Komt er schot in de zaak?
Komt er na al die trieste jaren van geweld en verdriet nu eindelijk schot in de zaak?
18 februari 2013
“ETA betuigt zijn spijt voor de schade die sommige burgers leden bij acties hoewel ze niets met het ‘Conflict’ te maken hadden”. Dit “communiqué” werd vandaag in Parijs voorgelezen op het proces tegen 10 ETA–leden en in naam van ETA, door Garikoitz Aspiazu “Txeroki”. Dit gebeurde op een vrij plechtige toon (waarbij alle zes de beklaagden recht stonden) en onder een doodse stilte! “Txeroki” zorgde voor een “verrassing” toen hij verwees naar de laatste Nobelprijs voor de Vrede die werd toegekend aan de Europese Unie. Bij de ontvangst ervan, door Barroso en Van Rompuy, werd verwezen naar de legendarische woorden van Jean Monet: “Het is beter te strijden rond een tafel dan op een slagveld.
Txeroki verwees hiernaar door te stellen: "We hebben jarenlang op het slagveld gestreden. Laten we het conflict nu naar de onderhandelingstafel brengen.” Txeroki eindigde met het klassieke “Gora Euskal Herria Askatuta!” (Leve een Vrij Baskisch Volk). “Le Journal du Pays Basque” (het ‘broertje van “Gara”) nam het communiqué meteen integraal over. Tot slot zei hij nog de legitimiteit van de Franse Rechtbank niet te erkennen omdat de Franse Staat de rechten van de Basken niet erkent en repressief blijft optreden: “Toch zijn we niet naar hier gekomen om de oorlog te voeren noch om de confrontatie te voeden”.
De reactie van Binnenlandse Zaken op het ETA–communiqué
In een normale democratie wordt nieuwsgierig uitgekeken naar de reactie van Spanje op het ETA-communiqué dat eerder al min of meer was aangekondigd door de Internationale Verificateurs die op bezoek zijn in Baskenland.
Minister van Binnenlandse Zaken, Jorge Fernández Diaz, verkondigde zonder blozen: “De verontschuldigingen van ETA zijn propaganda met het oog op de stichting van de nieuwe partij, Sortu.”
21 februari 2013
De Verificateurs die toezien op het Proces voor Vrede en Normalisering in Baskenland hopen dit in korte termijn tot een goed einde te brengen. Ze stellen vast dat ETA zich aan de afspraken houdt wat de wapenstilstand betreft. Ze begrijpen dat er, om de zaak ordelijk af te werken, stappen ondernomen moeten worden. Door ETA, door de autoriteiten en door de partijen. Dit is noodzakelijk om zo tot een ontwapening te komen, een oplossing voor de situatie van de gevangenen en de erkenning van de slachtoffers. Hierin is de voorbije maanden geen voortgang merkbaar geweest. Een ‘impasse’ willen ze het niet noemen, maar ze uiten wel hun bezorgdheid over het feit dat Baskenland en Spanje de kans missen om tot een vrede te komen.
De CIV–leden hadden maandag en dinsdag bilaterale samenkomsten met Lehendakari Urkullu en met vertegenwoordigers van alle partijen (behalve de PP) en met de pers. Manikkalingam verklaarde dat, “ze een open en openhartige werkrelatie hebben met ETA en dat de organisatie in alles had meegewerkt om tot een wapenstilstand te komen”. Waar het gerucht over een eventuele ontwapening vandaan zou komen weet Manikkalingam niet. Met de Franse Regering is er geen enkel contact. Wat de Regering in Madrid doet of denkt, weten ze niet. Ze stellen vast dat er sedert hun vorig bezoek in mei niets veranderde. “Deze impasse kan niet lang volgehouden worden.”
05 maart 2013
Spanje laat de onderhandelingen tussen ETA en de Groep Currin in Noorwegen mislukken. Drie topleden van ETA, Josu Urrutikoetxea, David Pla en Iratxe Sorzabal, verbleven de voorbije 8 maanden in Noorwegen om met de Groep Currin over een ontwapening te onderhandelen. De stijfhoofdigheid van Spanje en het moedwillig lekken van de gesprekken zorgden ervoor dat Noorwegen de geheimhouding niet meer kon handhaven. Het risico op een diplomatiek conflict werd te groot. Toen Oslo informeel contact opnam met Madrid kwam de Spaanse Binnenlandminister Fernández Diaz doodleuk op TV vertellen dat, “Madrid op de hoogte was van de onderhandelingen”.
Josu Urrutikoetxea nam in de periode 2005-2007 al aan onderhandelingen tussen ETA en de Spaanse Regeringen deel.
De Baskische Regering reageerde nu bij monde van hun woordvoeder, Josu Erkoreka, bijzonder dom door het feit dat ETA de wapens niet ingeleverd had, “verontrustend” te noemen. Als Madrid niet met ETA wil praten, aan wie moeten ze dan die wapens inleveren? Moet ETA die wapens ergens langs de weg afzetten met een briefje bij? Zou het niet eens tijd worden dat de PNV de hoogmoedige Spanjaarden aanzet eindelijk tot onderhandelingen over te gaan?
Wat gebeurde er precies in Noorwegen
Er is weinig informatie over hetgeen er precies gebeurde in Oslo. ETA zal wel ontwapenen als ze dat op een dag opportuun vinden. Dat kan dan best gelijktijdig gebeuren met simultane stappen door de overige partijen in het conflict. Dit gebeurde tot op heden niet.
De ETA-vertegenwoordiging vond blijkbaar eind 2011 onderdak in Noorwegen op het ogenblijk dat de bevrijdingsorganisatie bekend maakte de wapens definitief neer te leggen. De PP stuurde er echter niemand heen om te onderhandelen. De Groep Currin ging wel.
Er wordt verondersteld dat het ETA-drietal, Josu Ternera, David Plá en Iratxe Sorzabal op 12 februari Noorwegen verlieten. Ze zitten nu hoogstwaarschijnlijk weer ondergedoken ergens in Frankrijk.
De Spaanse Regering speelt met vuur.
25 maart 2013
Nadat enkele ETA-topmensen 18 dagen geleden in Oslo de benen dienden te nemen (om een diplomatiek incident te vermijden) uit de Organisatie hier nu haar ongenoegen over. Ze klagen zowel de huidige regering (PP) als de vorige (PSOE) aan omdat ze de ruimte voor vrede en onderhandeling verloren hebben laten gaan. ETA begrijpt ook niet dat de PNV de Spaanse Regering hulp verleende.
Inzake ontwapening wijst ETA er op dat dit niet op hun werkagenda staat, noch op die van de Internationale Commissie van Brian Currin. De Staten gebruiken de “ontwapening” met opzet om hun eigen verantwoordelijkheid in de blokkering van het vredesproces te verhullen. Gelukkig zegt ETA in de laatste zin, dat ze “on speaking terms” blijven. Maar met wie? De Regering wil geen vrede. Deze heren hebben ETA nodig om hun Spaanse viriliteit te kunnen blijven tonen. Maar ook om de aandacht af te leiden van hun wanbeleid dat de Staat naar het faillissement voerde.
31 maart 2013
Op Paasdag vieren de Basken “Aberri Eguna”, de dag Van Het Vaderland. In het traditionele communiqué van de bevrijdingsorganisatie ETA wordt gewezen op de mogelijkheid om binnen de nabije jaren de onafhankelijkheid te bereiken. “Ondanks de aanvallen die Euskal Herria te verduren krijgt is er hoop.”
ETA vermeldt in het bijzonder iedereen die de liefde voor de Staat betaalt met gevangenisstraf of verbanning. De Organisatie betuigt haar deelneming aan de familieleden en de vrienden van Angel Figueroa, de politieke gevangene die thuis overleed (omdat hij daar, door zijn medische toestand, zijn straf uitzat, maar op 14 maart 2013 overleed.
01 mei 2013
In een communiqué ter gelegenheid van 1 mei, en naar aanleiding van de dood in gevangenschap van Ángel Figueroa (14 maart) en Xabier López Peña (30 maart), neemt de Bevrijdingsorganisatie, ETA, het op voor de rechten van de politieke gevangenen Voor ETA moet het voor eens en voor altijd gedaan zijn met het spelen met het leven en met de rechten van hun gevangenen. ETA klaagt nog maar eens de gevangenenpolitiek van Spanje en Frankrijk aan die gericht is tegen het Collectief van Baskische Politieke Gevangenen (EPPK). De enige bedoeling van Spanje en Frankrijk is het genereren van extra leed
Mariano Rajoy en François Hollande (die bij naam genoemd worden) willen met de isolering en de spreiding van gevangenen de families mee straffen. De dood van het tweetal wordt een voorbeeld van de wraak door de twee Staten genoemd.
ETA pakt ook de PNV even waar het pijn doet omdat ze voor geen enkel concreet compromis zorgden nadat de Organisatie wapens neerlegden. .
28 september 2013
Naar jaarlijkse gewoonte komt ETA, ter gelegenheid van Gudari Eguna (de gag van de Strijder) met een communiqué. De Bevrijdingsorganisatie pleit voor een verdere ontwikkeling als Volk, zowel wat zelfbestuur als wat het bereiken van vrede betreft. Het moet wel op deze manier omdat de Franse en Spaanse Staat blijven weigeren om via dialoog richting oplossing van het Baskisch Conflict te komen. ETA roept ook op de overleden militanten en hun familieleden te eren. De Staat wordt opgeroepen naar een nationale verzoening te streven.