Baskische gevangenen, terug naar huis

11 maart 2004: Aanslag op de treinstations in Madrid (*), en de leugen van Aznar dat ETA verantwoordelijk is. In een regeringsverklaring beschuldigt hij rechtstreeks ETA van de aanslag (zij het zonder de naam uit te spreken). 's Avonds komen de massamanifestaties op gang en TVE brengt vooral de beelden van de anti-ETA affiches. Er loopt wat over straat! Minister Louis Michel, Berlusconi en Aznar geven elkaar een "Judassenkus". Zelfs de kroonprins stapt, samen met zijn zus, aan het hoofd van de manifestatie.

Terroristische aanslagen in Madrid van 11 maart 2004

De bomaanslagen in Madrid van 11 maart 2004 bestonden uit een aantal bomexplosies die plaatsvonden aan boord van vier forensentreinen (cercanías) van de RENFE in Madrid, in de ochtend van 11 maart 2004. Er werden 191 mensen gedood en 1400 verwond waarvan velen ernstig.

Aanvankelijk verklaarde de Spaanse regering dat de Baskische afscheidingsbeweging ETA voor de aanslag verantwoordelijk was. De vondst van een cassettebandje met Arabische koranverzen in een bestelbus tezamen met een ontstekingsmechanisme bracht Al-Qaeda meer nadrukkelijk in beeld als mogelijke dader, maar de ETA werd door de Spaanse autoriteiten nog steeds als belangrijkste verdachte gezien. Zowel de politieke arm als de militaire arm van ETA hebben ontkend dat ETA achter de aanslagen stond.

De Spaanse regering verklaarde in het bezit te zijn van een videocassette, waarin Al-Qaeda de verantwoordelijkheid opeist voor de tien bloedbaden. Ook zijn vijf islamitische verdachten aangehouden, die men op het spoor is gekomen omdat een mobiele telefoon is gevonden in een tas met explosieven die niet waren afgegaan (de mobiele telefoon had moeten werken als ontstekingsmechanisme). De videocassette wordt nog onderzocht. Een met Al-Qaeda verbonden organisatie, Brigade Abu Hafs al-Masri, had al eerder de verantwoordelijkheid op zich genomen voor deze bloedige aanslag.

De aanslagen gebeurden precies 30 maanden (2,5 jaar) na de aanslagen van 11 september 2001 waarbij bijna 3000 mensen vermoord werden en 3 dagen voor de Spaanse verkiezingen. Het feit dat er juist 911 dagen waren tussen deze aanslagen zit, is waarschijnlijk toeval (911 is een veelgebruikte Amerikaanse aanduidingen voor 11 september). Bovendien vergeet men dan de schrikkeldag in februari van dat jaar: eigenlijk zitten er dus 912 dagen tussen.

De aanslagen vonden plaats drie dagen vóór de Spaanse verkiezingen. De betrokken partijen verklaarden hun campagnes te stoppen, maar de verkiezingen zouden wel doorgang vinden. De aanslagen zijn waarschijnlijk van grote invloed geweest op de uitslag van de verkiezingen. Vóór de aanslagen lag de conservatieve PP (Partido Popular) van aftredend premier José María Aznar duidelijk voor in de peilingen, uiteindelijk won echter de socialistische PSOE van Zapatero.

Vermoed wordt dat het plotselinge verlies voor een aanzienlijk deel werd veroorzaakt doordat de regerende partij PP vasthield aan de verantwoordelijkheid van ETA, hoewel er al voor de verkiezingen meerdere aanwijzingen waren die wezen naar een mogelijke verantwoordelijkheid van Al-Qaeda. Verantwoordelijkheid van ETA had positief kunnen uitpakken voor de PP omdat deze een harde lijn tegenover de ETA voorstaat. Betrokkenheid van Al-Qaeda zou daarentegen negatief kunnen werken, omdat het een 'straf' zou kunnen zijn voor Spanje's betrokkenheid in Irak, waar de Spaanse regering tegen de wens van de meerderheid van de bevolking een belangrijke rol speelde.

Door de aanslag, en vooral het vervolg erop, zou het vertrouwen van de kiezers in de PP zijn afgenomen. De bevolking, of in elk geval een deel daarvan, had het gevoel dat de regering meer bezig was om de schuld op ETA te schuiven dan om de ware schuldigen te vinden. Latere aanwijzingen wezen ook in deze richting; zo bleek de bewering dat het soort van explosief er een was die vaak door ETA was gebruikt, achteraf simpelweg onjuist te zijn.

De eerste uren nadat vier treinen in de Madrileense ochtendspits zijn opgeblazen, heerst er verwarring alom. Na een kabinetsvergadering verklaart minister Acebes van Binnenlandse Zaken onomwonden dat het "vrijwel zeker" om een ETA-aanslag gaat. Dat komt het kabinet met haar harde anti-ETA-beleid enkele dagen voor de verkiezingen een stuk beter uit dan een aanslag van Al-Qaeda tegen de Spaanse deelname aan de coalitie in Irak. Onze nationale Louis Michel en kroonpretendent Felipe worden voor de kar gespannen en lopen op de eerste rij van een anti-ETA-manifestatie met meer dan 1.00.000 betogers. Dan komt de waarheid aan het licht en merkwaardig genoeg, er komt geen nieuwe manifestatie tegen de echte terroristen...

Zelfs nadat de ETA ontkent iets met de gruwel te maken te hebben en de politie in een gestolen witte Renault Kangoo, bij het station van Alcalá de Henares, koranteksten en ontstekers ontdekt, zegt Acebes de betrokkenheid van de Baskische separatisten niet uit te sluiten is. Maar later op de dag eist de aan Al-Qaeda verbonden organisatie "Ubu Hafs al-Masri Brigades" de aanslag op in een Arabische krant.

Door de grote onduidelijkheid over de verantwoordelijkheid voor de aanslagen en de dubbelzinnige houding van de regering wordt de PP (Partido Popular) zwaar afgestraft bij de parlementsverkiezingen van zondag 14 maart 2004. De socialistische PSOE (Partido Socialista Obrero Español) is de grote winnaar en komt na acht jaar oppositie tegen Aznar opnieuw in de regering. José Luis Rodriguez Zapatero wordt premier. Zijn hoogste prioriteit wordt meteen het bestrijden van het terrorisme. Mooi meegenomen om de Basken andermaal een loer te draaien.

Zapatero beschuldigt zijn voorgangers ervan alle documenten die met de aanslagen te maken hebben, voor de machtswisseling, opzettelijk te hebben vernietigd. De beschuldiging van ETA in eerste instantie was "één grote leugen". Voormalig minister Acebes en ex-premier Aznar ontkennen alle aantijgingen.

ER LEKT UIT DAT MINISTER ANA DE PALACIO DE BUITENLANDSE AMBASSADES GEBELD HEEFT MET DE BOODSCHAP DE "PISTA ETA" TE BLIJVEN AANHOUDEN. ER LEKT UIT DAT PREMIER AZNAR PERSOONLIJK DE "INTOXICATIEMEDIA" BELDE MET DEZELFDE VERPLICHTING! WAARTOE DERGELIJKE DESINFORMATIE EN OPRUIING KAN LEIDEN, BEWIJST DE MOORD OP Ángel Berrueta

(In Pamplona eist, op 13 maart 2004, een vrouw, Pilar Rubio, in een bakkerswinkel dat de uitbaterbuurman, Angel Berrueta, een affiche "ETA NO" ophangt. Als hij dat weigert, gaat ze naar huis en komt even later met haar echtgenoot (de Guardia Civil, Valeriano de la Peña) en haar zoon (Juan, Manuel) terug en beiden vallen de man aan. De zoon van 19, met een mes. De echtgenoot schiet de winkelier met 4 kogels dood.).

Een Belg die sinds het jaar 2000 in Baskenland woont,

geeft uiting aan zijn gemoedstoestand over Spanje in een weblog (Brief van een Belg).

Zondag, 14 maart 2003, verkiezingen voor het Spaanse parlement: de arrogantie wordt afgestraft! De PSOE wint de verkiezingen met 164 zetels tegen de PP die 148 zetels haalt.

De arrogantie wordt afgestraft! In Baskenland blijft de PNV de meest gekozen partij. José Luis Rodríguez Zapatero verklaart in zijn eerste overwinningstoespraak dat de "strijd tegen het terrorisme" zijn eerste objectief zal zijn. Normaal voor een Spanjaard. De illusie dat het voor de Basken nu plots helemaal anders wordt, moet meteen getemperd worden. Maar de grootvader van Zapatero werd na de Burgeroorlog geëxecuteerd door de Francofascisten…..Toch een klein sprenkeltje hoop, of niet?

Spaanse verkiezingen leggen dubbele moraal bloot,

door prof. Matthias Storme in De Tijd, 16 maart 2004

Er kunnen talloze redenen zijn waarom de Spaanse kiezers gestemd hebben zoals ze deden. De wijze waarop de regering heeft gepoogd na de bomaanslagen de publieke opinie in binnen- en buitenland duidelijk in de richting van ETA te sturen, was er ongetwijfeld een van. Maar zowel voor als na de verkiezingen oordeelden commentatoren reeds dat niet alleen de wijze waarop de regering het onderzoek stuurde, maar wel het Ook het antwoord op de vraag wie achter de aanslagen zit, een grote rol zou spelen c.q. gespeeld heeft. Ongeacht de vraag of dit ook daadwerkelijk die rol heeft gespeeld, analyseert prof. Matthias E. Storme de dubbele moraal die achter die idee steekt (dubbele moraal die dus mogelijks wel door een relevant deel van de Spaanse kiezers wordt gedeeld):was volgens de meeste commentaren van grote invloed op het kiesgedrag. Achter die reden zit wel een dubbele moraal, stelt Matthias Storme. ETA en het Baskenland (te) hard aanpakken mag wel, Al Qaeda en Irak niet.

De aanvankelijke onzekerheid omtrent de daders van de terreuraanslagen in Madrid - ETA of Al Qaeda - heeft in het licht van de Spaanse verkiezingen een merkwaardige dubbele moraal blootgelegd. De algemene teneur van de commentaren was dat het - in het zicht van de Spaanse verkiezingen - de aftredende regering goed uitkwam als ETA het gedaan had, en het de socialisten goed uitkwam als Al Qaeda het gedaan had. Als het ETA was, zou dat bewijzen dat de regering gelijk had met haar politiek, als het Al Qaeda was, dat ze ongelijk heeft gehad. Laat ons die redenering even nader bekijken.

Wat zou dan wel de fout geweest zijn van de Spaanse regering die aangetoond wordt door een al-Qaeda aanslag? Het gaat duidelijk om de Irak-politiek (wat Palestina betreft, mag eraan worden herinnerd dat de Spaanse regering vast en zeker niet tot de meest Israëlgezinde regeringen van Europa behoort). Men verwijt Aznar dus mee te hebben gedaan met de Amerikaanse strijd tegen het regime van Saddam Hoessein in Irak, mee Irak militair te bezetten, mee aan de Iraakse bevolking een Grondwet op te leggen die voor het eerst democratie invoert, de verschillende etnische gemeenschappen een zekere autonomie geeft, islam en mensenrechten in evenwicht probeert te houden (dus zonder het ene volledig ondergeschikt te maken aan het andere of omgekeerd) e.d.m.

Welke fout van de Spaanse regering in het dossier-Irak zou worden aangetoond door een Al Qaeda-aanslag? Tegenstanders verwijten Aznar veel: meedoen aan de Amerikaanse strijd tegen het regime van Saddam Hoessein in Irak, aan de bezetting van het land, aan het opleggen aan de Iraakse bevolking van een grondwet die voor het eerst democratie invoert, aan het geven van een zekere autonomie aan verschillende etnische gemeenschappen, aan het proberen in evenwicht houden van islam en mensenrechten, enzovoort.

Men kan vanzelfsprekend ernstige bezwaren hebben tegen het voeren van oorlog en het opleggen van democratie en mensenrechten aan andere volkeren. Men moet ook de zaken durven voor te stellen op een wijze die een vergelijking met de Baskenlandpolitiek mogelijk maakt.

Wat is dan wel die Baskenlandpolitiek van de Spaanse regering waarvan het gelijk zou worden aangetoond door een ETA-aanslag? Baskenland krijgt van de Partido Popular van José María Aznar enkel een beperkt zelfbestuur, maar geen zelfbeschikkingsrecht. Baskenland heeft geen eigen leger, het Spaanse leger is er gekazerneerd. Het is het Spaanse gerecht dat het laatste woord heeft en mede de Spaanse politie die er optreedt.

De regering-Aznar is overgegaan tot een zeer drastische vervolging van eenieder die van ver of van dicht iets met ETA te maken zou hebben. Een politieke partij die een zesde van de stemmen haalt (Herri Batasuna) wordt verboden omdat ze banden zou hebben met ETA. Kranten (Egunkaria) werden om dezelfde reden verboden. Het zelfbeschikkingsrecht van Baskenland om zelf via democratische beslissingen zijn toekomst te bepalen, wordt verboden. Een nieuwe wet bepaalt zware gevangenisstraffen voor wie een referendum durft te organiseren. De grondwettelijke bevoegdheidsoverdracht uit 1979/1980 (statuut van Gernika) is op een hele reeks punten door de Spaanse overheid nog steeds niet uitgevoerd.

Aznar weigerde elk gesprek met de gematigd-nationalistische democratisch verkozen Baskische regering omdat die niet duidelijk genoeg afstand zou hebben genomen van de radicale links-nationalistische partij Batasuna (Pact van Lizarra). Hij predikte overal hoe verderfelijk nationalisme wel is (althans het Baskische en Catalaanse, niet het Spaanse natuurlijk). In de Europese Unie was hij een van de grootste tegenstanders van een versterking van de positie van de regio's.

Logica

Welke logica steekt dan echter de commentaren die menen dat een ETA-aanslag Aznar gelijk zou hebben gegeven en een Al Qaeda aanslag ongelijk?

Met enig cynisme kan men bepaalde gelijkenissen zien. Men looft Aznar om een politiek die in Baskenland de democratie inperkt en valt hem aan voor een politiek die in Irak de democratie invoert. De socialisten en de politiekcorrecte commentatoren laten zich in Spanje alvast kennen als democratievijandig. Op Aznars onverzoenlijke houding jegens de Baskische regering hebben ze nauwelijks kritiek.

Bij nadere analyse verschijnt er dus vooral een dubbele moraal. Als het om Basken gaat, moet men een politiek van confrontatie voeren. Die politiek culpabiliseert de hele Baskische natie omdat ze onvoldoende afstand neemt van terroristen. Het terrorisme aldaar moet worden uitgeroeid door de Basken klein te houden. Baskenland moet dwingend integrerend deel blijven uitmaken van Spanje. De idee dat de aanslagen zullen stoppen als Spanje zich zou terugtrekken uit Baskenland, wordt verontwaardigd als een knieval voor terreur van de hand gewezen.

Als het evenwel om Arabieren gaat, moet men een politiek van appeasment voeren. Men mag geen westerse modellen opleggen. Men mag vooral de islam niet culpabiliseren. Men moet de dialoog blijven voeren met 'gematigde' islamitische organisaties, ook al nemen ze onvoldoende afstand van radicalere bewegingen en partijen die banden zouden hebben met bommengooiers zoals Hamas. De terugtrekking van westerse troepen (zoals de nieuwe premiersocialistische leider Zapatero aankondigt) is slechts een daad van elementaire wijsheid en zeker geen knieval voor terroristen.

Indien de ETA de aanslag had gepleegd, zou dit als een succes van de regering zijn beschouwd. Succes omdat het aantoont dat het gevoerde beleid de radicalen dusdanig heeft gemarginaliseerd dat ze niet meer voor rede vatbaar zijn en dus nog meer terreur zaaien? Is een aanslag door Al- Qaeda in die optiek dan niet evenzeer een succes voor de regeringspolitiek? Is het niet ook een bewijs dat de islamterroristen maar doorhollen terwijl hun volk niet meer mee wil? Is het dan geen aansporing om ook jegens de Arabische wereld een compromisloze politiek voort te zetten? Of wil men misschien suggereren dat de Basken redelijke mensen zijn die in overgrote meerderheid het geweld verwerpen als middel tegen de Spaanse overheersing en de Arabieren anders moeten worden behandeld omdat daar de grote meerderheid toch niet voor rede vatbaar is? Merkwaardig !

Realpolitik

Tenzij ... de linkerzijde dit alles niet op ethische, maar alleen op realpolitieke gronden zou verdedigen. Misschien wil de linkerzijde, zodra ze aan de macht is, meer een realpolitik gaan voeren. Dat kan inderdaad een reden zijn om buiten Europa een heel stuk terughoudender te zijn dan de Amerikanen nu. Het rechtvaardigt geenszins het anti-Baskische beleid in Europa.

Ik durf ook te betwijfelen of een dergelijke zogezegde Rrealpolitik Spanje kan helpen. Vergeten we niet dat Spanje het enige grondgebied is dat ooit langdurig en tot op heden op de arabische wereld islam werd heroverd. Vanuit een orthodox moslimstandpunt is dit een absurditeit van de geschiedenis. Om die reden alleen al zal Spanje in de hoofden van sommige extremisten een doelwit blijven.

21.03.2004: In een communiqué roept de terroristische organisatie, ETA, de nieuwe Spaanse president, Zapatero, op om ten aanzien van Euskal Herria "kranige gestes" aan te nemen. Verder zegt ETA dat het mogelijk is de vrede te bereiken "via de rede en het gezond verstand". De gewapende organisatie weet "dat het niet gemakkelijk zal zijn" het politiek conflict op te lossen en dat die oplossing "niet in handen ligt van één vertegenwoordiger, één persoon of één organisatie".

03.04.2004: De woordvoerder en leider van de radicale nationalistische partij "Sozialista Abertzaleak", (voorheen "Herri Batasuna") Arnaldo Otegi, wordt door een afdeling van de Spaanse Justitie die in Baskenland zetelt veroordeeld tot 15 maanden cel en 8 jaar ontzetting. De strafbare feiten gebeurden nochtans op het ogenblik dat Otegi van een parlementaire onschendbaarheid zou moeten genieten. Otegi zou het terrorisme vereerd hebben tijdens de ontvangst van de stoffelijke resten van Olaia Kastresana op de begraafplaats in Donostia in juli 2001. Op 29 april moet Otegi opnieuw voor dezelfde Bloedraad verschijnen. Dan op beschuldiging van "terroristische bedreigingen".

09.05.2004: De lijst "Herritarren Zerrenda" HZ (Volkslijst) die bij de aanstaande Europese verkiezingen de linkse nationalisten zou moeten opvangen die na de uitsluiting van Batasuna dakloos zijn geworden, haalt meer dan de 40.000 handtekeningen die vooropgesteld werden. Maar wat het Hooggerechtshof in Madrid gaat beslissen is makkelijk te raden… "¡NO!" De Spaanse vertaling van "democratie". De nieuwbenoemde procureur generaal, Conde-Pumpidu, zegt dat tussen Herri Batasuna (HB) en Herritarren Zerrenda (HZ) slechts één letter verschil is. Een verklaring "op niveau". Of een verklaring die het niveau van de procureur meteen duidelijk maakt...

Mogelijk uitlevering van twee in België opgepakte ETA-leden

Vrijdag 14 mei 2004 | Bron: Belga

BERGEN - De kamer van inbeschuldigingstelling (KI) in Bergen heeft gisteravond beslist gevolg te geven aan het Europese aanhoudingsmandaat tegen de vermeende ETA-leden Jon Lopez Gomez en Diego Ugarte Lopez de Arkaute. De twee werden in Boussu (Henegouwen) opgepakt in de nacht van 30 op 31 maart. De beslissing betekent dat ze mogelijk kunnen worden uitgeleverd aan Spanje. Het parket meldt echter dat ze eerst in België zullen worden berecht.

Twee Spanjaarden die in eigen land gezocht worden omdat zij banden zouden hebben met de ETA mogen aan Spanje uitgeleverd worden nadat zij in België zijn berecht en hun eventuele straf hebben uitgezeten. Dat heeft het Belgische openbare ministerie maandag gezegd. Jon Lopez Gomez en Diego Ugarte Lopez de Arkaute werden op 31 maart aangehouden toen bij een routinecontrole valse nummerplaten werden aangetroffen. Ze zijn aangeklaagd wegens vervalsing. Een eerdere uitspraak die de uitlevering verbood, werd vrijdagavond in beroep ongedaan gemaakt. Beide zullen op 6 juli 2005 uitgeleverd worden aan de folterstaat Spanje. Spanje en België ruziën al jaren over de uitlevering van verdachten. Zo stelde het hooggerechtshof in België onlangs opnieuw een uitspraak uit in de zaak rond het Spaanse verzoek om uitlevering van een Baskisch echtpaar (Luis Moreno en Rakel Garcia) dat al meer dan tien jaar in België verblijft.

Mondelinge vraag van M. Lionel Vandenberghe aan de vice-premier en minister van Justitie over het “voorarrest in een geïsoleerde cel van twee Baskische militanten in de gevangenissen van Mons en Tournai” (nº 3-745)

De heer Lionel Vandenberghe (SP.A-SPIRIT). - Op 31 maart 2004 werden twee Baskische militanten in ons land gearresteerd. Spanje vroeg om hun uitlevering, maar de raadkamer van Bergen weigerde aanvankelijk de Basken uit te leveren, omdat ze het risico voor schending van mensenrechten in Spanje te groot achtte. Het gerecht baseerde zich onder meer op het rapport van de Verenigde Naties -niet van een of andere pressiegroep of mensenrechtenorganisatie- waarin sprake is van foltering van Baskische militanten door de Spaanse politie. Het federale parket ging echter tegen de beslissing in beroep en de kamer van inbeschuldigingstelling gaf toestemming om de twee aan Spanje uit te leveren. Bovendien werd ook in België een onderzoek ingesteld om de twee Basken voor de rechter te dagen wegens lidmaatschap van een criminele organisatie, de ETA, en wegens terrorisme. De twee Baskische militanten zitten reeds een jaar in voorarrest in een geïsoleerde cel, de ene in Bergen, de andere in Doornik. Daar ondergaan ze psychologische foltering. Ze worden afgeluisterd, geslagen en 's nachts om de vijftien minuten uit hun slaap gehouden. De minister antwoordde in de Kamer dat ze niet gewekt worden en dat er enkel een lampje begint te branden. Ik kan de minister verzekeren dat ik, in mijn eigen rustige bed, van veel minder wakker word. De twee Basken zitten nog altijd in voorarrest en zijn tot nader order nog altijd onschuldig. Ik heb de antwoorden van de minister op de vragen van kamerlid Fons Borginon gelezen. Een aantal dingen zijn echter nog niet opgehelderd. Daarom enkele bijkomende vragen. Wat is de reden voor de uitlevering van de twee Basken aan Spanje? Waarom ging het federaal parket in beroep tegen de eerder genomen beslissing tot niet-uitlevering? Hoe denkt de minister op te treden tegen de psychologische foltering van de Basken in voorhechtenis in de gevangenissen van Bergen en Doornik? Gelden in België voor verdachten van terrorisme andere regels dan voor verdachten van andere misdaden? De minister heeft waarschijnlijk ook wel de krantenartikels gelezen waarin de situatie in die gevangenissen wordt vergeleken met die in Guantánamo. Mevrouw de voorzitter is speciaal gezant om de toestand daar te controleren. Ik nodig haar uit om ook eens te gaan kijken hoe het in de gevangenissen in Bergen en Doornik toegaat.

Mme Laurette Onkelinx (PS), vice-première ministre et ministre de la Justice. - Je suis toujours embarrassée quand on me pose des questions sur des cas individuels car, généralement, il ne nous appartient pas d'y répondre. Par ailleurs, je sais que ce dossier a été très largement livré à la presse et que toute une série d'informations s'y retrouvent. Pour ce motif, je ferai exception à la règle générale, madame la présidente.

Het Europees aanhoudingsbevel jegens de heer Diego Ugarte López de Arkaute, uitgevaardigd op 1 april 2004 door de Spaanse gerechtelijke autoriteiten, nationale zitting, centraal onderzoeksgerecht nummer 6, is gebaseerd op een internationaal aanhoudingsbevel dat op 20 september 2000 werd afgegeven en dat ertoe strekt de betrokkene te vervolgen wegens lidmaatschap van een terroristische organisatie, het plegen van terroristische daden, verboden handel in wapens, munitie en explosieven, vrijwillige doodslag, ernstige slagen en verwondingen. Het Europese aanhoudingsbevel jegens de heer Jon López Gómez werd afgeleverd op 20 februari 2004 door de eerste afdeling van de strafrechtelijke kamer van de Spaanse nationale zitting met het oog op de uitvoering van een gevangenisstraf van zeventien jaar en één dag, uitgesproken op 28 juni 2000 door het onderzoeksgerecht nummer één van Madrid, op grond van misdrijven van terrorisme en slagen en verwondingen. Het federale parket heeft het nodig geacht om hoger beroep aan te tekenen tegen de beslissing van de raadkamer van Bergen waarbij de uitlevering werd geweigerd omdat het oordeelde dat de aanhoudingsbevelen tegen die twee personen geen enkele onregelmatigheid, noch een grond van onontvankelijkheid vertoonden. Het standpunt van het federale parket is trouwens bevestigd door de kamer van inbeschuldigingstelling van Bergen, die besliste dat de Europese aanhoudingsbevelen zullen worden uitgevoerd. De gevangenisadministratie betwist formeel dat slagen zouden zijn toegebracht aan de twee Baskische gedetineerden. Die klacht werd overigens niet aangevoerd door hun advocaten in het raam van de kortgeding dat ze bij de voorzitter van de rechtbank hebben ingeleid. Wij zijn niet van oordeel dat het regime van die twee personen een psychologische foltering is. De gedetineerden worden onderworpen aan bijzondere maatregelen in het kader van hun hechtenis, krachtens artikel 139 van het algemeen reglement van de penitentiaire inrichtingen of in uitvoering van de bevelen van de onderzoeksrechter genomen op grond van artikel 613 van het Wetboek van strafvordering. Het gaat dus niet om een regime specifiek voor terroristische gedetineerden. Sommige gedetineerden wordt om veiligheidsredenen een specifiek regime opgelegd als op grond van inlichtingen die door de gerechtelijke autoriteiten zijn overgemaakt, blijkt dat dit nodig is.

De heer Lionel Vandenberghe (SP.A-SPIRIT). - Ik dank de minister voor haar zeer technische antwoord. Ik kan haar informatie moeilijk verifiëren, maar ik mag veronderstellen dat die correct is. Ik blijf nogal wat bedenkingen hebben bij de kwalificatie terrorist in het geval van die Basken. Dat zogenaamde terrorisme is van een totaal andere aard dan het terrorisme van 11 september. Verder hebben ik, noch de advocaat ooit het woord `slagen' in de mond genomen. De advocaat heeft wel aangeklaagd dat het judasoog van hun cel om het kwartier wordt opengemaakt en dat tegelijkertijd het licht wordt aangestoken. Dat is toch erg bezwarend, zeker als dat een jaar lang duurt. Mijn verzoek gericht aan mevrouw de voorzitter, speciaal gezant voor Guantánamo, was dus geenszins overdreven. Welke schuld die gevangenen ook zou treffen, alles moet nog bewezen worden, maar zij hebben hier recht op een humane behandeling.

21.05.2004: De nakende illegalisering van "Herritarren Zerrenda" blijft de gemoederen beroeren. Carod-Rovira, de Secretaris-Generaal van de Catalaanse Linkse Republikeinen, ERC, die rond de jaarwisseling in Frankrijk in het geheim met ETA ging praten, legt de vinger op de wonde wanneer hij zegt dat "wanneer de deuren gesloten worden om zich op politiek, democratisch en electoraal vlak te uiten, sommige mensen wel eens kunnen denken dat hen enkel het geweld rest om te reageren. "Zijn woorden waren nog niet koud of de dag nadien al annuleerde de Zesde Kamer van het Hoogste Spaanse Gerecht, die eerder al Batasuna, Euskal Herritarrok en Herri Batasuna verbood, in recordtempo de lijst "Herritarren Zerrenda" (HZ) voor de volgende verkiezingen van "13-J" (13 juni).

23.05.2004: In een communiqué stelt ETA voor "vanuit de vastberaden overeenkomst, in de strijd voor de vrijheid, een uitweg te willen zoeken, gebaseerd op het bereiken van de rechten". "Het zelfbestuur dat tot op heden geweigerd werd is hierbij doorslaggevend." De Baskische pers durft zelfs niet de volledige tekst weer te geven om niet het risico te lopen beschuldigd te kunnen worden van "verheerlijking van het terrorisme." Bij dit communiqué kan de vraag gesteld worden wat de bedoeling ervan is. Nieuws staat er niet in. Of zou er tussen de lijnen een gecodeerde tekst staan die een bijdrage levert tot een op handen zijnde bestand?

14.11.2004: Batasuna herhaalt zijn vredesvoorstel, "Nu het volk, nu de vrede", “Orain Herria, Orain Bakea” voor 15.000 sympathisanten in Velodroom Anoeta van Donostia.

In de overvolle Velodroom van Anoeta, Donostia, hernieuwde de "illegale" nationalistische partij, Batasuna (Unie) "met een olijftak in de hand" (ter nagedachtenis van de andere vrijheidstrijder die eveneens "terrorist" werd genoemd), haar voorstel om "een einde te stellen aan het conflict".

16.11.2004: Justitie onderzoekt niet het vredesvoorstel, maar wel of de samenkomst al dan niet een delict was. De Arrondissementsrechtbank van Donostia is begonnen met het verzamelen van informatie om te bepalen of de meeting van Batasuna in de velodroom een delict was wegens: "verheerlijking van het terrorisme".

Nieuw ETA-communiqué

27 oktober 2004