متافیزیک و ماورای طبیعت

خداشناسی امامیه جلد اول (شرح اسرار حدود هزار اسمای الهی در قرآن کریم)(تبیین مکتب وحدت وجود بر مبنای اسماء الله)(درآمدی بر دیالکتیک توحیدی)(QURANIC THEOSOPHY) اثر استاد علی اکبر خانجانی

۲۹- پس درك می كنيم كه حيات الهی نهايتاً از طريق نور حكمت و علم و معرفت توحيدی است كه به انسان می رسد كه اين نور در مؤمنان مولد آب حيات جاويد است. اين همان شرابهای قرآنی است كه متّقين از دست اوليای خود می نوشند. اين همان آب كوثر است. و بيهوده نيست كه در معارف شيعی امام را همان آبی می دانند كه حامل عرش خداوند است. و بدان كه درك و فهم اين حقايق عظيم نيازمند دلی بغايت لطيف است

۳۰- پس آسمان برای آدميان سه وجه دارد كه از سه راه حاصل می آيد: درب دل كه براي اولياء و عليين است. و جمال خود عليين كه برای مؤمنان و متقين است. و آسمان افلاكی بالای سرما كه قهار و دست نيافتنی است و از برای مردگان است و کافرانی که خدای را از جای بسیار دور می خوانند. (قرآن)

ذکر‌ (روش شناسی قرآن در خلق جدید انسان) اثر استاد علی اکبر خانجانی

۱۵۵- ولی در اين هزاره سوم و نزول دگرباره روح و ذكر كه در سرآغاز اين هزاره واقع شد كه بنده يكی از كانونهای دريافتش بوده ام و مسئول تبيين آن، عرصه تقريب عوالم تا سرحد يگانگی عوالم است و اين همان معنائی است كه در آثارمان مكرراً از آن سخن نموده ايم و آن ظهور متافيزيك در فيزيك، يا بروز آسمان بر زمين است

اين تقريب و توحيد عوالم عرصه ظهور امام و امامت است به همراه ارواح طيبه معصومين و انبياء و اوليای الهی. و اما در اين عرصه، شياطين هم در حشر با كافران قرار گرفته و موجب پيدايش دجاليت و دجالان نو به نو در سراسر جهان هستيم و خواهيم بود. در اين باره در كتاب «قيامت نامه» به تفصيل سخن نموده ايم

ذکر‌ (روش شناسی قرآن در خلق جدید انسان) اثر استاد علی اکبر خانجانی

۱۵۴- هزاره اخير جهان تا پايان قرن بيستم محصول عروج روح محمدی از وجود وصی و امام دوازدهم اوست در دوره غيبت! زيرا با اين عروج، ذكرش بر جان افراد و جوامع بشری فرود می آيد كه از اين فرود دو جلوه بشری رخ نموده است كه يكی علوم توحيدی و حكمت های عرفانی و نور ايمان و هدايت است كه علمای ربانی و عرفای بزرگ از اركان آن می باشند و پيروانشان كه بدان هدايت شده اند و از سوئی ديگر علوم بغی و فنون طاغوتی و روشهای مدرن سلطه و ضلالت است كه در نماد ابرقدرتهای تكنيك سالار و پيروانشان رخ نموده اند. و اين همان ظهور بهشت و دوزخ بر زمين است. «هشدار كه بهشت بسيار نزديك و دوزخ آشكار شد» قرآن-

۱۵۵- ولی در اين هزاره سوم و نزول دگرباره روح و ذكر كه در سرآغاز اين هزاره واقع شد كه بنده يكی از كانونهای دريافتش بوده ام و مسئول تبيين آن، عرصه تقريب عوالم تا سرحد يگانگي عوالم است و اين همان معنائی است كه در آثارمان مكرراً از آن سخن نموده ايم و آن ظهور متافيزيك در فيزيك، يا بروز آسمان بر زمين است. اين تقريب و توحيد عوالم عرصه ظهور امام و امامت است به همراه ارواح طيبه معصومين و انبياء و اوليای الهی. و اما در اين عرصه، شياطين هم در حشر با كافران قرار گرفته و موجب پيدايش دجاليت و دجالان نو به نو در سراسر جهان هستيم و خواهيم بود. در اين باره در كتاب «قيامت نامه» به تفصيل سخن نموده ايم

ذکر‌ (روش شناسی قرآن در خلق جدید انسان) اثر استاد علی اکبر خانجانی

۱۳۸- آنچه كه معجزه ناميده می شود نيز منشأ و مولد ذكر است. منتهی برای كافرترين مردمان. برای همين بيشترين معجزات الهی هم برای قوم بنی اسرائيل از جانب پيامبرانشان نازل شده است. چون از شقی ترين اقوام بشری بوده اند ولی می دانيم كه معجزه دين محمّد كه برترين معجزات نيز هست جز قرآن نمی باشد. زيرا هر موضوعی از اين كتاب حامل ذكری ويژه است. به همين دليل است كه همه مسائل و موضوعاتی كه در قرآن آمده به يك ترجيع بند واحدی می انجامد و آن اينكه: باشد كه به ياد آوريد يعنی اهل ذكر شويد. برای همين است كه در جای جای قرآن دعوت به تفكر و تعقل است كه بستر نزول ذكر می باشد. كه رحمانی ترين و نزديكترين مجاری ذكر همان تفكر در خويشتن است: «و آن در خود شماست پس چرا نمی بينيد» و اين بدان معناست كه دين محمّد و هدايت و رحمت محمّدی به عنوان آخرين و كاملترين دين و هدايت چيزی جز فكر و ذكر نيست. و اين يعنی عرفان. پس عرفان بدان گونه كه نشان داديم نه تنها انحرافی از اسلام نيست و نه تنها شعبه و فرقه ای از اسلام نيست بلكه جز اين اسلامی نيست

۱۳۹- اگر يك نفر غير مسلمان به عنوان يك پژوهش علمی و ادبی قرآن را از اول تا به آخر مطالعه كند تا بداند كه اين كتاب در يك كلمه دعوت به چه امری می كند بی ترديد جز به ذكر نمی رسد. زيرا حتی به لحاظ لغوی نيز اين لفظ بيش از سيصد بار در قرآن آمده است كه متأسفانه در اكثر ترجمه ها لفظ ذكر ترجمه به عبرت و پند و اندرز شده است كه هيچ ربطی به حقيقت اين معنا ندارد زيرا كلمه عبرت و موعظه و نصيحت در قرآن به كرّات به كار رفته است

*************

قیامت نامه اثر استاد علی اکبر خانجانی

۵۰۷- و این همه برکت و فزونی و قدرت و حیرت حاصل حضور و ظهور خدا از غیر است یعنی از انسان. و اين همان سرّ فتبارک الله است که سر عشق است که چون از خود برای غیر خود می گذری در غیر خود هزار چندان می شوی ولی چون در خود می مانی و خود را می پرستی و همه را هم برای خود می خواهی واژگون و معدوم می گردی یعنی شیطان

*************

قیامت نامه اثر استاد علی اکبر خانجانی

۵۰۵- و بدان که این صورت موجود و محسوس از حیات و هستی آدمی و طبیعت فقط برگی از کتاب خلقت است که هزاران حیات و هستی و طبیعت دیگر و برتر پیش روی است که بشر مادی و ظلمت زده هیچ تصوری از آن ندارد و بدان که همه جهان های دگر و آسمانهای برتر و انسانهای کاملتر و طبقات جنت و فردوس و رضوان همگی از بطن و متن همین انسان و جهان زاییده و آفریده می شود که اين انسانها و جهان های برتر به مجاهدت و عشق عرفانی انبیاء و اولياء و عرفا ممکن شده است همانطور که علی (ع) می فرماید: جهانی آفریده ام هفتاد هزار بار برتر از جهان موجود. و اینست راز فتبارک الله احسن الخالقین. یعنی پس خداوند افزون آمد از آفرینش بهترین مخلوقاتش

از کتاب مذهب اصالت عشق جلد شش اثر استاد علی اکبر خانجانی

246- و اما هر هدیه ای حتی مادی ترین هدیه ها از دست دوست و دوست دوست هم عین هدایت است و آن شی مادی در اين مبادله تبدیل به نور می شود و در دل رسوخ می کند و دل را به سر منشاً هدیه یعنی خداوند که وجودش را به آدمی هدیه نموده است می رساند. زیرا وجود٬ هدیه خدا به بشر است او خودش را به انسان هدیه کرده است زیرا از صورت و روح و اراده و اسمایش به انسان هستی بخشیده است

۲۴۷- دنیا و امکانات و اشیایش کالانی است که یا حربه ستم و شقاوت می شود و یا وسیله محبت و هدایت می گردد در مبادلات بین انسانها. یا ابزار اسارت می شود و يا وسیله آزادی. با هدیه به کسی یا او را مدیون خود می سازی و يا خود را مدیون او. پس چون هدیه ای می دهی خاشع باش و ملتمس تا از تو بپذیرند با دل و جان تا روحت از اسارت بدنت رها گردد و در آفاق هستی به پرواز درآید از درب دل انسانهایی که هدیه شان می کنی.

از کتاب مذهب اصالت عشق جلد شش اثر استاد علی اکبر خانجانی

۱۰۳- حال دریاب و بنگر به نمونه هانی از بیتات الهی که نابترین محصول نزول امر خداست بین زمین و آسمان تا شاید نور هدایتی برای شما باشد: طبیعت همان بهشت زمینی است. خود٬ خدای زمینی است. صنعت٬ همان دوزخ زمینی است. صورت آدمی همان وجه اعلای خدا بر روی زمین است. هر درخت سروی٬ سدرةالمنتهی روی زمین است. هر زیباروئی همان حوری و غلمان روی زمین است. امام٬ بقای خدا بر زمین است. تنفس همان دمیدن روح خدا در انسان است. چشم آدمی٬ چشم خدا و دست آدمی دست خداست بر زمین. هر زن و شوهری همان آدم و حوای روی زمین هستند ..و

از کتاب مذهب اصالت عشق جلد شش اثر استاد علی اکبر خانجانی

۱۰۰- «اهل کتاب (خداپرستان کتابی) و مشرکین آنگاه با هم کافر شدند که با بینات روبرو شدند ... و بلکه امر شدند تا خدای را (خالصانه) عاشقانه بپرستند... که اینست دین پایدار. و آنانکه بر آن کافر شدند بدترین مردمند و آنانکه ایمان آوردند بهترین مردمند. آنان در دوزخ ابدی و اینان در بهشت جاویدند که خدا از آنها راضی و آنها هم از خدا راضی هستند...» بینه -

اینهم خلاصه سوره بینه که آب پاکی بر روی دستمان ریخت و تکلیف همه را روشن کرد و میزان کفر و ایمان را معلوم کرد که جز عشق نیست. «در قیامت آخرین میزان عشق است» علی(ع)- یعنی رویداد بینات الهی که همان ظهور متافیزیک در فیزیک و آخرت در دنیاست مستلزم پرستش عاشقانه حق است. و آنانکه عشق را نمی خواهند بینات را انکار می کنند. پس بدان که بینات در یک کلمه همان حقایق و معارف عرفانی و وحدت وجودی است. و بدان که هرگز مذهب عشق و وحدت وجود تا این حد محکم و روشن و زلال از بطن قرآن کریم به عرصه ظهور نرسیده بوده است که در این دفتر و خاصه در اين سطور! الحمدلّه رب العاشقی!ن

از کتاب متافیزیک قرآنی اثر استاد علی اکبر خانجانی

(عشق، گشادترین دریچه به متافیزیک )

133 -عشق، گشاده ترین دریچه به متافیزیک است و لذا ھمه اھالی متافیزیک از عشق تجلیل کرده اند. حتی افلاطون در رابطه با پیرش سقراط موفق به دریافت و تجربیات متافیزیکی شد و لذا عشق را تنها راه ورود به آن دانست ولی با شهادت خود خواسته پیرش این عشق را انکار کرد و پس از او به انحراف گرائید زیرا حق شهادت عارفانه را در نیافت. ھمانطور که برخی از مؤمنان اطراف امامان ما لغزیدند و از راه منحرف شده و پدیده کاذب فلسفه اسلامی را به تقلید از یونانیان بنا نهادند که جریان معروف به معتزله از این جمله اند

134- ھیچکس نیست که عاشق نشده باشد و این بدان معناست که درب متافیزیک بر ھمه انسانها باز شده است و لذا سمت آنرا می شناسند

135- کار عشق اینست که درب دل را باز می کند و سمت و سوی آنرا به انسان می نمایاند و رسالت معشوق بیش از این نیست. و زان پس که دوره فراق است فرد عاشق ناکام بایستی راه دلش را در پیش گیرد یعنی راه محبوب حقیقی و ابدی را طی کند که آن سیر و سلوک الی الله و معرفت نفس و وادی ماورای طبیعت است که راه دل است

136- محبت و عشق بین انسانها و خاصه بین عاشق و معشوق، فقط در وادی فراق و دوری و دوستی است که درب دل را ھمواره گشاده می دارد تا عاشق رھرو متافیزیک و آخرت وجود شود و از تاریخ سبقت گیرد و به قیامت برسد و خدایش را دیدار کند. و اینست عمل صالح و بلکه صالحترین عمل: دوری و دوستی!

137- ولی متأسفانه اکثر آدمها یا اھل عشقند و یا نفرت. در عشق که دل بواسطه معشوق اشغال شده و عاشق مبتلای به اشد شرک است که البته این شرک به ابطال می رسد و عشق فرو می پاشد. و سپس نوبت نفرت است که دل را تعطیل می سازد. فقط اھل معرفت اھل دوری و دوستی ھستند و حق فراق را می دانند. این فراق شاھراه سیر الی الله در طریق دل است

138- عشق، نسیم بهشت است که از عرش ھاھوتی حق از راه دل در وجود عاشق می وزد و عاشق عموماً بر پشت درب بهشت (دل) به بازی عشق مشغول میشود و کار را به تباھی و بطالت می کشاند تا این در بسته شود و این بخت عظیمی است که به ھمه انسانها روی می کند که آنرا کفران می کنند و مابقی عمر را بر آن حسرت می خورند. این توفیق و لطف متافیزیکی حق است که بواسطه جهل از دست میرود

138 -عشق ، نسیم بهشت است که از عرش ھاھوتی حق از راه دل در وجود عاشق می وزد و عاشق عموماً بر پشت درب بهشت (دل) به بازی عشق مشغول میشود و کار را به تباھی و بطالت می کشاند تا این در بسته شود و این بخت عظیمی است که به ھمه انسانها روی می کند که آنرا کفران می کنند و مابقی عمر را بر آن حسرت می خورند این توفیق و لطف متافیزیکی حق است که بواسطه جهل از دست میرود

صادق هدایت همه مکاتب عصر جدید را از نزدیک درک نمود و به کنه اش راه یافت. او نخستین سوسیالیست متفکر و اگزیستانسیالیست اصیل و نیهیلیست عارف مشرب بود و نیز نخستین ایرانی به خود آمده در متون پهلوی. و عشق او به هندوستان همان منشا ذکر و به خود – آیی او بود همچون همه خود – شناسان بزرگ قدیم و جدید ما، مثل دکتر شریعتی. او همچون دانته بهشت و دوزخ و برزخ وجودش را یافته بود و از جمله اندک عارفانی است که متافیزیک را در فیزیک تعّین بخشیده بود. او خود – آموخته ای تمام عیار بود و آگاهی اش بر انسان و زمان، بی نظیر و بکر بود

دائرةالمعارف عرفانی جلد ۳ ص ۱۸۲

نیاز به جاودانگی و جاودانگی نیاز

به لحاظی پديده هائی همچون خدا، قیامت، جاودانگی، بهشت و امثالهم جملگی محصول نیاز انسان است نیاز به رهائی از مرگ، بدبختی، حقارت، ستم و غیره. جهان ماورای طبیعی محصول نیاز انسان به رهائی از جهان طبیعت و ماده است. آدمی بمیزانی که در اين جهان میل بهه عظمت و عزّت و کمال و مطلقیّت دارد اين جهان را حقیر و زندان خود می يابد و لذا به خلق جهانی برتر و دگر در ذهن خود می پردازد وو بدينگونه باورهای دينی و متافیزيکی پديد می آيد. انسانهای کافر و غیر معتقد به عالم برتر در واقع انسانهائی حقیر و قانع و کم توقع هستند وو به همین دنیا راضی می شوند. بدين لحاظ بايد گفت انسانهای مؤمن دارای طبعی بس متکبرند که اين جهان را در شأن و ظرفیت خود نمی يابند.. جهان معنويت و الوهیت مخلوق انسانهائی است که جهان ماده را برای خود حقیر می دانند و مرگ و نیستی را نمی پذيرند. تلاش برای جاودانه شدن عرصه پیدايش دين و باورهای متافیزيکی است. نیاز به جاودانگی منشأ همه معنويت هاست و نابودی پرستان همان کافران و منکران عالم غیب می باشند که بازيهای تباه کننده اين دنیا را می پذيرند و به آن قانع می شوند. نیاز به جاودانگی محصول جاودانگی نیاز است. به بیانی دگر میل به جاودانگی نشانه ايمان است و مؤمنان منظر جاودانگی جهان و مدنظر خالق جهانیان هستند. و از آنجا که چنین انسانهائی عملًا دارای کرامت ها و قدرتهای وجودی خارق العاده ای هستند بانی راه و روش و باورهای

ماندگار شده اند که جهان مذهب و ماورای طبیعت و عرفان است که کافران و دنیا پرستان را هم وسوسه نموده و به تقلید و شرک و نفاقق کشانیده است. اگر خدا را هم مخلوق ناز انسان بدانیم از عظمت و حقیقت او نکاسته ايم زيرا اين مخلوق نامرئی و محال بواسطه بشر پرستیدهه می شود. مؤمنان در واقع محال پرستان هستند و جهان امکان و ممکن را در شأن خود نمی دانند و ناممکن را ممکن می نمايند. انسان مؤمن يک موجود مطلقاً ناممکن است و اينست که فقط مؤمنانند که در تاريخ می مانند و راهشان مورد تقلید کافران واقع می شود: پیامبران و قديسین و عارفان! فقط ناممکن است که برای انسان ممکن می شود و انسانیت را ممکن می سازد. انسانیت ناممکن است که امکان می يابد هر چند امکانی لا مکانی. آنهائی که محال را می خواهند و می پرستند جهان ممکن را برای زيستن ديگران ممکن می سازند. ممکن، محصول غیر ممکن است و فقط غیر ممکن است که ممکن می شود. و مؤمن کسی است که اين يگانگی ممکن و محال را با وجودش اثبات می کند. و انسانیت جز اين معنائی ندارد: امکان محال! همینکیه موجودی حقیر و بلکه ذلیل ترين موجودات از بطن نابودی و غايت حقارت خود موفق به کشف جاودانگی و کبريائی خويشتن می شوند دال بر وجود و حضور خداست در انسان. انسان، خدائی محکوم به نابودی و فلاکت است که مجبور می شود تا از نیستی خود هستی جاويد بیافريند. هر چه که نیازهای انسان توسعه يابد و عالیتر و مطلقتر شود رشد می يابد و کمال رشد اينست که نیاز به جاودانگی را پاسخ گويد و جاودانه شود. بقول مولالنا «گر در طلب لقمه نانی، نانی» و ما می گوئیم: هر که خدا خواست خودش خدا شد.

دائرةالمعارف عرفانی جلد ۶ ص ۱۰۳