Andere granen of zaden
amarant 'Alegria'
In Zuid-Amerika zijn amaranten een belangrijke voedselbron die er al eeuwenlang worden gekweekt. Intussen groeit de interesse ook bij ons voor deze bijzondere plant. Net als bij andere telgen van het geslacht Amaranthus kunnen de zachte blaadjes van vooral de jonge planten worden gegeten als spinazie. Als bloemtrossen afrijpen kan het zaad worden geoogst: heel gezond (bijvoorbeeld gepoft in de oven bij 130°C) in muesli. Ook gezond en voedzaam zijn de net ontkiemende zaden (spruitgroente). Het zaad kan ook in brood worden meegebakken of meekoken met rijst. (Vreeken, 2012) Alegria is een zaadamarant en geeft ook in ons klimaat een mooie oogst van bleke zaden.
amarant 'Tête d'Elephant'
De amarant 'Tête d'Elephant' heeft donkere zaden en een gedrongen groeiwijze. De planten blijven kleiner en zijn robuuster dan bijvoorbeeld Alegria en Hot Bisquit.
Quinoa 'Quiaca'
La Quiaca is de meest noordelijk gelegen stad van Argentinië, in de provincie Jujuy. Uiterlijk lijkt ze op een zeer grote versie van onze inheemse melganzevoet. Dit ras geeft een grote diversiteit aan nakomelingen, zowel zeer hoge (2-3m) als lagere planten van ongeveer 1m. De zaden zijn groen. In ons klimaat wordt quinoa de 2de helft van april gezaaid en pas in het najaar geoogst en nagedroogd.
Quinoa 'Zwarte'
Quinoa wordt als belangrijkste voedselgewas reeds 6000 jaar verbouwd in de Andes, vooral boven 4000 meter, omdat mais op deze hoogte niet meer kan groeien. Quinoa groeit onder koude, voedselarme en droge omstandigheden. In Europa wordt quinoa in de eerste helft van april gezaaid. De oogst vindt plaats vanaf half september. Omdat de vruchten ongelijk afrijpen moeten ze nagedroogd worden. De zwarte quinoa zou een kruising zijn van quinoa met melganzenvoet.
Soedangras (Sorghum nigrum)
Eeuwenoud cultuurgewas in warme streken. Ook bij ons zou een reelijk opbrengst te halen zijn van deze zwartzadige Sorghum. We testen ze uit in 2018.