Әбдiрахман өлгенде (Кешегi өткен ер Әбiш)

Кешегi өткен ер Әбiш

Елден бiр асқан ерек-тi.

Жүрегi жылы, бойы құрыш,

Туысы жаннан бөлек-тi.

Өнерi оның жұрт асқан,

Ғылымға көңiлi зерек-тi.

Аямаған ғарiптен

Қолдан келген көмектi.

Кiсiге сiдет жүктетпей,

Еңбекпен тапқан қоректi.

Бiреудiң, қылған қарызын

Айтқызбай артық төлептi.

Боямасыз ақ көңiл,

Кiрлетпей кеттi жүректi.

Ойламаған өлiмнен

Жасқанамын демек-тi.

Тағдырға тәбдiл бола ма,

Сабырлық қылсақ керектi.