- Абайдың баласы Әкiмбайдың жоқтауы
- Абайдың Смағұл деген iнiсiне қиыр жайлап жүргенде айтқаны
- Абайдың өзге ақындармен сөз жарыстыруы
- Адам — бiр боқ көтерген боқтың қабы
- Адамның кейбір кездері
- Адасқанның алды — жөн, арты — соқпақ
- Алла деген сөз жеңіл
- Алланың өзі де рас, сөзі де рас
- Антпенен тарқайды
- Асқа, тойға баратұғын
- Ата-анаға көз қуаныш
- Ауру жүрек ақырын соғады жай
- Аш қарын жұбана ма майлы ас жемей
- Ағыбайға
- Базарға, қарап тұрсам, әркім барар
- Байлар жүр жиған малын қорғалатып
- Баймағанбетке
- Бай сейілді
- Балалық өті, білдің бе?
- Белгілі сөз: “өлді, өлді”
- Бойы бұлғаң
- Болды да партия
- Буынсыз тілің
- Білектей арқасында өрген бұрым
- Білімдіден шыққан сөз
- Бір дәурен кемді күнге — бозбалалық
- Біреудің кісісі өлсе, қаралы — ол
- Бір сұлу қыз тұрыпты хан қолында
- Бәкизатқа
- Бөстегiм құтылдың, ба Көтiбақтан
- Бөтен елде бар болса
- Домбыраға қол соқпа
- Дүйсенқұлға
- Ем таба алмай
- Еріксіз түскен ылдидан
- Ескілік киімі (Ойланып ойға кеттім жүз жылғы өткен)
- Есіңде бар ма жас күнің
- Жаздыкүн шілде болғанда
- Жазғытұры (Жазғытұры қалмайды қыстың сызы)
- Жалын мен оттан жаралып
- Жапырағы қуарған ескі үмітпен
- Жарқ етпес қара көңілім не қылса да
- Жастықтың оты, қайдасың
- Жастықтың оты жалындап
- Жасымда ғылым бар деп ескермедім
- Жас өспірім замандас қапа қылды
- Жақсылық ұзақ тұрмайды
- Желсіз түнде жарық ай
- Жылуы жоқ бойының
- Жігіт сөзі (Айттым сәлем, қаламқас)
- Жігіттер, ойын арзан, күлкі қымбат
- Жүрегім, нені сезесің
- Жүрегім, ойбай соқпа енді
- Жүрегім менің - қырық жамау
- Жүректе қайрат болмаса
- Жүрек - теңіз, қызықтың бәрі - асыл тас
- Жұмбақ (Алла мықты жаратқан сегіз батыр)
- Жұмбақ (Сыналар, ей, жігіттер, келді кезің)
- Жұмбақ (Қара жер адамзатқа болған мекен)
- Интернатта оқып жүр
- Кейде есер көңіл құрғырың
- Келдік талай жерге енді
- Кешегі Оспан ағасы
- Күз
- Күйісбайға
- Күлімбайға (Болыс болдым мінеки)
- Күн артынан күн туар
- Күшік асырап, ит еттім
- Көзімнің, қарасы
- Көк ала бұлт сөгіліп
- Көк тұман—алдыңдағы келер заман
- Көлеңке басын ұзартып
- Көңілім қайтты достан да, дұшпаннан да
- Көңіл құсы құйқылжыр шартарапқа
- Лай суға май бітпес қой өткенге
- Малға достың мұңы жоқ малдан басқа
- Мен боламын демеңдер
- Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін
- Менсінбеуші ем наданды
- Мен сәлем жазамын
- Мұқаммаразға
- Не iздейсiң, көңiлiм, не iздейсiң
- Нұрлы аспанға тырысып өскенсің сен
- Ойға түстім,толғандым
- Оспанға
- Оспанға
- Осы қымыз қазаққа
- Патша құдай, сыйындым
- Разаққа
- Рахымшалға
- Сабырсыз, арсыз,еріншек
- Сағаттың шықылдағы емес ермек
- Сегіз аяқ
- Сенбе жұртқа, тұрса да қанша мақтап
- Сен мені не етесің
- Соры қалың соққы жеген пышанамыз
- Сүйсіне алмадым, сүймедім
- Сұм дүние тонап жатыр, ісің бар ма?
- Сәулең болса кеудеңде
- Тайға міндік
- Талай сөз бұдан бұрын көп айтқамын
- Тоты құс түсті көбелек
- Туғызған ата, ана жоқ
- Тұлпардан тұғыр озбас шабылса да
- Тәңірбердіге
- Шоқпардай кекілі бар, қамыс құлақ
- Ысытқан,суытқан
- Ішім өлген, сыртым сау
- Ғабидоллаға
- Ғалымнан надан артпас ұққанменен
- Ғашықтық, құмарлық пен — ол екі жол
- Ғашықтың тілі — тілсіз -тіл
- Ғылым таппай мақтанба
- Қажымас дос халықта жоқ
- Қайғы шығар ілімнен
- Қалың елім, қазағым, қайран жұртым
- Қансонарда бүркітші шығады аңға
- Қараңғы түнде тау қалғып
- Қараша, желтоқсан мен сол бір-екі ай
- Қарашада өмір тұр
- Қара қатын
- Қартайдық, қайғы ойладық, ұйқы сергек
- Қартайдық,қайғы ойладық,ұлғайды арман
- Қатыны мен Масақбай
- Қиясбайға
- Қор болды жаным
- Қуанбаңдар жастыққа
- Қуатты оттай бұрқырап
- Қызарып, сұрланып
- Қыздарға (Қойдан қоңыр, жылқыдан торы Бәкең)
- Қыз сөзі (Қиыстырып мақтайсыз)
- Қыран бүркіт не алмайды, салса баптап?
- Қыс
- Құлақтан кіріп, бойды алар
- Құр айғай бақырған
- Ұялма деген көңіл үшін
- Әбдiрахманға (Алланың рахматын)
- Әбдiрахман өлiмiне (Талаптың мiнiп тұлпарын)
- Әбдiрахман өлiмiнен соң өзiне айтқан жұбатуы
- Әбдiрахман өлгенде (Арғы атасы қажы едi)
- Әбдiрахман өлгенде (Кешегi өткен ер Әбiш)
- Әбдiрахман өлгенде (Тұл бойың ұят, ар едiң)
- Әбдірахман науқастанып жатқанда (Я, құдай, бере көр)
- Әбдірахманның әйелі Мағышқа Абайдың айтқан жұбатуы
- Әбдірахманның әйелі Мағышқа Абай шығарып берген жоқтау
- Әбдірахманға (Орынсызды айтпаған)
- Әбдірахманға Кәкітай атынан хат (Көзімнің нұрысыз)
- Әбдірахманға Кәкітай атынан хат (Тілім саған айтайын)
- Әбдірахман өліміне (27 жасында)
- Әйелің— Медет қызы, аты Өрім
- Әсемпаз болма әрнеге
- Әуелде бір суық мұз— ақыл зерек
- Өзгеге, көңілім, тоярсың
- Өкінішті көп өмір кеткен өтіп
- Өлең — сөздің патшасы, сөз сарасы
- Өлсем, орным қара жер сыз болмай ма?
- Өлсе өлер табиғат, адам өлмес
