Search this site
Skip to main content
Skip to navigation
Абай Құнанбаев (1845-1904)
Бастапқы бет
Өмірбаяны
Өлеңдер
Абайдың баласы Әкiмбайдың жоқтауы
Абайдың Смағұл деген iнiсiне қиыр жайлап жүргенде айтқаны
Абайдың өзге ақындармен сөз жарыстыруы
Адам — бiр боқ көтерген боқтың қабы
Адамның кейбір кездері
Адасқанның алды — жөн, арты — соқпақ
Алла деген сөз жеңіл
Алланың өзі де рас, сөзі де рас
Антпенен тарқайды
Асқа, тойға баратұғын
Ата-анаға көз қуаныш
Ауру жүрек ақырын соғады жай
Аш қарын жұбана ма майлы ас жемей
Ағыбайға
Базарға, қарап тұрсам, әркім барар
Бай сейілді
Байлар жүр жиған малын қорғалатып
Баймағанбетке
Балалық өті, білдің бе?
Белгілі сөз: “өлді, өлді”
Бойы бұлғаң
Болды да партия
Буынсыз тілің
Білектей арқасында өрген бұрым
Білімдіден шыққан сөз
Бір дәурен кемді күнге — бозбалалық
Бір сұлу қыз тұрыпты хан қолында
Біреудің кісісі өлсе, қаралы — ол
Бәкизатқа
Бөстегiм құтылдың, ба Көтiбақтан
Бөтен елде бар болса
Домбыраға қол соқпа
Дүйсенқұлға
Ем таба алмай
Еріксіз түскен ылдидан
Ескілік киімі (Ойланып ойға кеттім жүз жылғы өткен)
Есіңде бар ма жас күнің
Жаздыкүн шілде болғанда
Жазғытұры (Жазғытұры қалмайды қыстың сызы)
Жалын мен оттан жаралып
Жапырағы қуарған ескі үмітпен
Жарқ етпес қара көңілім не қылса да
Жас өспірім замандас қапа қылды
Жастықтың оты жалындап
Жастықтың оты, қайдасың
Жасымда ғылым бар деп ескермедім
Жақсылық ұзақ тұрмайды
Желсіз түнде жарық ай
Жылуы жоқ бойының
Жігіт сөзі (Айттым сәлем, қаламқас)
Жігіттер, ойын арзан, күлкі қымбат
Жүрегім менің - қырық жамау
Жүрегім, нені сезесің
Жүрегім, ойбай соқпа енді
Жүрек - теңіз, қызықтың бәрі - асыл тас
Жүректе қайрат болмаса
Жұмбақ (Алла мықты жаратқан сегіз батыр)
Жұмбақ (Сыналар, ей, жігіттер, келді кезің)
Жұмбақ (Қара жер адамзатқа болған мекен)
Интернатта оқып жүр
Кейде есер көңіл құрғырың
Келдік талай жерге енді
Кешегі Оспан ағасы
Күз
Күйісбайға
Күлімбайға (Болыс болдым мінеки)
Күн артынан күн туар
Күшік асырап, ит еттім
Көзімнің, қарасы
Көк ала бұлт сөгіліп
Көк тұман—алдыңдағы келер заман
Көлеңке басын ұзартып
Көңіл құсы құйқылжыр шартарапқа
Көңілім қайтты достан да, дұшпаннан да
Лай суға май бітпес қой өткенге
Малға достың мұңы жоқ малдан басқа
Мен боламын демеңдер
Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін
Мен сәлем жазамын
Менсінбеуші ем наданды
Мұқаммаразға
Не iздейсiң, көңiлiм, не iздейсiң
Нұрлы аспанға тырысып өскенсің сен
Ойға түстім,толғандым
Оспанға
Оспанға
Осы қымыз қазаққа
Патша құдай, сыйындым
Разаққа
Рахымшалға
Сабырсыз, арсыз,еріншек
Сағаттың шықылдағы емес ермек
Сегіз аяқ
Сен мені не етесің
Сенбе жұртқа, тұрса да қанша мақтап
Соры қалың соққы жеген пышанамыз
Сүйсіне алмадым, сүймедім
Сұм дүние тонап жатыр, ісің бар ма?
Сәулең болса кеудеңде
Тайға міндік
Талай сөз бұдан бұрын көп айтқамын
Тоты құс түсті көбелек
Туғызған ата, ана жоқ
Тұлпардан тұғыр озбас шабылса да
Тәңірбердіге
Шоқпардай кекілі бар, қамыс құлақ
Ысытқан,суытқан
Ішім өлген, сыртым сау
Ғабидоллаға
Ғалымнан надан артпас ұққанменен
Ғашықтық, құмарлық пен — ол екі жол
Ғашықтың тілі — тілсіз -тіл
Ғылым таппай мақтанба
Қажымас дос халықта жоқ
Қайғы шығар ілімнен
Қалың елім, қазағым, қайран жұртым
Қансонарда бүркітші шығады аңға
Қара қатын
Қараша, желтоқсан мен сол бір-екі ай
Қарашада өмір тұр
Қараңғы түнде тау қалғып
Қартайдық, қайғы ойладық, ұйқы сергек
Қартайдық,қайғы ойладық,ұлғайды арман
Қатыны мен Масақбай
Қиясбайға
Қор болды жаным
Қуанбаңдар жастыққа
Қуатты оттай бұрқырап
Қыз сөзі (Қиыстырып мақтайсыз)
Қызарып, сұрланып
Қыздарға (Қойдан қоңыр, жылқыдан торы Бәкең)
Қыран бүркіт не алмайды, салса баптап?
Қыс
Құлақтан кіріп, бойды алар
Құр айғай бақырған
Ұялма деген көңіл үшін
Әбдiрахман өлiмiне (Талаптың мiнiп тұлпарын)
Әбдiрахман өлiмiнен соң өзiне айтқан жұбатуы
Әбдiрахман өлгенде (Арғы атасы қажы едi)
Әбдiрахман өлгенде (Кешегi өткен ер Әбiш)
Әбдiрахман өлгенде (Тұл бойың ұят, ар едiң)
Әбдiрахманға (Алланың рахматын)
Әбдірахман науқастанып жатқанда (Я, құдай, бере көр)
Әбдірахман өліміне (27 жасында)
Әбдірахманның әйелі Мағышқа Абай шығарып берген жоқтау
Әбдірахманның әйелі Мағышқа Абайдың айтқан жұбатуы
Әбдірахманға (Орынсызды айтпаған)
Әбдірахманға Кәкітай атынан хат (Көзімнің нұрысыз)
Әбдірахманға Кәкітай атынан хат (Тілім саған айтайын)
Әйелің— Медет қызы, аты Өрім
Әсемпаз болма әрнеге
Әуелде бір суық мұз— ақыл зерек
Өзгеге, көңілім, тоярсың
Өкінішті көп өмір кеткен өтіп
Өлең — сөздің патшасы, сөз сарасы
Өлсе өлер табиғат, адам өлмес
Өлсем, орным қара жер сыз болмай ма?
Қара сөздер
Поэмалар
ЕСКЕНДIР
МАСҒҰТ
ӘЗІМ ӘҢГІМЕСІ
Аудармалар
Ал, сенейін, сенейін (М. Ю. Лермонтовтан)
Ала қойлар (И. А. Крыловтан)
Асау той, тентек жиын, опыр-топыр (М. Ю. Лермонтовтан)
Бородино (Лермонтовтан)
Босқа әуре боп келдің бе тағы мұнда? (М. Ю. Лермонтовтан)
Вадим
Дұға (М. Ю. Лермонтовтан)
Есек пен бұлбұл (И. А. Крыловтан)
Жалау (М. Ю. Лермонтовтан)
Жолға шықтым бір жым-жырт түнде жалғыз (М. Ю. Лермонтовтан)
Жүректе көп қазына бар, бәрі жақсы (Я. Полонскийден)
Кең жайлау - жалғыз бесік жас балаға (Лермонтовтан)
Күнді уақыт итеріп (М. Ю. Лермонтовтан)
Көңілдің күйі тағы да (М. Ю. Лермонтовтан)
Менің сырым, жігіттер, емес оңай (М. Ю. Лермонтовтан)
Піл мен қанден (И. А. Крыловтан)
Теректің сыйы (М. Ю. Лермонтовтан)
Шайтан (М. Ю. Лермонтовтан)
Шегіртке мен құмырсқа (И. А. Крыловтан)
Қанжар
Қарасам қайғыртар жұрт бұл заманғы (М. Ю. Лермонтовтан)
Қарға мен бүркіт (И. А. Крыловтан)
Қарға мен түлкі (И. А. Крыловтан)
Қасиетті дұға (М. Ю. Лермонтовтан)
Әм жабықтым, әм жалықтым
Әншілер (И. А. Крыловтан)
Афоризмдер
Педагогика. Мораль
Бейне және әндер
Artemis - Көзімнің қарасы
Айттым Сәлем Қаламқас
Дара тобы "Желсіз түнде жарық ай"
Деректі драма
Подарок Сталину Soundtrack
Сегіз аяқ
Абайдың әдеби ортасы және ақындық мектебі
Абайша сүйіп, Абайша күйіп жүрміз бе?
Сайт туралы
Абай Құнанбаев (1845-1904)
Белгілі сөз: “өлді, өлді”
Белгілі сөз: “өлді, өлді”,
Белгісіз оның мекені,
Не халатқа әулірді,
Қайда қандай екені.
Google Sites
Report abuse
Google Sites
Report abuse
