Het jaar 2010

02 januari 2010

Het jaar 2010 wordt in Baskenland ingezet met een noodgedwongen manifestatie tegen het penitentiaire beleid van de grote roerganger op Binnenlandse Zaken, Rubalcaba: de spreiding van de gevangenen tot meer dan 1.000 km van huis, de eenzame opsluitingen, het meermaals verslepen van de ene gevangenis of van de ene cel naar de andere, om de gevangenen te desoriënteren, de slagen, de mishandelingen, de vernederingen, de folteringen, het (naakt) fouilleren van de bezoekers die weigeren met als gevolg dat gevangenen weken aan een stuk geen bezoek meer krijgen…

Op 2 januari 2010 verzamelde een menigte van bijna 45.000 mensen zich te Bilbao achter het motto: “Euskal Presoak, Euskal Herrira” (Baskische gevangen naar huis, dichter bij huis). Zij klagen de repressieve toestand van een criminele gevangenenpolitiek aan, waarbij de schending van de rechten van de gevangenen (die zijn er inderdaad ook voor politieke gevangenen) voortdurend met de voeten getreden wordt. De manifestatie was in eerste instantie verboden omdat ze ingericht werd door Etxerat, de verenging die het opneemt voor de rechten van de politieke gevangenen. Zij hadden vorig jaar foto’s getoond van politieke gevangenen, en dat is in Spanje een zwaar misdrijf. Maar het verbod werd ongedaan gemaakt, toen de politieke partijen EA, Aralar, AB, Alternatiba en de politieke beweging lzquierda Abertzale het motto overnamen. Er werd ook gepleit voor “Amnistia Osoa”, algemene amnestie om op die manier de vrede wat dichterbij te brengen.

Er ontbrak maar één politieke partij: de PNV, de halfslachtige, die het zelfs niet de moeite waard vond om over de manifestatie te berichten (teveel werk in de keuken met zoete broodjes bakken, om Madrid gewillig te zijn?)

05 januari 2010

Intoxicatie en smerige rol van de media

Het is al langer geweten dat de communicatiemedia in Spanje geen loutere waarnemers zijn bij het conflict tussen Euskal Herria en de Spaanse staat. In kleinere of grotere mate stellen zij zich op als actieve boodschappers van de Spaanse strategie tegen het Baskische Volk en vergeten hierbij gemakshalve hun heilige belofte van objectiviteit en eerlijke deontologische berichtgeving. De partijdigheid druipt als vieze inkt van hun krantenpagina’s.

In het overzicht van het jaar 2009 hebben wij op datum van 22 december 2009 melding gemaakt van het lekken van een brief van Arnaldo Otegi vanuit de gevangenis naar een andere gevangene. Het blijkt nu op 5 januari 2010 dat het om een nepbrief gaat, een valse brief die Otegi nooit geschreven heeft.

Waarom doen ze dat? De perverse informatieverstrekkers volgen gedwee de richtlijnen van Madrid om het open debat over het afzweren van de gewapende strijd, in de schoot van Izquierda Abertzale, te torpederen. De brief die nooit geschreven werd, moest verwarring zaaien. Het komt electoraal veel beter uit dat ETA blijft bestaan en de gewapende strijd verder zet.

17 januari 2010

Via een communiqué (*) in de krant Gara, beoordeelt ETA het nieuwste vredesinitiatief van Izquierda Abertzale.

(*) Communiqué

De radicale Baskische krant Gara publiceert op 17 januari 2010 een communiqué van de bevrijdingsorganisatie ETA, dat geschreven werd op 31 december 2009. Alleen al deze zin is veelbetekenend: “ETA hace suyos los planteamientos expresados por la Izquierda Abertzale” (ETA neemt de stelling uitgedrukt door Izquierda Abertzale over en maakt die stelling tot de hunne).

“Het zal de manier van optreden van heel het volk zijn en de druk die daarvan uitgaat die beslist over hoe we geleidelijk, stap voor stap naar zelfbestuur evolueren. We kunnen niet vanaf de zijlijn naar de vijand blijven kijken, maar we moeten het initiatief nemen en handelen, zeker nu, op het moment dat onze vijand de meest harde aanval op ons inzet. Het debat, de samenwerking, het democratisch proces moet geactiveerd worden. De acties van de bevolking, de organisatie en de strijd zijn de essentie van ons antwoord op de harde repressie. Uit ondervinding uit het verleden weten we dat zonder de stimulering vanuit de bevolking het proces geen vooruitgang boekt. Het Democratisch Proces is niet alleen de beste oplossing voor ons volk, het is het enige. Zeker nu kunnen we niet enkel verdedigend afwachten. We moeten antwoorden, maar onze kracht is gelegen in de politieke strijd. In de Verklaring van Altsasu zagen we het pluriforme Radicale Linkse Nationalisme, bestaande uit verschillende generaties, van verschillende herkomst, maar één in de samenwerking. Dat was altijd al één van de geheimen van radicaal links, de kracht in het debat en de standvastigheid en de eenheid in de beslissingen. De vijand (Spanje) probeerde de Verklaring van Altsasu te breken met leugens en verhalen over vermeende dissidenten in de Organisatie.”

Het grootste gedeelte van het Communiqué handelt over het zogenaamde ‘Democratisch Proces’ dat tot een oplossing van het conflict moet leiden.

“Ook de betrokkenheid van de Spaanse Staat is noodzakelijk. Als wij willen dat het proces zich via democratische middelen ontwikkelt en zonder inmenging, en dat is wat wij willen, dan moet de interventie en het geweld van de Staat stoppen. Een bestand of een wapenstilstand van ETA leidt niet noodzakelijk tot een democratisch proces. Deze eerste fase en wat daarop volgt wordt gekenmerkt door de strijd die de voorwaarden ervoor mogelijk maakt.” Hier haalt de Organisatie hun toenmalige leider, José Miguel Beñarain ‘Argala’ (vermoord in een bomaanslag in 1978) aan: “Noch ETA, noch een politieke partij, maar wel het Volk zelf zal Euskal Herria de vrijheid geven.” ETA leidt hieruit af dat de overwinning in de strijd ligt: “We willen ons Volk en elke burger afzonderlijk, oproepen om zich te organiseren en te strijden en om een hoofdrol te spelen in de bevrijding van ons Volk.”

25 januari 2010

Magistraat Garzón richt zijn pijlen op het “onafhankelijkheidfront”. Baltasar Garzón heeft op 25 januari 2010 een gerechtelijke vervolging ingespannen voor “integratie in een gewapende organisatie” tegen Arnaldo Otegi, Rafa Díez, Miren Zabaleta, Sonia Jacinto, Arkaitz Rodríguez, Amaia Esnal, Txelui Moreno en Mañel Serra.

27 januari 2010

Arnaldo Otegi die in voorlopige hechtenis zit sinds 16 oktober 2009 (wegens de vermeende poging tot oprichting van een nieuwe partij) is sinds maandag, 25 januari 2010 in hongerstaking als protest tegen het penitentiaire beleid en steunt hierdoor de oproep tot hongerstaking van het Collectief van Baskische Politieke Gevangenen. Op 27 januari 2010 moet hij voor de Audiencia Nacional verschijnen, samen met Ixiar Galardi, Josune Irakulis, Jon Enparantza en Estanis Etxaburu, wegens “verheerlijking van het terrorisme”. Op 9 juli 2005 werd een hommage gehouden voor José María Sagarduy “Gatza” 2005 in het Parque Zelaieta te Amorebieta (Vizcaya) waar Otegi het woord voerde. Op dat ogenblik zat “Gatza” al 25 jaar in de gevangenis.

Ley de Partidos

Artikel I, enig artikel

"Op ieder montent, en zeker als het ons goed uitkomt, zullen wij

exact doen wat nodig is om onszelf electoraal te beschermen"

(Tasio in Gara)

29 maart 2010

Na de Verklaring van Altsasua en het manifest Zutik Euskal Herria heeft het Baskische volk en de instituten die ijveren voor zelfbeschikking en soevereiniteit op 29 maart 2010 steun ontvangen van individuen en collectieven die eisen dat de burger- en politieke rechten worden gerespecteerd in alle naties zonder staat. Op uitnodiging van Europarlementslid Frieda Brepoels (N-VA) stelde mensenrechtenadvocaat Brian Currin uit Zuid-Afrika een internationale verklaring voor in Brussel.

12 april 2010

In zaak Egunkaria worden de 5 beklaagden vrijgesproken.

03 juni 2010

Op 3 juni 2010 verwerpt het Baskische parlement een voorstel om de mysterieuze verdwijning en dood van Jon Anza door een onafhankelijke commissie te laten onderzoeken. Alle nationalistische partijen stemmen voor. De PP, de Baskische socialisten van de PSE en het eenmanspartijtje UDyP van Rosa Diez stemmen tegen.

20 juni 2010

Onder het motto “Lortu Arte” (Tot wij het bereikt hebben) kwamen op 20 juni 2010 meer dan zeshonderd militanten van Batasuna (batasunkides) en EA-Eusko Alkartasuna (euskoalkartasunos) samen in het Palacio Euskalduna te Bilbao om publiekelijk een samenwerkingsakkoord te ondertekenen. De openbare manifestatie werd bijgewoond door internationale waarnemers waaronder vertegenwoordigers van de Vlaams-nationalistische partij N-VA en afgevaardigden van het Ierse Sinn Fein.

15 juli 2010

Op 15 juli 2010 gaat het zoveelste politiek zwaar beladen proces tegen Udalbiltza van start. In algemene termen kunnen wij stellen dat Udalbiltza het eerste Baskisch nationalistisch organisme was op lokaal niveau, dat zijn activiteiten toespitste op de ontwikkeling en de financiering van culturele, economische en sociale projecten. De leden waren politiek verkozen figuren uit de verscheidene Baskische gemeentebesturen (gemeenteraadsleden en burgemeesters). Udalbiltza was dus een soort Baskische Vereniging voor Steden en Gemeenten. De misdaad van de leden bestond er in dat zij in meerderheid deel uitmaakten van Izquierda Abertzale, maar er waren uiteraard ook andere politieke partijen vertegenwoordigd.

23 juli 2010

Vijftien maanden nadat hij met de trein vanuit Bayonne naar Toulouse afreisde en vier maanden nadat zijn lichaam teruggevonden (?) werd in het lijkenhuis van hospitaal Purpan te Tolouse, keerden op 23 juli 2010 de stoffelijke resten van Jon Anza terug naar Euskal Herria.

05 september 2010

ETA heeft in een videoboodschap, die bezorgd werd bij de Britse omroep BBC en bij de Baskische krant Gara, aangekondigd dat het zijn geweld staakt om een "democratisch proces" in gang te zetten in Spanje. Dat meldt de BBC die de exclusieve video naar buiten bracht. In de video verklaren ETA-leden dat ze al enkele maanden geleden beslist hadden om geen "gewapende acties" meer te ondernemen en dat ze alle politieke, sociale en syndicale actoren willen oproepen om beslissende stappen te zetten naar een nieuw tijdperk.

15 september 2010

De groep “Friendship” van het Europese Parlement laat Baskenland niet los. De groep werd in 2006 opgericht als steun voor het vredesproces in Baskenland: “Towards a peace process in the Basque Country”.

Op 15 september 2010 maakte de groep “Friendship”, die in 2006 werd opgericht, een verklaring bekend waarin zij er bij de EU op aandringen de “historische stap van ETA” te erkennen en het vredesproces te stimuleren en alle kansen te geven. Zij noemen het communiqué van ETA (*) van 5 september 2010 een belangrijke stap voorwaarts in het vervullen van de noodzakelijke voorwaarden om een vredesproces opnieuw op te starten. Zij onderstrepen vooral het unilaterale en onvoorwaardelijke karakter van het communiqué.

(*) Communiqué van ETA

"Euskadi Ta Askatasuna, Baskische socialistische revolutionaire organisatie voor de nationale bevrijding, wil aan het Baskische volk de beslissing en de beschouwing van de organisatie ter kennis stellen door middel van voorliggende verklaring.

Het is al meer dan 50 jaar geleden dat ETA zich voor onze burgers organiseerde om een halt toe te roepen aan de woeste strategie van negatie en destructie van het Baskische Volk. Met de wapens in de hand heeft ETA zijn uiterste best gedaan in de strijd ten gunste van de vrijheid. Sindsdien hebben honderden mannen en vrouwen hun verwachting, hun illusie, hun droom, hun hoop en hun passie toevertrouwd aan de organisatie, door het beste van zichzelf te geven. Gewone burgers hebben zich van generatie op generatie, van diverse afkomst, verenigd voor eenzelfde objectief: Baskenland en Vrijheid.

De strijd voor een vrij Baskisch Volk is, niettegenstaande vele moeilijkheden, altijd onze leidraad geweest, en deze verantwoordelijkheid willen wij blijven nemen. Met nederigheid, maar met vastberadenheid, en met de ambitie om te winnen. Het Baskische volk verdient dit.

Na de politieke hervorming die volgde op het Franquisme, een hervorming die de negatie van ons volk bleef bestendigen en terwijl andere zich onderdompelden in een autonomiegedachte, handelde ETA met verantwoordelijkheid door eerst de totale breuk met dat nefast Franquisme te eisen en later door verzet te plegen tegen alle pogingen en aanvallen om ons te assimileren in het “Espaňa grande”.

ETA, en over het algemeen ook Izquierda Abertzale, heeft steeds volhardt in de strijd. De prijs die ze daarvoor heeft betaald, is niet gering: foltering, jarenlange celstraf, verbanning en zelfs de dood. Maar deze harde strijd is er in geslaagd het Baskische Volk levendig te houden, en heeft de optie tot opbouw van een toekomst in vrijheid in stand gehouden. Wij hebben kunnen aantonen dat een onvoldragen statuut van autonomie een te kale weg was om de wensen van de Baskische burgers in te lossen. Wij hebben kunnen aantonen dat een onvoldragen statuut van autonomie niet meer is dan een instrument waarbij steeds de foute aanpak van verdeel en heers voorop stond, met het uiteen rijten van Baskenland als gevolg. En wij hebben, een voor een, de maatregelen kunnen overstijgen die erop gericht waren om onze vrijheid te neutraliseren.

Een van de beslommeringen van ETA is altijd geweest om nieuwe scenario's te lanceren in de strijd ten gunste van het Baskische Volk. ETA kan prat gaan op vele voorstellen en initiatieven tot samenwerking, alsook op bijdragen om het politieke conflict op een democratische manier op te lossen. Van Txiberta tot Lizarra-Garazi, over Bergara. Van Alternativa KAS tot Alternativa Democrática. Deze voorstellen, initiatieven en bijdragen waren noodzakelijk omdat wij begrepen hadden dat de opbouw van Euskal Herria een collectieve aanpak vereiste, boven alle persoonlijke belangen verheven.

De laatste maanden bevindt Baskenland zich op een belangrijk kruispunt. De jarenlange strijd heeft nieuwe politieke voorwaarden geschapen. De autonomiegedachte is uitgeput en dus is het uur voor het Baskenland geslagen om een politieke verandering door te voeren. Het ogenblik is aangebroken om Euskal Herria op te bouwen binnen een democratisch kader, de wens volgend van een meerderheid van de Baskische bevolking. De Spaanse Staat is zich hiervan terdege bewust: Euskal Herria opteert voor onafhankelijkheid. Daarom wordt het fascistische offensief heviger en heviger. Zij willen dat die voorwaarden voor politieke verandering wegrotten in de radeloosheid van een blokkering. Zij doen er alles aan om het politieke debat te omzeilen en zodoende een democratische oplossing te verhinderen. Zij verdrinken de wil van het volk in een uitzonderingstoestand. Dat is de beschouwing, de oproep die ETA wil verspreiden. Het wordt hoog tijd om de verantwoordelijkheden te bundelen en noodzakelijke stappen vooruit te zetten.

De Baskische actoren, het Baskische Volk moet op die toestand reageren met verantwoordelijkheid en met spoed ten aanzien van:

• • het onafhankelijkheidsproces

  • de voorwaarden om tot een democratisch proces te komen

  • de repressie en de verdediging van onze burgerlijke en politieke rechten

Een politieke verandering is mogelijk. De weg ernaartoe is niet kort. De weg naar de vrijheid moet stap voor stap bewandeld worden, maar met de nodige flexibiliteit. We zullen er natuurlijk moeten voor strijden en de nodige kracht opbrengen om dat doel te bereiken. Zonder confrontatie is het niet mogelijk de negatie van ons volk en de bekrompenheid van de staat te overstijgen. Deze kracht ligt in de uitgestoken die ETA al altijd heeft aangereikt.

ETA bevestigt opnieuw de verbintenis om tot een democratische oplossing te komen door middel van dialoog en onderhandeling met het oog op een vrij en democratisch besluit om zelf over onze toekomst te beslissen. Als de Spaanse regering de nodige wil aan de dag legt, is ETA bereid, vandaag zowel als gisteren, om een akkoord te sluiten over de minimale voorwaarden om een democratisch proces op te starten. Deze verbintenis hebben wij ook aan de internationale gemeenschap meegedeeld. Aan hen doen wij de oproep om met verantwoordelijkheid te reageren op de wil en de verbintenis van ETA door deel te nemen aan de werkzaamheden die moeten leiden tot een duurzame, rechtvaardige en democratische oplossing voor dit specifieke politieke conflict.

ETA laat daarom weten dat wij sinds enkele maanden beslist hebben om geen gewapende acties meer uit te voeren. ETA onderstreept de oproep tot het opnemen van verantwoordelijkheid ten aanzien van de Baskische politieke, sociale en syndicale actoren. Om tot het scenario van een democratisch proces te komen, is het noodzakelijk om als volk vastberaden stappen te zetten. Dat democratisch proces moet als resultaat uitmonden in “la Palabra al Pueblo” (het woord is aan het volk). Opdat de rechten van het Baskische Volk zouden erkend en gewaarborgd worden als de poort naar een waarachtige oplossing van het conflict wordt opengesteld.

Om te besluiten, doen wij een oproep aan Baskische burgers om zich in te schrijven in die strijd. Ieder in zijn eigen omgeving, volgens zijn eigen mogelijkheden, zodat wij gezamenlijk met onze druppels de rivier zozeer kunnen doen wassen dat de muur van negatie overspoeld wordt en doorbroken. Zodat wij onomkeerbare stappen kunnen zetten op weg naar de vrijheid”.

¡Viva el País Vasco! ¡Viva el País Vasco socialista! ¡Hasta conseguir la independencia y el socialismo!

En el País Vasco, setiembre de 2010

Euskadi Ta Askatasuna, E.T.A"