Karwina położona na Zaolziu, na obszarze Sląska Cieszyńskiego ale po czeskiej stronie granicy miała swoje dwa krótkie polskie epizody. Pierwszy zaraz po zakończeniu I Wojny Swiatowej gdy wstępnie przyłączono ten obszar do Polski lecz Czesi nie mogli się z tym pogodzić. 23 stycznia 1919 roku wojska czechosłowackie zbrojnie weszły na sporne tereny i w walce zajęły kolejne miasta. Ta wojna trwająca miesiąc została zakończona ustaleniem nowej granicy. Drugi polski epizod miał miejsce w 1938 roku. W ostatnich dniach września na mocy traktatu monachijskiego Włochy, Anglia, Francja i Niemcy, bez udziału Czechosłowacji podjęły decyzję o przekazaniu fragmentu tego państwa - kraju sudeckiego Rzeszy Niemieckiej. To wydarzenie zbiegło się w czasie z wystosowaniem przez rząd polski ultimatum do Czechów z żądaniem oddania Polsce Zaolzia, które od 1919 roku było spornym terytorium. Czechosłowacja wyraziła zgodę i tereny te zostały w październiku 1938 zajęte przez Polskę i do rozpoczęcia II Wojny światowej na tych terenach prowadzono przymusowe wysiedlenia Czechów. Po wybuchu wojny Zaolzie weszło w skład Rzeszy Niemieckiej, a po wojnie wróciło do Czechosłowacji. W Karwinie browar istniał od 1840 roku i systematycznie się rozwijał dzięki pracy ówczesnych właścicieli i piwowarów. W roku 1900 produkcja przekroczyła już 100 000 hl piwa rocznie, a w pierwszych latach XX wieku pracowało tam 220 osób. Produkcja była prowadzona również w okresach, gdy browar znajdował się pod polskim zarządem. Tak, jak wcześniej napisałem polonizacja okolicznych terenów objęła również browar, który produkował co prawda te samo piwo lecz opatrzone polskimi etykietami. Zastosowano również polskie zamknięcia do butelek. W okresie II Wojny Światowej browar znajdował się pod zarządem niemieckim. Po wyzwoleniu , tym razem już jako czeski, browar funkcjonował do 1953 roku.