peer 'Beurré d'Hardenpont'

De peer 'Beurré d'Hardenpont' werd reeds in 1759 bekomen door abt Nicolas Hardenpont (1705-1774) op zijn domein 'Mont Panisel', nabij Mons (Henegouwen, België). De 2de naam van de peer 'Goulu Morceau' of 'Gloux-Morceau', waarvan gedacht werd dat hij uit Groot-Brittannië afkomstig was, vindt zijn oorsprong in Vlaanderen. Ze werd voor 1849 gegeven door M. Parmentier, burgemeester van Edingen. Glout/Goulu/Gloux komt van het Celtische 'gluth', dat dierbaar betekend. Verwijzend naar de voortreffelijke smaak van de peer. De 3de naam van de peer, nl. Beurré d'Arenberg leidde tot vergissingen. Lange tijd bleef de soort in Frankrijk onbekend, tot Louis Noisette in 1806 de soort meenam naar Frankrijk. Tijdens een reis in België bemerkte hij de voor hem onbekende peer in het kasteel van de hertog van Arenberg, te Heverlee nabij Leuven. Noisette had geen idee van de soortnaam dus doopte hij de peer zelf tot 'Beurré d'Arenberg' naar de plaats waar hij ze had 'ontdekt'. Daarnaast werd ze veel verward met twee andere peren, met Beurré d'Hardenpont d'Automne, die echter door Van Mons werd ontwikkeld, en met de peer Orpheline d'Enghien, die ook Beurré d'Arenberg wordt genoemd, maar die door Deschamps uit Edingen werd bekomen.

De abt Hardenpont was de eerste bekende zaaier van fruit uit ons land en hij liet ons enkele zeer waardevolle perensoorten na, zoals de Beurré d'Hardenpont, Passe-Colmar en Beurré Rance. Hij was een van de eersten die erin slaagde een 'beurré-peer' te ontwikkelen, een peer die als het ware als boter 'smelt' in de mond. Zelfs nu nog, meer dan 250 jaar na de ontwikkeling wordt zijn peer 'Beurré d'Hardenpont' nog over de hele wereld geprezen om zijn kwaliteiten.

De peren zijn van een zeer goede kwaliteit. Het vlees is wit, vast en goed smeltendzeer sappig, zoet tot lichtzuur met een zeer aangenaam aroma. Ze zijn te consumeren van november tot februari.

peer Beurré d'Hardenpont - Aquarelles du Verger - Mas - 1865

"En 1806 Louis Noisette grand horticulteur de Paris vint en Belgique non à Héverlé comme on l a écrit mais à Enghien pour faire ses achats chez Parmentier qui était alors le premier horticulteur du continent Quand la guerre continentale interdisait toute relation avec l Angleterre où personne ne pouvait aller Parmentier seul avait une licence de Napoléon pour se rendre en Angleterre et y acheter toutes les plantes nouvelles afin d en meubler les serres de la Malmaison séjour de l impératrice Joséphine C était donc chez Parmentier qu il fallait venir pour se procurer les raretés les nouveautés horticoles Louis Noisette étant venu dans ce but en 1806 à Enghien y trouva deux poires inconnues en France le Beurré d Hardenpont et le Passe col mar il en apporta des greffes à Paris Ce dernier fruit conserva son nom mais le premier fut débaptisé et livré au commerce en France sous le nom de Beurré d Aremberg Qui fut l auteur de ce délit peut être Noisette peut être Parmentier qui était intendant du duc d Aremberg Toujours est il qu en France le nom falsifié prévalut Ce n est pas tout dans les environs de Mons cette délicieuse poire est connue sous le nom de Glout Morceau de ce nom on a fait en France goulu morceau Or le mot glout gloutte en wallon signifie friand d où le mot gloutonnerie Glou morceau c est donc friand morceau goulu au contraire c est le mangeur Ainsi le Beurré d Hardenpont est devenu un vorace mangeur au lieu d un fruit digne d être mangé Mais on a fait plus on a confondu le gain d Hardenpont avec le Glou morceau de Cambron poire entièrement différente et de second ordre puis on lui a donné encore d autres noms Beurré de Kent Beurré Lombard etc " (Pomone Tournaisienne, Du Mortier, 1869)