Het jaar 2006

Het jaar 2006 kondigt zich aan als het jaar van de moeizame weg naar vrede. Er is hoop waar te nemen bij de bevolking. De dreiging van aanslagen is niet langer de bekommernis nummer 1.

05.01.2006: Vijf partijen (AB, Batasuna, Aralar, Zutik en ANV) slaan de handen in elkaar om de politieke gevangenen te verdedigen.

06.01.2006: tijdens de Pasqua Militar (Feest van de Strijdkrachten) laat het leger van zich horen. Staat er een nieuwe Tejero op (Staatsgreep 23-F)

12.01.2006: Magistraat Grande-Marlaska van de Audiencia Nacional beveelt een onderzoek naar de activiteiten van Batasuna, in het vooruitzicht van haar Asamblea Nacional in het BEC te Bilbao op 21 januari 2006.

17.01.2006: Fernando Grande-Marlaska, magistraat van de Audiencia Nacional heeft deze namiddag de opschorting van alle activiteiten van Batasuna verboden. Er wordt hen verboden als politieke partij of als andere organisatie op te treden, er wordt hen verboden manifestaties te organiseren, zij mogen geen publieke samenkomsten houden, de lokalen moeten verzegeld worden en de webstek moet worden afgevoerd. Als gevolg hiervan wordt ook de Asamblea Nacional van 21 januari 2006 verboden. Wie daar geen gehoor aan geeft, zal beschuldigd worden van samenwerking en verheerlijking van het Terrorisme!

Bilbao Exhibition Center (BEC)

Voorgeschiedenis

Op 26 augustus 2002 werd de politieke partij Batasuna verboden door Garzón en dit gedurende 3 jaar. In augustus 2005 werd nagelaten om de, in de wet voorziene, verlenging tot 5 jaar aanhangig te maken. Met het vooruitzicht van de Asamblea Nacional is daar nu vlug een mouw aangepast

18.01.2006: Vandaag belegt Batasuna een bijeenkomst met andere politieke partijen (PNV, EA, EB) die het conflict op een vreedzame manier willen oplossen. Omstreeks de middagpauze heeft de politie het kantoor van Batasuna in de Calle Marcelo Celayeta te Pamplona verzegeld. Ze laten er geen gras over groeien.

21.01.2006: Batasuna verdaagt de Asamblea Nacional naar later: wanneer, waar en hoe zijn nog niet gekend.

Radicale Baskische Nationalisten plannen voor vandaag, om 17.00u, een alternatieve politieke bijeenkomst op de esplanade van het BEC in aanwezigheid van buitenlandse waarnemers. Niettegenstaande intimidatie, niettegenstaande de dreiging van de Audiencia Nacional, niettegenstaande het verbod, niettegenstaande het afsluiten van de immense parking en andere pesterijen, zijn de Baskische Nationalisten er in geslaagd meer dan 20.000 manifestanten te verzamelen op de alternatieve politieke bijeenkomst.

Batasuna bepaalt de politieke agenda

Asamblea Nacional - 21.01.2006

Voorgeschiedenis

Op 14 november 2004 lanceerde Batasuna haar vredesvoorstel "ORAIN HERRIA, ORAIN BAKEA" (Nu het volk, nu de vrede). Vorige jaar, oktober 2005, werd een strategisch plan opgesteld "BIDE EGINEZ" (Bouwen aan de weg: de visie van Batasuna). Op zaterdag, 21 januari 2006, zal het voorstel "EUSKAL HERRIA EZKERRETIK ERAIKIZ" (Bouwen aan Euskal Herria vanuit links perspectief) worden voorgelegd aan het Baskische volk in het Bilbao Exhibition Center (BEC).

Reacties

Alle mogelijke krachten worden gemobiliseerd om de democratische bijeenkomst (de Asamblea Nacional) van Batasuna te verbieden. Iedereen wordt onder druk gezet: van de hoogste magistratuur met Fernando Grande-Marlaska en Candido Conde-Pumpido, tot ranzig rechts met uiteraard de Partido Popular op kop, gevolgd door hun netwerken "Manos Limpias - AVT - Foro de Ermua", enz... Scheldwoorden in de Cortes, tussen Rajoy (PP) en Zapatero (PSOE) zijn niet uit de lucht.

De complete verdwazing

De verdwazing gaat zover dat Maria San Gil van de PP zich voor de hele wereld belachelijk maakt: zij laat zich gewillig fotograferen bij de affiche voor de bijeenkomst. Zij wijst een slang aan op de affiche die het serpent van ETA (slang rondom bijl) zou moeten zijn. Bedoeling van het mediagebeuren is aantonen dat Batasuna gelijk is aan ETA! Het was evenwel het wereldberoemde logo van de wereldgezondheid, het logo dat dokters op hun wagen kleven (het esculaap, slang rondom stok). In het nieuwe programma van Batasuna is immers ook aandacht voor de gezondheidsproblematiek.

Gevolgen

Als rechtstreeks gevolg van het vonnis van 17.01.2006 zullen binnenkort de 3 voornaamste leiders van Batasuna, Arnaldo Otegi, Joseba Permach en Joseba Alvarez, opgeroepen worden om te getuigen in de tenlastelegging "verheerlijking van het terrorisme".

Van welke misdaad worden zij beschuldigd? De bijeenkomst in Anoeta op 14.11.2004, waar een vredesvoorstel publiek werd gemaakt! Ook minister van Binnenlandse Zaken in de Baskische regering, Balza, zal zich moeten verantwoorden, omdat hij toestemming gaf voor de bijeenkomst.

03.03.2006: In vier dagen tijd vonden twee Etarras, Igor Angulo en Roberto Saiz, de dood in een Spaanse gevangenis. .

In Gazteiz-Vitoria was er vandaag een manifestatie als afscheid. De betoging was verboden (zoals alle betogingen van de abertzales) en het kwam uiteraard tot schermutselingen, waarbij twee Ertzaintza's gewond raakten.

17.03. 2006: De Vaste Commissie van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa heeft met vastberadenheid de “talrijke en ernstige schendingen” van de Rechten van de Mens in Spanje veroordeeld, tijdens het regime van Franco van 1939 tot 1975 (het bombardement op Gernika, willekeurige terechtstellingen, dwangarbeiders,concentratiekampen).

In een resolutie, eenparig goedgekeurd, vraagt de Vaste Commissie aan het Ministercomité van de Raad van Europa een internationale veroordeling, en vraagt tevens 18 juli 2006 uit te roepen tot officiële dag van VEROORDELING van het regime van Franco.

09.03.2006: De algemene staking die vandaag plaatsvond, lokte heel wat incidenten uit. De algemene staking werd door ETA deze morgen kracht bijgezet door het plaatsen van een viertal bommen. Magistraat van de Audiencia Nacional, Fernando Grande-Marlaska, stelt onder meer Arnaldo Otegi in verdenking als verantwoordelijke voor de incidenten en voor de bomaanslagen.

22.03.2006

ETA kondigt een permanent staakt-het-vuren af.

De Spaanse pers één dag later

22.03.2006: Om 12.30u kondigt ETA een permanente wapenstilstand af, om zo het democratisch proces een impuls te geven.

ETA-Euskadi ta Askatasuna (zie hoofdstuk: "Historiek ETA") heeft vandaag, 22.03.2006 om 12.30u, in een boodschap aan het Baskische Volk, bekendgemaakt dat zij een proces opstart om op vrijdag, 24 maart 2006, een staakt-het-vuren af te kondigen.

De organisatie verduidelijkt het standpunt door er op te wijzen dat beslissing genomen werd met het oog op de verwezenlijking van een democratisch proces voor Euskal Herria, met het oog op een nieuwe mijlpaal in de erkenning van de rechten van het Baskische Volk en met het oog op de mogelijkheid in de toekomst alle politieke opinies een vrije mening te verzekeren. De Baskische burgers moeten het woord en de beslissing nemen over hun toekomst, terwijl de Spaanse en de Franse staat het resultaat van die beslissing moeten erkennen en eerbiedigen, zonder beperkingen. Zij vragen expliciet een positief antwoord van beide staten.

ETA's full Statement

22/03/2006

The Statement the armed Basque group ETA has sent to Basque citizens is available here translated by eitb24.com.

STATEMENT OF EUSKADI TA ASKATASUNA TO THE BASQUE CITIZENS

Euskadi Ta Askatasuna has decided to declare a permanent cease-fire from March 24, 2006.

The aim of the cease-fire is to promote a democratic process in the Basque country and set up a new framework in which our rights as citizens will be recognised, ensuring the development of political options facing the future."

At the end of that process Basque citizens must have the last word and make a decision on their future.

The French and Spanish states must accept the results of the cited democratic process with no sort of limitations. The decisions Basque citizens make on our future must be respected.

We call on different agents to act responsibly and be consequent facing ETA's steps.

ETA calls on Spanish and French authorities to respond positively to this new situation leaving repression behind.

Finally, we call on Basque citizens to commit themselves to the cause and fight for our rights as a country.

ETA shows its desire and will for the open process to reach a conclusion, a real democracy in the Basque Country, overcoming a long-years conflict and achieving peace based on justice.

We stand by our commitment to make moves in the future in agreement with that will.

Overcoming the conflict is possible here and now. This is ETA's desire and will.

Basque Country, March 2006, Euskadi Ta Askatasuna

E.T.A.

De contacten tussen de afgezanten van de PSE-Partido Socialista de Euskadi en ETA de voorbije maanden in Zwitserland en Noorwegen, gaan er van uit dat het permanente staakt-het-vuren ook het permanente einde betekent van de "revolutionaire belasting" en de "Kale Borroka". Alhoewel dit niet uitdrukkelijk in het communiqué staat, zijn zij ervan overtuigd dat dit zo is.

29.03.2006: De woordvoerder van Batasuna, Arnaldo Otegi verscheen vandaag voor de Audiencia Nacional omstreeks 17.15u. Hij weigerde op de vragen van rechter Grande-Marlaska te antwoorden. Otegi wordt verantwoordelijk gesteld voor 108 incidenten (waaronder de bommen gelegd door ETA). Geen 109 of 107 incidenten, neen 108!

Het Openbaar Ministerie, bij monde van magistraat Jesús Santos, heeft gevangenisstraf bevolen die ruilbaar is voor een borgsom van 100.000 euro's. Grande-Marlaska evenwel decreteerde een gevangenisstraf ruilbaar voor een borgsom van 250.000 euro's. Otegi is al onder borg (400.000 euro's) vrij sedert 26 mei 2005. In afwachting van betaling werd hij overgebracht naar de Madrileense gevangenis van Soto del Real. Eenmaal vrij moet hij zich dagelijks bij de Ertzaintza aanmelden. Tevens werd op dezelfde zitting een akkoord bereikt om Juan María Olano, woordvoerder van Gestoras Pro Amnistía, en Juan José Petrikorena, verantwoordelijke voor de communicatie van Batasuna, beiden opgesloten, vrij te laten onder een borgsom voor ieder 200.000 euro's . Arnaldo Otegi gaat de cel in totdat hij € 250.000 kan ophoesten. Batasuna spreekt van afpersing.

07.04.2006: Een borgsom van € 650.000 werd betaald, samengebracht door de Baskische nationalistische organisaties (waaronder ook vakbonden) en door gewone burgers. In de loop van de dag worden Arnaldo Otegi, Juan María Olano en Juan José Petrikorena vrijgelaten. Dezelfde dag werd door Batasuna op zondag,09.04.2006, een manifestatie aangekondigd.

09.04.2006: Na het verbod van 21.01.2006 kondigt Pernando Barrena, één van de kopstukken van Batasuna, voor zondag de lang verwachte Asamblea Nacional aan in het "Kursaal" van Donostia (zievolgende pagina). Het hoogtepunt moet het "alternativa política" (politiek alternatief) worden. Alle kopstukken (la Mesa Nacional en su totalidad) zouden aanwezig zijn. Dus ook Arnaldo Otegi(?)

De Partido Popular was er als de kippen bij om een verbod aan te vragen. Zij dringen er bij minister van Binnenlandse Zaken, Javier Balza, van Lakua (Baskische regering) op aan zonder meer de bijeenkomst te verbieden en de Ertzaintza in te zetten.

Op 04.04.2006 laat Batasuna weten dat er een "Asamblea Nacional" zal samengeroepen worden op 09.04.2006 in het "Kursaal" te San Sebastián. Op 05.04.2006 heeft Magistraat Fernando Grande-Marlaska opdracht tot verbod.

Op 06.04.2006 beschouwt Joseba Permach het als een voldongen feit dat zijn verboden politieke organisatie Batasuna in de “onmogelijkheid” verkeert om volgende zondag een conventie te houden, gezien de hetze die weer is losgebarsten. Vanaf nu zal hij contact opnemen met alle partijen die tegen het verbod zijn, om een gezamenlijk standpunt te kunnen innemen. Het is ondenkbaar dat een politieke beweging in een “rechtstaat” verboden wordt een politiek standpunt in te nemen. Dit kon tot nu toe alleen in fascistische en communistische regimes. Daarom zal in besloten kring samengekomen, met het risico dat de gehele Mesa Nacional binnen de 15 dagen voor de Audiencia Nacional moet verschijnen. Een aanfluiting van alle rechtspraak.

Hij verweet de Spaanse staat, met de socialisten van de PSOE op kop, als antwoord op het staakt-het-vuren alleen gevangenisstraffen te hebben uitgedeeld en tientallen miljoenen waarborgsommen.

Er was ook goed nieuws. Het Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg heeft het beroep tegen het verbieden van Herri Batasuna en van Batasuna ontvankelijk verklaart.

Op de vraag waarom Batasuna niet van naam verandert (en zo wel zou kunnen functioneren), antwoordde Permach dat het debat niet om een andere naam gaat (wat hij hypocriet vond), maar om het inschatten hoe een einde kan gesteld worden aan de onwettige strategie van partijen en groeperingen te verbieden

Op 09.04.2006 werd er wel een manifestatie gepland, georganiseerd door anonieme burgers.

Op 24 april 2006 werd Sandra Barrenetxea opgepakt:

Sandra Barrenetxea getuigt op

6 mei 2006

Enkele dagen na haar vrijlating verklaart Sandra Barrenetxea hoe ze in een cafetaria in Bilbao door vijf mannen van de Guardia Civil werd overmeesterd en geblinddoekt in een auto werd meegevoerd. Na een aantal uren werd ik geblinddoekt meegenomen naar mijn huis. Het geroep van vrienden en kennissen bracht me enigszins tot rust en verschafte me moed. Nadat het huis doorzocht was en nog vóór de reis naar Madrid werd aangevat, werd ik onderzocht door een wetsdokter. Op dat ogenblik werd ik héél nerveus omdat ik wist wat me te wachten stond. Daar aangekomen zei één van de agenten ‘je moet niet denken dat we hier een Coca Cola gaan drinken en daarna gaan slapen, nu begint het goede.’ Ik kreeg weer een blinddoek om en iemand die commissaris leek te zijn stelde voortdurend vragen. Toen ik daarop niet antwoordde, zei hij dat we dan maar verder gingen waar de gekken zijn. Ik kwam bij een vijftal Guardias terecht. Als verwelkoming kreeg ik te horen: ‘Je bent hier in de riolen van de Staat en hier gaat de foltering zijn gang. We zullen je hier verbrijzelen’. Vanaf dat ogenblik zou ik drie dagen aan één stuk blijven wenen. Tussendoor kreeg ik zenuwaanvallen en begon ik te hyperventileren. Ze bleven aan één stuk tegen me schreeuwen, denigrerende beledigingen te uiten en ononderbroken op mijn hoofd te slaan. Ik kwam bij verschillende groepjes agenten terecht die elk hun eigen verschillende methodes van mishandelen gebruikten. De ene dreigde met seksuele vernederingen en maakte aanstalten daartoe, de andere stelde enkel vragen terwijl een derde deed alsof hij me ging vermoorden. Helemaal naakt werd ik in een slaapzak gerold en kreeg ik opnieuw de plastic zak over het hoofd getrokken. Ik werd als een speelbal in de kring rondgeslingerd tot ik neerviel. Dan dreigden ze de elektroden aan te sluiten. Ze gooiden water over me heen en gaven me een stroomkabel in de hand. Ik kon niet zien wat ze gingen doen en ze bleven schreeuwen. Ik werd hysterisch! Ze dreigden me te zullen verkrachten. Daarvoor zou een kerel van twee meter groot komen. Ze vroegen of ik nog ooit kinderen wilde krijgen en ze lieten horen dat ze latexhandschoenen aantrokken. Dat was “omdat ze me gingen steriliseren”. Ze wilden me breken en ik verloor elk benul van tijd. Toen magistraat Ismael Moreno mijn opsluiting in de gevangenis van Soto del Real beval leek dat voor mij op een verlossing. Ik kwam er tussen mensen die me moed inspraken en die alles voor me deden.”

Op 20 juni 2006 heeft een grootscheepse politieoperatie aan beide kanten van de grens geleid tot de aanhouding van 12 personen. Het voorwerp van de operatie was het ontmantelen van het vermoedelijkefinanciële netwerk van ETA met de revolutionaire belasting op kop. Onder de arrestanten bevond zich o.a. de historische leider van ETA, Iulen Madariaga Agirre, die jaren terug alle geweld had afgezworen.

Niettegenstaande het 3 maanden oude staakt-het-vuren (consequent nageleefd door ETA) gaat de repressie onverminderd voort. Als het een "stunt" is (aantonen aan de PP dat de strijd tegen het terrorisme verder gaat, alhoewel er geen terrorisme meer is), dan hypothekeert dit toch wel in erge mate het vredesproces. Gelukkig laten de Baskische en de Spaanse regeringen (die nogal losjes over de zaak heengaan) zich niet uit hun lood slaan. Het is heel opmerkelijk dat, met alle respect, een kranig oudje in de tang genomen wordt (Madariaga wordt dit jaar 74). De overige arrestanten zijn ook niet meer van de jongste.

Op 23 juni 2006 gaat Grande-Marlaska over tot de aanhouding van twee Baskische ondernemers, op beschuldiging van bijgedragen te hebben betaald ETA. Ook de PNV ontsnapt niet aan de arendsblik van Grande-Marlaska. Hebben ze weer de beproefde methode van het folteren aangewend? Zijn die bijdragen werkelijk betaald? En zo ja, vrijwillig of onder druk? Hebben die ondernemers enkel en alleen de hulp van de PNV ingeroepen om hen te helpen?

Donderdag, 22 juni 2006, zal het 3 maanden geleden zijn dat ETA een "alto el fuego" afkondigde. Gedurende die 3 maanden werd geen enkel incident gemeld. De regering Zapatero had 3 verificatierondes ingelast (met medewerking van Guardia Civil en Ertzaintza) om na te gaan dat het staakt-het-vuren volledig werd nageleefd. Hij moest toegeven dat ETA het woord getrouw bleef. Zapatero is nu van plan, zoals aangekondigd, om gesprekken met ETA aan te vatten. Een paar bronnen schuiven de datum van 28 juni 2006 naar voren. Bij voorafgaande debatten had de PP (Partido Popular) al de samenwerking met de regering verbroken: zij willen geen vrede!

Een foto waarop een grote meerderheid Basken al héél lang aan het wachten was.

Op 7 juli 2006 om 10 uur, kwamen Arnaldo Otegi, Rufi Etxeberria en Olatz Dañobeitia van de onderhandelingscommissie van Batasuna en Patxi López, secretaris generaal van de PSE, en Rodolfo Ares, organisatiesecretaris van de Baskische Socialisten en lid van het dagelijks bestuur van de PSOE, samen in Hotel Amara Plaza in Donostia voor het eerste officiële en publieke gesprek dat beide partijen “historisch” noemden. Het eerste officiële en publieke gesprek duurde ongeveer 1 uur, en werd door beide partijen als correct en ernstig bestempeld. Patxi López omschreef deze ontmoeting als “een moment van buitengewoon belang en bijzonder hoopvol”.

Patxi López zei dat de volgende fase van de gesprekken met een legale partner moet gebeuren. Batasuna is een verboden partij (gevolg van de Ley de Partidos - LOPP-Ley Orgánica de Partidos Políticos) en moet zich terug in het democratisch bestel integreren. Dit zal wel het eerste probleem worden. De linkse nationalisten zullen niet van naam willen veranderen en de Spaanse justitie zal “Batasuna” niet legaliseren. Toch zijn er oplossingen mogelijk want om de partijenwet (LOPP-Ley Orgánica de Partidos Políticos) te ontlopen, veranderde Batasuna op korte tijd enkele keren van naam.

NOOT: In het Europees Parlement in Straatsburg werd gisteren, 6 juli 2006, door de leiders van de meerderheid van de partijen een resolutie goedgekeurd waarin het initiatief van Zapatero, om met ETA te onderhandelen, gesteund wordt. Hans-Gert Pöttering, de voorzitter van de “Europese PP” (zoals ze de groep-EVP van Wilfried Martens in Spanje noemen) meende eerst “dat dit geen zaak was voor de partijvoorzitters” en “het hen niet toekomt de Spaanse Regering te steunen”, maar hij meende wel zijn Duits licht te moeten laten schijnen over de manier van onderhandelen waarbij “het einde van het terrorisme" er niet mocht komen “ten koste van een politieke prijs.”

Op 19 juli 2006 hadden ook Aralar en Batasuna een officiële en publieke samenkomst in Pamplona. Waren aanwezig: Patxi Zabaleta, Mikel Basabe en Txentxo Jiménez voor Aralar; Arnaldo Otegi, Arantxa Santesteban en Elena Urabaien voor Batasuna. Na afloop kwam de politie, in naam van de Audiencia Nacional, vragen wie het initiatief genomen had.

De radicale Baskische krant “Gara” komt op 10 juli 2006 met een bericht op de voorpagina waarin ze in hoofdletters aankondigt:

Spaanse regering en ETA sloten in februari een akkoord af met compromissen en garanties.”

De Regering Zapatero deed daarbij de toezegging de beslissingen te respecteren die de burgers uit de provincies Araba, Bizkaia, Gipuzkoa en Nafarroa (Navarra) zouden nemen via een referendum dat over hun toekomst zou handelen. ETA van haar kant zou geen acties ondernemen tegen personen en eigendommen noch zich bevoorraden met wapens of explosieven. Om tot dit akkoord te komen was er gepraat van juni 2005 tot februari 2006. Dit akkoord zou uitlopen in de afkondiging van het staakt-het-vuren door de Organisatie op 22 maart.

Ook zou er in het akkoord staan dat er geen arrestaties zouden verricht worden, niet door de Ertzaintza, niet door de Spaanse, noch door de Franse politie! (na het staakt-het-vuren werden er 35 personen opgepakt, waarvan er 23 in isolatie terecht kwamen!). Ook zou de aanwezigheid en de druk van de politie verminderen. (Ook hier was weinig van te merken.)

EUSKAL HERRIAK DU HITZA ETA ERABAKIA

Het Baskische Volk heeft het woord en de beslissing

Manifestatie Donostia

13.08.2006

Sandra Barrenetxea, opgepakt op 24 april 2006 na een verklaring onder foltering van Ibon Menika, een woordvoerder van de Baskische jongerenorganisatie SEGI, werd 3 dagen lang gefolterd. Geblinddoekt werd ze doorlopend op haar hoofd geslagen, ze werd bedreigd met verkrachting en sterilisatie, ze kreeg de beruchte plastic zak over het hoofd, werd natgespoten en er werd gedreigd met stroomstoten. Maar op 4 mei wordt ze vrijgelaten. De rechter vindt opmerkelijk genoeg een verklaring aan de politie door een derde onvoldoende om Sandra Barrenetxea in de gevangenis te houden. Normaal gesproken was dit (verklaring van derden) de afgelopen jaren voor honderden gearresteerde Basken voldoende om tot lange gevangenisstraffen veroordeeld te worden, of simpelweg 4 jaar in voorarrest te blijven zitten. Velen zijn veroordeeld vanwege deze ‘zelfbeschuldiging’. Overigens wordt de in verband met de arrestatie van Menika doorzochte Herriko Taberna, een Baskische volkskroeg, voor 2 jaar gesloten na het verzoek van 2 mantelorganisaties van de Partido Popular, Slachtoffers van het Terrorisme en Waardigheid en Justitie.

Ruim 5 maanden na de afkondiging van het staakt-het-vuren door ETA komen de Basken nog eens op straat. De manifestatie van 13 augustus 2006 zou een kantelpunt kunnen betekenen in het vredesproces. Eerst werd ze toegestaan door minister Balza van Baskische Binnenlandse Zaken. Ze was immers aangevraagd door een “neutraal burger” die geen bindingen had met de illegale radicale partij, Batasuna. Maar toen enkele Batasuna-kopstukken op een persconferentie deden alsof zij de inrichters van de betoging waren, riep Superrechter Garzón ze meteen naar Madrid voor uitleg. Op hetzelfde ogenblik trok de “neutrale burger” de aanvraag om te betogen in! Een vooraf bedachte zet of had de man schrik gekregen. Garzón kon niet “optreden” maar hij waarschuwde de Batasuna-lui wel dat “als er een betoging zou komen (en die zou er komen, zelfs als ze verboden zou worden, daar kon je donder op zeggen) en zij in naam van Batasuna zouden spreken of optreden hij zou overgaan tot arrestaties met celstraf of financiële boetes tot gevolg". Daarop werd de betoging aangevraagd door een 50-tal burgers en ze werd meteen toegelaten door de Baskische Regering, maar ook door Garzón, evenwel onder dezelfde voorwaarden voor wat Batasuna betreft. Maar Garzón kreeg enige tegenwind uit eigen kringen en vanuit de PSOE.

Niet enkel de kroegen in de Juan de Bilbaostraat waren al vroeg na de middag overvol jonge radicale nationalisten, waartussen je je veilig voelt en waarmee je naar de oorlog kan trekken. Er was een uur voor aanvang zelfs helemaal geen doorkomen meer aan.

Dan maar naar de “Bule” (Boulevard) waar het vol toeristen liep die naar de Feestweek kwamen die straks van start zou gaan, meteen na de betoging. Je ziet aan de T-shirts wie er is voor de betoging. Plots vliegen de persmuskieten naar de zijkant van het plein naast de kiosk. Arnaldo Otegi, Joseba Permach en Pernando Barrena (de Batasuna-kopstukken) zijn er, maar er is nog geen betoging, dus nog geen “optreden”. Intussen is de kop van de betoging zich aan het vormen, maar ze worden staande gehouden door de Baskische politie,

Ertzaintza: gemaskerd met zwarte bivakmutsen en geweren met rubberkogels (zie foto) hebben ze in aanslag. Wat is dit? De verwijten vliegen door de lucht: “Oprotten!”, “Jullie zijn de terroristen!”, “Fascistak!" De start van de manifestatie wordt pas toegelaten als duidelijk wordt dat de Batasunakopstukken niet mee in de kop van de betoging lopen! Waarschijnlijk. Gelukkig kunnen de inrichters de massa in bedwang houden. Behalve het spandoek en de Baskische vlag zijn er ook nog vlaggen “van andere bedreigde Volkeren". Na het vertrek in de Hernanistraat, klassiek voor dit soort aangelegenheden, wordt pas duidelijk hoeveel volk hier mee opstapt. Een nooit geziene massa. Bekenden zoals Eva Forest en Fito Rodríguez zijn er, maar ook gewone boerenmensen uit de dorpen en dat is verheugend.

Er is niemand van Batasuna te zien. Als de laatste betogers vertrokken zijn komt in de verte de kop van de manifestatie al toe aan de Urumea-rivier! Zelden was er zoveel volk!

Na afloop leest één van de 50 convocanten een boodschap die eindigt met het lied van de Baskische Soldaat (Eusko Gudariak). Uit Nagusia Kalea komen de muziekgroepen en de reuzen (gigantes en cabezudos) al aan die naast het stadhuis de start van de Feestweek zullen geven. Dit gebeurt hier met een klein kanon dat echter een hevige knal veroorzaakt. Met deze daad willen ze de bezettende troepen van Napoleon even te kakken zetten.

Hopelijk was deze mani het startschot van de laatste rechte lijn richting vrede. De bezettende Spaanse troepen zijn te kakken gezet door een vreedzaam verloop.

Later op de Spaanse TV lopen Otegi, Permach en Barrena over straat, pratend met journalisten. Was dit in de betoging? Was dit in scène gezet? Maar als individu mochten ze toch wel opstappen…of niet soms?

Op 17 augustus 2006, zoals elk jaar, organiseerde Askatasuna (collectief voor hulp aan politieke gevangenen) ook dit jaar weer een herdenkingsplechtigheid in de wijk Morlans (zie "De jaren 90, 17 augustus 1991). De haatdragers van de Partido Popular, bij monde van Gabriel Elorriaga, waren er als de kippen bij om de herdenking te laten verbieden en om elke samenscholing te laten verhinderen. Gerecupereerde slachtoffers van aanslagen door ETA mogen herdacht worden, nationalisten moeten wegrotten. En inderdaad, de herdenking werd verboden. In een communiqué kondigde Askatasuna voor deze week ook de “Amnistiaren Eguna” (dag van de amnestie) aan, in diverse plaatsen in Gipuzkoa waar momenteel feesten (bv.: Aste Nagusia-Semana Grande in Donostia) plaatsvinden.

ETA responderá

ETA zal van antwoord dienen

18.08.2006

Bijna 5 maanden na de afkondiging van een permanent staakt-het-vuren door ETA, constateert de gewapende organisatie, in een communiqué dat op 18.08.2006 aan de krant Gara werd gestuurd, dat het vredesproces zich in een situatie van evidente crisis bevindt. De verantwoordelijken hiervoor zijn de PSOE (socialisten) in de federale regering en de PNV (gematigde nationalisten) in de Baskische regering. De betrokken partijen zijn er alleen op uit het proces in eigen electoraal belang te sturen, en vergeten daarbij het algemeen belang. Ze houden zich ook niet aan de compromissen die tijdens geheime voorafgaande gesprekken werden afgesproken. In plaats van de nodige stappen te zetten om tot een eerbaar, democratisch vergelijk voor Euskal Herria te komen, wordt alles in het werk gesteld om de linkse abertzales in het diskrediet te brengen, of op zijn minst om hun sterke positie gevoelig af te zwakken. Een repressief optreden is niet compatible met de keuze voor een onderhandelingstafel. De incidenten van de laatste maanden hebben genoeg aangetoond dat als de haatdragers van de Partido Popular “blaffen”, de Guardia Civil en de Audiencia Nacional “bijten”, al dan niet geruggensteund door de Baskische (?) Ertzaintza. Als de aanvallen tegen Euskal Herria blijven duren, dan zal ETA “antwoorden”.

De Baskische regering, bij monde van Lehendakari José Ibarretxe, reageert hierop als volgt: “ETA heeft niet het recht de gewettige hoop van dit Baskenland in vraag te stellen. ETA heeft niet het recht het Volk te ontgoochelen. Het is het Volk zelf dat ons naar de vrede zal leiden”.

Incidenten van de laatste maanden:

Hoewel ETA in maart 2006 een permanent staakt-het-vuren afkondigde en onderhandelingen op til zijn tussen Batasuna en de Spaanse regering, bleven de justitiële aanvallen tegen het linkse nationalisme voortduren:

    • Tijdens deze periode werd er gemiddeld alle drie dagen één persoon gearresteerd, 35 in totaal: Onder hen Dani Yaniz, Koldo Danborenea, Ibon Meñika, Sandra Barrenetxea, Jon Oihenart, Ainara Goñi, Beñat Troundy, Zigor Merodio, Kizkitza Gil. Een aantal onder hen verklaarde achteraf mishandeld en bedreigd te zijn.

    • Zes Basken werden aan Spanje uitgeleverd terwijl er nog drie anderen tijdelijk uitgeleverd werden (in afwachting dat ze hun straf in Frankrijk er op hebben zitten.)

    • Verder dienden 23 burgers voor het Hooggerechtshof te verschijnen (o.a. Arnaldo Otegi)

    • Verschillende gevangenen die binnenkort gingen vrijkomen kregen een “herziening” waardoor ze langer zullen moeten blijven zitten!

    • Geen enkele gevangene werd overgebracht naar een gevangenis in Baskenland.

    • Ion Agirre, die al 25 jaar vastzit en ziek is, werd niet vrijgelaten hoewel dat in artikel 92 van de strafwet staat.

    • Een aantal activiteiten, waaronder een persconferentie in Donostia, werden verboden.

    • In Zamudia werd een Volksbar (Herriko Taberna) gesloten.

    • De “Baskische” politie chargeerde tegen een manifestatie van de jongerengroep “Segi”.

    • Het macroproces 18/98 dat steeds meer op een farce begint te lijken, gaat gewoon door.

    • Politiecontroles op de wegen namen in aantal toe!

Noot: de incidenten van de laatste maanden kunnen ook kleine pesterijen zijn. Zo diende de UNP-Unión del Pueblo Navarro (zusterpartij van de haatdragende PP) op 17.08.2006 een klacht in, omdat uit één van de vensters aan het gemeentehuis van Burlada (dichtbij Pamplona) een Ikurriña (de Baskische vlag) werd gehesen. De “UNP-führer”, Miguel Sanz Sesma, had vroeger al een Ley de Símbolos uitgevaardigd met een verbod op het hijsen van de Ikurriña. Waarin een zielige partij toch groots kan zijn!

Op 25 oktober 2006 wordt in het Europees Parlement een resolutie getemd over het vredesproces in Spanje. Omstreeks 12.30 u, na een woelige zitting, betuigt het parlement zijn steun (*) aan het op gang zijnde vredesproces in Spanje. De resolutie tot steun is er gekomen met een kleine meerderheid: 321 stemmen voor, 311 stemmen tegen en 24 onthoudingen. Kort samengevat luidt de resolutie als volgt: “Steun aan de strijd tegen het terrorisme aan de ene kant, en steun aan het initiatief tot vrede (onderhandelen met ETA) aan de andere kant”.

(*) Steun

Tot voor kort beschouwde Europa het conflict tussen Spanje en ETA als een interne, binnenlandse aangelegenheid. Vandaag is die stelling teruggefloten.

Het Europees Parlement heeft vandaag 25 oktober 2006 omstreeks 12.30 u, na een woelige zitting, zijn steun betuigd aan het op gang zijnde vredesproces in Spanje. De resolutie tot steun (er is dus geen sprake meer van inmenging in binnenlandse aangelegenheden) is er gekomen met een kleine meerderheid: 321 stemmen voor, 311 stemmen tegen en 24 onthoudingen. Kort samengevat luidt de resolutie als volgt: “Steun aan de strijd tegen het terrorisme aan de ene kant, en steun aan het initiatief tot vrede (onderhandelen met ETA) aan de andere kant”.

Niettegenstaande een ontluisterende campagne van de PP, met leugenachtige en bedrieglijke argumenten tegen de resolutie, wordt het conflict nu internationaal als politiek probleem erkend.

Op de cartoon van Tasio verwijst het weghollende ventje naar het politieke "zwaargewicht" Mariano Rajoy van de PP.

Houding van de N-VA (lid van de EVP)

Het Baskisch vredesproces vinden we als N-VA een belangrijke aangelegenheid. Zelfs zo belangrijk dat Brepoels tegen de EVP-resolutie stemde (ondanks zware PP- en andere fractiedruk) en zich onthield bij de socialistische resolutie (wegens teveel Spaansbinnenlands getint). Zij heeft ook een stemverklaring afgelegd.

Stemverklaring door Friede Brepoels: resoluties vredesproces in Spanje

Wij betreuren het feit dat er geen gezamenlijke resolutie tot stand kon worden gebracht; binnenlandse partijpolitieke verschillen over de weg die bewandeld moet worden, zijn te groot. Nochtans is iedereen het erover eens dat een dialoog de enige weg is naar een vredevolle oplossing. Hiervoor zullen alle democratische krachten zich moeten verenigingen om een politieke oplossing tussen alle volkeren in Spanje mogelijk te maken. Het kan dan ook niet dat vooraf reeds elk democratisch proces wordt veroordeeld, dat een wijziging van de interne grenzen van de EU inhoudt, gebaseerd op het zelfbeschikkingsrecht. Meteen worden ook alle democratische en vredevolle processen naar meer autonomie en onafhankelijkheid in andere Europese lidstaten veroordeeld. Neem nu België, waar de roep naar Vlaamse onafhankelijkheid steeds luider klinkt. Regionalisering en Europeanisering kunnen heus wel hand in hand gaan.

Mijn partij, de N-VA staat voor een vredevol Europa waar alle volkeren de kans krijgen zich te ontplooien, vertrekkend vanuit het zelfbeschikkingsrecht en in een geest van "eenheid in verscheidenheid". Dit debat over een mogelijke vredevolle oplossing kan dan ook niet worden verengd tot een debat over terrorisme alleen.

Niettegenstaande een ontluisterende campagne van de PP, met leugenachtige en bedrieglijke argumenten tegen de resolutie, wordt het conflict nu internationaal als politiek probleem erkend.

Op 20 december 2006 komen drie kranten, “El Correo”, “El Diario Vasco" en “Deia” met het nieuws dat op 14 en 16 december 2006 de eerste contacten hebben plaatsgegrepen tussen ETA en de Spaanse Regering. Het bericht zorgde voor zoveel commotie dat minister Pérez Rubalcaba voor de pers verscheen waarbij hij het contact noch toegaf, noch ontkende. Hij vertelde wel dat er geen relevante dingen te vertellen waren. Later kwam “Diario de Noticias” (ook al van rechtse signatuur) met het nieuws dat ETA het staakt-het-vuren zou handhaven. Europa Press wist te vertellen dat het volgende contact halverwege januari zou plaatsvinden.

De hoofdcommentaarschrijver van de kranten van de groep Noticias (Diario de Noticias, Noticias de Gipuzkoa en Noticias de Alava) vraagt zich terecht af wie dit allemaal lekt!

De enige krant die het bij het rechte eind heeft, is de Baskische nationalistische krant “GARA” die bevestigt dat officiële vertegenwoordigers van de Spaanse regering verscheidene contacten hebben onderhouden vanaf het moment van het staakt-het-vuren op 22 maart 2006. Deze bijeenkomsten werden ondersteund door regeringen van verschillende Europese staten en door het internationale centrum Henry Dunant.

ETA verschijnt terug

Omstreeks 09.00u vanmorgen, 30 december 2006, is op de Terminal 4 van Barajas een zware autobom ontploft. Er zijn een behoorlijk aantal lichtgewonden en veel materiële schade. Twee Ecuadorianen overleven de aanslag niet, Carlos Alonso Palate en Diego Armando Estacio. De aanslag werd aangekondigd vanuit een telefooncel naar het nummer 112 van de spoeddiensten SOS-Deiak van Gipuzkoa. Bij een tweede waarschuwing zei een persoon in opdracht van ETA te bellen.

Het vredesproces wankelt

Enkele opvallende feiten:

    • ETA heeft vooraf het bestand niet opgezegd! (wat eerder wel steeds gebeurde)

    • Er werd drie keer gebeld (o.a. met het advies niet te proberen te deactiveren, wegens te gevaarlijk), eerst een uur vooraf en de derde keer een half uur vooraf.

    • Bovendien was de man erg nerveus.

    • De eerste keer belde hij met een “mobiel” hetgeen gemakkelijk te traceren is.

    • De cel van waaruit hij daarna belde in Donostia was ’s avonds al in beeld op tv.!!!

    • Er werd opvallend veel “spul” gebruikt (mogelijk tussen 500 en 800 kg.)

De klap op de terminal in Barajas, die bijzonder hevig was, is hard aangekomen en totaal onverwacht. Zapatero die van zichzelf dacht op goede weg te zijn, moet inbinden en schort alle vredesbesprekingen op, maar verbreekt ze niet. De inlichtingendiensten en de politie waren ervan overtuigd dat ETA niet zou toeslaan. Tot overmaat van ramp werd ’s avonds, diezelfde 30 december 2006, een bomalarm gemeld in Donostia met als doel de Comandancia de Marina in de Parte Vieja. Het was “vals alarm”. Worden hier vuile, provocatieve spelletjes gespeeld? De kranten staan uiteraard bol van de trieste gebeurtenis en het proces van criminalisering van het Baskisch nationalisme is opnieuw ingezet. Veel kranten spreken nu al van een aanslag van Batasuna-ETA. De twee organisaties worden doelbewust in één adem genoemd.

Speculaties uit de regimepers

Heeft “Josu Ternera”, de toponderhandelaar van ETA met de regering, geen controle meer over zijn troepen? Gaat “Txeroki”, de leider van het militaire apparaat, zijn eigen weg?

Was het aangekondigde staakt-het-vuren, van 9 maanden geleden, een manoeuvre

om te kunnen herbewapenen?

Is er een scheuring in de maak binnen de gewapende organisatie? Is er een splintergroep aan het werk?

Al ben ik verre van expert, ik zie als enige verklaring een niet mis te verstane waarschuwing, een pressiemaatregel, omdat de regering, niettegenstaande alle beloftevolle verklaringen in de media, nog geen enkele stap vooruit gezet heeft. Zand in de ogen strooien, was het motto en tijd winnen was het doel. Dat is nu net wat ETA niet wilde. Wellicht heeft “Josu Ternera”, onder druk van een radicale meerderheid wat gas moeten terugnemen en werden bij eenparigheid hardere pressiemiddelen goedgekeurd. De onlangs gehouden bijeenkomst tussen regering en ETA, op 14 december 2006, heeft de radicale groep gesterkt in de overtuiging dat er niets gebeurt, dat vorige afspraken (want die moeten er zijn geweest) niet worden nageleefd. Ik denk dat de aanslag te Madrid geen officiële breuk is van het bestand. ETA zou een breuk in niet mis te verstane bewoordingen hebben aangekondigd, en dat is niet gebeurd! We moeten ook als bezwarend feit aanhalen dat in de komende weken en maanden een 200 nationalisten voor de rechtbank moeten verschijnen, met als hoofdgerecht een veroordeling van de leiders van Batasuna.

    • Macroproces 18/98 (met 56 beklaagden) is al meer dan één jaar aanhangig.

    • De zaak Jarrai, voorzien voor 18 januari 2007 met 24 beklaagden.

    • De zaak Batasuna met heel wat leidende figuren

    • De zaak Egunkaria blijft ook nog open.

    • De zaak Gestoras en Askatasuna met 27 beklaagden.

    • De zaak Udalbiltza met 11 beklaagden

Kortom, het gehele Baskische Nationalisme moet binnenkort nog maar eens terechtstaan, en vergeet niet: ondertussen is Iñaki de Juana Chaos langzaam aan het sterven.

ETA verbreekt het staakt-het-vuren, volgens de regering.

Onder druk van de hysterische meute persmuskieten van kranten als “ABC”, “LA RAZÓN”, EL PAÍS”, “EL MUNDO”, “CORREO DIGITAL”, “LIBERTAD DIGITAL” en soortgelijke lakeien van PP-strekking, zag Zapatero zich genoodzaakt bij te sturen en verklaarde dat het staakt-het-vuren ten einde was. Hij verklaarde dat niet zelf, maar liet die boodschap over aan zijn binnenlandminister Rubalcaba, die de verantwoordelijkheid voor de breuk op naam van ETA schrijft. Over de eigen verantwoordelijkheid en de op haat gestoelde hetze van de regimepers werd wijselijk gezwegen. De zwakte van “staatsman” Zapatero is oorverdovend. Electoraal gewin stellen boven vrede, getuigt niet van groot staatsmanskunst. De Partido Popular en de “ultra’s” allerhande zijn intussen de flessen champagne aan het ontkurken. Als, zoals dat ranzig rechts clubje eist, er een formele bevestiging van de breuk komt, zal de drank overvloedig vloeien. Dan staat Zapatero in zijn rode hemd. Dat is ook de mening van de Catalaanse nationalistische krant "AVUI"(zie volgende pagina: het jaar 2007).

>>>>>>>>

Onmiddellijk na de aanslag op de terminal van het vliegveld Barajas te Madrid verklaarde premier Zapatero, die ijlings uit vakantie terugkeerde, dat hij de vredesonderhandelingen met ETA opschortte tot ETA een keihard bewijs leverde dat het onherroepelijke de wapens zou neerleggen.