De oplossing is verder af dan ooit
Omstreeks 09.00u vanmorgen, 30 december 2006, is op de Terminal 4 van Barajas een zware autobom ontploft. Er zijn een behoorlijk aantal lichtgewonden en veel materiële schade. Twee Ecuadorianen zijn vermist, vermoedelijk omgekomen. De aanslag werd aangekondigd vanuit een telefooncel naar het nummer 112 van de spoeddiensten SOS-Deiak van Guipúzcoa. Bij een tweede waarschuwing zei een persoon in opdracht van ETA te bellen.
ETA-COMMUNIQUÉ
09.01.2007
In een communiqué, vandaag 09 januari 2007 verstuurd aan de krant GARA, verklaart ETA verantwoordelijk te zijn voor de aanslag op de luchthaven Barajas.
ETA handhaaft het staakt-het-vuren van 22 maart 2006!
ETA had zeker niet de bedoeling slachtoffers te maken, en klaagt aan dat de autoriteiten geen rekening hebben gehouden met hun waarschuwing, tot 3 maal toe. De exacte plaats van de bomauto werd vrijgegeven. Ook de waarschuwing niet aan de bom te komen, werd doorgegeven. ETA vraagt zich af waarom de parking dan niet volledig ontruimd werd, terwijl 1 uur op voorhand de waarschuwing bekend raakte.
ETA stelt de regering, de PSOE en de PNV van Imaz verantwoordelijk voor de ernstige situatie.
ETA drukt kristalhelder de wil uit om het vredesproces te stimuleren en te versterken, maar verwittigt terzelfder tijd dat zij het recht voorbehouden te reageren als de agressie op de abertzales en op Euskal Herria blijven voortduren.
ETA verbreekt het bestand
...Por último, ETA quiere expresar que interrumpe el alto el fuego permamente y que ha tomado la decisión de reanudar las acciones en defensa de Euskal Herria en todos los frentes a partir de las 00:00 horas del 6 de junio de 2007...
En Euskal Herria, junio de 2007
De gewapende Baskische afscheidingsbeweging ETA heeft aangekondigd dat ze vanaf middernacht, 6 juni 2007, het staakt-het-vuren opheft.
De Baskische krant “Berria” publiceert op 5 juni 2007, een officiële verklaring van de ETA.
6 juni 2007
00:00u
Het communiqué
Hier volgt een vrije vertaling van het ETA-communiqué.
“ETA, de socialistische organisatie voor de nationale bevrijding van Baskenland, wenst het volgende te communiceren aan de Basken:
De tijd voor opheldering is aangebroken. Euskal Herria moet nu de stappen zetten om de actuele institutionele verdeeldheid te overstijgen en om een onafhankelijke staat te construeren. Duizenden en duizenden stemmen hebben hun voorkeur gegeven aan een politieke verandering, duizenden en duizenden stemmen zijn pro wat betreft de toekomst van dit volk. Ook ETA positioneert zich ten gunste van een bevrijdingproces voor ons volk, een proces met als doel, zonder enige twijfel, de onafhankelijk staat Euskal Herria. Maar om dit te bereiken, is het noodzakelijk een eenduidig doel vast te leggen. Dit houdt in dat Euskal Herria de volgende territoria moet omvatten: Navarra, Álava, Vizcaya en Guipúzcoa, met eveneens de opname van Lapurdi, Baja Navarra en Zuberoa (Frans-Baskenland of Iparralde). Dus in heel duidelijke termen: met de zeven territoria zullen wij de toekomst van ons volk opbouwen. Het is duidelijk dat de valse oplossingen die tot nu toe werden voorgesteld ons nergens zullen brengen. De toekomst ligt in onze handen, en die toekomst zullen wij verwezenlijken.
De maskers zijn gevallen. De houding van Zapatero is veranderd in fascisme, dat de rechten van de burgers en van de politieke partijen negeert. Maar hij is niet de enige. Ook op de leiders van de PNV is het deksel op de neus gevallen. De PNV waarvan de zucht naar rijkdom onverzadigbaar is. Helaas, de vrijheid van onze volkeren wordt maar al te vaak gesmoord onder het deksel van verraad. Telkens er beslissende oplossingen werden voorgesteld voor de verdediging van Euskal Herria, voor de constructie van onze toekomst, werd dit onder bedrieglijke voorwendsels van tafel geveegd. Zonder enige twijfel blijft het lijden van dit volk voortwoekeren onder de bescherming van de españolistas. Zij hebben er zichzelf een blanco cheque voor uitgeschreven. Zij hebben alleen diegenen verleid die de rechten van het volk verpletteren, en geen enkele toegeving gedaan aan de Basken die in democratische omstandigheden en vrij willen leven.
Wij, Baskische burgers, gaan gebukt onder een gebrek aan democratie. De agressie tegen Euskal Herria is in plaats van te verdwijnen, nog intenser en nog heviger geworden. De Spaanse justitie heeft duizenden en duizenden burgers het democratisch recht ontnomen om te stemmen op “Izquierda Abertzale”, die de belangrijkste speler in het vredesproces was. Zij werden eenvoudigweg uitgesloten van het fundamentele kiesrecht. Verkiezingen die uiteindelijk antidemocratisch geweest zijn, verkiezingen die niet legitiem zijn. De situatie waarin we nu in Euskal Herria moeten leven, is een uitzonderingstoestand. Op de aankondiging van ETA om de gewapende acties te stoppen, heeft de regering geantwoord met arrestaties, folteringen en een ongebreidelde heksenjacht. Er is dus geen enkele democratische grond meer, zelfs niet de minste, om een onderhandelingsproces te rechtvaardigen.
Nochtans ligt de politieke sleutel om de huidige en de toekomstige samenleving in Euskal Herria te garanderen in de zelfbeschikking en de territorialiteit.
Als gevolg van voorgaande bevestigen wij nogmaals de beslissing om dit volk, dat door de wapens wordt aangevallen, met de wapens te verdedigen.
Wij doen een oproep tot alle burgers om samen met ons de aanval in te zetten tegen deze valse en verrottende democratie opdat wij met vastberadenheid de constructie de vrije staat Euskal Herria kunnen verwezenlijken. Ieder naar eigen vermogen, met eigen middelen, met eigen mogelijkheden, met grootmoedigheid, waarbij het algemeen belang primeert.
Tenslotte wenst ETA aan te kondigen dat zij het permanente staakt-het-vuren opheft, en dat zij het besluit genomen heeft te ageren op alle fronten ter verdediging van Euskal Herria, en dit van 00:00u op 6 juni 2007.
Euskal Herria, juni 2007”
En wat nu?
Op 15 juni 2007 onthult de krant “Gara” een merkwaardige gebeurtenis. Dat verslag is noodzakelijk om te vatten waarom ETA het staakt-het-vuren beëindigde (zie rubriek: "Historiek ETA 12").
Op 14, 15, 16 en 21 mei 2007 (zie rubriek: "Historiek ETA 12") hadden, in een Europese stad, simultane bijeenkomsten plaats tussen de regering en ETA, aan de ene kant, en tussen Batasuna en de PSOE aan de andere kant. Op deze ontmoetingen waren gekwalificeerde internationale waarnemers aanwezig. Merk op dat deze bijeenkomsten een paar dagen voor de verkiezingen van 27 mei tot stand kwamen. De bronnen van Gara bevestigen dat de delegatie van Batasuna voorgezeten werd door Arnaldo Otegi, waardoor de opvallende afwezigheid van Arnaldo Otegi tijdens de verkiezingscampagne (veel kranten vroegen zich al af waar hij bleef) te verklaren valt. Alhoewel een aanvaardbare oplossing in het verschiet lag, is men eens te meer gestruikeld over een politiek compromis, met als gevolg het finale einde van de fase van “open onderhandelingen” en het einde van het staakt-het-vuren.
Provocatie helpt niemand vooruit!
«Hombre de paz e interlocutor necesario»
dijo de él José Luis Rodríguez Zapatero
“Man van de vrede en noodzakelijk onderhandelaar”,
zei Zapatero over Otegi
Bestaat er nog een scheiding tussen de grondwettelijke machten in Spanje?
Vertaling van de titel van de foto: “De Spaanse staat sluit de voornaamste politieke vredesonderhandelaar van de Izquierda Abertzale op.”
Merkwaardig alvast is het feit dat Otegi in maart 2007 niet veroordeeld werd voor “verheerlijking van het terrorisme” naar aanleiding van de hommage aan Olaia Kastresana. De openbare aanklager zag geen aanwijzingen van delict. Dit was voor het verbreken van het staakt-het-vuren.
Merkwaardig alvast is het feit dat Otegi op 8 juni 2007 wel veroordeeld werd voor “verheerlijking van het terrorisme” naar aanleiding van de hommage aan “Argala”. De openbare aanklager zag plots wel aanwijzingen voor een delict. Een identiek delict wordt op een totaal tegengestelde manier beoordeeld. Dit was na het verbreken van het staakt-het-vuren.
Ik stel mij daar ernstige vragen bij. Zapatero verdedigt zich door te verklaren dat de wet scrupuleus werd nageleefd. Werd die wet dan de eerste maal niet nageleefd, of is het andersom? Zou het dan toch terecht zijn, zoals velen poneren, dat het hier om wraak gaat? De leider van Batasuna staat nog harde tijden te wachten. Vijf processen zijn nog hangende, vier voor de Audiencia Nacional en één voor het Tribunal Superior Vasco
Zou de “man van de vrede en de noodzakelijke onderhandelaar”, op grond van wraakgevoelens, gemuilkorfd worden?
Geen enkele uitsluiting?
Waarom heeft de PNV dan toegestaan dat ASB volledig en ANV gedeeltelijk uit de verkiezingen werd uitgesloten? En waarom nemen ze die nu zo begeerde postjes in, postjes die toekomen aan ASB en ANV?
Tijdens een persconferentie op 20 juni 2007 in het Palacio de la Moncloa, na een onderhoud met Zapatero, verklaarde Lehendakari Ibarretxe aan de pers dat zijn Baskische regering alle initiatieven van de regering zal steunen in de strijd tegen ETA. Hij verzekerde eveneens dat geen enkel initiatief op basis van het “Pacto Antiterrorista” in overweging mag worden genomen. Dit antiterrorismepact werd in een vorige legislatuur door de PP en de PSOE ondertekend. In verband met dit pact signaleert hij dat “de politiek van uitsluiting" en de “Ley de Partidos” ons geen enkele stap in de richting van vrede, noch van normalisatie gebracht heeft; integendeel, het heeft er ons verder dan ooit van verwijderd. Ook de manier waarop de penitentiaire politiek wordt toegepast op Baskische politieke gevangen, bracht ons geen stap dichterbij.”
“Het feit dat ETA het staakt-het-vuren heeft verbroken, mag geen aanleiding zijn om het zoeken naar een oplossing te verhinderen. Nu, meer dan ooit, moeten wij werk maken van een duurzame oplossing.”
Bedenking
Het kluwen in het Baskisch conflict doe mij denken aan een uitspraak van de secretaris van PSOE in de jaren 80, Txiki Benegas:
"Se dice que las guerras suelen terminarse con el diálogo, pero esto se verifica solamente cuando una de las partes ha perdido la guerra"
"Er wordt beweerd dat oorlogen (conflicten) gewoonlijk via dialoog worden opgelost, maar deze zal maar opgelost geraken als één van de partijen de oorlog verliest"