Әбдiрахман өлгенде (Тұл бойың ұят, ар едiң)

Тұл бойың ұят-ар едiң

Ескерiп iстеп, ойлаған.

Тәуекелге нар едiң,

Талаппен терең бойлаған.

Ерлiкке де бар едiң,

Үйренуге тоймаған.

Жасқа жас, ойға кәрi едiң,

Атаңның атын жоймаған

Замана, неткен тар едiң,

Сол қалқамды қоймаған?