Baltasar Garzón
Een hardnekkige 'strijd' of een 'heksenjacht'?
De stelling van het fascistoïde Partido Popular,
"Alle Basken zijn terroristen",
wordt door deze mediageile magistraat
met een nooit geziene ijver
in een honderdduizend pagina's tellend vooronderzoek
uit de doeken gedaan.
Harde bewijzen? Niet nodig!
De verenigde krachten van de españolistas
hebben die stelling tot de hunne gemaakt.
Een kleine greep uit zijn "heldendaden"
Op 26 augustus 2002, beveelt Baltasar Garzón de sluiting voor 3 jaar van de zetel, de lokalen of de verzamelplaatsen waarover Batasuna, direct of indirect, beschikt ongeacht waar ze zich bevinden. Dit bevel kwam na de opschorting van alle activiteiten van Batasuna. Eind mei 1998 lanceert de magistraat van Hooggerechtshof zijn eerste operatie tegen de financiële organisatie van ETA, met de aanhouding van 12 personen en de registratie van verscheidene verdachte bedrijfszetels die bindingen zouden hebben met de organisatie.
In juni 1998 start de Policía Nacional een operatie in diverse gemeenten van Vizcaya, Alava, Navarra y Guipúzcoa, die uitmondt in de arrestatie van 11 personen. Het merendeel van de gearresteerden droeg, of had, verantwoordelijkheid gedragen in de "Consejos de Administración" (Administratieve Raad) van de werkgeversgroep Orain S.A., uitgever van de kranten "EGIN" en "Egin Irratia". Garzón beveelt de sluiting van de krant en van de zender. Op 29 april 2002 worden 11 militanten en leiders van Batasuna opgepakt in País Vasco en Navarra, in het kader van een uitgebreide actie tegen het netwerk van antiwitwasoperaties (?) door de "Herriko Tabernak".
Op 29 januari 2000 ontmantelt de Policía het zogenoemde "Ministerio de Exteriores: Xaki" (Ministerie van Buitenlandse Zaken: Xaki) van ETA, en arresteert 8 personen onder wie een leider van Herri Batasuna, Gorka Martínez. Xaki zorgde o.a. voor identiteitskaarten, geld, levens- en transportmiddelen en verspreidde de bevelen van ETA onder de vluchtelingen.
Een grootscheeps onderzoek mondt uit op 13 september 2000 in een politieactie, genaamd "Lobo Negro" (zwarte wolf), die toelaat om de politieke structuur van ETA in Spanje te ontmantelen en waarbij 20 verdachten worden gearresteerd. Onder de gedetineerden bevinden zich de advocaat José María Matanzas en de leider van Herri Batasuna, Xabier Alegría, die ook al voordien was opgepakt bij het onderzoek naar het financiële netwerk.
Op 5 oktober 2000 worden 10 personen beschuldigd deel uit maken van het project "Piztu". Een organisatie die de boodschap van burgerlijke ongehoorzaamheid uitdraagt.
Op 6 maart 2001 slaat de rechter opnieuw toe. Ditmaal tegen "Haika", de erfgenaam van het onwettig verklaarde "JARRAI". De Policía Nacional, arresteert 15 jongeren bij een operatie genaamd "Soutxekumea" (de schreeuw van het serpent).
Op 31 oktober 2001 arresteert de Policía 13 verantwoordelijken van de "Gestoras Pro Amnistía" zie rubriel: "Historiek Iparralde 10). Onder de gedetineerden bevindt zich de spreekbuis van "SENIDEAK" (familievereniging die ijvert voor ETA-gevangenen), Juan Antonio Madariaga Erezuma.
ULB
Université Libre de Bruxelles
Op 8 maart 2002 gaat de Policía Nacional over tot de arrestatie van 12 leiders van "Segi", terwijl ze hun reis naar Barcelona aan het voorbereiden waren voor een protestmars tegen de top van de EU.
Op 5 juli 2002 verordent Garzón de inbeslagname van alle goederen van Batasuna.
Op 20 augustus 2002 start de procedure om de activiteiten van Batasuna te verbieden.
Twee dagen later worden de staatstoelagen voor politieke partijen van Batasuna teruggevorderd, en wel met terugwerkende kracht vanaf 1980. Het bedrag is meer dan €24.000.000.
Op 26 augustus 2002 worden alle activiteiten gedurende 3 jaar verboden.
Doctor Honoris Causa
Vertegenwoordigers van "Gestoras pro Amnistía" en "SENIDEAK" bij een persconferentie, onmiddellijk na de operatie van de politie (31/10/01).
De krant "De Morgen" brengt hierover een artikel (De verloren eer van Garzón) de hand van meester Paul Bekaert, advocaat en mensenrechtenactivist.
25 maart 2010
Baltasar Garzón (54) gold de jongste vijftien jaar als de meest spraakmakende rechter in Spanje. Met een niet aflatende ijver nam hij het initiatief voor de vervolging van de Baskische afscheidingsbeweging ETA en de politieke en sociale omgeving rond deze beweging.
In het verleden kreeg Garzón vaker het verwijt van sterallures en slordige uitvoering. Zeker is dat de onderzoeksrechter tijdens zijn loopbaan veel vijanden maakte, ook in politieke kringen.
Het Spaanse Hooggerechtshof zette op 25 maart 2010 het licht op groen voor de vervolging van ‘superrechter' Baltasar Garzón wegens zijn poging om de misdaden gepleegd onder de dictatuur van Franco (1939-1975) alsnog te vervolgen. Garzón maakte vorig jaar bekend dat hij alsnog de misdaden van het vroegere regime wilde vervolgen: volgens hem geldt voor de moorden, martelingen en verdwijningen onder Franco geen verjaring. Ook de algemene amnestie die bij de invoering van de Spaanse democratie werd ingesteld, zou daarbij niet gelden. De onderzoeksrechter werd vervolgens op zijn beurt aangeklaagd door de Falange Española, de fascistische partij uit de Franco-periode die nog steeds een bestaan in de marge leidt. Tot ieders verrassing startte een onderzoeksrechter van de strafkamer op basis van die aangifte een zaak tegen Garzón. Hoewel de openbare aanklager geen enkele aanleiding ziet voor een vervolging, heeft het Hof besloten de zaak toch te laten doorgaan. De kwestie staat niet op zich: er zijn nog twee andere zaken tegen Garzón aangespannen, onder meer omdat de magistraat inkomsten voor het geven van conferenties zou hebben verzwegen. Volgens het Hof is er geen sprake van vervolgbare feiten. Garzón heeft daarom met zijn initiatief zelf de wet overtreden en moet daarom vervolgd worden. Niet de plegers van terreurdaden en misdaden tegen de menselijkheid onder het regime van dictator Franco, maar de onderzoeksrechter die hen wil vervolgen, belandt in de verdachtenbank.
Het besluit van het Hooggerechtshof is het voorlopige hoogtepunt in een opeenvolging van gebeurtenissen die de sterk gepolitiseerde rechtspraak in Spanje de afgelopen jaren in opspraak brachten.
Garzón zegt dat ultraconservatieve rechters de jacht op hem hebben geopend omdat hij een onderzoek startte naar corrupte financiering binnen de conservatieve Partido Popula. “De publieke verklaringen van verantwoordelijken binnen deze partij maken duidelijk deel uit van een strategie van zwartmakerij, intimidatie en afbreuk van mijn autoriteit”, verklaarde de rechter met de vele vijanden enkele weken geleden.
Zeker is dat president Adolfo Prego van het Hooggerechtshof bekend staat als uiterst conservatief. Hij toonde zich publiekelijk een verdediger van de idee dat de dictatuur van Franco een noodzakelijke stap was om de Spaanse natie van de ondergang te redden.
Voor sympathisanten staat vast dat de Partido Popular vastbesloten is om de loopbaan van Garzón definitief te breken, omdat de ‘superrechter' de partij in het vizier nam wegens grootschalig geknoei met politieke gelden. Als gevolg hiervan moest de nationale penningmeester het veld ruimen, werden arrestaties verricht en kwamen de regionale partijbaronnen in Madrid en Valencia zwaar onder vuur.
Spanje's rechterlijk macht kwam de jongste jaren herhaaldelijk in opspraak. Naast de opmerkelijk lage productie van vonnissen en de geringe kwaliteit van sommige rechters, is daarbij ook de sterke politisering een probleem. In de hogere rechtscolleges kwam het daarbij met regelmaat tot hoog oplopende ruzies over de benoeming van de rechters tussen de socialisten en de conservatieve oppositie.
Bron: De Standaard van 26 maart 2010
17 januari 2012
Vorige week werd bekend dat Garzón wordt verdacht van illegale telefoontaps en het overschrijden van zijn jurisdictie. Zijn banden met een grote Spaanse bank worden eveneens onderzocht. De rechter hoeft niet te vrezen voor een gevangenisstraf. Wel is het mogelijk dat hij 20 jaar lang zijn beroep niet mag uitoefenen. Zijn advocaat denkt dat Garzón ook na eventuele vrijspraak niet meer normaal kan functioneren. De heftige aanklachten besmeuren Garzóns imago en autoriteit. De 56-jarige Garzón staat al sinds 2010 op non-actief, maar werkt als consultant aan het Internationaal Gerechtshof van Den Haag.
09 februari 2012
De mediageile magistraat Garzón wordt op 16 november 2005 gelauwerd door de ULB met de titel van Doctor Honoris Causa, omwille van zijn inzet tegen de inbreuken op de Rechten van de Mens.Is de ULB wereldvreemd?Heeft de ULB dan nog nooit gehoord dat de rechten van het Baskische Volk, met opvallende instemming van Garzón, stelselmatig met de voeten worden getreden en met een niet-aflatende, allesoverheersende haat worden bestreden?
Het achterwege laten van dit feit doet intellectuele oneerlijkheid vermoeden!
De Spaanse onderzoeksrechter Garzón wordt voor elf jaar uit zijn ambt gezet. Het Hooggerechtshof heeft hem veroordeeld voor het illegaal afluisteren van advocaten. Die verdedigden verdachten van een corruptiezaak. Garzón heeft tegenover het Hooggerechtshof erkend dat hij microfoons in spreekcellen liet installeren, maar zou dat hebben gedaan om "meer misdrijven" te voorkomen. "Dergelijke praktijken kennen we vooral uit totalitaire regimes", oordeelde de rechtbank.
Tegen Garzón lopen nog twee strafzaken, waaronder een in verband met zijn poging om een onderzoek te starten naar het Francoverleden in eigen land. Ook in die zaken kan hij uit zijn rechterlijke macht worden ontheven.
13 februari 2012
Het Hooggerechtshof oordeelde op 13 februari 2012, samen met het openbaar ministerie, dat Garzón ook schuldig is aan een omkoopaffaire: hij zou voor de financiering van cursussen aan de universiteit van New York in 2005 en 2006 geld te hebben aangenomen van de Spaanse grootbank Santander en andere bedrijven. Het Hof was echter van oordeel dat de feiten verjaard zijn en dus gaat Garzón voor die feiten vrijuit.
Er loopt nog een derde proces tegen Garzon, in het kader van zijn onderzoek naar misdaden tijdens de Franco-dictatuur. De aanklacht luidt dat de rechter een amnestiewet van 1977 had genegeerd en zijn bevoegdheden was te buiten gegaan.
27 februari 2012
Op 27 februari 2012 laat het Tribunal Supremo (Hooggerechtshof) weten dat Baltasar Garzon voor zijn laatste beschuldiging vrijuit gaat. Het Hof ziet geen reden tot misdrijf, maar geeft toch te kennen dat het onderzoek naar de misdaden van het Francoregime geabsorbeerd (?) werden door de amnestiewet van 1977: “Geen enkele magistraat, geen enkel tribunaal kan en mag dit toenmalig vonnis in vraag stellen”. Dus gaat het Hof akkoord dat de misdaden van Franco en vazallen onbestraft blijven. Andermaal zegeviert de Spaanse straffeloosheid.
Baltasar Garzón, de beruchte Spaanse magistraat, moet zich nu zelf verantwoorden voor dubieuze activiteiten. De rechter verrichte cruciaal werk voor de veroordeling van o.a. Augusto Pinochet in 1998 en Osama bin Laden in 2003. Hij is ook betrokken bij onderzoek naar misdaden die zijn begaan in de gevangenis Guantanamo Bay. In Spanje kreeg hij de bijnaam 'Mr. Proper' na zijn onderzoeken tegen de terreurbende ETA.