Chronologische volgorde van 37 aanslagen

Chronologische volgorde van 37 aanslagen aan de hand van artikels in de krant

In het vierjarige bestaan van de moordcommando’s van GAL werden 37 aanslagen gepleegd met 27 doden tot gevolg en ongeveer 60 gewonden. Bij hun gebruikelijke methodes vermelden wij het plaatsen van bommen onder of in auto’s, schoten in de nek en het gebruik van machinegeweren in bars vermoedelijk gefrequenteerd door Baskische vluchtelingen of Etarras. Veel van hun slachtoffers hadden niet de minste band met ETA, in zoverre dat de moordcommando’s zelf toegaven dat ze een vergissing hadden begaan.

Een woordvoerder van de regering heeft gisteren, 19 oktober 1983, na de ministerraad op een persconferentie verklaard dat de regering geen weet heeft van de verdwijning van 2 Etarras op Franse bodem. Bovendien meent het kabinet te moeten stellen dat iedere hypothese als zou hier sprake zijn van een vuile oorlog, totaal uit de lucht gegrepen is. De ministerraad was volledig gewijd aan het versterken van de maatregelen tegen het terrorisme. De woordvoerder gaf ook de versie van de regering van het kabinet: “Het betrof een operatie om informatie in te winnen. De 4 manschappen staken de grens over met eigen identiteitsdocumenten, zonder wapens, zodat de opzet om een Etarra te ontvoeren niet opging. De opdracht om informatie in te winnen was toevertrouwd aan 1 politieagent. Hij werd vergezeld, als lijfwacht, door 3 specialisten van de GEO (Grupo Especial de Operaciones of Special Forces), omdat de opdracht delicaat en gevaarlijk was (dus waren ze toch gewapend.) Het incident, volgens de versie van de regering, was een gevolg van een verkeersongeval: er werd een motorrijder aangereden, en toen ze wilden helpen, herkenden ze een Etarra. Er ontstond een gevecht en de Franse politie kwam toegesneld en de 4 Spaanse manschappen werden gearresteerd. (Een versie om in te lijsten, als je weet wat er vervolgens is gebeurd.) […]

Een kapitein, 2 sergeanten en een inspecteur van de Policía Nacional, werden op heterdaad betrapt te Hendaye en gearresteerd op verdenking van poging tot ontvoering van José Maríla Larretxea, ETApm, al een paar jaar woonachtig in Frankrijk.

Vanuit zijn kamer in de Polikliniek van San Juan de Luz, onder strenge bewaking, deed de Etarra zijn verhaal aan El País.

[…] “Ik reed met een motorfiets door de Rue Emperateur te Hendaye, waar het op dat moment heel druk was. Een wagen reed mij van achteren aan, en ik probeerde vergeefs mijn evenwicht te houden. Onmiddellijk wierpen een paar man zich op mij, één onder hen duwde een anorak op mijn gezicht, en zij begonnen mij over het hele lichaam te slaan. Zij probeerden mij naar hun wagen, een witte Talbot met nummerplaat SS2005-N, te sleuren. Net op dat moment hoorde ik iemand die zich identificeerde als politie. Dat verraste de aanvallers zodanig dat ze niet goed wisten hoe te reageren. Direct daarop kwamen nog Franse politieagenten toegesneld en werden de aanvallers gearresteerd. Zij boden geen weerstand en probeerden niet te ontsnappen. […]

[…] De versie van de 4 aanvallers luidde helemaal anders (of wat had u gedacht). Volgens hen was het een gewoon verkeersongeval geweest, maar dat klopte niet met het getuigenis van de Franse agent die de afranseling had gezien. […]

Segundo Marey, 51 jaar, nationaliteit Spaans, en woonachtig te Hendaye (Frankrijk), werd omstreeks 20:00u in de avond op zondag, 4 december 1983, ontvoerd door 3 personen. Hij was thuis, samen met zijn vrouwMarta Sahastume. De Spaanse politie werkt nauw samen met de Franse politie om de zaak op te lossen, en aan de grens worden strenge controles uitgevoerd. Eén van de vermoedelijke daders van de ontvoering werd door de Franse politie gearresteerd. Omstreeks 20:00u in de avond opende de vrouw van Segundo Marey de deur, aar 3 personen vroegen of de eigenaar van een rode 2CV daar woonde. Marta Sahastume vermoedde dat zij haar man kwamen halen, en voor ze het goed besefte, waren de drie heerschappen het huis al binnengedrongen: zij spoten traangas in haar gezicht en de man, intussen gealarmeerd, werd meegesleurd onder hevig verzet. Hoewel de conversatie niet lang had geduurd, sprak één van de ontvoerders perfect Frans volgens de echtgenote. […]

Segundo Marey, 51 jaar, nationaliteit Spaans, en woonachtig te Hendaye (Frankrijk), werd omstreeks 20:00u in de avond op zondag, 4 december 1983, ontvoerd door 3 personen. Hij was thuis, samen met zijn vrouwMarta Sahastume. De Spaanse politie werkt nauw samen met de Franse politie om de zaak op te lossen, en aan de grens worden strenge controles uitgevoerd. Eén van de vermoedelijke daders van de ontvoering werd door de Franse politie gearresteerd. Omstreeks 20:00u in de avond opende de vrouw van Segundo Marey de deur, aar 3 personen vroegen of de eigenaar van een rode 2CV daar woonde. Marta Sahastume vermoedde dat zij haar man kwamen halen, en voor ze het goed besefte, waren de drie heerschappen het huis al binnengedrongen: zij spoten traangas in haar gezicht en de man, intussen gealarmeerd, werd meegesleurd onder hevig verzet. Hoewel de conversatie niet lang had geduurd, sprak één van de ontvoerders perfect Frans volgens de echtgenote. […]

[…] Aan de grensstreek, ter hoogte van Dancharinea kon de Franse politie een wagen onderscheppen met 1 persoon aan boord, een zekere Sánchez uit Biarritz, waarvan men wist dat hij sterke banden had met extreemrechts in Spanje. […]

[…] In een crisisvergadering belegd door de socialistische burgermeester van Hendaye, verklaarden een paar genodigden dat ze in de voorbije dagen voorafgaand aan de ontvoering, een grijze Peugeot hadden opgemerkt (waarschijnlijk de wagen waarmee Marey ontvoerd werd), die steeds samen met een Buick of een Chrysler rondtoerde in de stad. Een Frans staatsburger verklaarde dat niet alleen vluchtelingen verdachte bewegingen hadden opgemerkt, maar ook de gewone burger was er zich van bewust dat er iets gaande was. […] Ondanks de algehele consternatie kon de familie zich niet van de indruk ontdoen dat er hier een vergissing in het spel was, want Marey had niet de minste politieke affiniteit. De Franse politie hanteerde trouwens ook de stelling dat het slachtoffer overgebracht werd naar Spanje. […]

Verscheidene individuen, gewapend met pistolen, hebben gisteren, 19 december 1983, omstreeks 19:30u in de bar Calette te Bayonne, de vluchteling Ramón Oñederra Cacho vermoord. Oñederra, die 23 jaar was, werd door de Franse politie beschouwd als actief lid van ETA-m. Hij was werkzaam als kelner in de bar, en werd getroffen door 2 kogels in het hoofd en 4 kogels in hals en borst. […] Een woordvoerder van GAL eiste in een communiqué, via France Presse en Efe, de verantwoordelijkheid op. Dezelfde dag was president Felipe González op bezoek bij de Franse president, François Mitterrand. […]

[…] De moordenaars van Ramón Oñederra (afkomstig is uit Azcoitia en al 6 jaar woonachtig in Frankrijk) kwamen met de wagen naar de bar Calette waar veel vluchtelingen samenkomen. De karakteristieken van de wagen zijn onbekend, maar getuigen zagen op de nummerplaat NA staan, van Navarra. […] De 4 moordenaars drongen de bar, gelegen in de Rue de Baurnef, binnen. Ramón Oñederra was er op dat ogenblik alleen aanwezig toen hij beschoten werd. Hij was ook gewapend en probeerde zich na het eerste schot te verdedigen, vergeefs. Oñederra was gewapend uit voorzorg, want hij had al gedurende 2 maanden doodsbedreigingen gekregen. […]

Gisteren, 28 december 1983, raakte een vooraanstaand leider van ETA-m, Miguel Antonio Goikoetxea"Txapela", zwaar gekwetst te Saint Jean de Luz als gevolg van een aanslag door onbekenden. In de vroege uren van deze morgen, 29 december 1983, werd hij klinisch dood verklaard. Spanje had al twee maal om zijn uitlevering gevraagd en GAL eiste gisterenavond nog de verantwoordelijkheid op. Txapela bevond zich omstreeks 20:30u in de omgeving van zijn woonst in de urbanisatie Cité du Lac, toen hij neergeschoten werd door twee onbekenden die er met een motorfiets van door gingen. […] Txapela, was 27 jaar en vader van 2 kinderen. […]

Twee vermoedelijke leden van ETA-m, Ángel Gurmindo Izárraga (34 jaar) en Vicente Perurena Telletxea (37jaar), werden gisterenavond, 8 februari 1984, vermoord te Hendaye, waar ze verbleven als vluchteling. Er wordt verondersteld dat GAL verantwoordelijk is voor de moorden. De aanslag greep plaats in de rue de Aizpurdi, niet zover van de woonplaats van Seguno Marey, die een paar maanden terug ontvoerd werd. De daders konden richting Saint Jean de Luz ontsnappen. […]

Eugenio Gutiérrez Salazar "Tigre" (29 jaar) vermoedelijk lid van ETA-m, werd iets voor middernacht op 25 februari 1984, teIdaux-Mendy (Frankrijk) vermoord door twee onbekende individuen. Hij werd neergeschoten toen hij de academie Saint Vincent verliet, waar hij les gaf in Euskara. In een telefonisch communiqué aan het agentschap Efe te Madrid werd de verantwoordelijkheid opgeëist door GAL. Met een telescopisch geweer, type Remington, werd hij in het hart getroffen. De agressors konden vluchten met een Citroën CX, die klaarstond met chauffeur. Het voertuig werd later teruggevonden inUrdinarbe (Frans-Baskenland). Dezelfde wagen was al een paar maal door vluchtelingen opgemerkt in Bayonne. […]

[…] Onmiddellijk na de aanslagen hebben agenten van de republikeinse veiligheidsdienst controles uitgevoerd op alle omliggende wegen, maar in de laten namiddag van 26 februari 1984, werd het alarm afgeblazen. […]

Eugenio Gutiérrrez Salazar, “Tigre”

+25 februari 1984

Geboren in Leioa op 14 januari 1955, is “Tigre” in 1983 verplicht naar Iparralde te vluchten. Hij woonde er in Ziburu-Ciboure en Donibane Lohizune-Saint Jean de Luz. Tigre, die zijn bijnaam kreeg omwille van een tatoeage, trok naar het dorpje Mendi om een intense cursus Euskara te volgen. De eerste dagen van februari 1984 was het de assistenten van de cursus opgevallen dat er verdachte bewegingen van wagens op te merken viel. En op 25 februari 1984 toen “Tigre” de cursuslokalen verliet, werd hij neergeschoten door een staatsterrorist van GAL die, van op afstand met een geweer voorzien van een telescopisch vizier, het genadeschot afvuurde.

Een zelfverklaarde woordvoerder van GAL-Grupos Antiterroristas de Liberación ontkende gisteren, 2 maart 1984, iedere verantwoordelijkheid van deze terroristische organisatie bij de moord op de Franse staatsburger, Jean Pierre Leiba, vermoord op 1 maart 1984 aan het station te Hendaye. Dezelfde persoon ontkende ook, in een telefoongesprek bij diverse communicatiemedia, dat de 4 personen die gearresteerd werden te Irún, beschuldigd van medeplichtigheid, deel zouden uitmaken van GAL. “Wij hebben gegronde vermoedens dat deze arrestaties geëxploiteerd werden door de PSOE om 2 overwinningen te scoren: één op politiek vlak en een ander op politioneel vlak, en om op die manier, voor de eerste maal, te laten uitschijnen dat zij een commando van onze organisatie heeft ontmanteld.” De informant betoogde dat de belangen die ingezet werden door ETA, groot waren, en hij insinueerde de mogelijkheid dat de arrestanten behoorden tot een groep die gekoppeld was aan ETA.

De vermeende logenstraffing van GAL moet met de nodige omzichtigheid gehanteerd worden, als we weten hoe terroristische organisatie de neiging hebben om gebeurtenissen te vervalsen, zeker als er negatieve perceptie mee gemoeid is. […]

Idigoras tegen Guerra

[…] De verklaringen van Alfonso Guerra, vicepresident in de PSOE-regering Felipe González tussen 1982 en 1991, die er ook aan twijfelde dat de 4 arrestanten behoorden tot GAL, werden onmiddellijk gecounterd door Jon Idigoras, die in Bilbao een formele opheldering eiste over deze verklaring: “Alfonso Guerra schijnt te weten wie niet tot GAL behoort, dus moet hij dan wel op de hoogte zijn wie wel tot GAL behoort”.

Javier Pérez de Arenaza (33 jaar), vermoedelijk lid van ETA-m en zwager van een van de voornaamste leiders van ETA, Domingo Iturbe Abasolo "Txomin", werd gisteren, 23 maart 1984, na de middag vermoord aan het benzinestation Saint Martin te Biarritz. Een jonge man had van op een moto verscheidene schoten afgevuurd. GAL heeft de verantwoordelijkheid opgeëist. De aanslag gebeurde omstreeks 13.00u net toen Pérez de Arenaza zijn wagen, een Citroën Dyane, had volgetankt. […]

[…] Het slachtoffer werd getroffen door 2 kogels in het hoofd. Gebruik makend van de verwarring kon de dader ontsnappen, richting Saint Jean de Luz. […]

[…] De Franse politie bracht het plan "Eclat" (bliksemschicht) in werking, waarover geen enkel detail werd vrijgegeven, om de dader te snappen. Het gevolg was, in vergelijking met vorige aanslagen, een grote machtontplooiing, vooral rondom Biarritz en Bayonne, maar van wegcontroles was er weinig te merken en her verkeer aan de grensovergang verliep volledig normaal. […]

Rafael Goikoetxea Errazkin, verantwoordelijke voor de muga 'de grensovergang) bij ETA-m, werd gisterenavond in Saint-Martin-d'Arossa vermoord. Jesús Zugarramurdi Huici"Kiskar", volgens de politie betrokken bij de aanslag op Carerro Blanco, werd zeer ernstig gekwetst. De verantwoordelijkheid voor de aanslag werd opgeëist door GAL. […]

Ontvoering, afranseling, mishandeling en latere vrijlating van 2 leden van een antinucleair comité, Xavier Lorenzo en Endica Lorenzo, in Algorta. GAL erkent een vergissing te hebben begaan.

Alle twee waren ze vluchteling. Ze werden ontvoerd, gefolterd en terug vrijgelaten. Het bleek een vergissing te zijn.

Tomás Pérez Revilla (ETA-m) en de priester Ramón Orbe, uit Arbonne, werden gisteren, 15 juni 1984, in Biarritz zwaar gewond als gevolg van brandwonden bij de explosie van een bom. De aanslag gebeurde omstreeks 17:50u en nog 6 voorbijgangers werden eveneens gewond. GAL eiste dezelfde avond nog de verantwoordelijkheid op via telefoon. De beller, die perfect Frans sprak, verklaarde: "Deze aanslag, gericht tegen Revilla, is een antwoord op de bomaanslagen door ETA-m". […] Revilla en Orbe waren zinnens hun moto te starten, toen een bom ontplofte. […] een tweede versie spreekt van een bomauto naast de moto, en een derde versie spreekt over een bom die van op een motorfiets gegooid werd. Dit alles gebeurde ter hoogte van de bar Le Haut. Getuigen beweren da het een heel krachtige explosie was. […]

Tomás Pérez Revilla

GAL slaat toe

15 juni 1984

Tomás Pérez Revilla werd geboren te Bilbao op 17 december 1937. Toen hij 3 jaar was stierf zijn vader, een republikeins militant, in de gevangenis van Montjuich. In 1966 werd Revilla vrijwilliger voor ETA. Hij werd het slachtoffer van de doodseskaders van GAL op 15 juni 1984. Hij overleed aan zijn verwondingen op 28 juli 1984.

Alles begon op 22 mei 1984. Op die dag kwam de Franse politiecommissaris Roger Boslé een ontmoeting op het spoor tussen Jean Philippe Labade en José Amedo op de 'col de Ibardin’, 20 kilometers van Hendaya. De mannen van Boslé namen foto’s van de Spaanse subcommissaris José Amedo en van de Franse huurling Jean Philippe Labade, onder contract bij GAL. Na een paar dagen onderzoek werd de nummerplaat van de wagen geïdentificeerd als behorende tot de Jefatura Superior de Policía de Bilbao. Een drietal weken later, op 15 juni 1984, verscheen GAL opnieuw ten tonele in het zuidoosten van Frankrijk. Omstreeks 12:00 u werd een explosie gehoord op de Avenue Carnot te Biarritz toen een motorbestuurder een wagen inhaalde. In de wagen zaten Tomás Pérez Revilla en Ramón Orbe Etxeberría. Balans: Revilla en Orbe werd zeer ernstig gekwetst. Revilla overleed aan zijn verwondingen op 28 juli 1984.

De dag voor de aanslag door de doodseskaders van GAL was er in Madrid een Frans-Spaanse topbijeenkomst geweest tussen de socialistische ministers José Barrionuevo (ESP) en Gastón Deferre (FR).

De dag na de aanslag werden de daders, Jean Philippe Labade en de huurlingen Patrick de Carvalho, Roland Sampietro en Jean Pierre Bounin, opgepakt. Uit de verklaringen van Labade zelf, en van zijn ex-vrouw Jeannete Cassiede, bleek dat hij de verbindingsman was tussen de “koepel” van Binnenlandse Zaken in Spanje en de huurlingen die opereerden voor GAL. Portugese politiediensten hadden in 1985 ook ontdekt dat Labade 4 Portugese burgers had geronseld om een reeks aanslagen tegen Etarras voor te bereiden. Volgens de Portugese Justitie bleek uit verklaringen dat in de rekruteringszaak José Amedo en Míchel Domínguez betrokken waren, en dit in samenwerking met de geheime diensten van Portugal, de DINFO (Divisão de Informações).

De moord op Tomás Pérez Revilla was niet de eerste poging. Al in 1976 werd hij, zijn vrouw Felisa Zubiñaga en een zoon beschoten door een ander doodseskader, het Batallón Vasco Español (BVE), met machinegeweren Ingram M-10. Beide volwassenen werden toen zwaar gewond.

Drie Basken met vermoedelijke banden bij ETA raakten gewond bij de explosie van een bom die, op 10 juli 1984, vanaf een moto gegooid werd in het interieur van de Bar Consolation, te Saint Jean de Luz. De sinds 1983 intussen berucht geworden GAL claimde gisterenmiddag, 11 juli 1984, om 15:40u vanuit een telefooncel de aanslag. Een informant verklaarde in het Frans aan de krant “Sud-Ouest”: “Wij zullen verder gaan met aanslagen in Saint Jean de Luz tegen de moordenaars van ETA. We houden jullie op de hoogte”. [...]

Christian Olaskoaga (22 jaar) werd op 18 november 1984, een paar minuten na middernacht, te Biriatou (grensdorpje) neergeschoten door 2 individuen, toen hij samen met zijn broer net de wagen geparkeerd had. Zijn broer werd licht gewond. De aanslag is nog niet opgeëist, maar in kringen van Baskische vluchtelingen, waar beiden volgens sommigen toe behoorden (volgens anderen niet), twijfelt men niet aan de verantwoordelijkheid van GAL. De aanslag zou een antwoord zijn op de op vrijdag, 16 november 1984, vermoorde Franse ondernemer, Joseph Couchot, die in 3 publicaties in verband gebracht werd met GAL.

[...] De vermoorde jongeling behoorde wel tot een Baskische volksdansgroep (grupo de dantzaris). [...] Er wordt van uit gegaan dat het een vergissing betreft, maar de Franse politie weerlegt die stelling met de vaststelling dat GAL zich zelden (?) vergist.

[...] Volgens de broer, Claude Olaskoaga, werden ze door twee gemaskerde mannen benaderd in een onverstaanbare taal, die onmiddellijk het vuur openden. Er werden hulzen gevonden van een " Smith en Wesson". [...]

Xanti Brouard Pérez (64 jaar), leider van Herri Batasuna, werd gisterenmiddag, 20 november 1984, in zijn medisch pediatrische centrum te Bilbao vermoord. Een persoon, met Frans accent, die zei in naam van GAL te spreken, telefoneerde naar Radio San Sebastián om te melden dat GAL met de aanslag geen uitstaans had. Voordien nochtans hadden zelfverklaarde woordvoerders van GAL via verscheidene communicatiemedia de aanslag al opgeëist. Een absoluut betrouwbare bron van de politie bevestigde vandaag dat de moord op Brouard het proces van vredesonderhandelingen tussen regering en ETA heel sterk zal schaden. [...]

[...] De burgerlijke gouverneur van Bizkaia verbod elke manifestatie. [...]

[...] Aan de deur van een huis in de straat Alameda de Recalde nr. 12, hangt een plakkaat met de vermelding dat de consultaties gehouden worden tussen 15:30u en 18:u30. Een paar minuten voor 18:30u drongen 2 mannen het kabinet van de dokter binnen, nadat zij de verpleegster opzij hadden geduwd. Ze waren gewapend met een pistool en een machinegeweer. Er werden 8 schoten gelost, waarvan 5 het hoofd van de dokter raakten. [...]

De vermoedelijke ETA-activist Juan José Iradi Lizarazu (27 jaar), werd gisterenmiddag, 11 december 1984, licht gewond bij de explosie van een bom die onder het zadel van motorfiets bevestigd was. De aanslag gebeurde te Hendaye en nog dezelfde avond eiste GAL de verantwoordelijkheid op via een communiqué aan de krant "Sud-Ouest". [...] Iradi was een radiocassette aan het installeren in de wagen van een bevriende ETA-activist, Juan Ramón López de Abetxuko. Omstreeks 14:30u ontplofte de bom, en de motorfiets die achter de wagen stond, een Renault 20, vernielde het achterste gedeelte van de wagen. Iradi kwam er met de schrik en met lichte verwondingen van af. [...]

[...] De informant van GAL wist tijdens het telefoongesprek nog te melden dat de bom eigenlijk voor Ramón López Abetxuko, bestemd was, en dat Abetxuko deze keer geluk had, maar hij binnenkort wel zou weten wat autobommen zijn (zie aanslag 17).

Ramón López Abetxuko, veiligheidsverantwoordelijk van ETA, komt om het leven als gevolg van een bom in zijn wagen.

[...] Om 02:00u gisterennacht, 1 februari 1985, werd een door de Franse politie goed gekende nationalist licht gewond bij een bomaanslag in de nabijheid van de gendarmerie van Bayonne. Uit nationalistische kringen werd bevestigd dat het de 27-jarigeXavier Manterola betrof die slachtoffer geworden was van een aanslag. De politie vermoedt dat een bom, die hij vervoerde, vroegtijdig ontplofte (hoe kan hij dan licht gekwetst zijn?) [...] Volgens zijn kompaan, getuige ter plaatse, explodeerde een bom toen Manterola het portier van zijn wagen opende. De nationalistische militant was op de terugweg van een vergadering die de dag voordien te Bordeaux werd gehouden. Manterola en zijn metgezel werden gisteren door de gerechtelijk politie van Bayonne ondervraagd.

Christian Caasteigts, een jonge Fransman van 23 jaar, niet als dusdanig bekend voor politieke activiteiten, maar wel de autonomiebeweging gunstig gezind, werd zwaar gewond te Bayonne bij een terroristische actie. In de late avond, gisteren 5 februari 1985, werden beide benen geamputeerd. Zo wisten lokale radio's te melden. Het jonge slachtoffer, een bediende bij een atelier voor bromfietsen, werd door de explosie van een krachtige bom, vastgemaakt aan de motor van zijn wagen, zwaar gewond toen hij zijn Renault 4L wilde starten. De jongeling, afkomstig uit het kleine landelijke Arraute, werd naar het hospitaal van Bayonne overgebracht. De politie stelde onmiddellijk de operatie "Eclat" (bliksemschicht) in werking, met wegcontroles en versterkingen aan de grenszone. [...]

Twee vluchtelingen werden gisteren, 4 maart 1985, gewond bij een aanslag te Bayonne. Eén persoon werd ernstig gewond. Omstreeks 20:00u loste een individu 6 schoten met een automatische pistool in de bar "Lagunekin" die veel gefrequenteerd word door Baskische vluchtelingen. Ángel Gotzon Zabaleta (21 jaar), afkomstig uit Ezkio (Gipuzkoa) kreeg een kogel in de rechterarm en Josu Amante Arnáiz "Txirlas", (24 jaar) werd in de borst getroffen. […]

Volgens de prefectuur van Pau zou de dader een kleine persoon geweest zijn, die het hoof bedekt had met een kap. Hij was via een zijstraatje de dienstingang binnengedrongen, vuurde 6 schoten af en vluchtte weg, zijn wapen, een Winchester kaliber 12, achterlatend. Volgens getuigen, waaronder een kelner, was de dader een vrouw.

Juan Ramón Basáñez Jáuregui (25 jaar) werd gisterenavond, 26 maart 1985, zwaar gewond bij een aanslag in een bar te Ciboure. Een andere persoon, waarvan de identiteit niet bekend is, werd ook gewond. Basáñez, afkomstig uit Portugalete (Bizcaia), werd in het hoofd getroffen en onmiddellijk naar de Polikliniek van Saint Jean de Luz overgebracht. Basáñez, die in 1983 naar Iparralde was gevlucht, had aan de Franse autoriteiten het statuut van politiek vluchteling aangevraagd, en beschikte over een voorlopige verblijfsvergunning die om de 6 maanden moest hernieuwd worden. het voorval deed zich voor in bar Vittor, omstreeks 19:00u. Na het salvo wierp een vrouw een granaat naar binnen om de aftocht van de dader te dekken.

Benoit Decastaing, een jonge Fransman van 21 jaar, werd dodelijk getroffen bij een aanslag te Bayonne, vermoedelijk gepleegd door GAL. De dader, Pierre Baldés, van Franse nationaliteit, werd door getuigen achtervolgd en overmeesterd. Marc Mutuo, een jongen van 24 jaar uit het naburige Arcangues, werd zwaar gewond. Ook Kepa Pikabea, vermoedelijk lid van ETA-m, werd getroffen. De aanslag had plaats in de bar Les Pyrénées iets voor 20:30u. […]

De Franse politie zoekt uit of Pierre Valdes, uit Tarbes, ook betrokken was bij de aanslagen van 4 en 26 maart 1985. […] en noemen de daders van de laatste 3 aanslagen: "de kleine broertjes van GAL".

Francisco Javier Galdeano, verslaggever voor de krant Egin in Frans-Baskenland, werd gisteren 30 maart 1985 even na 19/00u vermoord door een onbekende te Saint Jean de Luz. Galdeano, (40 jaar) en afkomstig uit Bilbao, had net zijn huis verlaten om foto's van een manifestatie (tegen de aanslagen van GAL) op te sturen. GAL nam trouwens via communiqués aan diverse media de verantwoordelijkheid op.

De aanslag gebeurde in de wijk Urdazuri waar Galdeano een huis huurde. Dichtbij de voordeur werd hij vanuit een wagen onder vuur genomen. Hij stierf ter plaatse, geraakt in verscheidene vitale delen en in het hoofd. […]

GAL-Grupos Antiterroristas de Liberación heeft gisteren, 15 juni 1985, de verantwoordelijkheid opgeëist van de aanslag te Ciboure op de bar “Trinkete txippi”, waarbij 2 Franse burgers het leven verloren. GAL stuurde, via een communiqué, naar diverse kranten een bericht waarin de dood van onschuldige slachtoffers betreurd werd, maar waarin ook een waarschuwing gestuurd werd naar de lokale Franse bevolking om die lokalen te vermijden die gefrequenteerd werden door Baskische vluchtelingen […] Gino Doerr (28 jaar), vader van 4 kinderen en zijn zwager Emile Weiss (25 jaar), vader van 3 kinderen, waren de 2 slachtoffers. Zij leefden een nomadenbestaan en hielden zich bezig met de aankoop en verkoop van oud ijzer. Zij verbleven al een tijdje op een camping te Sokoa, op 3km van Ciboure. [...]

Een persoon in trainingspak werd door sommige getuigen ggeïdentificeerd als vrouw, hoewel een snor te zien was. In de bar, waar omstreeks 22:30u de aanslag plaatsvond en waar een 20-tal personen aanwezig was, werden 12 hulzen gevonden. [...]

De dader(es) werd opgewacht door een medeplichtige die een 30-tal meters verderop in een wagen zat te wachten. Bij het wegvluchten, werd nog een salvo afgevuurd op klanten die kwamen toesnellen. Het wapen was een "Stein 9mm". [...]

Santos Blanco González (52 jaar) overleed op 27 juni 1985 in het hospitaal van Bayonne als gevolg van de verwondingen opgelopen bij een aanslag op 26 juni 1985, en die werd toegeschreven aan GAL. Het gebrek aan getuigen maakt het onmogelijk een exact uur van de aanslag op te geven (waarschijnlijk omstreeks 21:00u) en een gedetailleerde beschrijving van de feiten te geven. De plaats waar het slachtoffer gevonden werd lag aan de samenloop van de Rue Víctor Hugo en de Quai d'Ubourdieu, in het centrum van Bayonne.

Een vermoedelijke activist van GAL vuurde maandagavond, 8 juli 1985 omstreeks 23:00u, zijn wapen af in de bar Victor te Saint Jean de Luz. De Baskische vluchteling Juan Carlos Lezertua, samen met nog meer dan 20 bezoekers bleef ongedeerd. De dader zou volgens getuigenissen een vrouw of een als vrouw verklede man kunnen zijn. [...] In totaal werden 7 schoten afgevuurd.

Een bom in de wagen van Fernando Eguilior maakt in Anglet een einde aan zijn leven.

De Baskische vluchteling Juan Manuel Otegi Elízegi "Txato" (43 jaar), werd gisteren, 2 augustus 1985 omstreeks 17:30u, door 2 personen om het leven gebracht te Saint Jean Pied de Port. Hij had net het centrum (een meubelbedrijf), waar hij werkte, verlaten om naar zijn wagen te stappen, toen hij door 2 daders, van op een motorfiets, onder vuur genomen werd. Er werden verscheidene schoten op hem afgevuurd, in de rug. Na een heelkundige ingreep overleed hij anderhalf uur na de aanslag aanzijn verwondingen. Hij was per helikopter naar het ziekenhuis te Bayonne gebracht. Otegi maakte deel uit van een lijst van 127 personen die door de Spaanse regering op 10 oktober 1978 aan de Franse autoriteiten werd overgemaakt. [...]

Juan Mari Otegi Elizegi

“Txato”

+2 augustus 1985

Juan Mari Otegi Elizegi, “Txato” werd op 21 april 1942 in Itsasondo geboren. Hij was al erg jong betrokken bij de Ikastola, de volksdansgroep en het jeugdhuid. Hij startte de discussiegroep “Oargi” op. Van beroep was hij koperslager, maar in zijn vrije tijd hielp hij op de ouderlijke boerderij, of studeerde hij elektriciteit en elektronica. In 1973 trad hij toe tot ETA maar twee jaren later, op 33-jarige leeftijd, diende hij de wijk te nemen naar het Noorden. Samen met vier andere vluchtelingen huurde hij een flat in Bayonne. “Txato”, zo genoemd door de grootte van zijn neus, trok in 1982 met zijn vriendin, Karmele, naar een boerderij in Donibane Garazi-St.-Jean Pied de Port. In de zomer van 1984 begon hij te werken in de coöperatieve Denek in Arrosa. De activiteiten van GAL zorgden ervoor dat hij intussen nog maar af en toe het huis verliet.

Toen hij op 2 augustus 1985 van zijn werkplek naar huis terug reed, werd hij door een moordcommando van GAL doodgeschoten. Hij was 43 jaar oud.

Een Fransman van 32 jaar, Dominique Labeyrie, raakte gewond bij een mislukte aanslag te Saint Jean de Luz. De gebeurtenis, die nog niet helemaal uitgeklaard is, gebeurde omstreeks 15:00u, toen een blonde jonge vrouw aanbelde aan de voordeur van Dominique Labeyrie en op het ogenblik dat hij de deur opende onmiddellijk op hem vuurde. Als gevolg van een bliksemsnelle reflex werd de man alleen aan de hand geraakt. De politie verdenkt GAL van de mislukte aanslag, omdat in het gebouw ook nog een Baskische militant van het eerste uur woont (naam niet vrijgegeven)

Een bom in zijn auto maakt een einde aan het leven van de vermoedelijke militant van ETA, Jose Arraztoaga, in Saint Jean Pied de Port.

Vier vermoedelijke militanten van ETA-m, Baskische vluchtelingen, werden gisterenavond, omstreeks 21:00u, bij een aanslag om het leven gebracht in een bar, centraal gelegen in Bayonne. Drie onder hen waren op slag dood, een vierde overleed aan zijn verwondingen 3 uur later in een hospitaal. Twee agressors werden door een paar vrienden van de slachtoffers, op een paar meter van de aanslag, in bedwang gehouden. De slachtoffers zijn: José María Etxaniz Maiztegui "Potros", afkomstig uit Urretxu; Iñaki Asteazu Izarra "Beltza", afkomstig uit Hernani; Agustín Irazustabarrena Urruzola, "Legra", afkomstig uit Astigarraga en Xabin Etxaide Ibarguren "Eskumotza". José María Etxaniz zou de verantwoordelijke zijn voor ETA-m in de zone vanVitoria, en Agustín Irazustabarrena verantwoordelijke voor de muga (de grens). Het lokaal Mon Bar bevindt zich in de Rue de Pannecau en wordt vooral gefrequenteerd door Baskische vluchtelingen. Omstreeks 21:15u stapten de 4 daders uit een wagen een richtten een ware ravage aan in de bar, met een noodlottige afloop als gevolg. Onmiddellijk na de aanslag werd door cliënten (hoofdzakelijk vluchtelingen) van de bar de achtervolging ingezet, en zij konden ter hoogte van de brug Saint Esprit twee daders vatten. Volgens de politie gaat het om 2 Franse staatsburgers, Pierre Frigulie van 22 jaar en Lucien Mattei, van 41 jaar, behorende tot de onderwereld van Marseille. [...]

Fernando Biurrun komt ongedeerd uit een moordaanslag tegen hem in Helete. De aanslag tegen Fernando Biurrun greep plaats op 4 december 1985. Een bom met ontstekingsmechanisme, vervaardigd in Spanje, werd aan de ingang van zijn huis geplaatst, met een vislijn verbonden aan de tuinpoort. De bom ontplofte niet omdat de vijslijn losgeraakt was.

Poging tot aanslag tegen de associatie “Argilo” in Hendaya.

Zoals iedere morgen, nadat hij afscheid genomen had van zijn vrouw, nam hij op weg naar zijn werk gewoontegetrouw een koffie in de bar Le Croix de Champs, eigendom van zijn ouders. [...] Om de een of andere reden was hij vroeger vertrokken en de zaak was nog dicht, waardoor hij dan maar naar de bar Royal trok, een 200-tal meters verder. [...] Omstreeks 07:50u verliet hij de bar en op weg naar zijn wagen, die hij aan de overkant de straat geparkeerd had, werd hij door een man, met bedekt gezicht, tegengehouden en werd bedreigd met een revolver Smith en Wesson. Zonder een woord te zeggen vuurde de dader viermaal. Caplanne viel bloedend neer naast zijn wagen. Hij werd ijlings weggevoerd en een lange doodstrijd van 11 dagen was gestart (hij zal op 3 januari 1986 overlijden). [...] Niemand in Biarritz kon een verklaring geven voor deze laffe moordaanslag. Caplanne was een eenvoudige elektricien, met als enige publieke activiteit het secretariaat van een associatie van ex-zeelui of het bijwonen van een partijtje rugby. [...]

Een paar uur later vond de politie aan de Kennedylaan, dichtbij de garage Negresse, een wagen Suzuki met nummerplaat uit Andorra. Op de vloer, aan de kant van het stuur, werd een revolver en een machinegeweer gevonden. De zoektocht kon beginnen. De bemanning van de wagen was drie dagen eerder in Biarritz aangekomen en verbleven in een bekend hotel. Door de beschrijving van een werknemer van het hotel kon Javier Rovira geïdentificeerd worden. Er kon nu een stap verder gezet worden. [...]

De arrestanten José Luis Fariñas, Jorge Porta, Carlos Pedemonte, Carlos Laborda en Javier Rovira, bekenden militanten te zijn van GAL, en deelgenomen te hebben aan de actie tegen Caplanne. Zij verklaarden ook dat het een vergissing was, omdat ze eigenlijk een Baskisch vluchteling op het oog hadden. Ze wilden ook kwijt dat de leider van hun groep Ismael Miquel Gutierrez was, die aan de razzia wist te ontkomen en een vertrouweling van de Spaanse politie was. [...] Het waren vijf leden van het CEDADE (El Círculo Español de Amigos de Europa, een groep neonazi’s met relaties bij Léon Degrelle (Rex), bij Jean Thiriart van “Jeune Europe” en bij de veteranen van de División Azul. Ook Ismael Miquel Gutierrez werd in beschuldiging gesteld, maar was al gevlucht naar Thailand, waar hij veroordeeld werd voor drugstrafiek. In februari 1996 stuurde hij vanuit zijn cel in Thailand een brief naar Julio Anguita, politicus van de communistische partij. Hierin stond: “ […] Het was de socialistische regering die onze groep organiseerde en ons nadien arresteerde […]

Twee kinderen, waaronder een meisje van 3 jaar en dochter van een Baskische vluchteling, twee Baskische vluchtelingen en een Frans staatsburger raakten gisterenavond, 8 februari 1986 omstreeks 21:30u gewond bij een aanslag te Bayonne, uitgevoerd door drie onbekenden. De aanslag had plaats inde bar Baztoki, hoofdzakelijk gefrequenteerd door Baskische vluchtelingen. Volgens France Presse hadden 3 mannen postgevat voor de bar en vuurden met pistolen en geweren naar de binnenkant van de bar. Ze namen de vlucht naar een dicht bijzijnde brug, waar een wagen op hen wachtte. Naast de 5 gewonden waren nog een 12-tal klanten die zich op de grond konden werpen. De franse politie wee te melden dat onmiddellijk na de aanslag de operatie Eclat in werking werd gesteld: intense wegcontroles en versterking aan de grens. Minuten na de aanslag verzamelden zich meer dan 100 personen voor de bar en riepen slagzinnen tegen de Franse en Spaanse socialistische regeringen

Twee Franse staatsburgers, Cristóbal Machicotte (60 jaar) en Catherine Brion (16 jaar) werden omstreeks 21:00u gisterenavond, 17 februari 1986, vermoord in de gemeente Bidarray. […]

Cristóbal Machicotte bracht Catherine Brion naar een woonwagen waar haar ouders verbleven, op het terrein op zijn boerderij (granja). De aanslag op ongeveer 100 meters van de woonwagen. Twee personen waren de wagen van Machicotte genaderd en schoten met een machinegeweer op de inzittenden. Machicotte was op slag dood en Catherine Brion overleed in een personenwagen waarmee een particulier haar ijlings naar een hospitaal bracht.

De daders, waarvan één met baard volgens getuigen, zijn met een Opel Corsa en met nummerplaat SS van San Sebastián in de richting van de grens gevlucht. […]

De onderzoekers sluiten niet uit dat het om een vergissing gaat.

De jonge Bask, Juan Carlos García Goena, die in 1980 deserteerde uit het Spaanse leger, werd gisteren 24 juli 1987 vermoord te Hendaye bij een terroristische aanslag. De jongeling bezocht regelmatig het Spaanse consulaat aldaar omdat hij zinnens was naar Spanje terug te keren. […]

Het slachtoffer was 28 jaar en afkomstig uit Tolosa, vader van 2 dochtertjes en elektricien van beroep. Hij had beroep gedaan op de gedeputeerde Joseba Azkárraga van de politieke partij Eusko Alkartasuna die zijn terugkeer naar Spanje zou begeleiden. Spaanse diplomatieke bronnen in Frankrijk en woordvoerders van Eusko Alkartasuna verklaarden dat Juan Carlos García al de autorisatie op zak had, met als voorwaarde dat hij de resterende termijn bij het leger zou volmaken. […]

Juan Carlos García stierf omstreeks 17:30u als gevolg van een explosie van een bom die vastgemaakt was aan het linker achterwiel van zijn wagen. De explosie blies de wagen de lucht in en verminkte het lichaam van de jonge Bask. De aanslag, die volgens de politie door experts werd voorbereid, gebeurde op korte afstand van zijn huis in de wijk Artabala B,21 van Hendaye […]

Het slachtoffer had geen enkele band, noch met ETA, noch met de vluchtelingengemeenschap.

>>>>>>>>