Aurore Martin

Aurore Martin (31 jaar) is een jonge meid van Franse ‘nationaliteit’, maar met een Baskisch hart. Zij is lid en woordvoerster van ‘Batasuna’, een politieke partij die niet verboden is in het deel van Europa waar zij vandaan komt en waar ze ook woont: het deel van Baskenland dat binnen de Franse staatsgrenzen ligt.

Spanje vroeg haar uitlevering door middel van een Europees Uitleveringsbevel. Zij had mee opgestapt in manifestaties in Agurain (Salvatierra) en Iruñea (Pamplona) in Zuidelijk Baskenland, maar in het bevel worden ook betogingen in Baiona (Bayonne) en Uztaritze (Ustaritz) geciteerd, terwijl die toegelaten waren. Omdat elke democraat zich hierbij bescheurt, is Spanje maar meteen gaan roepen dat ze ‘van ETA!’ is. Dat lukt in Spanje altijd. Maar ditmaal lukte dat ook bij de Fransen.

18 juni 2010

Op 18 juni 2010 had de Spaanse Bloedraad om de uitwijzing gevraagd, maar toen weigerde Frankrijk wegens “gebrek aan motivatie”. Toen Aurore Martin in november werd opgeroepen naar Pau te komen, werd ze daar al meteen gedurende korte tijd van haar vrijheid beroofd…

Er kwam protest uit onverwachte hoek: namelijk van de ‘rode broeders’ van de ‘Parti Socialiste’ uit het departement Pirinio Atlantikoak/Pirenèus Atlantics (Pyrénées-Atlantiques. Zij noemden de beslissing tegen Martin “inacceptable”. Ze verweten “de autoriteiten van een Europese Staat een persoon te vervolgen voor zaken die hun eigen autoriteiten niet eens als illegaal beschouwen”. Meer nog: “Eén van de ten laste gelegde feiten vond plaats in Frankrijk waar Batasuna haar activiteiten legaal uitoefent. Deze situatie is onaanvaardbaar omdat het een inmenging is in de Franse democratie tegen de vrijheid van meningsuiting”.

15 december 2010

Op 15 december accepteerde Parijs in cassatie het Europees aanhoudings- en uitleveringsbevel tegen Aurore Martin. Zij zal nu binnen een periode van 10 dagen gearresteerd en uitgeleverd moeten worden aan de Spaanse beulen.

Deze beslissing van de Franse Staat betekent een belangrijke stap en een precedent omdat Frankrijk voor het eerst een Frans staatsburger uitlevert aan een andere staat en wel omwille van politieke activiteiten. Er kan nu in hoger beroep worden gegaan bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, maar dit werkt niet opschortend.

Aurore Martin koos voor de clandestiniteit. Ze wilde niet in handen vallen van de Spaanse folteraars. De steun kwam heel snel op gang en in juni 2011 waren er reeds 50 “verkozenen des volks” die zich openlijk verzetten tegen de uitlevering. De meest bekenden waren Max Brisson (UMP) en Jean Casteings (Europe Ecologie). Hierbij kwamen ook nog burgemeesters en vele raadsleden.

Interview met Aurore Martin op de Franse zender TF3, 3 weken na haar onderduiken.

Half juni 2011 verklaarde Aurore Martin dat ze weigerde nog langer ondergedoken te blijven. Ze riep daarbij op tot het vormen van een “menselijke muur” tegen repressie.

“Le Monde'' publiceerde op 15 juni 2011 een artikel van secretaris-generaal Matthieu Bonduelle en nationaal secretaris Patrick Henriot van het Syndicaat van de Magistratuur (waarvan 30 % van de Franse magistraten lid zijn) .

20 juni 2011

Op 20 juni 2011, enkele dagen nadat Aurore Martin verklaard had niet meer ondergronds te willen leven, wilden verklede leden van Franse “Gendarmerie” (Geheime Politie) Aurore Martin arresteren in het oude deel van Bayonne. Ze was blijkbaar op bezoek bij haar zus toen vrienden plots een aantal politieauto’s opmerkten. Hoogstwaarschijnlijk ontstond er druk sms-verkeer want op het zelfde ogenblik dat de twee “ontvoerders” (die niet meer, maar ook niet minder, leden van de Franse Justitiële Politie, afdeling terrorisme, bleken te zijn) Martin probeerden vast te pakken, werd het drietal omsingeld door tientallen erg moedige activisten.

Na de mislukte arrestatie van 20 juni 2011 werd er op gewezen dat in de Zaak Martin niets terug te vinden was dat betrekking had op “terrorisme”. Hoe kon de Franse Justitie beslissen Martin uit te leveren aan de Spaanse Audiencia Nacional, vroegen ze zich af. “Hier werden de meest essentiële principes opgegeven. Het Europees uitleveringsbevel dat moest dienen om de internationale criminaliteit te bestrijden, dreigde een gevaarlijke pesterij te worden. Aurore Martin had geen enkele Franse wet overtreden en ze heeft het recht in Frankrijk voor haar mening uit te komen”.

In oktober 2011 (Martin was nog steeds niet opgepakt) werd aan de pers het volgende bericht voorgesteld, ondertekend door 80 verkozenen uit Frans Baskenland onder de titel:

Aurore Martin est hébergée dans nos maisons. Faites de même.

Ze vroegen aan de Franse Regering hun attitude in dit dossier te wijzigen omdat de partij waarvan ze lid is wel “illegaal” is in Spanje, maar niet in Frankrijk.

"Aurore Martin is sinds 17 december 2011 onder dak in onze huizen en appartementen en we zullen hiermee verder gaan zo lang dat nodig is. De deur openen voor .Aurore was een legitieme en coherente daad. We vragen alle burgers zich klaar te maken om hetzelfde te doen. Wij zijn er ons van bewust dat het herbergen van Aurore Martin een delict is en we zijn ons bewust van de juridische consequenties.”

Deze persconferentie werd voorgezeten door Alice Leizegezahar, regionaal verkozen voor Les Verts-Europe Ecologie, Peio Etxeverry Aintchart verkozen voor Abertzaleen Batasuna in de gemeenteraad van Donibane Lohizune (St. Jean de Luz) en Alain Iriart, sedert 2001 burgemeester van Hiriburu-Saint Pierre d’Irube.

Eerder was er al de actie: “Wij zijn allemaal Aurore Martin”, opgezet door medemilitanten, burgers en … syndicalisten!

Nationale betoging in Bayonne

In december 2011 vroegen vierduizend Basken in een betoging in Bayonne een democratische oplossing van het conflict in Euskal Herria.

De betoging ging van start op de Euskaldunen Plaza waar veel meer politie aanwezig was dan normaal het geval is. Onder de aanwezigen Aurore Martin zelf, maar ook Josu Esparza waarvan Spanje eveneens de uitlevering vroeg. Beiden kregen gedurende de hele tocht erg veel morele steun van de omstanders. Ook waren opvallend veel volksvertegenwoordigers uit het Zuiden (Hego Alde) de Muga overgestoken. Zo waren er Mikel Garitano, Algemeen Député van Gipuzkoa (vergelijkbaar met onze “provinciegouverneur” maar met veel meer macht omdat hij veel meer geld te verdelen heeft), Maite Aristegi en Xabier Mikel Errekondo de volksvertegenwoordigers van Amaiur in de Spaanse Cortes, Txelui Moreno, Tasio Erkizia, Jakes Bortahiru en Mertxe Colina, bekende koppen uit het radicale nationalisme, Daniel Olzomendi de burgemeester van Izura en Christine Bessonart, burgemeester van Senpere. Van de Franse P.S. waren er Kotte Ecenarro en Marie-Christine Aragon, aangevuld met Frantxua Maitia, Christophe Martin, Frédérique Espagnac (senator) en Pierre Chéret, de Europese Groene Alice Leiziagezahar en de lokale vertegenwoordiger met dezelfde kleur, Daniel Hegoburu.

Allen stapten ze op achter het enige spandoek dat werd meegedragen. Toen de creaturen van de CRS de toegang tot de Paulmylaan versperden (om de toegang tot het Justitiepaleis te beletten) werd geroepen: “Oprotten! Laat ons met rust!”

01 november 2012

Op 1 november 2012 werd Aurore Martin dan toch opgepakt in Maule-Mauleon, de hoofdstad van de meest oostelijk gelegen provincie Xiber–Soule van Noord-Baskenland. De arrestatie gebeurde bij een “wegcontrole”. Ze werd meteen overgebracht naar de grenspost in Biriatu en daar om 21:00u uitgeleverd aan de Guardia Civil, die meteen koers zette naar Madrid!

Nu de vrede in Baskenland steeds dichterbij komt, halen de Fransen deze vuile streek uit! De arrestatie van Martin kwam er drie dagen nadat de Catalaan, minister Manuel Vall verklaarde dat Baskenland voor hem niet bestond. Deze salonsocialist voldoet aan alle dictaten van de Spaanse neofascisten!

Aurore Martin riskeert 12 jaar cel voor een “opiniedelict” in een zaak die nog in gang werd gezet door de inmiddels geschorste “superrechter” Baltasar Garzón. Hij liet Batasuna illegaliseren in 2003. Maar Batasuna is legaal in Frankrijk en Martin is Française!

Garzón beschuldigde Martin meegewerkt te hebben aan de reorganisatie van Batasuna in de 7 provincies van Euskal Herria. Maar het grote verraad werd gepleegd op 23 november 2010 toen de Rechtbank in Pau in Beroep groen licht gaf voor een uitwijzing. Een maand later viel op het Hof van Cassatie in Parijs de guillotine: Voor het eerst in de geschiedenis werd een persoon met de “Franse nationaliteit” uitgeleverd aan Spanje.

Met deze uitlevering keert Frankrijk de rug toe aan de vredesacties in Baskenland, getekend in Aiete.

Jean-Jacques Lasserre, senator en president van de Raad van Verkozenen in Noord-Baskenland, zei, “niet te begrijpen hoe de Franse Regering dergelijke extreem brutale methodes kon gebruiken voor zo gevoelige thema’s.” José Bové, de bekende syndicalist, noemde de arrestatie “een gevaar voor de vrede”.

02 november 2012

Nadat Aurore Martin deze morgen gedurende een 15-tal minuten voor rechter Pablo Ruz van de Audiencia Nacional verscheen, werd ze omstreeks 10:00u opgesloten in de gevangenis op beschuldiging van een delict van “lidmaatschap van een terroristische organisatie”. “Ze was in januari 2006 namelijk verkozen geweest tot lid van het nationaal hoofdbestuur van Batasuna en dus maakte zij deel uit van het politiek complex van de terroristische organisatie ETA”. Daar was ze tussenpersoon voor de inontvangstneming van de economische fondsen van de organisatie. Zo had ze in december 2007 twee giften van elk € 12.000 ontvangen van de politieke partij PCTV - EHAK (Partido Comunista de las Tierras Vascas) die inmiddels eveneens illegaal is. Voor deze partij werkte ze en zat ze persconferenties voor. De opsluiting kwam er omdat er “een gefundeerde vrees was dat ze zou vluchten”, omdat ze eerder verklaard had “zich nooit ter beschikking te stellen van Spaanse mandatarissen”.

21 december 2012

Vijftig dagen na haar uitlevering laat de Audiencia Nacional Aurore Martin vrij op borg van € 15.000.

De Vierde Afdeling van de Strafkamer van de Audiencia Nacional verklaarde het hoger beroep ontvankelijk dat de verdediging van Aurore Martin (Jone Goirizelaia) had ingediend tegen het arrestatiebevel van Magistraat Pablo Ruz op 2 november 2012.

Het Hof, dat was samengesteld door de magistraten Ángela Murillo, Juan Francisco Martel en Teresa Palacios, meende dat er op dit ogenblik “geen risico op verduistering van enig bewijs” was en de militante van Batasuna “niet meer onderworpen diende te worden aan de verplichting van de preventieve maatregelen”.

Behalve het betalen van de borgsom van € 15.000 dient Martin tussen de 1^ste en de 5^de dag van elke maand te verschijnen op het politiekantoor dat het dichtst bij haar woonplaats gelegen is. Ook moet ze een vaste verblijfplaats binnen de Spaanse Staat aanhouden om de post naartoe te sturen. Hiervoor wordt doorgaans het thuisadres van de advocaat aangehouden. In dit geval Jone Goirizelaia (steun en toeverlaat van zo vele Baskische activisten)

Het vonnis stelt dat, “hoewel de uitlevering door Frankrijk drie jaar op zich liet wachten”, deze vertraging niet te wijten was aan Martin aangezien ze haar openbare activiteiten als Batasuna-militante normaal en openlijk uitvoerde.

22 december 2012

Op 22 december 2012 mocht Aurore Martin de gevangenis van Soto del Real in Madrid verlaten. Batasuna had in amper twee uren tijd de som van 15.000 euro’s bij elkaar gehaald. Dit gebeurde via donaties gaande van € 5 tot € 100 die ingezameld werden in twee bars: "Café des Pyrénées" in Bayonne en Bar “Kalaka” in Saint-Jean-Pied-de-Port.

07 januari 2013

Nadat Aurore Martin op 22 december plots uit de Spaanse gevangenis werd losgelaten (maar daarom niet “vrij” is) liet ze zich gisteren in het oude stadsdeel van Baiona, “Petit Bayonne”, interviewen door het agentschap Franse Presse (AFP).

“Alles was minutieus voorbereid door beide Regeringen” aldus Martin. “De hand van minister Manuel Vals was duidelijk zichtbaar! Hij wil door deze arrestatie en uitlevering de territoriale eisen van de Basken in Ipar Euskal Herria (Noordelijk Baskenland) laten verstommen. Vals moet zich niet verstoppen achter juridische vonnissen. Dit soort beslissingen wordt niet zomaar genomen zonder zich te beraden over de consequenties ervan..”

Martin wijst op de snelheid van uitvoering van haar arrestatie en uitlevering, die eerste november 2012, toen ze in Mauleon bij een “routinecontrole” staande werd gehouden. Dit gebeurde om 16.00 u. en om 21.00 u. was ik al aan de grens in Behobia om uitgeleverd te worden. Toch werd ik tussendoor nog heen en terug naar Pau gebracht!

23 januari 2013

De verklaring van Frans Binnenlandminister (van Catalaanse afkomst) Manuel Valls, dat een Departement voor de Basken, “een gevaar zou zijn voor de eenheid van het land” lokt in Frans Baskenland een hoop reacties uit. Valls zegt eveneens dat hij Aurore Martin niet liet arresteren (om ze daarna uit te leveren aan Spanje). Valls zei dit op “Dimanche +” van het Franse “Canal +”.

Zou Valls wel weten dat zijn voormalige partijgenoot François Mitterand de Basken een departement beloofde als hij tot president verkozen werd? Maar Mitterand kwam zijn gegeven woord niet na. Maar hoe zwak is de Franse Staat dan wel als ze een risico (zouden) lopen als Frans Baskenland een departement wordt? De Basken zitten nu samen met Béarn in het departement Aquitaine. De Frans–Baskische Volksvertegenwoordiger, Dominique Garat, ijverde in 1790 al voor een eigen departement.

06 november 2013

Nadat Spanje zus Aurore Martin naar Madrid liet slepen om haar wat te pesten en bang te maken, willen ze nu Emilie “horen”. Zij is in Noordelijk Baskenland de woordvoerster van “Herrira”, de organisatie die zich het lot van de politieke gevangenen aantrekt.

De Audiencia Nacional wil haar spreken wegens haar “lidmaatschap van een terroristische organisatie die het terrorisme financiert en looft”. Op 30 september ll. vielen de Spaanse honderdmannen binnen in de kantoren van Herrira. Martin zegt dat ze zich zeer goed bewust is van de consequenties van haar keuze.

Het wordt nu afwachten of Madrid ook tegen haar een internationaal aanhouding- en uitleveringsbevel gaat eisen. Aanvankelijk moest het hiervoor om een delict gaan dat in beide Staten als dusdanig bestond en moest er een gevangenisstraf op staan.

>>>>>>>>