dubbele moraal
Een redacteur van het Vrije Vers heeft ooit de Dubbele Moraal bedacht: twee zesregelige gedichten naast elkaar met dezelfde rijmwoorden waarin het rechtse gedicht een tegenovergestelde bewering van het linkse bevat. Rijmschema abaaab.
regels: 2x6
schema: abaaab
metrum: vrij
rijmwoorden: overeenkomstig (bijna) identiek
Dubbele moraal
Het leven stelt niet veel meer voor
Wanneer we aan depressies leiden.
Dat is tenminste wat ik hoor.
Toch gaat het leven steeds maar door,
Dat zingt het klootjesvolk in koor.
Van ’t leven wil ik scheiden…
De vreugd’ te leven stelt veel voor.
Depressies willen wij niet lijden.
Niets is er, wat ik liever hoor.
Toch gaat ons leven niet steeds door,
Eens zingt voor ons een uitvaartkoor,
Wanneer wij gaan verscheiden.
God is Liefde
Gods Liefde is het die ons laat gedijen
Doet daarvan niet de ganse schepping kond?
De leeuwerik, het zoemend lied der bijen
Doet ieder kind oprecht van vreugde schreien
En huppelen in opgewekte rijen
Vanaf de allervroegste morgenstond
Ps. 103:8: 'Liefdevol en genadig is de HEER, hij blijft geduldig en groot is zijn trouw.'
Heb uw vijanden lief
God laat zijn tegenstanders niet gedijen
Het volk van Gath zat Hij flink achter hun kont
Veroorzaakt door heel akelige beien
Klonk luid geweeklaag en een bitter schreien
Je zag ze tegen scherpe stenen rijen
En zitten was iets dat hen tegenstond
1 Sam. 5:12: 'God pakte de inwoners hard aan. Wie niet stierf, werd geplaagd door aambeien; het gekerm van de stad steeg op naar de hemel.'
Het vrije vers