Hydrolaat rozenwater

Rozenwater wordt verkregen uit het (meervoudig) destilleren van rozenblaadjes (meestal van de Rosa damascena). Het bevat de wateroplosbare inhoudsstoffen van de bloesem. Een echt rozenhydrolaat is herkenbaar aan haar complexe geur. Bulgarije en Turkije zijn de belangrijkste producenten.

Let op: commerciële drogisterijen en cosmeticawinkels verkopen vaak synthetische rozenwaters. Hun geur is eenvoudiger. De echte hydrolaten hebben (zij het zeer miniem) restantjes van de etherische olie van de roos. De synthetische hebben dat helemaal niet.

Echte Rozenwater heeft een pH van 4,1 à 4,4. Dank zij deze pH is zij enorm interessant voor de DHZ-herborist, die zelf crèmes maakt!

Onze huid kan maar gezond blijven met een pH tussen 4,7 en 5,5. Wie een huidcrème maakt voor dagelijks gebruik zal hiermee rekening moeten houden. Eén van de belangrijkste grondstoffen van een crème is water. Leidingwater en flessenwater hebben een pH die (bijna altijd) hoger ligt. Meestal iets boven de 7. Wie een crème maakt op basis van gewoon water, heeft een pH die te basisch is voor frequent gebruik. Voor een gezonde huidcrème zal je de pH van uw totaalpreparaat dus naar beneden moeten krijgen.

Je kan hiervoor citroensap of citroenzuur (kristallijn poeder) toevoegen. Maar de moeilijkheid is om te bepalen hoeveel juist. De pH is immers een logaritmisch getal. Je kan dus niet zomaar stellen dat een 50/50 mengsel van een vloeistof A, met een pH van 7, en vloeistof B, met een pH van 5, een gemiddelde pH van 6 heeft. Wie in het recept van zijn crème het klassieke water vervangt door Rozenwater is bijna waar hij moet zijn:

Het Rozenwater heeft een pH van 4,1 à 4,4. Als uw andere grondstoffen eerder pH-neutraal zijn (7), dan zal de eind-pH van uw crème evolueren in de richting van een meer huidvriendelijke pH.

Cosmetisch spreekt men van een huidneutrale pH als die rond de 5 à 5,5 schommelt.

Vochtige lichaamsplooien verdragen zelfs een nog lagere pH (4,7 à 5).

Ouderwetse zepen hebben een pH van 8 à 9: ze zijn ronduit enorm huidonvriendelijk.

Rozenwater is bruikbaar voor elke huidtype (normaal, droog, vet). Je kan het gebruiken als gezichtswater. Leuk om te verwerken in after-shave recepten. En ook jouw kleimasker kan je aanlengen met Rozenwater. Kompressen voor aangezicht, zelfs rond de (gesloten) ogen werken verfrissend en ontspannend.

Qua geur verkiezen sommigen onder jullie misschien het Oranjebloesemwater (hydrolaat). Maar weet dat Oranjebloesemwater een lagere pH heeft (3,8 à 4,5). Je moet er dus minder van gebruiken. Bovendien droogt ze de huid ook meer uit. Misschien handig bij een te vette huid. Maar beter niet bij een normale, laat staan een te droge huid. De pH van Lavendelwater (hyrdrolaat) is dan weer net iets te hoog (5,6 à 5,9).

Gewoon even ter info: wat gebeurt er als de pH van uw huid te zwaar verstoord wordt? Wel: je vernietigt vooral uw huidflora. Die bestaat uit een duizendtal lichaamsvriendelijke bacteriesoorten. Samen met uw talglaag vormen zij een barrière tegen indringers (lees: infecties). Zij bestrijden ook de onvriendelijke bacteriën. Dat zijn de bacteriën die u doen stinken en uw huid ‘vruchtbaar’ maken voor allerlei schimmelziekten. Meer onvriendelijke bacteriën verhogen ook het risico op infectieziekten.

Je hebt er dus alle belang bij om uw eigen bacteriële huidflora optimaal te houden ! En Rozenwater kan je daarbij helpen.