Staakt-het-vuren

ETA heeft op 22.03.2006 om 12.30u, in een boodschap aan het Baskische Volk, laten weten dat zij een proces opstart om op vrijdag, 24 maart 2006, een staakt-het-vuren af te kondigen.

De organisatie verduidelijkt het standpunt door er op te wijzen dat beslissing genomen werd met het oog op de verwezenlijking van een democratisch proces voor Euskal Herria, met het oog op een nieuwe mijlpaal in de erkenning van de rechten van het Baskische Volk en met het oog op de mogelijkheid in de toekomst alle politieke opinies een vrije mening te verzekeren. De Baskische burgers moeten het woord en de beslissing nemen over hun toekomst, terwijl de Spaanse en de Franse staat het resultaat van die beslissing moeten erkennen en eerbiedigen, zonder beperkingen. Zij vragen expliciet een positief antwoord van beide staten.

De contacten tussen de afgezanten van de PSE-Partido Socialista de Euskadi en ETA de voorbije maanden in Zwitserland en Noorwegen, gaan er van uit dat het permanente staakt-het-vuren ook het permanente einde betekent van de "revolutionaire belasting" en de "Kale Borroka". Alhoewel dit niet uitdrukkelijk in het communiqué staat, zijn zij ervan overtuigd dat dit zo is.

18 augustus 2006: ETA - Communiqué

Bijna 5 maanden na de afkondiging van een permanent staakt-het-vuren door ETA, constateert de gewapende organisatie, in een communiqué dat op 18.08.2006 aan de krant Gara werd gestuurd, dat het vredesproces zich in een situatie van evidente crisis bevindt. De verantwoordelijken hiervoor zijn de PSOE (socialisten) in de federale regering en de PNV (gematigde nationalisten) in de Baskische regering. De betrokken partijen zijn er alleen op uit het proces in eigen electoraal belang te sturen, en vergeten daarbij het algemeen belang. Ze houden zich ook niet aan de compromissen die tijdens geheime voorafgaande gesprekken werden afgesproken. In plaats van de nodige stappen te zetten om tot een eerbaar, democratisch vergelijk voor Euskal Herria te komen, wordt alles in het werk gesteld om de linkse abertzales in het diskrediet te brengen, of op zijn minst om hun sterke positie gevoelig af te zwakken. Een repressief optreden is niet compatible met de keuze voor een onderhandelingstafel. De incidenten van de laatste maanden hebben genoeg aangetoond dat als de haatdragers van de Partido Popular “blaffen”, de Guardia Civil en de Audiencia Nacional “bijten”, al dan niet geruggensteund door de Baskische (?) Ertzaintza. Als de aanvallen tegen Euskal Herria blijven duren, dan zal ETA “antwoorden”.

De Baskische regering, bij monde van Lehendakari Juan José Ibarretxe, reageert hierop als volgt: “ETA heeft niet het recht de gewettige hoop van dit Baskenland in vraag te stellen. ETA heeft niet het recht het Volk te ontgoochelen. Het is het Volk zelf dat ons naar de vrede zal leiden”.

Incidenten van de laatste maanden:

Hoewel ETA in maart 2006 een permanent staakt-het-vuren afkondigde en onderhandelingen op til zijn tussen Batasuna en de Spaanse regering, bleven de justitiële aanvallen tegen het linkse nationalisme voortduren.

Tijdens deze periode werd er gemiddeld alle drie dagen één persoon gearresteerd, 35 in totaal: Onder hen Dani Yaniz, Koldo Danborenea, Ibon Meñika, Sandra Barrenetxea, Jon Oihenart, Ainara Goñi, Beñat Troundy, Zigor Merodio, Kizkitza Gil. Een aantal onder hen verklaarde achteraf mishandeld en bedreigd te zijn.

    • Zes Basken werden aan Spanje uitgeleverd terwijl er nog drie anderen tijdelijk uitgeleverd werden (in afwachting dat ze hun straf in Frankrijk er op hebben zitten.)

    • Verder dienden 23 burgers voor het Hooggerechtshof te verschijnen (o.a. Arnaldo Otegi)

    • Verschillende gevangenen die binnenkort gingen vrijkomen kregen een “herziening” waardoor ze langer zullen moeten blijven zitten!

    • Geen enkele gevangene werd overgebracht naar een gevangenis in Baskenland.

    • Ion Agirre, die al 25 jaar vastzit en ziek is, werd niet vrijgelaten hoewel dat in artikel 92 van de strafwet staat.

    • Een aantal activiteiten, waaronder een persconferentie in Donostia, werden verboden.

    • In Zamudia werd een Volksbar (Herriko Taberna) gesloten.

    • De “Baskische” politie chargeerde tegen een manifestatie van de jongerenvereniging “Segi”.

    • Het macroproces 18/98 dat steeds meer op een farce begint te lijken, gaat gewoon door.

    • Politiecontroles op de wegen namen in aantal toe!

Noot: de incidenten van de laatste maanden kunnen ook kleine pesterijen zijn. Zo diende de UNP- Unión del Pueblo Navarro (zusterpartij van de haatdragende PP) op 17.08.2006 een klacht in, omdat uit één van de vensters aan het gemeentehuis van Burlada (dichtbij Pamplona) een Ikurriña (de Baskische vlag) werd gehesen. De “UNP-führer”, Miguel Sanz Sesma, had vroeger al een Ley de Símbolos (Wet op symbolen) uitgevaardigd met een verbod op het hijsen van de Ikurriña. Waarin een zielige partij toch groots kan zijn!

25 september 2006: ETA - Communiqué

In juli zijn er aantal bijeenkomsten geweest tussen Batasuna en respectievelijk PSE, Aralar en PNV. Hier viel eigenlijk niet veel nieuws uit te rapen, tenzij dat de gesprekken sereen waren verlopen. Na het ETA-communiqué van 18.08.2006 is er een opstoot van Kale Borroka geweest. In de voorbij 5 weken, we spreken nu 25.09.2006, was er ieder weekend wel ergens straatgeweld. De zenuwen staan dus gespannen en de abertzales verwachten een signaal. Zes maanden na het staakt-het-vuren is er nog niets gebeurd.

Waarom?

De machtspartijen PSOE en PP, en waarom niet ook de PNV, tonen eigenlijk weinig interesse. Hun aanbod voor onderhandelingen is niet gedragen door een proces dat tot vrede moet leiden, is niet gedragen door een proces dat het statuut voor Euskadi moet wijzigen en het is zeker niet gedragen door een proces om de politieke structuren te wijzigen. En dat zijn nu net de kernproblemen van de zaak. Die machtspartijen gaan alleen voor een pacificatieproces. Dat betekent dat zij het einde van ETA willen, en dat is dan ook het enige. De rest zal hen een zorg wezen. Er wordt geen stap vooruit gezet.

Het valt natuurlijk niet te ontkennen dat de Spanjaarden tientallen jaren lang, bijna een halve eeuw, op een intellectueel oneerlijke manier werden gedesinformeerd (zeg maar gebrainwasht) door de regimemedia. De ware proporties over de strijd van de Basken kennen ze niet. En de rechtse PP gooit dagelijks olie op het vuur, ongeacht of het de waarheid is of de zoveelste grove leugen. De PP blijft bevolkingsgroepen tegen elkaar opzetten, maar kan niet racistisch zijn want het is een democratische partij, zelfverklaard weliswaar.

Daar tegenover staat het politieke veld van de Ezker Abertzalea (de linkse nationalisten) met als voortrekkers Batasuna, Aralar en Abertzaleen Batasuna. Ook Eusko Alkartasuna gaat in die richting en heeft daarom besloten los van de PNV naar de volgende verkiezingen te stappen.

Ook ETA heeft dat begrepen en zendt na het communiqué van 18.08.2006 nu een krachtiger waarschuwing de wereld in. Wat is er gebeurd?

Gudari Eguna

Zaterdag, 23 september 2006, werd de “Gudari Eguna”, de dag van de Baskische Soldaat” gevierd. Het is eigenlijk geen viering, maar een herdenking van alle gudaris die in de strijd voor een onafhankelijk Euskal Herria hun bloed hebben gegeven. Dat zijn er intussen 218. Even in herinnering brengen dat we op 4 dagen verwijderd zijn van de 30ste verjaardag van het fusilleren van Txiki en Otaegi. De herdenking greep plaats op de Monte Aritxulegi bij het plaatsje Oiartzun in Gipuzkoa. Meer dan 1500 personen woonden de plechtigheid bij. Op een gegeven moment werden 218 Ikurriña’s in de grond geplant. Eén voorval evenwel haalde de wereldper nu ja de Belgische pers wist eens te meer noch van toeten, noch van blazen. Het was nochtans een voorval dat vrij ongewoon was, qua optreden en qua inhoud. Op een bepaald ogenblik stapten 3 Etarras uit de bossen om een nieuw communiqué voor te lezen (vroeger werden alle communiqués via de krant Gara gestuurd), een communiqué dat blijft nazinderen. Na voorlezing werden een aantal schoten in de lucht gelost.

De Boodschap

ETA wil bij deze de meest intieme groet brengen aan alle strijders die jullie vandaag hier herdenken. Gudari Eguna is voor ons geen datum om achteruit te kijken. Integendeel, met het voorbeeld van onze strijdbroeders voor ogen en lerende uit de weg die zij gevolgd hebben, moet deze dag dienen tot het borg stellen van de strijd vandaag, maar ook van morgen. Moet deze dag dienen om de persoonlijke inzet ten voordele van Euskal Herria te versterken. De strijd ligt niet in het verleden, maar in het heden en in de toekomst. Als we zonder dralen, zonder opgeven de strijd voortzetten, zoals gudaris het voor ons deden, pas dan zullen wij een vrij volk zijn. Front vormen tegen de onderdrukking in Euskal Herria is een onvoorwaardelijke opgave om ons volk te doen overleven. Op deze aartsmoeilijke weg zal niemand ons geschenken doen. De opportuniteit om de vrijheid te verwerven ligt in het hart en de handen van ieder van ons. Laten wij bouwen aan de onafhankelijkheid van Euskal Herria door onze dagelijkse daden. Dat is nu precies de boodschap die ETA aan jullie allen wil bekendmaken: wij bevestigen de belofte dat wij onverdroten zullen verder strijden, met de wapens in de hand, tot Euskal Herria onafhankelijk en socialistisch is. Wij zijn bereid ons bloed te geven om dat te bereiken. En dat zullen wij bereiken!

Leve de Baskische strijders! Leve vrij Euskal Herria! Leve socialistisch Euskal Herria! Zonder rust tot de onafhankelijkheid een werkelijkheid is!

>>>>>>>>