deadline
De deadline is een vorm waarin je wel een verhaaltje kwijt kunt. Ik vond hem in 2005 toegepast (niet onder die naam) door Koos Haydn. Ik weet niet of hij de vorm zelf bedacht heeft of ook weer van iemand overgenomen. Ik vond hem in ieder geval goed toepasbaar en heb hem, naar mijn eerste toepassing, dealine genoemd.
Een variant maakte ik later, de inverse deadline (zie aldaar).
Regels: 20
Schema: A1bba, C1ddc, C2eec,
A2ffa, A1C1C2A2
Metrum: jamben
Deadline
De deadline zit me lelijk op de hielen,
Er is nog zoveel werk, zo weinig tijd.
Ik ging van start, heb eig’lijk al weer spijt,
Al zag ik regels, die me wel bevielen.
De tekst is veel, de keuze is heel groot.
Dat wordt dus schaven, schiften en veel stuffen.
Dit is een fase, dat ik niet mag suffen,
En ik schrijf door, maar met een hart vol lood!
Ik schrijf voor m’n plezier, niet voor m’n brood.
Aan’t werk dus snel, en nu niet langer talmen.
Woorden kunnen klinken, kunnen galmen.
Eén scheepje wordt allengs een hele vloot.
Voor slim publiek, voor sukkels en debielen
Schrijf ik mijn tekst. Er is voor elk wat wils.
’t Is klaar: Nu gauw een saffie en een pils.
Wat werkt dat goed, die deadline op je hielen!
De deadline zit me lelijk op de hielen.
De tekst is veel, de keuze is heel groot.
Ik schrijf voor m’n plezier, niet voor m’n brood,
Voor slim publiek, voor sukkels en debielen.
zie ook: inverse deadline en trenta-sei en constanza