Bar Faisán - Faisán Ostatua 2

24 oktober 2008

Op 24 oktober 2008 neemt Baltasar Garzón, magistraat bij de Audiencia Nacional, een beslissing in het gerechtelijke onderzoek naar de zogenoemde inning van “revolutionaire belasting” die zou plaatsgehad hebben in de bar “Faisan” te Irún. Het netwerk dat daarbij zou gehanteerd worden, kreeg de codenaam “Gezi”.

Hij trekt de tenlastelegging (beschuldiging) tegen Gorka Agirre (PNV) en tegen 10 andere personen in. Deze 10 zijn: José Ignacio Elosua (zoon van de eigenaar van de bar), directeur Pablo Muñoz van de krant "Noticias de Gipuzkoa", José Luis Areizaga, Antxon Berasategi, Celestino Berasategi, Javier Caño, Javier Hernández, Nicolas Agirre, Pedro María Garaigordobil en Justo Azkue.

Hij is wel van plan 24 andere personen, onder wie 6 ondernemers van Azkoyen (een multinationale onderneming met centrale zetel in Pamplona), voor de rechter te brengen. De ondernemers zouden tussen 1995 en 2001 ingegaan zijn op de dreigbrieven en over die periode een totale som van 37.000.000 peseta’s aan ETA hebben betaald.

Wat de beklaagden betreft, besluit Garzón in zijn onderzoek Joseba Imanol Elosua aan te klagen voor "integratie in een terroristische organisatie" en "terroristische bedreigingen", overwegende dat Elosua zijn etablissement gebruikte om de diverse afpersingsbrieven van daaruit te kanaliseren en om er het geld te innen. Diezelfde aanklacht valt ook 8 opgesloten politieke gevangenen te beurt (onder wie Soledad Iparraguirre “Anboto”).

De 6 ondernemers worden in beschuldiging gesteld van het feit dat zij de “revolutionaire belasting” betaald hebben. Het zijn de directeur-generaal van Azkoyen, Ignacio Moreno; de ex-leden van de administratieve raad, Ignacio Orbaizeta, José María Kareaga, Francisco Elizalde, Ricardo Armendariz en de ex-hoofdboekhouder, Jesús Marcos Calahorra.

Vier personen worden beschuldigd van “collaboratie” en “bedreiging”: Juan José Arruti, Jean Pierre Harocarene, Alfonso Martínez de Lizarduy en Emilio Castillo, en vijf personen alleen voor “collaboratie”: José Carmelo Luquin, Iñaki Aristizabal, Jesús Iruretagoiena, José Javier Azpiroz en Juan María Saralegi, allemaal ondernemers die ingegaan zijn op de bedreiging en sommen geld aan ETA betaalden.

05 oktober 2009

Op 5 oktober 2009 vraagt de Openbare Aanklager aan magistraat Baltasar Garzón om de “zaak Chivitazo” te archiveren, omdat er na 3 jaar nog altijd geen onweerlegbare bewijzen zijn tegen Víctor García Hidalgo. De Partido Popular stelt zich onmiddellijk burgerlijke partij om samen met Dignidad y Justicia een bezwaarschrift in te dienen. Dat gebeurt op 12 oktober 2009 en in het bezwaarschrift wordt bevestigd dat 2 onderbrekingen te noteren in een video: aan de ingang van bar net op het moment van de tip. De krant El Mundo goot nog wat olie op het vuur door in een editoriaal van 12 oktober 2009 de hypothese naar te schuiven dat de daders niet konden gevonden worden, omdat ze zelf het onderzoek voerden.

24 januari 2011

Op 24 januari 2011 werd in een gerechtelijk vonnis door magistraat Pablo Ruz, vervanger van Garzón, bevolen om de zaak opnieuw te openen. Begin februari stuurt de Guardia Civil een verslag naar magistraat Pablo Ruz waarin staat dat de 2 ontbrekende stukjes in de video het gevolg zijn van een storing in de camera: de onderbreking gebeurde tijdens het filmen zelf, de camera werd stopgezet en een paar ogenbikken later opnieuw opgestart. Er was dus geen opzet mee gemoeid.

09 februari 2011

Op 9 februari 2011 verklaart José C., chef van Carlos Germán, belast met het politieonderzoek op 20 juni 2006, dat Carlos Germán hem vroeg om een geluidsband te wissen. De geluidsband in kwestie was het afgeluisterde telefoongesprek tussen Joseba Elosúa en zijn schoonzoon over de op handen zijnde operatie. Hij heeft zo lang gewacht om dit te melden omdat er onvoldoende bewijzen waren en ze omdat alleen beiden er bij betrokken waren (woord tegen woord dus).

13 juli 2011

Op 13 juli 2011 besluit magistraat Ruz om Víctor García Hidalgo, Enrique Pamiés en José María Ballesteros te vervolgen, maar op 20 september 2011 herroept de Strafkamer van de Audiencia Nacional unaniem het vonnis. Meer dan een jaar later, op 2 november 2011, rondt de magistraat het onderzoek af, zet door en bevestigt de rechtsvervolging. Op 15 januari 2013 zal de Audiencia Nacional de rechtsvervolging bevestigen.

19 april 2013

Op 19 april 2013 vraagt Openbaar Aanklager bij de Audiencia Nacional, Eduardo Torres, 5 jaar cel voor Pamies wegens collaboratie met ETA en 2 jaar voor onthulling van geheimen. Ballestros krijgt een gelijkaardige straf met dien verstande dat de 2 jaar voor onthulling, anderhalf jaar wordt.

15 september 2013

Het onderzoek in de “Zaak Faisán” werd in november 2011 afgesloten. Nu 15 september 2013 staan de voormalige Chef van de Spaanse Politie in Euskadi, Enrique Pamies en de politie-inspecteur José María Ballesteros terecht voor de Audiencia Nacional. Zij zouden samengewerkt hebben met ETA o.a. door in 2006 een operatie tegen de Organisatie voortijdig onthuld te hebben. Pamiés ontkende dit de eerste dag van de zitting al.

De vraag of Bar Faisán een draaischijf was voor de inning van de “revolutionaire belasting” die industriëlen aan ETA “afdragen”, lijkt min of meer beantwoord. Veel leuker is dat hoogstwaarschijnlijk belangrijke sommen (klein-)geld in de zakken van politiemannen terecht kwamen!

De Spaanse politie maakte meer dan 100 foto’s die ze doorstuurden naar de Audiencia Nacional. Maar er gebeurde niets mee! De uitbater, Joseba Elosua, Baskisch Nationalist, werd in mei 2006 getipt dat de politie al zijn bewegingen kende en wist met wie hij (buiten) ging praten. De industriëlen kwamen persoonlijk in Faisán hun “bijdrage” aan hem overmaken. De “overval” zou gebeuren door Grande–Marlaska. Hoewel er geen enkel bewijs was, sloot Grande-Marlaska in juni 2006 de bar nadat 12 personen werden opgepakt.

Gorka Agirre werd ooit beschuldigd als tussenpersoon te zijn opgetreden in deze vorm van “financiering” van ETA. Agirre werd hier, volgens politierapporten, ooit gezien met een krant in de handen (lees: waarin geld verstopt kon zijn), een fles wijn in zijn broekzak (lees: dat kon een grote som geld zijn!) en dat op het ogenblik dat hij een enveloppe aan Elosua overmaakte. (lees: met geld voor ETA). Allemaal onweerlegbare “bewijzen” dat Agirre medebetrokkene bij ETA-activiteiten was!

El Diario Vasco, (‘het Baskisch Dagblad’) is, in tegenstelling tot de naam laat vermoeden, een Spaansgezinde gazet (die in de provincie Gipuzkoa verschijnt). Maar ze laten dit enkel op een subtiele manier merken. El Diario Vasco (DV) wil het Baskisch streven naar onafhankelijkheid smoren en zaken als “Faisán” is koren op hun molen. Bovendien vonden de strafbare feiten plaats onder de Regering Zapatero en zijn de beklaagden Socialisten! Dat wordt dus smullen voor de neofascisten! “DV” titelt vandaag dan ook: “De verklikking op de Beklaagdenbank”.

De Audiencia Nacional oordeelt vanaf vandaag één van de meest donkere episodes van de antiterrorisme-strijd.

DV vond zonder moeite een paar politievriendjes bereid tapes van de candid camera van de gebeurtenissen bij de plaats delict, Bar Faisán, te verkopen! Ze verzinnen daar dan zelf wel “feiten” bij.

“Op 4 mei 2006 om 12.40 u. ‘s middags vertrekt aan hoge snelheid een Ford Focus aan Bar Faisán, in Behobia, Irun. Naast de chauffeur zit de uitbater, Joseba Elosúa. De chauffeur is zijn schoonzoon, Carmelo Luquín, die net de jaloezieën van zijn nabijgelegen parfumerie naar beneden had gelaten. Luquín moet aan Bar Xaia, om de hoek, stoppen om Elosúa de kans te geven te bellen naar José Antonio Cau Aldanur, zijn contact in Frankrijk met de tak van ETA die zich met de afpersing van industriëlen bezighoudt: “Ik moet je dringend spreken! Waar kan ik je ontmoeten?”

Ze zullen elkaar kort daarna ontmoeten in Bar Talotegui in Petit Bayonne (de wijk van Bayonne waar ETA-leden jarenlang onderdak vonden). Onderweg zegt Elosúa aan zijn schoonzoon dat een “Txakurra” (“hond” zoals de Basken en hun vrienden een Spaans politieman plegen te noemen) om 11.17u was binnen gekomen en hem zijn mobieltje had gegeven om een telefoontje te beluisteren waarop een onbekende zegt dat er politie aan de grens staat om José Antonio Cau Aldanur te arresteren als die naar Spanje komt om de 9 flessen wijn op te halen. (lees: “9 miljoen peseta’s die ETA ophaalde bij de industriëlen”). Het op gang zijnde Vredesproces zou hierdoor in gevaar komen (ETA had anderhalve maand eerder de wapens neergelegd…) en dat moest ten allen tijde vermeden worden. Hoewel Elosúa wist dat hij niet met zijn mobieltje mocht bellen, had hij, zonder dat hij het wist, een boel informatie verstrekt aan de geheime politie die kort voordien apparatuur had ingebracht in zijn auto.

Op 22 juni werden Joseba Elosúa en Joseba Elosúa opgepakt. Maar er waren een aantal bewijzen vernietigd”.

Er zal nu uitgezocht moeten worden of Politiechef Pamiés op 4 mei 2006 zijn ondergeschikte, inspecteur José María Ballesteros, naar Behobia stuurde om de uitbater van Bar Faisán op de hoogte te brengen.

Behalve de zinnen tussen haakjes is dit de letterlijke (samengevatte) tekst van het hoofdartikel van El Diario Vasco.

18 september 2013

Vandaag, derde zittingsdag in de Zaak Faisán, werd Manuel R. ondervraagd. Hij was de hoogste in bevel bij de Informatiebrigade in Donostia toen op 4 mei 2006 een operatie tegen ETA op niets uitliep omdat de Organisatie getipt was. Manuel R verklaarde vandaag dat deze operatie een “verzinsel” was en in werkelijkheid niet eens op deze dag zou gepland zijn. Er werd gezegd dat Pamies een mobieltje zou overhandigd hebben aan Baruitbater, Joseba Elosua, waarmee de Politiechef hem waarschuwde om zó de delicate politieke situatie van het staakt het vuren van ETA niet in gevaar te brengen. Vreemd allemaal…

16 oktober 2013