De eerste ontmoeting
Van links naar rechts:
Txaflis, Erreka en Ugarte
Op weg naar de eerste ontmoeting in hotel “D’Avelles” te Genève.
Todos los Gobiernos de la democracia negociaron con ETA y pusieron a los presos como moneda de cambio
Alle "democratische" regeringen hebben met ETA onderhandeld en gebruikten de gevangenen als wisselmunt
De eerste pogingen tot contactname tussen vertegenwoordigers van de regering en de twee takken van ETA, ETA-m -voorstander van de exclusieve gewapende strijd- en EYA-pm - voorstander van een combinatie van guerrilla en massabeweging- grepen plaats na de totstandkoming van de "Ley de Reforma Política" van 1976.
Op 30 november 1976 had, in Genève, dus de eerste ontmoeting plaats. Als plaats werd een suite van het hotel “D’Avelles” gekozen (suite voorzien van verborgen camera’s en microfoons). De toenmalige commandant Angel Ugarte, chef van in Baskenland van de SECED (inlichtingendienst, later CESID en nog later CNI genoemd) verzamelde een paar leiders van ETA-politico-militar rondom zich: Xabier Garaialde, "Erreka" (rechterhand van “Pertur”), en Jesús María Muñoa Galárraga, "Txaflis". Ugarte sprak om 8.30 u af bij het Postgebouw en samen wandelden ze naar het hotel. In het begin verliepen de gesprekken heel gespannen, maar na verloop van tijd brak het ijs. Ugarte verklaarde 30 jaar later: ”Het waren ernstige mensen, waarmee heel goed kon onderhandeld worden”.
Na deze voorbereidende gesprekken had er een tweede ontmoeting plaats in december 1976, ook in Genève, waar naast de "poli-milis" Erreka en Txaflis, ook leiders van ETA-militar aan deelnamen: José Manuel Pagoaga, "Peixoto" en José Luis Ansola Larrañaga, "Peio el Viejo". De regering overwoog de mogelijkheid dat beide takken van ETA zouden toestemmen in een tijdelijk bestand van verschillende maanden, om zo verder te kunnen onderhandelen over mogelijke amnestievoorstellen en om de hervormingsplannen van de regering Adolfo Suárez toe te lichten. De bijeenkomst werd een fiasco. ETA-militar, bij monde van "Peixoto" kwalificeerde de plannen als schaamteloos en voegde er aan toe dat als de regering wilde onderhandelen er eerst totale amnestie moest komen, herstel van de burgerlijke rechten en vrijheid voor het Baskische Volk. Nadien zou er kunnen gepraat worden. Ugarte verklaarde 30 jaar later: “Met die personen was het niet mogelijk te praten, laat staan te onderhandelen. Er kwamen zelfs, zij het weinig, een paar geweldadige situaties aan te pas”.
José Manuel Pagoaga, "Peixoto"
Het directe gevolg van deze bijeenkomsten was dat er zich een radicalisering voordeed binnen de gelederen van ETA-militar, een radicalisering die nog aangescherpt werd door de inlijving van de speciale commando’s (Bereziak), die zich, omwille van de bijeenkomsten, hadden afgescheurd van de "poli-milis".
