Imanol Gómez González

Donderdag, 21.07.05

Vrijdag 22.07.05

Donostia-San Sebastián werd inmiddels volledig onder de slogans gespoten (zie foto's hieronder) naar aanleiding van de dood van Imanol Gómez González, eergisteren in de buurt van Cahors.

Slogans in Donostia

Op donderdag, 21 juli 2005, omstreeks 4 uur bleef in de buurt van Cahors (departement Lot) een inwoner uit Altza, een wijk in Donostia-San Sebastián, dood. Hij zou bij een wegcontrole door de Franse politie, in het stadje Flaugnac , gevlucht en tegen een boom geknald zijn. Hij zou een wapen bij zich gehad hebben, vervalste documenten en "documenten die zouden kunnen in verband gebracht worden met ETA". Het lijkt allemaal bijzonder vreemd met heel veel "zou's". Zo is er het feit dat er twee versies van de feiten verspreid werden. Hebben ze de bezwarende feiten ontdekt bij de controle, of na het accident? Waarom duurde het zo lang vooraleer de identiteit bekend wordt gemaakt? Valt er iets te verbergen?

Herriak ez du barkatuko

Het volk zal dit niet vergeven

Estado Frances terrorista

Franse Staat is terroristisch

Bihar borroka Eguna

Morgen, strijddag

Imanol Herria Zurekin!

Imanol het Volk staat achter je

Imanol Gudari Gogoan Zaitugu

Imanol, soldaat, We zullen je niet vergeten

Gora Euskadi ta Askatasuna. Gora Imanol

Leve Baskenland en Vrijheid. Leve Imanol

Francia Asesina

Frankrijk moordt

Agur eta ohore Imanol gudari Gaztea

Adieu en alle eer, Imanol, jonge strijder

23.07.2005 - Strijddag

Naar de "strijddag" ter nagedachtenis van, maar méér nog ter ergernis om de dood van een jonge kerel. Nog méér ergernis verwekt de Baskische Regering door de manifestatie te verbieden. Eerst wordt gezegd dat dit gebeurd om te vermijden dat het tot een "verheerlijking van het terrorisme" komt. Later is de reden: "Om incidenten te vermijden." Is de minister van Binnenlandse Zaken, Javier Balza, nu helemaal van God verlaten? Deze betoging verbieden zal net leiden tot incidenten! Op een nieuwe affiche, met de foto van Imanol, staat dat de betoging in Altza zou doorgaan (de wijk waar hij vandaan kwam). Op een andere plaats staat dan het uur van de betoging bijgeschreven (13.00 u.) en ze gaat door op de "Bulevard". In de Herriko Taberna (volkskroeg) weten ze te zeggen dat er twee betogingen zijn: één om 13 u. op de "Bulevard" en een tweede, 's avonds in de Altza-wijk.

Het leven gaat echter zijn gewone gang: winkelaars, wandelaars en mensen die hun brood verdienen met muziek of door onbeweeglijk als een standbeeld te blijven staan. Een groep uit Galicië speels jazzy muziek, afgewisseld met klassiek en daarbij staat zelfs het "Ave Maria" van Verdi op het programma, gezongen door een mager meisje. Ook de twee fantastische spelers op de Txalaparta zijn aanwezig. Ook "Txillardegi" (één van de medestichters van ETA) komt voorbij en ik sla even een praatje met hem.

Ruim vóór 13.00 u. wordt het drukker rond de kiosk op de "Bulevard". Aan het stadhuis staan de gigantes en cabezudos (reuzen met carnavalskoppen). Het zijn echter niet de "reuzen en gemaskerden" die op elk feest hun opwachting maken, maar wel de Baskische politie, Ertzaintza, en wel de "Beltzas", de Zwarten, een oproereenheid die helemaal in het zwart gekleed is en met een bivakmuts over het hoofd door het leven gaat (zie foto links). Ze hebben hun geweren met rubberkogels in aanslag en ook enkele oude geweren. De manifestanten ken je o.a. aan hun T-shirts. Er spelen toevallig wat buitenlandse percussionisten en die zijn heel fier dat er zoveel volk naar hen blijft luisteren. Maar na elk "nummer" blijft het verwachte applaus achterwege. De omstanders hebben duidelijk andere dingen aan hun hoofd.

Het is al een eind voorbij 13.00 uur als er plots, uit het niets, een spandoek wordt ontrold en door een achttal personen wordt gedragen. De betoging zet zich vliegensvlug in beweging en de slogans zijn wel heel erg duidelijk:

Gerra estrategia eten

We zullen hun oorlogstrategie doorbreken

"Imanol Gudari Gogoan Zaitugu"

Imanol, soldaat,

We zullen je niet vergeten

"Gora ETA, militarra"

Leve ETA-m

De betogers hebben zich verspreid. Een deel staat in de Elkano-straat, maar de grote meerderheid heeft zich teruggetrokken in het stratenlabyrint van het oude stadsdeel. De Spaanse politie was vroeger als de dood om daar naartoe te trekken. Ze kregen dan van de bewoners méér dan eens van op de balkonnetjes bloemen toegeworpen. Met de pot er nog aan vast! Het kat en muisspel blijft nog even aanhouden, maar het voornaamste feit was dat de betoging plaats vond, ook al duurde ze maar 10 minuten! Intussen zijn er overal huldigingen gehouden en overal waren er problemen met de Baskische politie.

Drie arrestanten, Iker Otamendi, Iñaki Aristi en Mikel López, werden opgepakt en inmiddels "uitgeleverd" aan Spanje om opgesloten te worden in Soto el Real, op beschuldiging van "enaltecimiento de banda armada" (verheerlijking van een gewapende bende of terrorisme). Dit is een "terroristische daad" en moet dus voor het Hooggerechtshof komen! Er doen weer allerlei versies de ronde over de omstandigheden van de arrestatie. De drie werden een hele tijd na de rellen opgepakt en het procesverbaal werd niet vrijgegeven (eigenaardig!) Barbertje moet hangen!

De familie die, afgaande op de familienamen, ooit uit Spanje kwam, heeft duidelijk een inburgeringcursus gevolgd… Opvallend is dat Imanol Gómez in Spanje niets tegen zich had lopen. Hij was wel al 2 jaar van de Spaanse schermen verdwenen. Morgen wordt er in Donostia een protestbetoging georganiseerd, want in een normale Staat moeten jongeren niet op de vlucht slaan.

Ingezonden door W. Hensgen die ter plaatse was.

Lap! Daar heb je het: "verheerlijking van het terrorisme"! De manifestanten trekken de "verkeerde" richting op zodat de politie achter de feiten moet aanhollen. De groep uit Galicië is weg en het standbeeld laat de trillende benen bewegen! De Txalapartaspelers wijken niet. De betogers draaien dan om naar de andere kant van de "Bulevard" en trekken nu recht richting stadhuis en richting Ertzaintza. Buitenlanders die ongewild met hun auto in deze "verheerlijking" terechtgekomen zijn, breekt het angstzweet uit. Meteen staat het hele peloton Txakurra (txakur betekent hond in het Euskara: dit is de bijnaam voor de politie) de kleine massa op te wachten. Geweren in aanslag. Het meisje dat mee het spandoek draagt is opvallend bleek. Dit is écht. Zelf houd ik me op tussen de persmuskieten. Als ze zo dicht bij elkaar gekomen zijn dat ze elkaar in de ogen kunnen kijken, stopt iedereen. De betogers beginnen het "Eusko Gudariak" (Wij zijn Baskische soldaten, die ons leven willen geven voor deze Zaak) te zingen. Het spandoek wordt uit de handen geslagen en er wordt in de lucht geschoten. Met rubberkogels, maar ook enkele keren met scherp. Dat is duidelijk te horen aan het geluid van de ontsteking. Als de geweren ook horizontaal gaan, rennen de manifestanten weg.

Een man blijft liggen, maar hij beweegt. Op de rug, boven zijn broekriem, heeft hij een grote blauwe plek. Het is Josetxo Ibazeta (zie foto rechts) een ex-raadslid van Batasuna in Donostia. Het neergeslagen Batasuna-raadslid werd getrapt door de politie en dat is duidelijk te zien op andere foto´s. Dit is toch pure wraak van personen die dat ongestraft mogen doen. "Maar het is oorlog als ik me verdedig".....(Later op de dag zal ik op teletekst van de Baskische TV lezen hij "een breuk in de lendenen" zou hebben…Uiteindelijk zijn 4 lendenwervels ernstig geraakt). Wat een laatste eerbetoon aan een overledene al niet teweegbrengt!