Rolwisseling, Radenmiddag MEE Plus 2017, over jeugdhulp, onafhankelijke cliëntondersteuning en het Ouderplatform Zuid-Holland Zuid

Post date: 21-apr-2017 22:57:58

Rolwisseling

Radenmiddag MEE Plus 2017, over jeugdhulp, onafhankelijke cliëntondersteuning en het Ouderplatform Zuid-Holland Zuid

Ik ben Anke-Elze, Anke-Elze de Jong-Rietstap, het gezicht van het ouderplatform Zuid-Holland Zuid.

Ik heb ook één van onze ouders meegebracht, Elles Menke.

Elles is ervaringsagoog. Als ouderplatform vinden wij het belangrijk om de status van ervaringsdeskundigen, ervaringswerkers en ervaringsagogen te versterken.

Ik bekleed maatschappelijk gezien een onafhankelijke positie maar het is denk ik goed te vermelden dat ik ook een persoonlijk belang heb om hier vandaag te mogen zijn omdat ik twee kinderen met autisme en een partner met autisme heb.

Ik vind het enorm leuk dat Michiel mij heeft uitgenodigd voor de Radenmiddag van Mee Plus omdat ik sinds 2007, dus al ruim 10 jaar, met MEE optrek.

Eerst privé met mijn gezin en de laatste jaren meer zakelijk met het ouderplatform.

Voor mijzelf begint de middag om voor de hand liggende redenen al goed omdat zowel de Raad van Toezicht, de Ondernemingsraad als de Centrale Cliëntenraad van de partij zijn. Dat betekent in de praktijk dat we samen met de bestuurder alle partijen die invloed uit kunnen oefenen in één klap bij elkaar hebben en dat is natuurlijk prachtig!

Ik ken Michiel vanuit de periode dat hij coördinerend wethouder was. Ik heb enorm prettige en heel sporadisch ook minder prettige gesprekken met hem mogen voeren en van daaruit vind ik het dus ook een enorme geruststellende gedachte dat hij hier aan het roer van MEE Plus staat.

Ik ben trouwens enorm zenuwachtig want ik ben nog nooit ergens ingepland als spreker.

Gelukkig blijkt achteraf meestal wel dat ik mijn levensmotto waar heb kunnen maken. Daarmee probeer ik trouwens ook mijn eigen kinderen en mijn ouders en jongeren te inspireren.

“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”, wat ik natuurlijk van Pippi Langkous heb gepikt.

In het ergste geval lees ik het gewoon voor.

Ik heb in mijn persoonlijk leven enorm veel aan MEE gehad.

- Ik ben 10 jaar geleden geweldig ondersteund door een cliëntondersteuner van MEE

- Ik heb met mijn gezin in autisme gespecialiseerde opvoedondersteuning mogen genieten.

en

- Ik heb ooit eens een fantastische bijeenkomst over rolwisseling mee mogen maken waar ik nog dagelijks plezier van heb en waar ik regelmatig mee werk wanneer ik ouders en jongeren in hun kracht probeer te zetten en wanneer ik hen probeer te stimuleren om de regie over hun wensen, dromen en idealen, kortom hun leven terug te pakken.

Wanneer je je immers bewust bent van de rollen die je allemaal al vervult dan kun je er vaak ook voor kiezen om van rol te veranderen.

Ik ben echt al heel erg vaak in mijn leven van rol ver- en gewisseld:

van kind naar volwassene, van scholier naar student, van leerling naar docent, van lid van een vereniging naar bestuurder van een stichting, van werknemer naar werkgever… Volgens mij ben ik tot dusverre alleen nooit toezichthouder geweest dus die staat nog op mijn verlanglijstje…

Vaak gaat het wisselen van een rol geleidelijk maar niet altijd zoals bijvoorbeeld in het geval dat kinderen (en daar zijn ook hele jonge kinderen bij) plotsklaps mantelzorger worden van een ouder na een hersenbloeding.

Waarom was en is dit nu juist voor mijn leven zo belangrijk geweest?

Welnu precies op het moment dat het niet goed gaat met jouw kind of in je gezin omdat de juiste hulp om welke reden dan ook ontbreekt kun je als ouder, jongere,… als burger in een slachtoffer positie komen.

Juist op dat soort momenten is het heel heel erg belangrijk dat je je zo snel mogelijk de rol van expert, deskundige, regiehouder,… woordvoerder aanmeet.

Ik heb daar zelf enorm veel voordeel van gehad omdat ik daarmee een hoop problemen, waar ik ouders nu tegenaan zie lopen, heb weten te voorkomen. En precies dat heb ik op die bewuste bijeenkomst van MEE in 2007 meegekregen.

Ik kom straks op het belang van die rolwisseling terug maar dan voor jullie en meer specifiek voor de medewerkers van MEE binnen de Sociale Teams, Jeugdteams en CJG’s.

Ik heb het ouderplatform in het begin van 2014 in de lucht gegooid omdat ik merkte dat veel ouders grote zorgen hadden over de invoering van de Wet passend onderwijs per 1 augustus 2014 en de invoering van de nieuwe Jeugdwet per 1 januari 2015.

Vooral de zorgen rondom de decentralisaties, gemeenten zijn sinds 1 januari verantwoordelijk voor jeugdhulp, werk en inkomen en zorg aan langdurig zieken en ouderen, speelden daarbij een grote rol.

Decentralisatie betekent dat de gemeenten taken over nemen van onze Rijksoverheid.

Inmiddels is het ouderplatform in een rap tempo aan het professionaliseren.

We hebben een website: www.ouderszhz.nl

We:

- doen aan belangenbehartiging

- initiëren collectieve- individuele cliëntparticipatie en/of ouderbetrokkenheid

- ondersteunen lotgenotencontact

- houden regionale bijeenkomsten

- volgen en leveren trainingen

- bieden onafhankelijke cliëntondersteuning

- leveren ervaringsdeskundigen en ervaringswerkers

- delen ervaringskennis en leveren ouderbetrokkenheid

- versterken ouders met kennis en advies ten behoeve van eigen kracht en regie

- inventariseren knelpunten en signaleren problemen

- adviseren gevraagd en ongevraagd in beleidsontwikkeling

Overigens doen we dat zonder de daarbij behorende mensen en financiële middelen.

- we zouden ook heel erg graag onderzoek willen doen omdat ik merk dat er al gauw gezegd wordt dat die cijfers van het ouderplatform overdreven zijn en dat het eigenlijk best wel goed gaat binnen het sociaal domein.

Dan komen we natuurlijk weer terug op die rollen. Op dit moment wordt ik erg in de rol van ‘luis in de pels’ gedrukt terwijl die rol mij eigenlijk niet zo goed past.

Ik ben als persoon meer een verbinder en een troubleshooter dan een vakbondsleider. Aan de andere kant ben ik mij er ook wel van bewust dat iemand die rol zou moeten vervullen.

Ik heb veel tijd geïnvesteerd aan het creëren van oplossingen. Ik heb het idee dat ik dat met name in Den Haag de laatste jaren goed heb kunnen doen.

Ik heb bijvoorbeeld heel erg hard gewerkt om de ouderbijdrage in de jeugdhulp af te laten schaffen en het is daarbij zelfs gelukt om met niet al te veel herrie en media aandacht de Jeugdwet, die net per 1 januari 2015 was ingegaan alweer aan te laten passen op… ik meen… 28-02-2017

Ik heb op dit moment bijna 100 schrijnende casussen in mijn mailbox, die allemaal met een soortgelijke zin eindigen… “Wij zijn ten einde raad, kunt u ons helpen”.

Het antwoord zou in de meeste gevallen ook nog bevestigend zijn ware het niet dat ik al deze activiteiten naast het draaiend houden van mijn zorg-gezin met een heel klein beperkt clubje mensen vorm moet zien te geven.

Het gaat in onze regio eigenlijk heel goed met de Jeugdhulp. Ik leerde maandag j.l. dat we ruim 12.000 cliënten hebben, waarvan het merendeel redelijk tevreden is.

Zoals jullie misschien in de krant hebben kunnen lezen bereiken ons echter allen aanhoudend signalen dat de jeugdhulp in Zuid-Holland Zuid onvoldoende functioneert.

Vijf recente brieven van ons ouderplatform zijn hiervan het jongste voorbeeld.

Onze ouderbijeenkomst op 8 maart maakte extra duidelijk hoe de problematiek ingrijpt in de levens van onze ouders, kinderen en gezinnen

Vanmiddag praten we natuurlijk ook over een aantal knelpunten en problemen binnen de jeugdhulp en dan met name in relatie tot de onafhankelijke cliëntondersteuning die MEE op dit moment kan en mag bieden.

Ik heb geen onderzoek gedaan, maar ik heb wel een zeer verontrustende telling onder de ouders en jongeren, die zich bij mij hebben gemeld, gedaan en daaruit zou, met een flinke slag om de arm omdat het geen representatief onderzoek is, blijken dat van de 198 meldingen er 0 ouders gewezen zijn op hun recht op onafhankelijke cliëntondersteuning.

Van die groep waren 2 ouders en 1 jongere wel zelf op de hoogte van dat recht op onafhankelijke cliëntondersteuning en hebben daar ook gebruik van gemaakt.

Deze ouders zijn zeer verdrietig en de jongere is feitelijk inwendig nog steeds heel erg boos op MEE omdat zij, net zoals ik in het verleden, uitmuntende ervaringen hebben gehad met de medewerkers van MEE maar op dit moment nu juist het gevoel hebben door diezelfde medewerkers van MEE in de kou gezet te worden.

Uit dit beperkte aantal verhalen put ik toch veel voeding voor mijn zorgen omdat, u mag dat gerust weten, ik een fervent tegenstander ben van het positioneren van de medewerkers van MEE binnen de Sociale Teams, Jeugdteams en CJG’s.

Ik heb echt hele hele grote zorgen of zij hun rol, daar heb je die rol weer, voor de cliënt op termijn wel zullen weten te vervullen.

Visueel, fysiek en gevoelsmatig bevonden de medewerkers van MEE zich aan de kant van de gemeenten. Zij kwamen bijvoorbeeld gezamenlijk binnen bij het keukentafelgesprek en verlieten gezamenlijk het pand.

Dit was vroeger ondenkbaar, de medewerkers hebben altijd aan mijn zijde gestaan, ze hebben mij veelal thuis op gehaald en soms zelfs weer thuis gebracht.

Door alleen maar te praten over bezuinigingen en niet werkelijk een inhoudelijk gesprek te voeren over welke zorg werd gevraagd en welke zorg feitelijk nodig was positioneerden de jeugdprofessionals van MEE zich ook inhoudelijk niet aan de kant van de jongere en ouders. Dat heb ik vast kunnen stellen omdat ik die 3 casussen zelf uitgebreid heb onderzocht.

Ik hoop natuurlijk dat mijn telling en de beperkte ervaringsverhalen, die ik heb, absoluut niet representatief zijn en dat het ons gaat lukken om vanmiddag een paar mooie voorbeelden van cliëntondersteuning met elkaar te delen omdat in die goede voorbeelden natuurlijk een deel van de oplossing zal schuilen.

Laten wij ons in die oplossingsgerichte context wel realiseren dat wij allen een beperkte invloed hebben.

We vormen immers voor de jeugdhulp met zeventien gemeenten een gemeenschappelijke regeling in Zuid-Holland Zuid. De Serviceorganisatie Jeugd Zuid-Holland Zuid voert deze regeling uit. Naast de besturen van de Serviceorganisatie en de gemeentelijke colleges, zijn de zeventien gemeenteraden gezamenlijk verantwoordelijk voor de jeugdhulp in Zuid-Holland Zuid.

Vanuit de kant van de politiek en de lobby verwacht ik eigenlijk ook nog wel wat inspanningen en daarbij wil ik ook rechtstreeks een beroep doen op jullie. Pak jullie rol!

Tegen de RvT en de bestuurder, Michiel, zeg ik dan ook: “blijf in jullie netwerk, daar zitten de beslissers, lobbyen voor onafhankelijke cliëntondersteuning”.

Tegen de OR zeg ik: “neem jullie verantwoordelijkheid om invloed uit te blijven oefenen, ook al staan ons zware tijden te wachten” en tegen de CR wil ik zeggen: “pak jullie rol in deze veranderende tijd. Haak aan bij het ouderplatform en bij andere bijeenkomsten en overlegstructuren. De tijd dat cliëntenraden meer naar binnengericht hun werk konden doen is voorbij. Jullie moeten ook naar buiten treden omdat jullie anders de signalen van jullie eigen doelgroep missen. Immers 200 van onze eigen ouders en jongeren hebben helemaal geen ondersteuning genoten, sterker nog zij zijn niet eens op hun wettelijke recht gewezen”.

Ik wilde… voelde de noodzaak om jullie mee te nemen… om zichtbaar te maken hoe het beleid en ook de cliëntondersteuning uitwerkt binnen onze gezinnen. Vanzelfsprekend heb ik dit ook van tevoren met Michiel besproken.

En toch, toch ook vandaag spreek ik weer de hoop uit om de leef- en systeemwereld een klein stukje dichter bij elkaar te brengen.

Ik verwacht dat deze middag daaraan bij kan dragen omdat we met deze mooie groep mensen in ieder geval in staat zouden moeten zijn om de cliëntondersteuners van MEE weer in positie te kunnen brengen.

Ik wens ons allen een fijne middag!