Aberri Eguna 2009

Op 12 april 2009 hebben de nationalisten hun zoveelste Aberri Eguna (nationale feestdag, altijd op paaszondag) gevierd. De oproep van het “Foro de Debate Nacional” om er een eensgezinde feestdag van te maken, is niet in dovemansoren gevallen, alleen de PNV en EA meenden afzonderlijke plechtigheden te moeten houden.

Het “Foro de Debate Nacional” had een mars georganiseerd tussen Hendaia en Irún, om de band tussen Frans- en Spaans Baskenland te onderstrepen, en symbolisch de grensovergang te negeren. De zinnebeeldige Santiagobrug aan de grensovergang was de verzamelplaats voor duizenden Abertzales, afkomstig uit diverse geledingen en met diverse gevoeligheden. De mensenzee die stap voor stap Gipuzkoa met Lapurdi verbond, reflecteerde het bestaan van een levend volk.

Maite Aristegi, woordvoerster van het “Foro de Debate Nacional” verwoordde wat in veel internationale rapporten staat: “Het territorium, de cultuur, de taal en de gemeenschappelijke geschiedenis zijn de ingrediënten van een natie, en Euskal Herria heeft dat allemaal, weerspiegeld in het engagement en de betrokkenheid van al zijn burgers. Hoewel er een nieuw tijdperk van onderdrukking en verdeeldheid optreedt in Euskal Herria, zijn wij er van overtuigd dat ons volk over de energie, de capaciteit, de kracht en mogelijkheden beschikt om een natie te zijn. Wij maken de meerderheid uit, maar onze krachten zijn nog altijd verdeeld. Laten wij a.u.b. onze persoonlijke belangen opzij zetten en handelen als één natie”.

Dan werd een immens grote Ikurriña ontvouwen en door dantzaris (dansers) van de groep “Kemen” gedragen. Het symbool van Euskal Herria werd op een overdonderd applaus ontvangen. Achter de Ikurriña stapten de vertegenwoordigers van de diverse organisaties op: Bilgune Feminista, IA, EHBE, Askapena, Bai Eukal Herriari, LAB, EHNE, Aralar en vertegenwoordigers van de verboden politieke partijen, zoals Arnaldo Otegi, Tasio Erkizia, Jone Goirizelaia van Batasuna en Kepa Bereziartua en Txarli González van ANV.

De ontelbare deelnemers droegen Ikurriña’s, vlaggen van Navarra, vlaggen met de “Arrano beltza”, de zwarte arend, een oud Baskisch symbool. De fotografen konden er maar niet in slagen een totaalfoto van de deelnemers te nemen: terwijl de laatste deelnemers nog uit het casco viejo (oude wijk) van Hendaia moesten vertrekken, waren de eersten al lang de Bidassoa overgestoken. En hoewel het “Foro de Debate Nacional” voor duizenden maaltijden gezorgd had, bleven nog eens duizenden op hun honger zitten. Een plechtigheid in Baskenland wordt altijd afgesloten met een eetfestijn.

De PNV en EA vierden Aberri Eguna afzonderlijk.

De PNV viert alleen...

Voor de sympathisanten van de PNV werd een afzonderlijke Aberri Eguna georganiseerd te Bilbao. De hoofdmoot van de plechtigheid bestond uit toespraken van de leiders.

De voorzitter van de partij, Iñigo Urkullu, trok van leer tegen de nieuwe regering in wording onder de leiding van Patxi López (PSE): “Deze regering is ontstaan uit bedrog en misleiding, in donkere kamers beslist tussen de Spaanse partijen van Rajoy (PP) en Zapatero (PSOE)”.

De toespraak van de uittredende Lehendakari, Juan José Ibarretxe, onderstreepte de teleurstelling van de partij: “De PNV is de natuurlijke meerderheid in Euskadi”.

Ter gelegenheid van Aberri Eguna had de partij een document van 7 pagina’s laten verspreiden waarin ze hun objectief wilden toelichten: “Het consolideren van een politiek en juridische kader dat het recht op integrale zelfbeschikking erkent, dus ook met opname van Navarra en Frans-Baskenland in een verenigd Euskal Herria”.

Wat het communiqué van ETA betreft (zie verder), verklaarde Ibarretxe: “Men mag sterven voor het vaderland, maar er niet voor doden”.

... en ook EA viert alleen

EA- Eusko Alkartasuna had verzamelen geblazen te Gernika waar zij het bestaansrecht van een staat Euskal Herria als volgende onafhankelijke staat van Europa hebben opgeëist. Koldo Amezketa, vicepresident van EA verklaarde nog dat de regering Patxi López gegijzeld zal worden door de “populares", de leiders van de Partido Popular.

12 april 2009 - ETA-communiqué

Op de vooravond van Aberri Eguna 2009, op 12 april 2009, heeft ETA-Euskadi Ta Askatasuna een communiqué gestuurd naar de krant Gara.

In een verklaring opgedeeld over 8 punten, is vooral de bevestiging van belang dat het MLNV-Movimiento de Liberación Nacional Vasco (Nationaal Baskische Bevrijdingsbeweging) bereid is om tot een vergelijk te komen met de democratische krachten in Euskal Herria over een unieke strategie ten behoeve van een politieke ommezwaai in het licht van een democratische oplossing van het conflict. Dat is de taal die ETA gebruikt om te zeggen dat ze bereid zijn tot onderhandelen. De politieke ommezwaai moet uitgaan van een democratisch gegeven dat zelfbeschikking inhoudt.

Gelijktijdig waarschuwt ETA dat niemand hen kan opdragen de wapens neer te leggen, zolang de muur van repressie blijft rechtop staan en zolang de aanvallen van de vijandige Spaanse en Franse staten blijven voortduren. “Zolang de nationale rechten van Euskal Herria blijvend geschonden en onderdrukt worden door brutaal geweld, zal ETA de vijanden van Euskal Herria en de belangen van die vijanden blijven bestrijden”.

Kortom, op deze Aberri Eguna 2009 stelt ETA twee projecten voorop: het invoeren van de onafhankelijkheid en het afschaffen van de onderdrukking door de staten Spanje en Frankrijk. “Er is geen tussenweg mogelijk”.

Het communiqué drukt ook een waardeoordeel uit over de voorbije verkiezingen van 1 maart 2009. Zij noemen de vermoedelijke toekomstige Lehendakari, Patxi López van de Baskische socialistische PSE, “Caudillo” (zoals bij Franco) en manifesteren dat zij de wettelijkheid van de nieuwe Baskische regering niet erkennen. “De regering van Patxi López is een fascistische regering en een regering van schending van de rechten. Als er geen wijziging komt in hun daden zullen de verantwoordelijke politieke leiders van die regering als voornaamste objectief van ETA beschouwd worden”.

Ook de PNV krijgt er van langs: “De PNV is de maximale verantwoordelijke voor de heropstanding van het ‘españolismo’ in Euskal Herria, omdat zij de repressieve staatsrepressie hebben gedoogd en er zelfs aan hebben meegewerkt, met de nietigverklaring van de politieke partijen en de criminalisering van Izquierda Abertzale als hoogtepunt. Nu ze in alle staten verkeren, en zij een ‘Klaagmuur’ optrekken, horen wij uit hun mond dat er een ‘institutionele staatsgreep’ heeft plaatsgevonden”.

Bron: GARA