رمضان
فلسفهٔ شب قدر
_______________________________
از کتاب مذهب اصالت عشق جلد دوم اثر استاد علی اکبر خانجانی
469- و در همان حدیث قدسی می فرماید که « گرسنه شو تا مرا ببینی » و ما از خداوند می پرسیم: آیا مگر چشم ما در شکم ماست که غذا کورش کرده است؟ و او می فرماید چشم شما در شکم شما نیست. ولی به شکم شماست. و به زیر شکم شما. اگر سربلند کنید مرا می بینید. چون شکم و زير شکم در قحطی باشد احساس نابودی می کنید و این احساس شما را طالب وجود می کند و لذا مرا که وجودم می بینید. اینست که ماه رمضان ماه عاشقی است و شب قدر هم شب عاشقی است و نزول روح و ملانک هم نزول روح عشق و فرشتگان عشق است و کل امر پروردگار هم امر به عاشقی است که تا صبح می بارد
از کتاب دائرةالمعارف عرفانی جلد سوم -حکمت جاوید (جملات قصار)-
اثر استاد علی اکبر خانجانی
ممکن نیست که گرسنگی موجب فساد اخلاقی شود
از کتاب دائره المعارف عرفانی_ جلد دوم _فلسفه تشیع_ اثر استاد علی اکبر خانجانی
ماه رمضان ، عرصۀ امکان ظهور فطرت الهی از ذات انسان مؤمن است چرا که نفس بشر در این ماه به غایت تقوی رسیده و این ظهور را میسرمی نماید. شب قدرھم شب انتخاب این فطرت است تا وعده گاه (عید) ظهور این انتخاب. عید یعنی روز تحقّق وعده و عهدی که انسان با خداوند بسته است و صورت زمینی قیامت است که امکان ھر ساله اش برای مؤمنان اھل عهد، میسر شده است. اگر آدمی بداند که چیست رمضان و چیست شب قدر و چیست عید فطر،ھرگز تا ابد خویشتن را از بابت اینهمه غفلت کبیر، نمی بخشد. اگر ماه رمضان ماه معراج محمدی و نزول قرآن و شفاعت علی (ع) و شب انتخاب سرنوشت خود و رسیدن به قدر حیات و ھستی خویشتن است پس جز از درب امامت به ھیچ چیزی نمی رسد چرا که حق و قدر ازلی انسان رسیدن به خدا در یک انسان است که امام نامیده می شود. چرا که آن نجات و ھدایت عظیم جز بواسطۀ وجود امام ممکن نیست و گرنه ھیچ کس به اندازۀ ابن ملجم نماز نخواند و روزه ھای مستحبی نگرفت و نهایت امام کش شد و این بود حق و قدرکسی که حضور خدا را در وجود انسان نمی پذیرفت و ھمچون ابلیس مقام خلافت و دوستی آدم با الله را تصدیق نکرد. پس عید فطر برای اھل عبادت به مثابه رسیدن به یکی از دو فطرت است: فطرت الهی و فطرت ابلیسی! فطرت اعلائی و فطرت اسفلی! یکی تحقّق عبادات با امام است و دیگری بی امام. چرا که عباد ِت انساِن بی امام ، عبادت کفر و سجده بر ابلیس در دوزخ است. چرا که ابلیس بزرگترین عابد و پرستندۀ خدای بی خلیفۀ خداست. آنکه بی امام نماز خواند و روزه گرفت به فطرت ابلیس باز گشت و وعده گاه ابلیس گشت و امام را در خود کشت
از کتاب دائره المعارف عرفانی جلد دوم, فلسفه تشیع اثر استاد علی اکبر خانجانی
رمضان ماه علی (ع)است چرا که علی (ع) سلطان فقر و گرسنگی در کل تاریخ است و به ھمین دلیل سلطان عشق نیز ھست چرا که فقط صاحبان فخرِ فقر و شکمهای گرسنه حاملان عشق ھستند و بر خلاف تصور عامه، فقط با شکم گرسنه می شود عاشق بود و بس. و فطر، عید شکمهای گرسنه و دلهای عاشق است که به وصال معشوق می رسند. و این میعاد علی با فاطمه است و دیدار با جمال فطرت. ھمانطور که می دانیم نام فاطمه از «فاطره» و از مصدر فطر و فطرت است. ھمانطور که نام محمد (ص) از احمد است در نزد پروردگار طبق حدیث قدسی در معراج پیامبر. پس عید فطر عید وصال با فطرت است که جمال این فطرت ھم فاطمه است ھمانطور که فاطمه طبق حدیث مذکور، جمال فطرت الهی در بشر است و مقصود خداوند از خلقت انسان و جهان. پس عید فطر، عید کائنات است و میعاد با فطرت ھستی که در انسان است و جمال آشکارش ھم فاطمه. پس عید فطرھمان عید فاطمه است و مقصود از ماه رمضان که ماه علی است ھمانا رسیدن به وصال با عصمت ذات و جمال فطرت آدم می باشد. رمضان ماه علی است که به فاطمه می رسد. باشد که در عید فطر با فاطمۀ جان خود دیدار کنید و به وصال فطرت خود نائل آئید
www.khanjany.com
تأویل قرآن
فلسفه قرآن
رمضان ماه علی (ع)، ماه معراج محمد (ص) و ماه نزول قرآن بر قلوب مؤمنان است. پس ماه رمضان به لحاظی ماه قرآن است. و «قرآن» به لحاظ لغت به معنای «خواندن» است و این نامی بسیار عجیب می نماید زیرا هر کتابی برای خواندن است. پس قرآن که کتاب خداست خواندش ویژه نیز می باشد. این ویژگی چیست؟ برخی معتقدند که قرآن کتاب عمل است نه خواندن و تفسیر نمودن. ولی خود قرآن هرگز مؤمنان را دعوت به اطاعت از خودش نکرده است بلکه دعوت به خواندن و تفکّر نموده است قرآن اگر کتاب عمل باشد کتاب عمل برای رسول است و نه مؤمنان. بلکه مؤمنان بایستی از رسول اطاعت کنند و نه از قرآن. زیرا قرآن بر دل رسول فرود آمده و همو اسرار و احکام نهانش را در می یابد و مؤمنان را امر به اطاعت از دریافتهای خود مینماید. پس مؤمنان بایستی قرآن را بخوانند و در آن تفکر نمایند ولی در عمل از رسول یا امامی زنده اطاعت کنند. به لحاظ تاریخی هم در همان صدر اسلام شاهد بودیم که کسانی که میخواستند خودشان از قرآن دستور العمل استخراج نمایند جملگی در مقابل علی (ع) ایستادند و در عمل حامی امویان شدند و پیرو شیطان. ولی آیا براستی چند درصد از مسلمین قرآن را کتاب تفکّر قرار می دهند؟ عده ای آنرا یک کتاب موسیقیائی برای تمرین آوازه خوانی و اپرای اسلامی نموده اند و عده ای دیگر آنرا می بوسند و میپرستند و استخاره میکنند و می پزند و داروی امراض می سازند و عده ای هم در عصر جدید از قرآن فرمولهای ترمودینامیکی و دیالکتیکی و سوسیالیستی و تروریستی استخراج میکنند. واقعیت اینست که همواره عده ای بس انگشت شمارند که قرآن را کتاب خواندن و اندیشیدن و کسب معرفت می دانند که از این عده نیز باز برخی آنرا کتاب تفسیر کردن می پندارند در حالیکه خود قرآن میفرماید که این کتاب «احسن التفسیر» است یعنی نیازی به تفسیر ندارد. در واقع تفکر کردن در آیات قرآنی غیر از تفسیر قرآن است. در واقع مؤمنان بایستی این آیات بسیار ساده و روان را که کمال امیّت و بلاغت است بر اندیشه و قلوب خود وارد کنند تا در اعماق باطن خویش به اسرار و عرفان آن نائل آیند که این همان تأویل قرآن است که در قرآن هم ذکرش رفته است. پس باید گفت که قرآن نه کتاب عمل است نه کتاب استخاره است نه کتاب موسیقی است و نه کتاب کفن و دفن است نه کتاب پرستیدن است نه گیاه داروئی است و نه فلسفه ارسطو است که محتاج تفسیر باشد. بلکه کتاب خواندن و تأملات درونی میباشد تا خداوند نشانه هایش را بر قلوب مؤمنان آشکار نموده و آنان راهدایت کند. قرآن می فرماید که این کتاب موجب گمراهی کافران و رسوائی منافقان و هدایت مؤمنان است. بنظر ما سائر استفاده ها از قرآن موجب گمراهی و رسوائی می باشد جز تفکّر و تأملات درونی که موجب هدایت است. باشد که در ماه رمضان که ماه نزول قرآن بر قلوب مؤمنان است از این درب بر کتاب خدا وارد شویم و در حال خواندن، خود را همچون محمد (ص) مخاطب کلام خدا قرار دهیم تا از رحمت و شفاعت و هدایت آن برخوردار شویم تا از این ماه به اندازه هزار ماه که یک عمر حدود ۸۳ سال است بهره گیریم. و با این حال بدانیم که قرآن ناطق و زنده هر عصری همانا امام است و بدون او امکان رهیابی به قرآن نیست چرا که او نقطه بای بسم الله است
آخرالزمان ابرانسان ابن عربی اسرار صلوة اسلام شناسی اگزیستانسیالیزم امام شناسی اوشو اشراق امامت امامزمان ایدز برزخ بهشت بوبر تأویل قرآن تناسخ تشیع جهنم حافظ حکمت حکومت اسلامی حکمت الاشراق خاتمیتخودکشی خودشناسی خلق جدید دجال دکتر علی شریعتی زرتشت شفاعت صادق هدایت طب اسلامی ظهور امام زمانعلائم ظهور عرفان عرفان اسلامی عرفان شیعی عرفان حلقه عذاب علم توحید غیبت فاطمه شناسی، فلسفه فلسفهدین فلسفه زندگی فلسفه سینما فلسفه ظهور فلسفه گناه فلسفه مرگ، فلسفه ملاصدرا فلسفه نماز فمینیزم قیامتکرامت کریشنامورتی لقاءالله متافیزیک منجی موعود معراج منجی آخرالزمان مولوی مولانا مهدی موعود معرفتشناسی نجات نیچه وحدت وجود وجه الله ولایت وجودی هایدگر هرمنوتیک یاسپرس
آدم و حوا, آفرینش جدید عرفانی، ادگار آلن پو، انسان کامل، امراض لاعلاج، پدیده شناسی، تئوسوفی، حقیقتمحمدی، حلاج، خداشناسی، روزبهان بقلی، رجعت حسینی، زایش عرفانی، شناخت شناسی، شیطان شناسی، عشقعرفانی، عرفان درمانی، علی شناسی فلسفه ازدواج و زناشویی، فلسفه بیماری، فلسفه طلاق، فلسفه عشق،ماورای طبیعت، معرفت نفس، ناجی موعود، ناجی آخرالزمان،
پدیده شناسی بوبر یاسپرس حلاج زایش عرفانی حقیقت محمدی