Het jaar 2008A
De aftrap voor het nieuwe jaar is gegeven. Afgaande op wat er de laatste maanden in Euskal Herria is voorgevallen, voorspelt 2008 weinig fraais voor Baskenland. Met de algemene verkiezingen van 9 maart 2008 in het verschiet, vrees ik dat het Baskische volk nog heel wat ontgoochelingen en vernederingen zal moeten slikken.
Ondanks vier grote coups uitgevoerd door de veiligheidsdiensten in het laatste semester van 2007 tegen groepen verantwoordelijk voor de Kale Borroka (straatgeweld) is het geweld niet gestopt. Integendeel, het geweld kende een heropflakkering en dat duurt voort in het nieuwe jaar. Het ziet er trouwens niet naar uit dat hierin vlug verandering zal komen. De wraakzuchtige regering doet er dan ook alles aan om te gemoederen op te hitsen. De 76 arrestaties in verband met straatgeweld in 2007 (230 accidenten) overtreffen met 14 eenheden het jaar 2006 (62 arrestaties en 145 accidenten). In 2005 bleef het beperkt tot 27 arrestaties en 72 accidenten, en in 2004 tot 19 arrestaties en 50 accidenten. Bronnen uit politiekringen schrijven de verharding in het laatste trimester van 2007 toe aan de arrestatie van de koepel van Batasuna op 4 oktober 2007 en aan de voorlopige opsluiting, nog voor het vonnis geveld werd, van de beklaagden in het monsterproces 18/98. Nu is het afwachten wanneer ANV en EHAK buiten de wet zullen gesteld worden. Als dit gebeurt, is nog meer geweld niet uit te sluiten. En wat zal ETA dan doen?
02 januari 2008: Nieuwjaarsboodschap van ETA
ETA bevestigt dat de Spaanse regering een uitzonderingstoestand heeft ingesteld die de vernietiging zoekt van het Baskisch onafhankelijkheidsstreven en onthult dat die regering het staatsterrorisme heeft opgevijzeld.
“In het verleden hebben zij er een gewoonte van gemaakt om het staatsterrorisme toe te passen en nu doen ze hetzelfde. Rubalcaba, de minister van Binnenlandse Zaken, wordt de “minister van GAL” genoemd. Hij verleent alle steun aan het wachtwoord “todo vale contra ETA” (alles is toegestaan tegen ETA). “Baskische burgers worden gefolterd met een totale willekeur in de kazernes van de Guardia Civil. Zij worden onderworden aan de plastiek zak over het hoofd, tot aan het uiterste punt van verstikking. Zij worden onderworpen aan de onderdompeling in het bad tot aan het uiterste punt van verdrinking en zij worden verkracht met stokken en bezemstelen in de anus.” ETA verwijst ook naar het recente overlijden van Natividad Junko, in een verkeersongeval op weg naar gevangenenbezoek. Zij klagen de verharding van de gevangenenspreiding aan en van het niet vrijlaten van zwaar zieke gevangenen. “De regering doet al het mogelijke om het conflict te laten aanslepen.”
ETA richt ook harde woorden aan het adres van de woordvoerders van de Gobierno de Lakua (de Baskische regering). “Zij zijn het die weerzin opwekken bij ons volk, omdat zij de folteringen en de verraders (Spaanse regering) steunen. Het fiasco van de politieke onderdrukking en negatie zal nog toenemen, omdat niemand de wil van een volk, om de staat Euskal Herria op te bouwen, zal kunnen overwinnen.”
Duiding bij de resultaten.
01 april 2008
Op 1 april 2008 heeft ETA een communiqué gestuurd naar de krant “Gara”, gepubliceerd op 2 april 2008, waarin de verantwoordelijkheid opgenomen wordt voor de gewapende acties tussen 8 februari 2008 en 21 maart 2008, inclusief de aanslag op de PSOE-militant Isaías Carrasco te Arrasate-Mondragón, de aanslag op het gerechtsgebouw te Bergara, de aanslag op de zendmast te Arnotegi, de aanslag op zetel van de PSOE te Derio en de bomauto tegen de kazerne van de Guardia Civil te Calahorra.
ETA-communiqué
Op 5 januari 2008 verschijnt in de krant “Gara” een interview met ETA. De gewapende organisatie wordt naar hun mening gevraagd over de evolutie van de politieke toestand na het einde van het onderhandelingsproces.
De antwoorden zijn duidelijk: “De Spaanse staat is nog altijd geen transparante en werkelijke democratie. Zapatero volgt de weg van zijn voorgangers González en Aznar, en verliest een uitmuntende opportuniteit om de fascistische staat te hervormen. De kern van het conflict is niet wie op 9 maart 2008 de macht zal grijpen, de PSOE of de PP. De kernvraag is de erkenning van Euskal Herria en de aanvaarding dat het Baskische volk een eigen toekomst ontwikkelt, zonder betutteling (lees onderdrukking). ETA roept ook op om de krachten te bundelen en zet het volk aan zich te organiseren voor de strijd.
Op 06 januari 2008 werden in Arrasate-Mondragón 2 jongeren gearresteerd door de Guardia Civil. Voor een relaas over de onmenselijke behandeling van Igor Portu Jaurarena en Martín Sarasola.
Op 17 januari 2008, vervalt het verbod op alle activiteiten die door Batasuna worden ingericht. Dat verbod werd gedecreteerd door Baltasar Garzón in 2002, en trad in werking op 17 januari 2003. Volgens de wet geldt de maatregel voor maximum 5 jaar. Mag Batasuna nu weer activiteiten inrichten? Niet zo vlug, hier komt supermagistraat Garzón!
Volgens Garzón, en ondanks de wettelijke onmogelijkheid om de schorsing te verlengen, heeft de uitspraak van het Hooggerechtshof bij het verbieden van de politieke partij Batasuna, nochtans een paar consequenties, namelijk: de onmogelijkheid (het verbod) om activiteiten van organisatorische, institutionele, politieke, sociale of mediatieke oorsprong uit te oefenen. Of de verantwoordelijke leiders nu al dat niet veroordeeld zijn, speelt geen enkele rol. Hij waarschuwt dan ook de betrokkenen dat het niet naleven van deze voorwaarden zal leiden naar strafrechterlijke vervolging. Garzón bevestigt andermaal dat het embargo op de rekeningen en goederen die toebehoren aan Batasuna van kracht blijft. Hij voorziet zijn besluiten over deze zaak (Sumario 35/02) begin februari 2008 over te maken aan de uitzonderingsrechtbank, de Audiencia Nacional. Veertig beklaagden, onder wie Arnaldo Otegi, Joseba Álvarez en Joseba Permach, zullen dan terechtstaan. Zij zitten allemaal nu al in voorlopige hechtenis. Het proces zelf is waarschijnlijk voorzien voor de zomer van 2008 en zal waarschijnlijk tot het einde van het jaar duren.
Op 21 januari 2008, werd bij het Hooggerechtshof, het beroep van “Manos Limpias” behandeld tegen de vrijspraak (5 januari 2007) van voormalig Kamervoorzitter Juan María Atutxa. Dertien van de veertien magistraten verbonden aan het Hof hebben het beroep geanalyseerd (de 14de magistraat, José Manuel Maza, werd gewraakt) . “Manos Limpias”, die het beroep indiende, wordt voluit SINDICATO COLECTIVO DE FUNCIONARIOS PÚBLICOS "MANOS LIMPIAS" genoemd, hoewel ze, zoals hun naam laat vermoeden, geen enkele vertegenwoordiger hebben in geen enkel arbeiders- of publiek centrum. De hoogste verantwoordelijke van die professionele agitatoren is Miguel Bernard Remón, ex-leider van de extreemrechtse partij Fuerza Nueva (dat laat hun naam dus niet vermoeden).
Ook op 21 januari 2008, even na 21:00u, veroordeelt het Hooggerechtshof Juan María Atutxa, Gorka Knörr en Kontxi Bilbao wegens “delict van ongehoorzaamheid”. De bekendmaking van het vonnis moet nog afgewacht worden, maar “Manos Limpias” eist een schadevergoeding van 108.000 euro's (voor allen samen) en twee jaar ontzetting uit de politieke rechten (voor elk afzonderlijk). Er zal beroep aangetekend worden bij het Tribunal Constitucional, het Grondwettelijke Hof, en desnoods in Straatsburg.
Op 25 januari 2008 heeft de ministerraad van de Spaanse regering de goedkeuring verleend voor het inleiden van het proces tot illegalisering. De vicepresidente, María Teresa Fernández de la Vega, heeft dit bevestigt. De ministerraad heeft de opdracht aan de juridische diensten van de Staat om via de Kamer 61 van het Tribunal Supremo (Hooggerechtshof), de Ley de Partidos Políticos, de Ley de Partidos toe te passen op ANV en PCTV-EHAK, wegens bewijslast van banden met de verboden politieke partij Batasuna.
De magistraat van de Audiencia Nacional, Baltasar Garzón, heeft op 8 februari 2008 de schorsing gedecreteerd, gedurende 3 jaar, van alle activiteiten van de nationalistische politieke partijen ANV en EHAK. Deze schorsing kan over drie jaar verlengd worden met nog eens 5 jaar. Bovenop dit decreet komt de sluiting gedurende 3 jaar alle mogelijke lokalen en centra die aan beide partijen toebehoren. Alle bankrekeningen worden afgesloten, alsook water, gas, elektriciteit, telefoon en webstek. Ook de toelage aan deze politieke partijen wordt opgeschort. Door dit vonnis kunnen beide partijen niet deelnemen aan de verkiezingen van 9 maart 2008. Daar was het om te doen. Enkel daarom! Het vonnis heeft voorlopig geen effect op de verkozen afgevaardigden in het Baskische parlement en in de gemeenteraden.
Nadat de magistraat van de Audiencia Nacional, Baltasar Garzón, op 8 februari 2008 de schorsing decreteerde, gedurende 3 jaar, van alle activiteiten van de nationalistische politieke partijen ANV en EHAK, en een aanklacht indiende tegen 38 personen wegens vermeende integratie in een gewapende organisatie, had het Hooggerechtshof diezelfde dag 5 uur nodig om te delibereren over de eis tot opschorting (eigenlijk verbod) van beide partijen. Het Hooggerechtshof heeft het ANV verboden aan de verkiezingen deel te nemen en vraagt de stopzetting van alle publieke financiering.
Op 9 maart 2008 trekt Spanje naar de stembus. Net als vorige keer, 14 maart 2004, werd de verkiezingscampagne gedomineerd door een aanslag. Ex-raadslid van de PSE, de Baskische socialisten, Isaías Carrasco, is overleden na te zijn neergeschoten op 7 maart 2008, toen hij zijn huis te Arrasate-Mondragon verliet. Er zullen 87.000 politieagenten (71.000 Guardia Civiles en 16.000 Policías locales) instaan voor de orde.
Het maakt voor de Basken niet veel uit wie de stembusslag zal winnen, want de twee grootste rivaliserende partijen, PSOE en PP, hebben dezelfde oorlogsstrategie ten aanzien van de Basken: “Het 'recht op zelfbeschikking' is volgens hen een strategie van ETA, en iedereen die dat recht op zelfbeschikking voor Baskenland verdedigt, behoort dus tot ETA”. Een dogma dat iedere vredesonderhandeling in de weg staat.
"Sólo la autodeterminación
puede traer un cambio político real
en este país"
Alleen zelfbeschikking
kan naar een werkelijke politieke verandering
leiden in dit land
“De regering maakt een grove vergissing in de vredesonderhandelingen. Leugens en bedrog zijn de voornaamste karakteristieke geworden van de staatspolitiek. Het objectief van Zapatero bestaat er in strijd voor onafhankelijkheid te verzwakken en ETA te dwingen in een proces van overgave. De regering zoekt een valse uitweg die absoluut niet leidt naar een oplossing van het conflict. De regering heeft nooit gewild dat het tot een onderhandelde oplossing kwam, de regering volgt dezelfde nefaste weg als Felipe González en José María Aznar.
De uitzonderingstoestand in Euskal Herria, het tot het uiterste verkrachten van de democratische vrijheden, een ongecontroleerde, brutale en nooit ophoudende repressie heeft alleen als doel de strijd in Euskal Herria aan diggelen te slaan. In naam van de sacrosancte eenheid van Spanje wordt het wachtwoord “contra el independentismo, todo vale'” (tegen de onafhankelijkheidsbeweging is alles toegestaan) ongelimiteerd toegepast. Minister Rubalcaba zet het staatsterrorisme, gestart onder de PSOE-regering van Felipe González, gewoon verder.
Denken de militanten van de PSOE dat ETA met de armen gekruist zal blijven afwachten? Afwachten terwijl met totale willekeur Baskische militanten worden gefolterd, gearresteerd, levenslange straffen worden opgelegd, partijen worden verboden? Die socialisten die zichzelf progressief en democraat noemen, als ze dat al zijn, moeten afstappen van die wreedaardige strategie en die neofascistische politieke onmiddellijk beëindigen.
De PNV, reisgezel van de Spaanse staat, knielde voor Suarez, omarmde Moncloa (Spaanse Wetstraat), ondertekende het Statuut van Gernika, dat ons volk bleef verdelen en de soevereiniteit negeerde. Na de recente verkiezingen is de PNV er terug op uit om zoete broodjes te bakken met Moncloa door de bereidheid om een nieuw pact te ondertekenen.
Nooit zal de strijd voor de constructie van de staat Euskal Herria het zwijgen kunnen opgelegd worden, alleen de erkenning van zelfbeschikking voor Euskal Herria kan leiden naar een veranderend politiek klimaat en de weg openen naar vrede.”
24 april 2008: Mociones de censura
Moties van wantrouwen
Arrasate-Mondragón
Op 24 april 2008, werd in de gemeenteraad van Arrasate-Mondragón (Gipuzkoa) gestemd over een motie van wantrouwen. Ook in Atarrabia-Villava (Navarra) stond hetzelfde te gebeuren.
Na de aanslag op Isaías Carrasco (PSE) van 7 maart 2008, weigerde de PNV een motie van wantrouwen te steunen tegen het minderheidsbestuur (met coalitie wel meerderheid) van de radicale burgemeester Ino Galparsoro. De bedoeling was de burgemeester en de raadsleden van de ANV uit het gemeentebestuur te wippen, omdat zij geweigerd hadden de aanslag te veroordelen.
De muskieten van de ranzige Spaanse pers waren buiten zinnen. ABC weet de keuze van de PNV aan het stemmenverlies bij de voorbije verkiezingen, en daarin konden ze wel eens gelijk hebben. De socialisten dreigden ermee de PNV niet op te nemen in de Spaanse Regering Zapatero.
Bij een nieuwe stemming bleven de vier helden van de “Baskische” Socialistische partij (PSE) thuis. Ze hadden op hun lege plek een foto van Isaías Carrasco gezet. Ook afwezig bleef één PNV-raadslid en nog een andere van Ezker Batua-Zutik. De ANV-burgemeester stond de minuut stilte toe, en tijdens die minuut staken aanhangers van ANV spandoeken op met “Guk independentzia” (wij willen onafhankelijkheid) en “verbod van partijen, folteringen, arrestaties: Genoeg!” Daarna diende er tot tweemaal toe gestemd over een voorstel van de PP. Het kwam tot staking van stemmen: PNV (3) EA (1) Ezker Batua-Zurtik (2) en PP (1) stemden voor, terwijl de 7 ANV-verkozenen tegen stemden en Aralar zich onthield. Hierbij gaf de stem van de burgemeester de doorslag en dus werd de motie verworpen. De tekst waarover gestemd werd luidde als volgt: “Het ETA-terrorisme en de methode die de organisatie gebruikt om de samenleving te bedreigen, moet met de allergrootste kracht verworpen worden.”
Ten gevolge van een algemeen protest van PSE-PSOE krabbelde de PNV terug (hun machtspositie, gegarandeerd door de PSOE als ze met hen blijven samenwerken, is heiliger dan de doorzichtige politieke spelletjes). De Nationalistische (?) partij werkte dan een nieuwe motie uit, met 2 punten: de ETA-aanslagen en het daaropvolgende ETA-communiqué (1 april 2008) veroordelen. Deze nieuwe motie zou in alle gemeenten ingediend worden waar ANV geen volstrekte meerheid heeft. De PNV loopt plots op kop van de fanfare van zelfverklaarde democraten (een bocht van 181°).
De werkelijke reden van de “mociones de censura”
ANV weigert de motie goed te keuren omdat ze verpakt zit in een cellofaan van ethiek en moraliteit. Het nadeel van cellofaan is dat je er zo doorheen kan kijken en merken dat het enige doel van die motie bestaan uit een gemene poging om nog maar eens Izquierda Abertzale te criminaliseren. Het is hen al lang niet meer te doen om de aanslag zelf. Trouwens, de motie werd verpakt door lui die zelf bloed aan hun handen hebben, denken wij maar aan de doodseskaders die beschermd werden door de socialistische regering Felipe González. Waarom werden toen geen “mociones de censura” ingediend? Bestaat er misschien een goed en een slecht terrorisme? Het is een valse motie, omdat het een verderzetting is van een koelbloedige strategie die al decennialang aan de gang is. Uiteraard is de ANV tegen elke vorm van geweld, want het staat uitdrukkelijk in hun statuten. Wat het nog erger maakt, is het feit dat de moraalridders van PSOE en PNV staan te drummen om de plaatsen van de democratische verkozen raadsleden en burgemeesters op een ondemocratische manier in te palmen. De naam van de nieuwe burgemeester is zelfs al bekend gemaakt: Francisco García Raya van de PSE (Baskische socialisten). Zijn er wel nog verkiezingen nodig in Spanje? Radicale partijen worden verboden, en wie door de mazen van het repressieve net wist te glippen, wordt met het mes op de keel gedwongen hypocriete moties goed te keuren ofwel op te stappen.
Het resultaat: Het deksel op de PNV-neus
De motie van de PNV, met akkoord van de PSE, om burgemeester Ino Galparsoro (ANV) de laan uit te sturen, is in hun eigen gezicht terechtgekomen. De voorstanders PNV en PSE hebben samen 8 stemmen voor geleverd (elk 4), terwijl 11 stemmen noodzakelijk waren. De tegenstemmers haalden 9 stemmen: ANV (7), Aralar (1) en EB/IU (1). De PP onthield zich omdat volgens die haatzaaiers de motie niet ver genoeg reikte. De overige 2 leden van EB/IU onthielden zich ook, net als de ene vertegenwoordiger van EA.
De deuren van de raadszaal werden om 18:15u geopend en meer dan 100 personen hadden voor de ingang postgevat met pancartes: “"Guk independentzia" (Wij willen onafhankelijkheid!) Er was een uitgebreide politiemacht van de Ertzaintza aanwezig. Toen de burgemeester Ino Galparsoro, haar intrede deed, werd zij onthaald op kreten als: “"Ino, herria zurekin" (Ino, het volk is met u), "ANV aurrera" (ANV, ga er voor) en “No al fraude” (Neen aan het bedrog).
Ook in de gemeenteraad van Atarrabia-Villava (Navarra) kregen de moraalridders het deksel op de neus:
Voor: UPN (PP Navarra 5 stemmen), PSN (socialisten Navarra 2) en IU/EB (1)Tegen: ANV (3), NaBai (6), EA (1)
De burgermeester van Atarrabia, Pello Gurbindo van NaBai, verwoordde het uitstekend: “ Wij hebben steeds, zowel actief als passief, onze afkeuring voor de acties van ETA openbaar gemaakt, maar we zijn gelijktijdig steeds opgekomen voor de rechten van het Baskische volk. De motie die hier voorligt, is niet alleen een veroordeling van het geweld, het is veel meer!” (Misschien zelfs uitsluitend iets anders, had hij er aan moeten toevoegen).
Op 30 maart 2008 werd burgemeester Ino Galparsoro (*) van Arrasate-Mondragón gearresteerd. De aanklacht: "Deelnemen aan een persconferentie en een motie indienen in de gemeenteraad in naam van ANV". Dit uitzonderlijke zware misdrijf kostte haar een gevangenisstraf van 4 maanden, want pas op 28 juli 2008 werd ze vrijgelaten. De ontvangst (Ongi Etorri) in Arrasate was overweldigend, maar ook onderweg van Madrid (gevangenis Soto del Real) naar huis werd ze meermaals staande gehouden, o.a. in Gatzaga, Eskoriatza en Aretxabaleta.
(*) Ino Galparsoro
De “mociones de censura”, de moties van wantrouwen om ANV uit de gemeentebesturen te verdrijven (en zelf hun plaats in te nemen) zijn tot nu toe in 4 gemeenten op een gigantische sisser afgelopen voor de zelfverklaarde democraten van PSE (socialisten) en PNV (zeer gematigde nationalisten, eigenlijk geen nationalisten). In Arrasate, Hernani, Bergara en Eskoriatza werden die ondemocratische moties weggestemd, tot groot ongenoegen van de zelfverklaarde democraten.
Het ongenoegen bleek zo groot dat ze de alomtegenwoordige magistraat Baltasar Garzón hebben ingeschakeld. Die magistraat van de uitzonderingsrechtbank Audiencia Nacional heeft op 30 april 2008 de burgemeester van Arrasate-Mondragón, Ino Galparsoro, laten arresteren en opsluiten in Soto el Real (Madrid), op beschuldiging van de eeuwige dooddoener “colaboración con organización terrorista” (medewerking met ETA) en van overtreding van opschorting van activiteiten van ANV, door Garzón bevolen in februari 2008. Concreet werd zij opgesloten omdat zij op 23 april 2008 een persconferentie had samengeroepen om een tegenvoorstel voor de motie van PNV en PSE toe te lichten. Veel erger voor Garzón was dat ze dit tegenvoorstel op de gemeenteraad van 24 april 2008 te berde bracht, de gemeenteraad waar moest gestemd worden over de “motie van wantrouwen” en die grandioos werd weggestemd. In dit heerlijke “democratische” paradijs, dat Spanje heet, heeft superdemocraat Garzón aangekondigd dat er nog arrestaties zullen volgen. Als je een tegenstrever niet via verkiezingen kan verslaan, gooi ze dan in de cel!
Ibarretxe legt plan voor een soevereine Baskenland opnieuw op tafel
MADRID - (Belga, 9 mei 2008) De Baskische premier Juan José Ibarretxe gaat zijn voorstellen (Politiek pact voor Samenleving) om een einde te maken aan het Baskische conflict, opnieuw op de tafel leggen van de Spaanse regering. De voorstellen bepalen dat Spanje het zelfbeschikkingsrecht van de Basken zou erkennen. De Spaanse premier José Luis Rodríguez Zapatero verwees de plannen vorig jaar al eens naar de prullenmand.
Ibarretxe kondigde op 28 september 2007 voor het Baskische parlement een "wegenkaart" aan om de Baskische kwestie te regelen. Daarbij het voorstel om tegen 2010 twee referenda te organiseren in Baskenland. Zapatero reageerde heftig. Dit plan "zal niet aanvaard, niet goedgekeurd en niet ten uitvoer gebracht worden", luidde het. Ibarretxe zal zijn voorstellen nu opnieuw op tafel leggen, bij zijn volgende ontmoeting met Zapatero, op 20 mei 2008 in Madrid. Die plannen borduren voort op de "wegenkaart" die vorige herfst werd voorgesteld. Bedoeling is een einde te maken aan de gewapende strijd die de Baskische terreurbeweging ETA al 40 jaar voert voor de onafhankelijkheid van Baskenland.
(Overgenomen uit “Het Nieuwsblad” van 09.05.2008