dubbelganger
Jaap van den Born bedacht de Dubbelganger, waarbij een bestaand gedicht tussen de regels aangevuld wordt met regels die het tot een totaal nieuw verhaal maken.
regels: zie oorspronkelijk gedicht
schema: zie oorspronkelijk gedicht
metrum: zie oorspronkelijk gedicht
'k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.
Die meid die zo fantastisch poetst en vrijt.
Ik doe in huis het een'ge dat ik kan:
en dat is best behelpen voor een man.
'k Gooi mijn vuilwater weg en vul de kan,
smijt af en toe een eitje in de koekepan,
maar 'k heb geen droogdoek; en ik mors altijd,
een feit waar ik behoorlijk onder lijd.
Zij zegt, dat dat geen werk is voor een man.
Maar lieve schat, waarom verdwijn je dan?
En 'k voel me hulp'loos en vol zelfverwijt,
en denk terug met smart en met veel spijt
als zij mijn lang verwende onpraktischheid
met benen fluks en ferm uiteen gespreid
verwent met wat ze toverde in de pan
en bed! Mijn God, die meid kan er wat van!
En steeds vereerde ik Hem, die zich ontvouwt
maar door een kleine procedurefout
tot feeërie van wereld, kunst en weten
mij lullig dwingt tot nu maar weer gaan daten.
Als zij me geeft mijn bordje havermout
en naar me kijkt verleidelijk en stout
en 'k zie, haar vingertoppen zijn gespleten,
en ‘k hoor haar zwoele, opgewonden kreten,
dan voel ik éénzelfde adoratie branden
die giert en trilt door kruis en ingewanden
voor Zon, Bach, Kant, en haar vereelte handen
die vaak zo fijn mijn pik omspanden.
(naar J.A. dèr Mouw)
Hans Mooi
6-2-2013