Einde staakt-het-vuren
Aanslag op Barajas
Omstreeks 09.00u vanmorgen, 30 december 2006, is op de Terminal 4 van Barajas een zware autobom ontploft. Er zijn een behoorlijk aantal lichtgewonden en veel materiële schade. Twee Ecuadorianen overleven de aanslag niet, Carlos Alonso Palate en Diego Armando Estacio. De aanslag werd aangekondigd vanuit een telefooncel naar het nummer 112 van de spoeddiensten SOS-Deiak van Gipuzkoa. Bij een tweede waarschuwing zei een persoon in opdracht van ETA te bellen.
ETA verbreekt het staakt-het-vuren, volgens de regering.
Onmiddellijk na de aanslag op de terminal van het vliegveld Barajas te Madrid verklaarde premier Zapatero, die ijlings uit vakantie terugkeerde, dat hij de vredesonderhandelingen met ETA opschortte tot ETA een keihard bewijs leverde dat het onherroepelijke de wapens zou neerleggen.
Onder druk van de hysterische meute persmuskieten van kranten als “ABC”, “LA RAZÓN”, EL PAÍS”, “EL MUNDO”, “CORREO DIGITAL”, “LIBERTAD DIGITAL” en soortgelijke lakeien van PP-strekking, zag Zapatero zich genoodzaakt bij te sturen en verklaarde dat het staakt-het-vuren ten einde was. Hij verklaarde dat niet zelf, maar liet die boodschap over aan zijn binnenlandminister Rubalcaba.
9 januari 2007: ETA - Communiqué
In een communiqué, vandaag 09 januari 2007 verstuurd aan de krant GARA, verklaart ETA verantwoordelijk te zijn voor de aanslag op de luchthaven Barajas.
ETA handhaaft het staakt-het-vuren van 22 maart 2006
ETA had zeker niet de bedoeling slachtoffers te maken, en klaagt aan dat de autoriteiten geen rekening hebben gehouden met hun waarschuwing, tot 3 maal toe. De exacte plaats van de bomauto werd vrijgegeven. Ook de waarschuwing niet aan de bom te komen, werd doorgegeven. ETA vraagt zich af waarom de parking dan niet volledig ontruimd werd, terwijl 1 uur op voorhand de waarschuwing bekend raakte.
ETA stelt de regering, de PSOE en de PNV van Imaz verantwoordelijk voor de ernstige situatie.
ETA drukt kristalhelder de wil uit om het vredesproces te stimuleren en te versterken, maar verwittigt terzelfder tijd dat zij het recht voorbehouden te reageren als de agressie op de abertzales en op Euskal Herria blijven voortduren.
06 juni 2007: 00:00u- Het communiqué
De gewapende Baskische afscheidingsbeweging ETA heeft aangekondigd dat ze vanaf middernacht, 6 juni 2007, het staakt-het-vuren opheft (zie rubriek: "Historiek ETA 12").
…Por último, ETA quiere expresar que interrumpe el alto el fuego permamente y que ha tomado la decisión de reanudar las acciones en defensa de Euskal Herria en todos los frentes a partir de las 00:00 horas del 6 de junio de 2007…
En Euskal Herria, junio de 2007"
De Baskische krant “Berria” publiceert vandaag, 5 juni 2007, een officiële verklaring van de ETA.
“ETA, de socialistische organisatie voor de nationale bevrijding van Baskenland, wenst het volgende te communiceren aan de Basken:
De tijd voor opheldering is aangebroken. Euskal Herria moet nu de stappen zetten om de actuele institutionele verdeeldheid te overstijgen en om een onafhankelijke staat te construeren. Duizenden en duizenden stemmen hebben hun voorkeur gegeven aan een politieke verandering, duizenden en duizenden stemmen zijn pro wat betreft de toekomst van dit volk. Ook ETA positioneert zich ten gunste van een bevrijdingproces voor ons volk, een proces met als doel, zonder enige twijfel, de onafhankelijk staat Euskal Herria. Maar om dit te bereiken, is het noodzakelijk een eenduidig doel vast te leggen. Dit houdt in dat Euskal Herria de volgende territoria moet omvatten: Navarra, Álava, Vizcaya en Guipúzcoa, met eveneens de opname van Lapurdi, Baja Navarra en Zuberoa (Frans-Baskenland of Iparralde). Dus in heel duidelijke termen: met de zeven territoria zullen wij de toekomst van ons volk opbouwen. Het is duidelijk dat de valse oplossingen die tot nu toe werden voorgesteld ons nergens zullen brengen. De toekomst ligt in onze handen, en die toekomst zullen wij verwezenlijken.
De maskers zijn gevallen. De houding van Zapatero is veranderd in fascisme, dat de rechten van de burgers en van de politieke partijen negeert. Maar hij is niet de enige. Ook op de leiders van de PNV is het deksel op de neus gevallen. De PNV waarvan de zucht naar rijkdom onverzadigbaar is. Helaas, de vrijheid van onze volkeren wordt maar al te vaak gesmoord onder het deksel van verraad. Telkens er beslissende oplossingen werden voorgesteld voor de verdediging van Euskal Herria, voor de constructie van onze toekomst, werd dit onder bedrieglijke voorwendsels van tafel geveegd. Zonder enige twijfel blijft het lijden van dit volk voortwoekeren onder de bescherming van de españolistas. Zij hebben er zichzelf een blanco cheque voor uitgeschreven. Zij hebben alleen diegenen verleid die de rechten van het volk verpletteren, en geen enkele toegeving gedaan aan de Basken die in democratische omstandigheden en vrij willen leven.
Wij, Baskische burgers, gaan gebukt onder een gebrek aan democratie. De agressie tegen Euskal Herria is in plaats van te verdwijnen, nog intenser en nog heviger geworden. De Spaanse justitie heeft duizenden en duizenden burgers het democratisch recht ontnomen om te stemmen op “Izquierda Abertzale”, die de belangrijkste speler in het vredesproces was. Zij werden eenvoudigweg uitgesloten van het fundamentele kiesrecht. Verkiezingen die uiteindelijk antidemocratisch geweest zijn, verkiezingen die niet legitiem zijn. De situatie waarin we nu in Euskal Herria moeten leven, is een uitzonderingstoestand. Op de aankondiging van ETA om de gewapende acties te stoppen, heeft de regering geantwoord met arrestaties, folteringen en een ongebreidelde heksenjacht. Er is dus geen enkele democratische grond meer, zelfs niet de minste, om een onderhandelingsproces te rechtvaardigen.
Nochtans ligt de politieke sleutel om de huidige en de toekomstige samenleving in Euskal Herria te garanderen in de zelfbeschikking en de territorialiteit.
Als gevolg van voorgaande bevestigen wij nogmaals de beslissing om dit volk, dat door de wapens wordt aangevallen, met de wapens te verdedigen.
Wij doen een oproep tot alle burgers om samen met ons de aanval in te zetten tegen deze valse en verrottende democratie opdat wij met vastberadenheid de constructie de vrije staat Euskal Herria kunnen verwezenlijken. Ieder naar eigen vermogen, met eigen middelen, met eigen mogelijkheden, met grootmoedigheid, waarbij het algemeen belang primeert.
Tenslotte wenst ETA aan te kondigen dat zij het permanente staakt-het-vuren opheft, en dat zij het besluit genomen heeft te ageren op alle fronten ter verdediging van Euskal Herria, en dit van 00:00u op 6 juni 2007.
Euskal Herria, juni 2007
Het staakt-het-vuren is van kracht sinds 24 maart 2006. Sindsdien heeft de ETA één aanslag uitgevoerd: op 30 december ontplofte een bomauto bij de Madrileense luchthaven Barajas. Twee mensen kwamen daarbij om.
En wat nu?
Sinds het verbreken van het staakt-het-vuren op 6 juni 2007, heeft ETA volgende aanslagen gepleegd
25 juli 2007: 2 bommen van licht kaliber ontploffen op de bergtop van Belagua (Navarra) tijdens de Tour de France, toen de publiciteitskaravaan voorbijreed. Geen gewonden.
24 augustus 2007: een bomauto ontploft aan de kazerne van de Guardia Civil te Durango, waarbij 2 Guardias licht gewond raken.
02 september 2007: bij de algemene terugreis van vakantiegangers ontploft een bom van licht kaliber in Fuenmayor (La Rioja). Geen gewonden.
25 september 2007: een bom wordt tot ontploffing gebracht aan het commissariaat van de Ertzaintza te Zarautz, zonder gewonden.
09 oktober 2007: Gabriel Ginés, lijfwacht van gemeenteraadslid PSE-EE in Galdakao, Juan Carlos Domingo, wordt zwaar gewond in Bilbao bij de ontploffing van een kleefbom onder zijn wagen.
01 december 2007: in het stadje Capbreton (tweelingstadje van Hossegor) werd de Guardia Civil, Raúl Centero Pallón, neergeschoten. Zijn metgezel, de Guardia Civil, Fernando Trapero Blázquez, verkeert in kritieke toestand. Hij overlijdt later, op 5 december 2007.
16 december 2007: grote schade bij een bomontploffing aan het Vredegerecht te Sestao.
24 december 2007: een bom ontploft aan het Volkshuis van de socialisten te Balmaseda.
08 februari 2008: aanslag op het gerechtsgebouw te Bergara met heel veel schade.
23 februari 2008: omstreeks het middaguur is een bom ontploft aan een ontvangstmast van de TV, gelegen op de Monte de Arnotegi, in Bizkaia. Er zijn geen gewonden.
29 februari 2008: om 01:00u is een bom tot ontploffing gebracht aan de zetel van de PSE (Baskische socialisten), gelegen in de Calle Gernikako Arbola n° 10, te Derio
Vanmorgen, 1 december 2007, om 09:00u werd in het stadje Capbreton (tweelingstadje van Hossegor) de Guardia Civil, Raúl Centero Pallón, neergeschoten. Zijn metgezel, de Guardia Civil, Fernando Trapero Blázquez, verkeert in kritieke toestand.
Beide werden ze onder vuur genomen toen ze op de parkeerplaats van een commercieel centrum naar hun wagen stapten.
15 december 2007: ETA - Communiqué
Op 15 december 2007 pakt ETA, in de krant Gara, terug uit met een communiqué. Hierin eisen ze de verantwoordelijkheid op voor de 5 aanslagen tussen 9 september en 1 december 2007: de aanslag op gebouwen van Landsverdediging te Logroño, de explosie aan het commissariaat te Zarautz, een bom onder een auto in de wijk Abusu te Bibao (1 gewonde), explosieven bij het gerechtshof te Getxo en de aanslag in Capbreton, waarbij 2 Guardia Civiles het leven lieten. ETA verwijt de regering het vredesproces te hebben begraven en een wilde repressie te hebben ontketend. Volgens hen volgt de regering een doelbewuste, al uitgestippelde, weg. Zij verwijten de media doelbewust leugens en verwarring te verspreiden, in navolging van orders van hogerhand. ETA waarschuwt dat ze zullen blijven ageren tegen de repressieve apparaten (vooral Guardia Civil), waar ze zich ook mogen bevinden.
02 januari 2008: Nieuwjaarsboodschap ETA
ETA bevestigt dat de Spaanse regering een uitzonderingstoestand heeft ingesteld die de vernietiging zoekt van het Baskisch onafhankelijkheidsstreven en onthult dat die regering het staatsterrorisme heeft opgevijzeld.
“In het verleden hebben zij er een gewoonte van gemaakt om het staatsterrorisme toe te passen en nu doen ze hetzelfde. Rubalcaba, de minister van Binnenlandse Zaken, wordt de “minister van GAL” genoemd. Hij verleent alle steun aan het wachtwoord “todo vale contra ETA” (alles is toegestaan tegen ETA). “Baskische burgers worden gefolterd met een totale willekeur in de kazernes van de Guardia Civil. Zij worden onderworden aan de plastiek zak over het hoofd, tot aan het uiterste punt van verstikking. Zij worden onderworpen aan de onderdompeling in het bad tot aan het uiterste punt van verdrinking en zij worden verkracht met stokken en bezemstelen in de anus.” ETA verwijst ook naar het recente overlijden van Natividad Junko, in een verkeersongeval op weg naar gevangenenbezoek. Zij klagen de verharding van de gevangenenspreiding aan en van het niet vrijlaten van zwaar zieke gevangenen. “De regering doet al het mogelijke om het conflict te laten aanslepen.”
ETA richt ook harde woorden aan het adres van de woordvoerders van de Gobierno de Lakua (de Baskische regering). “Zij zijn het die weerzin opwekken bij ons volk, omdat zij de folteringen en de verraders (Spaanse regering) steunen. Het fiasco van de politieke onderdrukking en negatie zal nog toenemen, omdat niemand de wil van een volk, om de staat Euskal Herria op te bouwen, zal kunnen overwinnen.”
05 januari 2008: Interview ETA
Op 5 januari 2008 verschijnt in de krant “Gara” een interview met ETA (zie rubriek: "Historiek ETA 15").
De gewapende organisatie wordt naar hun mening gevraagd over de evolutie van de politieke toestand na het einde van het onderhandelingsproces.
De antwoorden zijn duidelijk: “De Spaanse staat is nog altijd geen transparante en werkelijke democratie. Zapatero volgt de weg van zijn voorgangers González en Aznar, en verliest een uitmuntende opportuniteit om de fascistische staat te hervormen.
De kern van het conflict is niet wie op 9 maart 2008 de macht zal grijpen, de PSOE of de PP. De kernvraag is de erkenning van Euskal Herria en de aanvaarding dat het Baskische volk een eigen toekomst ontwikkelt, zonder betutteling (lees onderdrukking). ETA roept ook op om de krachten te bundelen en zet het volk aan zich te organiseren voor de strijd.
Aanslag op Carrasco
Op 7 maart 2008 wordt ex-raadslid van de PSE, de Baskische socialisten, Isaías Carrasco, neergeschoten toen hij zijn huis te Arrasate-Mondragon verliet. Sinds de aankondiging van het staakt-het-vuren van 22 maart 2006 (van kracht op 24 maart 2006) is dit het 5de dodelijke slachtoffer en het eerste, en hopelijk ook het laatste, in 2008. (Bij de aanslag op de luchthaven van Barajas-Madrid op 30 december 2006 vielen 2 doden, en bij een schietpartij te Capbreton in Frankrijk op 1 december 2007, nog eens 2 doden. Nu zijn we aan 5.)
De reacties op de aanslag van Isaías Carrasco zijn weer in alle hevigheid losgebarsten. Alle mogelijke politieke leiders, volmondig ondersteund door de regimepers, trekken weer alle registers open. Maar niemand stelt zich de vraag waarom er nog geweld gebruikt wordt en moet gebruikt worden. Niemand vraagt verantwoording aan Spanje, het enige Europese land waar alle rechten met de voeten getreden worden, waar nog geweld is, waar nog altijd gefolterd wordt. Geen enkele Spaanse politicus neemt er aanstoot aan dat er gefolterd wordt bij de vleet, geen enkele Spaanse politicus trok de registers open toen Baskische nationalisten door het staatsterrorisme werden overhoop geschoten of eerst gemarteld, gedrogeerd en dan ergens langs de kant van de weg werden gedumpt. Hoe erg deze gebeurtenis ook moge zijn, de hypocrisie van de “españolistas” (met boter op hun hoofd), die nu emoties voorwenden, is veel erger.
01 april 2008: ETA - Communiqué
Op 1 april 2008 heeft ETA een communiqué gestuurd naar de krant “Gara”, gepubliceerd op 2 april 2008, waarin de verantwoordelijkheid opgenomen wordt voor de gewapende acties tussen 8 februari 2008 en 21 maart 2008, inclusief de aanslag op de PSOE-militant Isaías Carrasco te Arrasate-Mondragón, de aanslag op het gerechtsgebouw te Bergara, de aanslag op de zendmast te Arnotegi, de aanslag op zetel van de PSOE te Derio en de bomauto tegen de kazerne van de Guardia Civil te Calahorra.
Alleen zelfbeschikking
kan naar een werkelijke politieke verandering
leiden in dit land
“De regering maakt een grove vergissing in de vredesonderhandelingen. Leugens en bedrog zijn de voornaamste karakteristieke geworden van de staatspolitiek. Het objectief van Zapatero bestaat er in strijd voor onafhankelijkheid te verzwakken en ETA te dwingen in een proces van overgave. De regering zoekt een valse uitweg die absoluut niet leidt naar een oplossing van het conflict. De regering heeft nooit gewild dat het tot een onderhandelde oplossing kwam, de regering volgt dezelfde nefaste weg als Felipe González en José María Aznar.
De uitzonderingstoestand in Euskal Herria, het tot het uiterste verkrachten van de democratische vrijheden, een ongecontroleerde, brutale en nooit ophoudende repressie heeft alleen als doel de strijd in Euskal Herria aan diggelen te slaan. In naam van de sacrosancte eenheid van Spanje wordt het wachtwoord “contra el independentismo, todo vale'” (tegen de onafhankelijkheidsbeweging is alles toegestaan) ongelimiteerd toegepast. Minister Rubalcaba zet het staatsterrorisme, gestart onder de PSOE-regering van Felipe González, gewoon verder.
Denken de militanten van de PSOE dat ETA met de armen gekruist zal blijven afwachten? Afwachten terwijl met totale willekeur Baskische militanten worden gefolterd, gearresteerd, levenslange straffen worden opgelegd, partijen worden verboden? Die socialisten die zichzelf progressief en democraat noemen, als ze dat al zijn, moeten afstappen van die wreedaardige strategie en die neofascistische politieke onmiddellijk beëindigen.
De PNV, reisgezel van de Spaanse staat, knielde voor Suarez, omarmde Moncloa (Spaanse Wetstraat), ondertekende het Statuut van Gernika, dat ons volk bleef verdelen en de soevereiniteit negeerde. Na de recente verkiezingen is de PNV er terug op uit om zoete broodjes te bakken met Moncloa door de bereidheid om een nieuw pact te ondertekenen.
Nooit zal de strijd voor de constructie van de staat Euskal Herria het zwijgen kunnen opgelegd worden, alleen de erkenning van zelfbeschikking voor Euskal Herria kan leiden naar een veranderend politiek klimaat en de weg openen naar vrede.”
9 mei 2008: ETA - Communiqué
Op 9 mei 2008 verschijnt in “Gara” een communiqué van ETA dat door de gewapende organisatie aan de krant was gestuurd. In dat communiqué beschuldigt ETA, de PSOE en de PNV ervan, dat beide politieke partijen Izquierda Abertzale willen vernietigen en eisen gelijktijdig de laatste aanslagen op. De organisatie stelt dat de recente reeks machinaties van PSOE en PNV de pogingen om tot een nieuw autonomiepact te komen laten doorschemeren. In die zin klagen zij de verwoede pogingen van de regeringspresident, José Luis Rodríguez Zapatero, en van de PNV aan die de vernietiging van Izquierda Abertzale op het oog hebben, door de onafhankelijkheidsstrijd te deactiveren een door een nieuwe cyclus van autonomie “op zijn Spaans” aan Euskal Herria te willen opdringen. De organisatie eist de laatste aanslagen tegen partijzetels van de PSE-EE (Baskische socialisten) op te Elgoibar en Abusu (Bilbao) en tegen de zendmasten Azpeitia en Lapoblación.
“Al diegenen die de totale vrijheid van Euskal Herria willen, zeggen klaar en duidelijk “neen” aan het bedrog, net zoals we “neen” zegden aan de Grondwet van 1978. Nooit zullen wij aanvaarden dat Spanje ons een bepaalde toestand oplegt (door de strot duwt).”
30 mei 2008: ETA - Communiqué
In een communiqué, gedateerd 26 mei 2008, gepubliceerd in de krant Gara op 30 mei 2008, waarschuwt ETA dat noch de repressieve strategie van de regeringen van Spanje en Frankrijk, noch “het bedrog gecamoufleerd als autonome hervorming (de volksraadpleging van Ibarretxe)” het conflict kunnen oplossen. Alleen het democratische gegeven van zelfbeschikking en territorialiteit zal ons op de weg naar vrede brengen. Het bedrog van de volksraadpleging doet denken aan het bedrog van 30 jaar geleden (de Grondwet die Euskal Herria als onlosmakelijk deel van Spanje beschouwt). Wij hebben toen het bedrog bestreden en zullen het bedrog van vandaag even rechtlijnig blijven bestrijden.
Stop de HST - AHT Gelditu
ETA heeft in de loop van haar bestaan altijd de strijd ondersteund van de milieuactivisten in het bijzonder, en van de bevolking in het algemeen tegen de megalomane projecten die waardevolle en natuurgebieden bedreigden. Denken wij maar aan de nucleaire centrale van Lemoiz, aan het Embalse de Itoiz, aan de snelweg doorheen het natuurgebied van Leitzeran.
Nu zijn ze al geruime bedrijvig tegen de aanleg van de HST-Hogesnelheidstrein (de Y vasca genoemd) doorheen Baskenland. Vannacht, 1 juni 2008, is omstreeks 02:30u een aanslag gepleegd tegen de onderneming Amenabar (concessionaris van de HST) te Zarautz. Er vielen 3 gewonden: 2 Ertzainas en een persoon die op 50m van de onderneming woonde. De aanslag werd 1 uur op voorhand aangekondigd.
Ondanks het slecht weer waren er de dag voordien, op 31 mei 2008, duizenden manifestanten komen opdagen in Donostia-San Sebastián om tegen de HST te protesteren.