Zittingsdagen in juni 2008

Olaia Kastresana, die bij de manipulatie van een bom het leven verloor in Alicante in 2001, werd ook door middel van onwettige telefoontap aan het dossier toegevoegd: toen niet strafbaar, nu plots wel.

04 juni 2008

De bewijslast, in beslag genomen documenten uit de zetels van Gestoras-Askatasuna en uit de kantoren van advocaten (kan dat zo maar?), bleef in vorige zittingen terzijde omdat zij opgesteld waren in het Euskara en nog moesten vertaald worden. Andere documenten, in originele versie, werden door de politie vertaald en moeten nog door de beëdigde vertalers van dit proces nagezien worden op echtheid. Op het ogenblik dat de lectuur van die documenten moest plaatsgrijpen, kon dit natuurlijk niet, en werd er overgegaan naar de volgende punten op de rol. Toen alles dan toch vertaald was, deed zich een merkwaardig fenomeen voor. Tijdens de lezing luisterde de Openbare Aanklager helemaal niet en gaf er de voorkeur aan zijn pleidooi op de laptop voor te bereiden. Het tribunaal vroeg hem dan waarom hij de lezing van die documenten geëist had. Zijn antwoord was verbluffend: “Omdat hij het Euskara niet begreep”. Het Hof vroeg hem daarop hoe hij documenten die hij niet begreep als bewijslast naar voren kon schuiven. Iemand had hem de opdracht gegeven dit te doen. De politie had trouwens zelf al een vertaling uit hun mouw geschud en hij had zich daarop gebaseerd. Van nonchalance gesproken. Het moge duidelijk zijn dat de deskundigen van de politie (Guardia Civil) de zaak stevig in handen hadden en dat de ondervraging van de beklaagden door de Openbare Aanklager hen niet goed uitkwamen.

16 juni 2008

In de rechtszaak tegen de Baskische mensenrechtenbeweging voor amnestie, Baskische advocaten en familieleden van Baskische politieke gevangenen, heeft de Openbare Aanklager, Carlos Bautista, de strafvorderingen bepaald. De beschuldiging is dezelfde van altijd: ze zouden ETA-militanten zijn, en de beweging werd gedirigeerd door ETA (zo simpel kan het zijn). Net zoals in het proces 18/98 gebeurde, gebruikte hij de dooddoener van “desdoblamiento” of gelijktijdig lid zijn van ETA en van een mantelstructuur.

• • Drie mensen worden vrijgesproken: Jorge Luis Arredondo, Maite Mendez en Mitxel Sarasketa

  • Voor deze mensen wordt 10 jaar geëist: Gotzon Amaro, Gari Arriaga, Alex Beaskoa, Jon Imanol Beaskoa, Josu Beaumont, Maite Diaz de Heredia, Aratz Estonba, Ainhoa Irastortza, Julen Larrinaga, Txema Olabarrieta, Jagoba Terrones, Jorge Txokarro, Iker Zubia, Gorka Zulaika, Xabin Juaristi, Iñaki de Reta, Asier Virumbrales, Julen Arzuaga, Iñaki Loizaga, Juan Antonio Madariaga, en Ixone Urzelai

  • 13 jaar worden vastgelegd voor: Aitor Jugo, Juan Mari Olano, en Julen Zelarain

Carlos Bautista kwam tot die conclusie omdat volgens hem het proces volgens de absolute juridische norm verlopen was, wat door de beklaagden al van bij de aanvang werd tegengesproken: een politiek proces waarvan de uitspraak al bij voorbaat vastlag (daarom weigerden zij ook elke verdediging). Hoogtepunt van partijdigheid was zijn uitspraak op het einde van zijn pleidooi: “De strafmaat zal de beklaagden wellicht niet bevallen, maar ik prijs me er heel gelukkig om”.

17 juni 2008

De burgerlijke partij, “La Asociación de Víctimas del Terrorismo”, verklaarde dat zij geen wraak zochten, maar gerechtigheid. Voor hen staat het buiten kijf dat de beklaagden de verantwoordelijken voor de toestand van de Baskische gevangenen aanwezen en op die manier ETA de mogelijkheid boden om op te treden tegen die personen. De beklaagden organiseerden ook een hommage voor vrijgelaten Etarras, en kunnen dus ongetwijfeld als vertrouwenslieden van ETA beschouwd worden. Zij vinden de strafmaat dan ook gepast.

18 juni 2008

Het slotpleidooi van de verdediging en het laatste woord werd meermaals door de voorzitster van het Hof, Teresa Palacios, onderbroken en gecensureerd (recht op verdediging?). De verdediging wees op de zwakke bewijsvoering, het achterwege blijven van juridische garanties en het overweldigende gebrek aan bewijslast. De beklaagden worden niet veroordeeld om wat ze doen, maar om wie ze zijn. Er is duidelijk een politieke impuls in het spel. De laatste jaren van dictator Franco werden gekenmerkt door het vervolgen van opinies, en vandaag beleven wij hetzelfde. Als er geen bewijslast wordt gevonden, schakelt men vliegensvlug over op onterechte criminalisering van diegenen die opkomen voor de meest elementaire mensenrechten. De verdedigers vroegen dan ook de vrijspraak.

Het is nu afwachten wat het Hof zal beslissen bij de definitieve strafbepaling. Maak u maar geen illusies.

17 september 2008

Op 17 september 2008 werden de uitspraken in de rechtszaak tegen de Baskische amnestiebeweging openbaar gemaakt. Van de aanvankelijk 27 geviseerden, werden er 24 woensdag naar de uitzonderingsrechtbank, Audiencia Nacional, in Madrid verwezen. Van de oorspronkelijke 27 beklaagden, zijn er nu 21 veroordeeld tot straffen tussen 8 en 10 jaar.

Het zal de aandachtige lezer opgevallen zijn dat in alle processen, gevoerd tegen Baskische nationalisten, altijd een paar personen worden vrijgesproken, omdat men zo een schijn wil wekken dat het om eerlijke processen ging. Terwijl iedereen blindelings kan zien dat er een ernstig loopje genomen wordt met alle rechtsregels, en men heel ver over de schreef gegaan is.

• • 10 jaar cel voor: Juan Mari Olano, Julen Zelarain en Aitor Jugo

  • 8 jaar cel voor: Aratz Estonba, Maite Díaz de Heredia (momenteel al in de gevangenis na de politieoperatie tegen leden van Batasuna in oktober vorig jaar 2007), Jagoba Terrones, Julen Larrinaga, Jon Imanol Beaskoa, Ainhoa Irastorza, Gorka Zulaika, Iker Zubia, Alex Belasko, Josu Beaumont, Gotzon Amaro, Jorge Txokarro, Gari Arriaga, Txema Olabarrieta, Asier Virumbrales, Xabin Juaristi, Iñaki Reta, en Iñaki Loizaga

  • Vrijspraak voor: Julen Arzuaga, Juan Antonio Madariaga en Ixone Urzelai

  • Mitxel Sarasketa, Maitane Méndez en Jorge Luis Arredondo werden al tijdens het proces van alle beschuldigingen vrijgesproken