luchtfiets

De luchtfiets is een vinding van Frits Criens uit september 2015. Over de regels laten we hem hieronder zelf aan het woord:

Luchtfiets is een versvorm waarbij de dichter opzettelijk fouten maakt tegen de vervoeging van Niet scheidbare schijnbaar samengestelde werkwoorden en schijnwerkwoorden

Rinkelrooien, laveren, nachtbraken, kwinkeleren, luchtfietsen: dit soort werkwoorden lijkt samengesteld maar is dat niet. Het vermeende werkwoordelijke deel is een bestaand werkwoord. Het vermeende niet werkwoordelijke deel is niet per se aan een woordsoort gebonden, al is het meestal een naamwoord.

Bij vervoeging mogen deze werkwoorden niet worden gescheiden, vandaar de term Niet scheidbare schijnbaar samengestelde werkwoorden.

Scheidt men deze werkwoorden toch dan levert dat een ongrammaticale constructie op. Doet men dat structureel en bewust in een nonsensvers, dan is er sprake van een Luchtfiets.

Het aantal versregels is vrij, net als het aantal heffingen per regel en het metrum, dat uiteraard consequent moet worden toegepast. Ten slotte dit: een gedicht mag pas de naam Luchtfiets dragen als de helft van het aantal versregels minstens één fout bevat tegen de onscheidbaarheid van Niet scheidbare schijnbaar samengestelde werkwoorden en schijnwerkwoorden. (afronden naar boven).

regels: vrij, minimaal drie

schema: wat u wilt

metrum: wat u wilt

Luchtfiets

Ik fiets geen lucht en bak geen sla

En bol geen knik

Ik jou geen jij en veer geen la

Ik lak geen lui en klak geen klik

En lier geen tier

Ik vecht geen bek en tak geen tik

Ik scheer geen gek en fluit geen flier

En bal geen voet

Ik slijp geen straat en waai geen pier

Met taal toch ben ik beregoed:

Ik haspel onvolprezen stoet

Frits Criens

Hooimeid

Na het gappen van het ginne

Wagen wij ons in het hooi

Voor het flikken van een flooi

En het kozen van het minne

Schatje, slaap toch lekker bij

Strakjes kletsen wij wel dij

Remko Koplamp

30-9-2015