Spiraal van geweld

Het probleem van de aanslagen door ETA blijft bestaan, niettegenstaande een groeiend succes van de Spaanse en de Franse veiligheidstroepen. Ook de doodseskaders van GAL brengen zware verliezen toe. Gedurende de zomer waren een aantal toeristische plaatsen trefpunt van aanslagen door ETA, met beperkte schade tot gevolg: 2 gewonden en weinig materiële schade. Er was eveneens een offensief tegen de Spaanse politie en de militaire leiders, waarbij 29 doden vielen te betreuren. Er was een korte rustpauze van half september tot eind november, terwijl er gesprekken aan de gang waren met Madrid over de eenheid van de Baskische regio's en de amnestie voor gevangenen en uitgewezen nationalisten.

Yoyes

Op 19 juni 1987 zaait een bomauto terreur op de parking van het commercieel centrum "Hipercor" te Barcelona". De droevige balans is groot: 21 doden en 45 gewonden (*).

(*) Alhoewel telefonisch werd verwittigd, hebben de veiligheidsdiensten nagelaten het commercieel centrum te ontruimen.

Opnieuw richt een bomauto op 11 december 1987, met 250 kg explosieven, tegen het Casa Cuartel te Zaragoza (legerkazerne) een grote ravage aan : 11 doden en 40 gewonden.

De Kerncentrale van Lemoiz

In 1977 kwam ETA op de proppen bij de slag om Lemoiz, met enorme steun van de bevolking. Alle wettelijke middelen waren uitgeput en de machthebbers hadden lak aan het zootje ecologisten. Voor hen telde: "Eigen profijt, eerst". De eerste aanslag gebeurde op 18 december 1977 toen een ETA-commando een post, aanviel van de Guardia Civil die de centrale bewaakte. Eén van de Etarras, David Álvarez Peña raakte zwaar gewond en overleed aan zijn verwondingen een maand later.

Spiraal van geweld

De jaren 80 waren de bloedigste jaren uit de geschiedenis van ETA: 118 doden bij verscheidene aanslagen. Op het einde van de jaren 80 was de sympathie waarop ETA kon rekenen bij de aanslagen op Melitón Manzanas en op Carrero Blanco zienderogen gedaald.

Ziehier een paar trieste voorbeelden.

Op 15 juli 1986 laten 12 agenten van de Guardia Civil het leven bij een aanslag met een bomauto op de Plaza República te Madrid

In de loop van de jaren 80, één van de markantste episodes, valt eveneens de interne dissidentie in ETA te onderstrepen. Dolores Gonzáles Kataraín, "Yoyes", verlaat de organisatie in 1980 omwille van haar meningsverschil over de harde lijn die gevolgd wordt. Zij wordt op 10 september 1986 vermoord terwijl ze met haar zoontje aan het wandelen was. "Yoyes" González Kataraín werd door ETA uitgeschakeld, omdat ze gebruik maakte van een amnestiewet om naar haar stadje, Ordizia, terug te keren. De organisatie vergaf het haar niet dat zij van de vrijheid genoot terwijl leden nog steeds in de gevangenis zaten omdat ze acties uitvoerden die Yoyes bevolen had.

De jaren 90

Op 29 mei 1991 laat ETA een bomauto ontploffen bij de kazerne van de Guardia Civil te Vic (provincie Barcelona), waarbij 10 personen omkomen. Nog in 1991 volgt een driedubbele aanslag te Madrid: een kneedbom onder een auto kost het leven aan María Jesús González; een andere bom maakt een einde aan het leven van luitenant Francisco Caballar en een derde bom verbrijzelt de benen van commandant Rafael Villalobo.

Op 21 juni 1993 wordt een bomauto tot ontploffing gebracht in Madrid, als een militaire wagen voorbijrijdt. Het gevolg is dat 6 militairen en 1 burger om het leven komen en er 36 gewonden zijn. Ook in 1993 vermoordt ETA een PNV-lid en sergeant-majoor bij de Ertzaintza, Joseba Goikoetxea.

Op 11 december 1995 wordt bij het voorbijrijden van een militaire wagen een bomauto tot ontploffing gebracht, waarbij 6 burgers die voor het leger werken om het leven komen. In datzelfde jaar is er ook een aanslag op oppositieleider Aznar en worden in Mallorca 3 Etarras gearresteerd die een aanslag wilden plegen op koning Juan Carlos.

In 1996 wordt de ex-rechter Francisco Tomás y Valiente vermoord en ook, de broer Fernando van de historische leider van de PSOE, Enrique Mugica Herzog. Fernando Mugica Herzog werd geliquideerd in Donostia, vlakbij het Justitiepaleis in de San Martin Kalea.

In 1997 wordt het PP-gemeenteraadslid Miguel Ángel Blanco ontvoerd en vermoord. De weerklank hiervan kent geen grenzen en ETA leidt hierdoor gevoelig gezichtsverlies.