Suwaki

GeoGebra zawiera specjalne narzędzia do tworzenia suwaków (ang. slider). Za pomocą suwaka użytkownik zmienia wartość jakiegoś parametru i obserwuje zmiany na wykresie. Są dwa warianty wartości suwaka - liczby i kąty.

Najlepiej przedstawić to na przykładzie.

Liczby

Załóżmy, że chcemy przedstawić funkcję potęgową o postaci y=xn, gdzie n jest liczbą rzeczywistą. Wykres funkcji będzie się zmieniać w zależności od wartości n. Tę właśnie wartość będzie wyznaczać użytkownik, przesuwając punkt na suwaku.

Procedura jest następująca.

• • Najpierw wpisujemy w polu wprowadzania jakąś wartość liczby n, np. n=1. Liczba ta jest automatycznie umieszczana w widoku algebry, jako n=1.

  • Następnie tworzymy wykres funkcji, wpisując w polu wprowadzania formułę y=x^n (znaczek ^ oznacza potęgowanie). W projekcie pojawia się wykres funkcji liniowej, gdyż przyjęliśmy na razie n=1.

  • W kolejnym etapie w widoku algebry klikamy białe kółeczko przy n=1, co powoduje wstawienie do projektu suwaka z wartością n - kółeczko zmienia nieco swój wygląd.

Teraz musimy zmodyfikować działanie suwaka. Domyślnie ma on przedział wartości od -5 do +5 i długość 100 pikseli. Klikamy prawym przyciskiem myszy nad suwakiem i wybieramy właściwości.

Na karcie Suwak ustalamy przedział zmienności n na minimum 1 i maksimum 5. Przyjmujemy krok 1, odpowiadający liczbom naturalnym. Szerokość suwaka ustalamy na 200 pikseli, aby było łatwiej manipulować wartością.

Nasz aplet wygląda teraz następująco:

Przesuwaj teraz myszką punkt na suwaku (skoki co 1), aby zobaczyć, jak wygląda kolejno funkcja y=x, y=x2 itd. Jak widać, parametr, jakim jest wykładnik potęgi, jest regulowany przez nas, zaś jego zmiany powodują zmianę w wykresie funkcji. Obserwuj też zmiany zachodzące automatycznie  w widoku algebry. Zwróć uwagę, że możesz także kliknąć suwak myszką, zaznaczając go, a potem przesuwać punkt klawiszami strzałek na klawiaturze.

Zauważ, że możesz także kliknąć najpierw ikonę suwaka w pasku narzędziowym i wprowadzić go od razu do obszaru roboczego (za pośrednictwem okna dialogowego Suwak), a potem skonstruować wykres w oparciu o nazwę suwaka - jeśli będzie to nazwa a, możesz wprowadzić funkcję potęgową o postaci y=xa, albo okrąg o środku w jakimś istniejącym już punkcie i promieniu a, np. Okrąg[A,a].

Suwaków możesz wprowadzić wiele, np. dwa osobne suwaki regulujące współczynnik nachylenia a i wyraz wolny b w definicji prostej y=ax+b. Użytkownik będzie przesuwać osobno oba suwaki i obserwować zmiany nachylenia i przesunięcia prostej (przykład jest tutaj).

Kąty

Drugim wariantem suwaka, oprócz liczb, są kąty. Gdy klikniesz ikonę suwaka i wyświetlisz okno dialogowe suwaka, domyślnie przyjmowana jest liczba. Gdy jednak zaznaczysz opcję Kąt, wartości przyjmą domyślny przedział 0o - 360o., zaś nazwa przyjmie postać litery greckiej, np. α.

Utwórzmy teraz dwa punkty A i B, a potem przykładowy kąt, podając w polu wprowadzania Kąt[A,B,α]. System utworzy kąt β sprzężony z suwakiem α.

Aplet wygląda następująco - zmieniaj myszką wartość suwaka i obserwuj zmianę kąta beta.