Libertad Vigilada
23 november 2008: Een nieuwe antiterreurwet
Spanje weet helemaal niet wat het moet aanvatten met ETA. Ze willen het eigenlijk niet weten. Ze zoeken niet eens naar oplossingen voor “het conflict”, enkel naar bestraffingen en repressie. De laatste uitvinding is de “libertad vigilada” (vrijheid onder toezicht, en met “vrijheid” bedoelen ze “vrijlating”).
Dit “toezicht” na vrijlating kan gaan van 1 tot 20 jaar. Deze laatste periode zal er ongetwijfeld zijn voor ETA-leden die na 40 jaar op straat komen. Als ze op twintigjarige leeftijd gepakt en gefolterd zijn, dan bekend hebben en veroordeeld zijn geworden, moeten ze een straf van 40 jaar uitzitten. Van hun zestigste tot hun tachtigste komen ze dan onder toezicht! Onder Franco en zelfs onder Stalin was je beter af!
Experts spreken nu al over lacunes en vragen een “serieus debat” nu het nog tijd (?) is. Er is een maand voorzien om correcties aan te brengen. Dan komt het in de Cortes.
“Dit is een soort juridisch voorgeborchte. Het is geen vrijheid, noch een vrijheidsberoving”, zegt Juan José Álvarez, Universiteitsprofessor Constitutioneel Recht aan de UPV-EHU (Baskenland).
Deze nieuwe straf van “vrijlating onder toezicht” is niet voor vandaag, meent de PSOE die deze wijziging wil doorvoeren. Met de steun van de PP, nota bene! Maar wat als de PP weer aan de macht komt? Wordt deze straf dan meteen vervangen door … de doodstraf?
De straf is niet enkel voor ETA-leden maar ook voor mensen die seksuele delicten pleegden. Op deze manier willen ze het plebs overtuigen van hun “goede bedoelingen”. Zoals steeds willen ze er een ‘democratisch tintje” aan geven. Ze beweren dan ook dat ze willen “vermijden” dat daders en slachtoffers bij elkaar in de buurt komen. In vrijwel geen enkel artikel wordt hierover gesproken!
In de straffen die in de Spaanse Grondwet staan wordt gesproken over het “nut van reclassering” en “heropvoeding”, en experts beweren nu al dat deze geplande strafwijziging hiermee volledig in tegenspraak is.
Zo spreekt professor Strafrecht aan de Baskische Universiteit UPV-EHU, Beatriz Caseres, van: “Het komt neer op het camoufleren van een ‘levenslange’ straf! De ‘vrijlating onder toezicht’ bestaat al. Die is in de straf inbegrepen! Het kan niet dat de hervorming van de strafwet à la carte van toepassing wordt zoals we dat onlangs meemaakten bij de vrijlating van Iñaki de Juana Chaos. De huidige Strafwet is een ‘mislukking’. Als we een terrorist na 40 jaar vrijheidsberoving nog niet heraangepast hebben gekregen, dan is er iets grondig fout met ons systeem.”
Juan José Alvarez, professor grondwettelijk recht aan de UPV-EHU, laat zich in dezelfde zin uit: “Het zijn uitzonderingsstraffen die de slachtoffers moeten paaien. Toezicht kan niet als extra bestraffing dienen en zeker niet als wraakmiddel”!
Voor Etarras die bloeddelicten hebben gepleegd, staat vanaf 14 november 2008 een bijna levenslange straf te wachten. De hervorming van de Código Penal, de 20ste hervorming in zijn soort, voorziet naast een maximumstraf van 40 jaar cel (ingevoerd in 2006) en na vrijlating uit de gevangenis, een voorziening van bijkomend 1 tot 20 jaar gesurveilleerde vrijheid, aangevuld met 10 preventieve maatregelen die praktisch alle bewegingsvrijheid onmogelijk maakt. Die hervorming van de Código Penal is niet toepasbaar op de circa 500 gevangen Etarras die momenteel, voor 14 november 2008, die hun straf uitzitten, of op die Etarras die voor die datum nog niet berechte aanslagen hebben gepleegd.
De Spaanse ministerraad heeft de invoering van de la “libertad vigilada” goedgekeurd op 14 november 2008. Een maatregel die er op neerkomt dat een Etarra tot 60 jaar (40 jaar cel en 20 jaar toezicht) kan gestraft worden. In de praktijk is dat een levenslange straf: veroordeling op 20 jarige leeftijd, houdt definitieve vrijheid in op 80 jarige leeftijd (als het hier bij blijft). De procedure van reclassering en heropvoeding werkt niet naar behoren. Dat is de reden die aangehaald wordt om die maatregel te rechtvaardigen. Dus is het noodzakelijk om aanpassingen te doen. Ieder rechtgeaard persoon zal onmiddellijk denken aan aanpassingen aan de procedure, maar niet zo in Spanje. Om het met de toeristische slagzin te verduidelijken: “España es differente” (Spanje is anders). Het enige criterium dat de straf wat kan verzachten, is spijt betuigen.
Als sluitstuk laat de nieuwe Código Penal, strafwetboek, toe dat een magistraat elektronische middelen (bv: de enkelband) mag aanwenden om het reilen en zeilen van een vrijgelaten gevangene permanent te volgen.
De vicepresidente van de Spaanse regering, María Teresa Fernández de la Vega, apprecieerde de hervorming als een poging om geen mazen in het net van de straffeloosheid te laten bestaan. Je moet er maar opkomen.
Levenslang
Van zohaast de communicatiemedia op de hoogte waren van de hervormingen, schreven zij in hun commentaren dat er nu nog slecht één stapje ontbreekt voor een wettelijke toepassing van de levenslange straf. De PP en de PSOE krijsten als onthoofde kippen dat deze levenslange maatregel er nooit kan komen omdat ze ongrondwettelijk is. Maar in de praktijk is levenslang voor de leden van het “Colectivo de Presos Políticos Vascos” (Collectief van Baskische politiek gevangenen) nu al een feit.
De woordvoerder van de “Jueces para la Democracia” (Magistraten voor de democratie), Miguel Ángel Gimeno, toonde zich heel bezorgd en eiste sarcastisch dat er mechanismen zouden worden ingesteld om te vermijden dat er een levenslange beperking van de vrijheid in het leven zou geroepen worden.
De hervorming van de Código Penal is het gevolg van de mediathieke opschudding die de desinformatiekranten met groot geschut hebben veroorzaakt bij de wettelijke vrijlating van Iñaki de Juana Chaos (De heksenjacht gaat door). De PP was als eerste om de “libertad vigilada” te eisen, maar de socialistische regering van de PSOE overtrof de voorstellen van Mariano Rajoy (PP), door o.a. de voorgestelde termijn van 10 jaar te verdubbelen tot 20 jaar.
Maatregelen van de libertad vigilada
1. Altijd lokaliseerbaar zijn.
2. Zich regelmatig aanbieden op een bij voorhand afgesproken plaats.
3. Niet in bepaalde plaatsen gaan wonen.
4. Onmiddellijk aan de magistraat iedere wijziging van residentie of werkplaats melden.
5. Verbod de plaats waar de residentie geregistreerd werd te verlaten, zonder toestemming van magistraat of rechtbank van strafuitvoering.
6. De slachtoffers, familie of bepaalde personen niet benaderen of er mee communiceren.
7. Niet gaan naar vastgelegde plaatsen of etablissementen.
8. Geen vastgelegde activiteiten uitvoeren die zouden kunnen leiden naar strafbare feiten.
9. Het volgen van een externe medische behandeling.
10. Deelnamen aan opleiding- of andere vastgelegde cursussen.
Bron: Gara
Zelfs “EL PAÍS” maakt zich zorgen over de "libertad vigilada"
De “democraten” moeten al ver over de schreef gegaan zijn als zelfs in eigen huis (de regimekrant “El País”) de op tafel liggende hervorming al te gortig wordt genoemd. De absurditeit geprepareerd door de regering Zapatero, ingekleurd als hervorming van het Strafwetboek, wordt door de krant als heel polemische bestempeld.
De hoofdredacteur van “El País” herinnert er aan dat initieel het ontwerp bedoeld was om seksuele misdrijven aan te pakken, in hoofdzaak pedofilie en kinderpornografie, en het commerciële gewin er aan verbonden. Dat was het oorspronkelijke mandaat dat regering in juni 2008 had gekregen, naar aanleiding van de moord op de kleine Mari Luz, in handen van een pedofiel. Maar nu misbruikt de regering dit ontwerp om, naar aanleiding van de vrijlating van Iñaki de Juana Chaos en het tumult er rond, ook Etarras lik op stuk te geven en zo te buigen voor straatprotest. Iñaki de Juana Chaos moet terug opgesloten worden! Dat hij zijn straf volledig heeft uitgezeten, veel langer zelfs dan oorspronkelijk voorzien, zal de “democraten” een zorg wezen. De hoofdcommentaarschrijver van “El País” verbergt zelfs niet dat het knoeiwerk, wat nu voorligt, noch min noch meer een soort levenslange straf is, en dat is strijdig met de grondwet.
26 februari 2009: De Algemene Raad van de Rechterlijke Macht reageert
De “Consejo General del Poder Judicial” (de algemene raad van de rechterlijke macht) heeft groen licht gegeven om een heel kritisch document op te stellen over het voornemen van minister van Justitie, Mariano Fernández Bemerjo, om de strafwet te hervormen, door middel van de “libertad vigilada”.
De woordvoerster van de algemene raad, Gabriela Bravo, verduidelijkte dat, hoewel in andere landen de “libertad vigilada” onder een andere vorm wel wordt toegepast, dit ontwerp heel moeilijk zal te rechtvaardigen zijn in het Spaanse rechterlijke bestel, omdat de toepassing ervan in strijd is met de penitentiaire voorzieningen van het regime 3de graad en de voorlopige invrijheidstelling.
Bovendien bevordert het ontwerp een systeem van beperking van de rechten, en dat is niet compatibel met de grondwet. De raad gaat wel akkoord met de stelling dat ernstige misdrijven van terrorisme niet kunnen verjaren.
Gabriela Bravo
13 november 2009
Op 13 november 2009 werd het project tot hervorming van de Código Penal, het Strafwetboek, goedgekeurd. Dit houdt in dat een ex-gevangene, die zijn straf volledig heeft uitgezeten, nog gedurende een tijdspanne van 10 jaar telematisch zal gevolgd worden, dat hem het verbod opgelegd wordt de slachtoffers of familieleden te benaderen en dat hij niet in hun nabijheid mag wonen. Kortom, hij blijft nog 10 jaar onder juridische controle.
De hervorming beschrijft ook een nieuwe getailleerde opsomming van wat onder “terroristisch gedrag” verstaan wordt en er worden nieuwe specifieke termen in het Strafwetboek ingelast: “adiestramiento” (training, opleiding), “captación” (waarneming), “adoctrinamiento” (indoctrinatie), “integración o participación en organizaciones o grupos terroristas” (integratie in en deelname aan terroristische groepen en organisaties) en “financiación del terrorismo” (financiering van het terrorisme). Het valt op dat de termen zo vaag mogelijk werden gehouden, zodat men er alle kanten mee op kan.
Bron: El País - Gara
