Proces Gestoras pro-Amnistía en Askatasuna

Gerechtelijk onderzoek 33/01

AUDIENCIA NACIONAL

SALA DE LO PENAL

SECCIÓN CUARTA

JUZGADO CENTRAL DE INSTRUCCIÓN Nº 5

SUMARIO ORDINARIO Nº 33/01

A LA SALA

EL FISCAL, despachando el traslado conferido para la calificación del Sumario nº 33/01 del Juzgado Central de Instrucción nº 5 formula las siguientes conclusiones provisionales de conformidad con el artículo 650 de la LECR:

PRIMERA.

FUNCTIES VAN GESTORAS PRO AMNISTÍA.

Amnistiaren Aldeko Batzordeak (Gestoras pro-Amnistía) is een organisme dat binnen de terroristische organisatie ETA de volgende functies uitoefent:

1. Controle op het Collectief van Politieke Gevangenen-Colectivo de Presos Políticos Vascos (EPPK)

2. Coördinatie tussen gevangen Etarras en de verantwoordelijken van de gewapende organisatie

3. Het verzekeren van de organieke discipline van ETA. Richlijnen moeten nauwgezet opgevolg worden en er mag niet van afgeweken worden

4. Coördinatie van complementaire vormen van strijd

5. Procesgegevens verzamelen ten aanzien van de veiligheid van ETA

6. Publicaties, uitgewerkt door verantwoordelijken van ETA, verspreiden onder eigen naam

7. Voor ETA, directe objectieve aanduiden van personen of instituten die verantwoordelijk zijn voor de toestand van gevangenen of die weigeren deel te nemen aan manifestaties ten voordele van die gevangenen (Op 6 juni 2004 verklaart Olano, volgens Garzón op een intimiderende toon, het volgende: “...Wij zullen de politieke verantwoordelijken, die verantwoordelijk zijn voor en dekking blijven geven aan het geweld tegen onze gevangen mannen en vrouwen, blijven met de vinger wijzen…” Garzón besluit hieruit dat Gestoras pro-Amnistía personen aanduidt, die ETA moet liquideren.)

8. etc...

.............

Proces na proces

Op 14 maart 2007, werd onder het roepen van “Gora Euskal Herria Askatuta!” (Lang leve vrij Euskal Herria), een einde gemaakt aan het 16 maanden durende monsterproces 18/98. De zaak, mogelijk beroep daargelaten, zal in ieder geval niet het einde betekenen van de processen voor de uitzonderingsrechtbank Audiencia Nacional. De zwarte lijst die Baltasar Garzón vanaf 1997 opmaakte was lang, heel lang. De “+” die de groep 18/98+ in hun benaming draagt, wijst op vele afzonderlijke onderzoeken die afgeleid zijn van het hoofdonderzoek. Alvorens het monsterproces 18/98 te starten op 21 november 2005, werd de zaak Jarrai, Haika en Segi (zie het gerechtelijke onderzoek 18/01, bij de rubriek: "Politieke processen 4") gestart op 7 februari 2005, en duurde 3 maanden.

De reden om te diversifiëren in verschillende “Sumario’s” (onderzoeken en processen) werd door Garzón opgedrongen, om te vermijden dat door middel van de normen van toewijzing de tussentijdse beroepen in handen zouden vallen van de “Sección Cuarta de la Sala de lo Penal” (de 4^de Kamer voor Strafzaken), die voordien al, bij verschillende gelegenheden, zijn aanpak hadden verworpen en hem bij tussentijdse beroepen van partijdigheid had beschuldigd. Op die wijze kwamen de stukken over Orain, Ekin, Joxemi Zumalabe Fundazioa en Xaki bij het Sumario 18/98 terecht. De overige Sumario’s werden of worden afzonderlijke behandeld. Zoals Sumario 33/01, het proces waarbij Gestoras Pro Amnistía en Askatasuna betrokken zijn. Beide organisaties ijveren voor de rechten van de politieke gevangenen.

De antirepressieve beweging was één van de voorwerpen van politioneel onderzoek gelanceerd door Garzón. Op 31 oktober 2001 werden 12 personen van Gestoras pro-Amnistía gearresteerd op beschuldiging van “integratie in KAS-Ekin, en dus in ETA”. Elk van hen zou geacteerd hebben ten dienste van de gewapende organisatie. Zij zouden controle uitgeoefend hebben op het Collectief van Politieke Gevangenen-Colectivo de Presos Políticos Vascos (EPPK), en de interne cohesie en de onderwerping aan de discipline gewaarborgd hebben. De aanklacht werd gerechtvaardigd met volgende argumenten: medewerking in het onderhoud van gevangenen en gevluchte Etarras, en het organiseren van complementaire vormen van strijd naast de gewapende strijd, zoals manifestaties inrichten en persberichten de wereld insturen. De waarheid is dat een paar punten in de aanklacht juist zijn, wat nog niet wil zeggen dat die punten strafbaar zijn. Maar het overgrote deel van de aanklachten, dat deel dat zonder twijfel wel strafbaar is, zijn gewoon uit de lucht gegrepen om het dossier zwaarder te maken en vooral om de de antirepressieve beweging te criminaliseren en in ieder geval te veroordelen. Dat is Sumario 33/01.

Met deze nog niet bewezen argumenten dicteerde Garzón, op 15 november 2001, de arrestatie van nog eens 15 personen, en op 3 december 2001 werd de coördinator van Gestoras Pro Amnistía, Juan María Olano, te Baiona gearresteerd. Later werd hij aan de Spaanse staat uitgeleverd.

Op 19 december 2001 decreteerde Garzón de illegalisatie van Gestoras pro-Amnistía, en op 5 februari 2002 werd ook Askatasuna geïllegaliseerd, als zijnde de opvolger van Gestoras pro-Amnistía (“sucesión de organizaciones”). Andermaal werden 5 personen gearresteerd, nu omwille van hun relatie met Askatasuna. In het kader van diezelfde operatie werden huiszoekingen gehouden in de zetels van Etxerat, en bij verscheidene advocaten: bij het Colegio de Abogados in Gipuzkoa en bij het Colegio de Abogados in Pamplona. Beide advocatenbureaus werden verzegeld en alle materiaal en documenten werden in beslag genomen. Al deze zaken werden op 6 februari 2003 toegevoegd aan het Sumario 33/01. Nadien gaf Garzón de opdracht de zegels te verbreken en alle in beslag genomen goederen terug te geven, echter nadat hij eerst alle documenten had gekopieerd. Dit is een flagrante schending van de rechten van de advocaten en van het beroepsgeheim. Veel documenten bevatten informatie over de manier waarop Garzón te werk ging en over de strategie van verdediging. Als gevolg van bepaalde informatie in die fotokopieën werd de advocaat Julen Arzuaga Gumuzio ook voorwerp van het proces.

Al deze gearresteerde personen werden zonder enige vorm van proces, gedurende 4 jaar preventief opgesloten, de maximumtermijn in Spanje voor dergelijke gevallen. Ze werden in mei en juni 2004 vrijgelaten. Het vermoeden van onschuld werd van tafel geveegd en de veroordeling was al begonnen nog voordat het proces van start gegaan was.

Het zoveelste politieke proces

Voor de Audiencia Nacional start op 21 april 2008 dus het zoveelste proces tegen het Baskische nationalisme. Zevenentwintig personen staan er terecht die werken of gewerkt hebben voor de organisaties:

• 1. Gestoras Pro Amnistía, een groep die ijvert voor amnestie

  2. Askatasuna, ook een groep die ijvert voor amnestie en daarom door magistraat Garzón bestempeld wordt als de opvolger van de verboden Gestoras Pro Amnistía

  3. Behatokia, het Baskische Observatorium voor de Mensenrechten

  4. Senideak, een niet-gouvernementele organisatie van verwanten van politieke gevangen

De Openbare Aanklager, Carlos Bautista, eist 10 jaar gevangenisstraf op basis van de beschuldiging van integratie in een gewapende organisatie.

Het Hof wordt voorgezeten door magistrate Teresa Palacios en de leden van de 4^de Kamer van de uitzonderingsrechtbank, Audiencia Nacional, zijn Paloma González en Juan Francisco Martel. De burgerlijke partij is het onvermijdelijke PP-aanhangsel AVT-Asociación de Víctimas del Terrorismo. De verdededing van de beklaagden rust op de schouders van de advocaten Amaia Izko, Ainhoa Baglieto, Haizea Ziluaga, Arantxa Zulueta e, Iñaki Goioaga.

De beklaagden zijn

Voor Gestoras Pro Amnistía:

Aratz Estonba, Maite Díaz de Heredia, Julen Zelarain, Jagoba Terrones, Julen Larrinaga, Jon Imanol Beaskoa, Ainhoa Irastorza, Gorka Zulaika, Iker Zubia, Alex Beaskoa, Josu Beaumont, Juan Mari Olano, Gotzon Amaro, Jorge Txokarro, Gari Arriaga, Txema Olabarrieta, Jorge Luis Arredondo, Aitor Jugo, Maite Méndez en Mitxel Serasketa.

Voor Askatasuna:

Asier Virumbrales, Xabin Juaristi e, Iñaki de Reta.

Voor Behatokia:

Julen Arzuaga.

Voor Senideak:

Juan Antonio Madariaga, Ixone Urzelai en Iñaki Loizaga.

De aanklager zal 50 getuigen oproepen: 44 Ertaintzas, 6 Guardias Civil, en wil bovendien nog de gevangene Jorge Olaiz en de ex-gevangenen Susana Atxaerandio en Ibon Aranalde verhoren.

De verdediging is van plan 250 getuigen op te roepen, met o.a.: de politici Joseba Egibar (PNV), Oscar Matute (EB), Martín Aranburu (EA), Felix Soto (izquierda abertzale), Karmelo Landa (izquierda abertzale) en Odón Elorza (PSE-EE); de vakbondsafgevaardigden José Elorrieta (ELA) en Rafa Díez (LAB); Estanis Etxaburu van Etxerat; Jonan Fernández van Baketik; de schrijvers Alfonso Sastre en José Luis Otamendi; de journalisren Mariano Ferrer en Xabier Lapitz; de bertsolaris (improvisators op rijm) Xabier Amuriza en Xabier Silveira; de advocaten Jone Goirizelaia en Iñigo Iruin; de gevangene Jon Agirre Agiriano; de ex-voorzitter van Athletic Club José María Arrate; de pelotaris (spelers van de pelota vasca) Juan Martínez de Irujo en Oier Zearra; de musici Aitor Gorosabel (Su Ta Gar), Gorka Urbizu (Berri Txarrak) en Evaristo Páramos (La Polla Records); Argi Perurena, woordvoerder van EPPK (collectief van politieke gevangenen); de ex-gevangen Ierse politicus Michael Culbert; Theo van Boven, verantwoordelijke voor de UNO inzake foltering en de ex-bisschop van Donostia-San Sebastián, José María Setién.

Het eigenlijke proces

Wij zullen proberen, zitting per zitting, een kort relaas te geven van het proces, waar diegenen terechtstaan die getuige zijn van de staatsrepressie, waar de Spaanse staat met alle mogelijke middelen, wettelijke en onwettelijke, de getuigen van het Spaanse geweld de mond willen snoeren, waar de veroordeling bij voorbaat al vastligt.

Relaas van de zittingen van het proces 33/01

Gestoras pro-Amnistia

Gestart op 21 april 2008

>>>>>>>>