Візуалізацыя
Што такое візуалізацыя?
Візуальная камунікацыя – гэта перадача інфармацыі з дапамогай візуальнага мовы (малюнкаў, знакаў, вобразаў, тыпаграфікі, інфаграфікі) і візуальнага ўспрымання (органаў зроку, псіхалогіі ўспрымання). Гэта перадача ідэі і інфармацыі ў форме, якая можа быць прачытана ці ўбачана. Яна ўключае ў сябе знакі, графічны дызайн, тыпаграфіку, малюнкі, ілюстрацыі і г.д.
Паглядзім на вядомы брэнд "Беларусь сінявокая".
Як можна яго візуалізаваць?
1. Прыклад візуалізацыі брэнда "Беларусь сінявокая" фотаальбом Дзяніса Раманюка «Сінявокая Беларусь» ( 305 фотаздымкаў вадаёмаў Беларусі, да якіх дадаюцца энцыклапэдычныя звесткі і легенды аб гэтых месцах).
Відэа аб прэзентацыі фотаальбома ў Нацыянальным Мастацкім музеі можна паглядзець на You-Tube
2. Заданне: скарыстацца рознымі пошукавымі сістэмамі (Google, Яндекс и инш.) і паглядзець-параўнаць вынікі па запытах (шукаем выявы, карцінкі) "Беларусь сінявокая" і "Беларусь синеокая" (вельмі цікава, паспрабуйце).
Такім чынам, візуалізацыя (ад лац. visualis, «глядзець»)– гэта метад прадстаўлення інфармацыі, фізічных і сацыяльных працэсаў і з'яў, падзей ў выглядзе, зручным для назірання і аналізу - у выглядзе аптычнага малюнка (напрыклад, у выглядзе малюнкаў і фатаграфій, графікаў, дыяграм, структурных схем, табліц, карт і г.д.)
У побытавым значэнні візуальную камунікацыю можна вызначыць як - тое, што я бачу. Аднак сёння візуальная камунікацыя надзвычай развіта і больш складанай і на ўзроўні мовы і на ўзроўні ўспрымання за кошт актыўнага развіцця візуальнага мастацтва і электронных і лічбавых тэхналогій.
Візуальныя камунікацыі ў канцы ХХ стагоддзя праніклі ва ўсе сферы культуры і замацавалі ў масавай свядомасці такія паняцці як – візуальны тэкст, візуальны мова, візуальная культура. Візуальныя камунікацыі з'яўляюцца адной з базавых складнікаў сучасных мас-медыя, якія ствараюць візуальны інтэрфейс перадачы і спажывання інфармацыі. У той жа час яны здольныя перавесці любую інфармацыю на візуальную мову (напрыклад, фота з месца падзей, тэлевізійная карцінка ў рэжыме рэальнага часу і г.д.).
З'яўленне ў жыцці людзей інтэрнэту і розных мабільных гаджэтаў кардынальна змяніла працэс ўспрымання дадзеных. Павялічылася частата звароту да інфармацыйных рэсурсаў, а колькасць інфармацыі, якая паступае да аўдыторыі, расце з кожным днём. Мозг чалавека вымушаны вылучаць сярод інфармацыйнага патоку найбольш значныя матэрыялы для ўспрымання. Ва ўмовах інфармацыйнай перанасычанасці з'явілася неабходнасць хутка і коратка ўспрымаць інфармацыю з вялікага масіва дадзеных.
Асноўнай мэтай візуалізацыі інфармацыі з'яўляецца выкарыстанне глядзельнага ўспрымання чалавекам інфармацыі для ўзмацнення яго пазнавальных здольнасцяў.
Сеткавыя сродкі візуалізацыі, якія адносяцца да сэрвісаў Вэб 2.0, дазваляюць арганізаваць сумесную дзейнасць у Інтэрнэце над пабудовай розных карт і схем. Такая сумесная дзейнасць дазваляе развіваць крытычнае мысленне, крэатыўнасць, талерантнасць. Навучэнцы дэманструюць мысленне высокага ўзроўню, якое патрабуе ад чалавека ўмення вызначаць прыярытэты, наяўнасць культуры працы з інфармацыяй, прыняцце індывідуальнай адказнасці, ацэнкі разумовых працэсы.
Прыёмы візуалізацыі дапамагаюць падтрымаць пазнавальную дзейнасць, убачыць раней схаваны сэнс, змяніць перспектыву бачання і знайсці новую кропку гледжання, запомніць інфармацыю, убачыць і ўсталяваць новыя сувязі паміж падзеямі і аб'ектамі. Іх выкарыстанне дапамагае развіваць мысленне высокага ўзроўню, вырашаць задачы класіфікацыі, параўнанне, аналіз, сінтэз, ацэнкі, рэфлексія.
Магчымасці сэрвісаў Вэб 2.0 у фарміраванні вышэйпералічаных вынікаў можна ўявіць з дапамогай візульнага слоўніка (аўтар Крупадзёрава К.Р.).
Дыдактычна выверанае выкарыстанне навочных вобразаў у навучанні можа ператварыць нагляднасць з дапаможнага, ілюструючага сродка, у вядучы, прадуктыўны метадычны сродак, яки спрыяе фарміраванню інфармацыйнай культуры ввучняў. Метадычна правільны падыход да візуалізацыі забяспечвае і падтрымлівае пераход вучня на больш высокі узроўвень пазнавальнай дзейнасці, стымулюе крэатыўны падыход.
Да найбольш распаўсюджаных тэхнік візуалізацыі, якія выкарыстоўваюцца ў адукацыйным працэсе вылучаюцца наступныя:
1. Таймлайны (ад англ " timeline " – "лінія часу") – гэта часовая шкала, прамой адрэзак, на які ў храналагічнай паслядоўнасці наносяцца падзеі. Лініі або стужкі часу выкарыстоўваюцца пры працы з біяграфіямі або творчасцю пісьменніка, а таксама для фарміравання ў вучняў сістэмнага погляду на гістарычныя працэсы. Іншая сфера выкарыстання таймлайну – кіраванне праектамі. Таймлайн ў праектнай дзейнасці дапамагае ўдзельнікам адзначаць і бачыць этапы рэалізацыі праекта, тэрміны яго заканчэння.
2. Інтэлект-карта (ментальная карта, карта памяці, дыяграма сувязяў, карта думак, асацыятыўная карта, карта розуму) – гэта графічны спосаб прадставіць ідэі, канцэпцыі, інфармацыю ў выглядзе карты, якая складаецца з ключавых і другасных тэм. Гэта значыць, гэта інструмент для структуравання ідэй, планаванне свайго часу, запамінанне вялікіх аб'ёмаў інфармацыі, правядзенне мазгавых штурмаў.
3. Скрайбінг (ад англійскага " scribe " – накідваць эскізы або малюнкі) – гэта візуалізацыя інфармацыі пры дапамозе графічных знакаў, проста і зразумела якія адлюстроўваюць яе змест і ўнутраныя сувязі. Тэхніка скрайбінга была вынайдзена брытанскім мастаком Эндру Паркам. Выступ у тэхніцы скрайбінга – гэта перш за ўсё мастацтва суправаджэння прамаўляючай прамовы "на ляту" малюнкамі фламастэрам на белай дошцы (або лісце паперы). Як правіла, ілюструюцца ключавыя моманты аповяду і ўзаемасувязі паміж імі. Стварэнне яркіх вобразаў выклікае ў слухача візуальныя асацыяцыі з вымаўляцца прамовай, што забяспечвае высокі працэнт засваення інфармацыі.
4. Інфаграфіка – гэта графічны спосаб падачы інфармацыі, даных і ведаў. Асноўныя прынцыпы Інфаграфіка з'яўляецца змястоўнасць, сэнс, лёгкасць успрымання і алегарычнасць. Для стварэння інфаграфікі могуць выкарыстоўвацца табліцы, дыяграмы, графічныя элементы і г.д.
Як стварыць відэаўрок?
