochtans toonde de verdediger José María Elosua aan dat er nieuwe bewijsstukken bijgevoegd waren, dat er documenten bijgevoegd werden die niet eens geregistreerd werden, dat er pagina’s bijgevoegd werden die vertalingen waren zonder geijkt te zijn, dat er documenten bijgevoegd werden die zelfs de originelen niet waren en dat belangrijke documenten “à décharge” helemaal niet in de lijst voorkwamen. José María Elosua vroeg daarop de voorlezing stop te zetten, maar Angela Murillo liet zonder verpinken begaan. Zij benoemde een functionaris, die zelfs niet geaccrediteerd is, om de gerechtelijke secretaris bij te springen bij het voorlezen van de documenten. Andermaal onder zwaar protest van de verdediging.

16 januari 2007

De beklaagden in het proces hebben vandaag andermaal uiting gegeven aan hun “belevenissen” als gefolterde. Niet alleen de feiten henzelf aangedaan kwamen aan bod, maar de aanklacht omvatte bewijsmateriaal van alle slachtoffers van foltering. Zij overhandigden hun klacht aan het Hof, aan de Openbare Aanklager en aan de aanwezige internationale organisaties en pers. De houding van de opeenvolgende regeringen van de Spaanse Staat en de manier waarop zij met de praktijk van het folteren omgaan, werd dik in de verf gezet. De documenten, die door José Luis Elkoro, Jexux Mari Zalakain, Teresa Toda en Txema Matanzas werden uitgedeeld, werden opgesteld onder de redactie van de Convención contra la Tortura de la ONU (UNO-conventie tegen foltering), Amnistía Internacional, Torturaren Aurkako Taldea (TAT) en het Comité para la Prevención de la Tortura de la UE (CPT), om maar enkele te noemen. In die documenten werden dan ook aanbevelingen gedaan om de praktijk van het folteren volledig uit te roeien. Terwijl de documenten werden uitgedeeld, bleven de beklaagden rechtop staan, met goed zichtbaar in de hand de voorpagina van een document van de Convención contra la Tortura de la ONU. Ze droegen allemaal een T-shirt met als opschrift: “Torturari stop!” (stop het folteren). Mikel Korta en Teresa Toda legden aan Angela Murillo de betekenis van de actie uit: “In deze rechtszaak worden verklaringen, onder foltering afgelegd, zonder meer als wettelijke bewijslast opgenomen. Omdat niet alleen wij dit beweren, hebben wij de gegevens van internationale organisaties verspreid, die dit bevestigen en ook aanklagen”.

Op dat moment kwam de voorzitster tussenbeide met de vraag dat iedereen zou gaan zitten. Merkwaardig is het feit dat noch het Hof, noch de Openbare Aanklager, de documenten hebben geweigerd. Magistraat Luis Martínez de Salinas nam zelfs de tijd, om gedurende de zitting, de documenten volledig te lezen.

Intussen werden de verklaringen van Mikel Egibar, Nekane Txapartegi, Xabier Alegria en Xabier Arregi verder voorgelezen, alhoewel zij aan het Hof verklaard hadden dat deze bewijslast onder foltering werd afgedwongen.

17 januari 2007

De vertaling van heel wat documenten die deel uitmaken van het proces 18/98 en die op vraag van de Openbare Aanklager zullen voorgelezen worden, zijn voorwerp van hevig protest bij de advocaten van de verdediging. Hun bezwaar ligt nochtans voor de hand: de personen die belast zijn met de vertaling hebben niet de noodzakelijke kwalificatie, zijn geen beëdigde vertaler-tolk en wat erger is, ze hebben de voorbije zittingen bijgewoond waardoor zij uiteraard beïnvloed werden door het verloop van het proces. Bovendien moeten zij nog eens documenten vertalen die al door de Guardia Civil en door de Spaanse Politie vertaald werden. Het is dus evident dat verschillende documenten verschillende vertalingen zullen opleveren, zodat het Hof in de onwetendheid zal verkeren welk document de werkelijke, de echte betekenis zal weergeven. Maar geen nood, het Hof zal wel die vertaling er uit halen die hen het beste uitkomt. Dus werd voortzetting van de lezing, waaronder het document “Piztu Euskal Herria” (*). s’ Middags werden de zittingen opgeschort (zoals gewoonlijk stoppen de zittingen op woensdagmiddag) tot maandag, 22 januari 2007.

(*)“Piztu Euskal Herria”.

Het uiteindelijke doel van Piztu is de creatie van een onafhankelijke democratische én socialistische staat in Baskenland. Deze staat zou een federale vorm moeten hebben. Onafhankelijkheid is een vereiste omdat dat volgens Piztu dit de enige manier is om de toekomst van Baskenland te waarborgen, om te strijden tegen de uniformiteit die Baskenland wordt opgedrongen. Socialisme is een vereiste omdat dit het enige middel zou zijn om tegen het onrechtvaardige kapitalisme en de huidige globalisering in te gaan. Piztu koppelt dit socialisme aan de democratie, omdat ze vindt dat het socialisme vanuit het volk moet komen en dat de uiterste vorm van democratie automatisch tot socialisme lijkt. De democratie die men voorstaat, dient dan ook uit te gaan van de participatie van het volk en de verschillende organisaties die deze participatie tot uitdrukking brengen. Verder is men voor een federale staat, omdat dit recht doet aan de verschillende provincies met hun in veel opzichten verschillende geschiedenis en gewoontes. Piztu stelt dat één van de grootste fouten die een revolutionaire organisatie kan maken het blijven vasthouden is aan oude ideeën en strategieën. Men vindt bovendien dat de organisatie van de onafhankelijkheidsbeweging een afspiegeling dient te zijn van de maatschappij waarvoor men strijdt. Vandaar dat Piztu als voornaamste strijdmethode de burgerlijke ongehoorzaamheid en de strijd van de massa voorstelt. Hieronder verstaat men het links laten liggen van Spanje en Frankrijk door het simpelweg beginnen met de creatie van een onafhankelijke staat. Men stelt hiervoor de creatie van een nationaal Baskisch congres waaraan alle progressieve en Abertzale krachten deel kunnen nemen. Ook wil men de achterban aan zich binden door ook voor hen een soort organisatievorm op te richten. De leden van deze organisatie zijn de militante achterban, de mensen die meedoen aan de strijd, die vergaderingen bezoeken en die contributie betalen. Deze Lagun (nationaal Baskisch congres) zou door middel van referenda de politieke lijn van de onafhankelijkheidsbeweging moeten kunnen bepalen. Over de huidige strijdmethoden van de onafhankelijkheidsbeweging laat Piztu zich niet helder uit.

22 januari - 24 januari 2007

De drie voorbehouden procesdagen (maandag, dinsdag en woensdagvoormiddag) van deze week stonden volledig in het teken van het voorlezen van de documenten met bewijslast, door de Openbare aanklager en waarover heel wat te doen is geweest (zie voorgaande artikels). Er zou dus weinig relevants te vertellen zijn.

En toch.

De bijdrage van deze tweede lezing is overbodig en de bewijslast is zoals vroeger gezegd uiterst betwistbaar. Zowel beklaagden, en nu ook het tribunaal zelf (in tegenstelling tot vroeger), de verdediging, een secretaris, de twee functionarissen die de bewijslast moeten voorlezen en één aanwezige, geaccrediteerde journalist, zijn het blijkbaar beu. Alhoewel de verdediging gevraagd had de voorlezing niet houden, om tijd te winnen, werd dit nochtans door het Hof afgewezen (de pesterijen moesten doorgaan). En nu komt “boontje om zijn loontje”, in de zin van het proces over de aanslagen van 11-M 2004 op de treinstations te Madrid (verder meer).

Voor volgende week is voorzien dat ook op donderdag en vrijdag kan geprocedeerd worden, mocht dat nodig zijn. De plotselinge haast wordt ingegeven door het feit dat half februari waarschijnlijk het proces moet starten tegen de beschuldigden van de aanslagen van 11-M 2004 op de treinstations te Madrid. Een aantal zalen moet daarom aangepast worden, ook de huidige zaal voor het proces 18/98.

De volgende fases zullen dus in ijltempo moeten afgehandeld worden:

  1. de initiële aanklacht aanpassen aan op basis van de verhoren (zo was er b.v. geen bewijs voor Egunkaria, enz…), de presentatie van de aangepaste besluiten en de strafvordering die mogelijks ook aangepast moet worden

  2. de lezing door het tribunaal zelf van de strafmaat

Intussen hebben de persmuskieten ( er zijn dan 100 geaccrediteerde journalisten voorzien) een algemene repetitie gehouden, met de fascisten van COPE voorop, om hun posities in de rechtzaal te positioneren. Let wel, dit gebeurde allemaal tijdens de zitting van dinsdag, 23 januari 2007, op het nu aan gang zijnde proces. Er werd niet het minste respect getoond, en het lawaai van het journaille was zo luid dat er geen woord van de voorlezing van de bewijslast gehoord kon worden. Er werd ook geen reactie opgemerkt van de voorzitster Angela Murillo (het waren maar Basken die terechtstonden). De regimepers heeft nu een ander speeltje gevonden.

29 januari 2007

Gisteren werd dan de voorlezing van de documenten met bewijslast beëindigd. Als voordien werd aangekondigd dat dit een paar weken zou duren en dit nu in een paar dagen gepresteerd werd, kan men zich de vraag stellen over de noodzaak van die voorlezing. Wat wel vast staat, is dat het op een drafje gebeurd is, en wie heeft daar iets aan?

De advocaten van de verdediging hebben nogmaals protest aangetekend omdat de oorsprong van veel documenten niet meer te achterhalen is. Over het “project Udaletxe” baseerde men zich nu op kopieën, omdat de originele stukken niet bestaan. Men kan zich dus afvragen of ze er ooit wel geweest zijn. Feit is dat dit project door onderzoeksrechter Garzón als fundamenteel beschouwd werd in de opbouw van deze zaak en andere nog hangende zaken.

Verscheidene documenten die het Openbare Ministerie, Enrique Molina, aanhaalde, werden op grote schermen geprojecteerd. De voorzitster, Angela Murillo, rechtvaardigde dit door te stellen dat de hele rechtszaal er op die manier getuige kon van zijn.

Vanaf 30.01.2007 volgen dan de voorlezing van de documenten op vraag van de burgerlijke partij, AVT en daaropvolgend het afspelen van bandopnames op vraag van Enrique Molina.

30 januari 2007

Zoals voorzien was, werd deze week door de secretaris en zijn hulpje de voorlezing van de documenten, gevraagd door de Openbare Aanklager, beëindigd. Om helemaal de idiotie te beklemtonen had de burgerlijke partij (AVT) ook een voorlezing van documenten gevraagd, waarbij een groot aantal stukken zaten die pas werden voorgelezen.

Nu moeten de bandopnamen, met de politie-interventies erop, nog beluisterd worden. Dat zou maandag, 5 februari moeten afgehandeld zijn. Daarna worden de besluiten van het Openbaar Ministerie voorgelezen, een kanjer van meer dan 200 pagina’s.

>>>>>>>>