Piotrków Tryb.

Browar Franciszka Braulińskiego

napis wokół: F.BRAULIŃSKI PIOTRKÓW po środku BROWAR


opis: zrywka aluminiowa

okres: 1908-1945

PIO-1

Browar Franciszka Braulińskiego

napis wokół: BROWAR PIOTRKOWSKI po środku stylizowany kwiat


opis: zrywka aluminiowa

okres: 1908-1945

PIO-2

Browar Karola Bartenbacha

napis wokół: K.BARTENBACH * PIOTRKÓW

po środku wytłoczone kółko


opis: zrywka aluminiowa

okres: 1905-1919

PIO-3

W 1865 roku bracia Andrzej i Ksawery Span kupili zabudowania dominikańskiego browaru. Od 1885 roku dzierżawcą browaru był Józef Abrahamson. W latach 90-tych XIX wieku nowym właścicielem została córka Franciszka Spana - Janina, a współudziałowcem jej mąż Franciszek Brauliński, który od 1903 roku faktycznie zarządzał firmą. W 1908 roku na skutek złej sytuacji finansowej browar został zlicytowany. Kupił go dotychczasowy udziałowiec - Franciszek Brauliński, który unowocześnił i rozbudował firmę. Podczas I Wojny Światowej, w wyniku rekwizycji części wyposażenia oraz braków zaopatrzenia znacznie ograniczono produkcję. Czasy powojenne również nie był łaskawe dla właściciela, który musiał ratować się kredytami bankowymi. Podczas II Wojny Światowej browar kierowany przez Braulińskiego nadal funkcjonował objęty zarządem komisarycznym. Franciszek Brauliński zmarł w Piotrkowie w czerwcu 1944 roku. Z informacji znalezionych w czeluściach internetu wynika, że do 1949 roku właścicielką browaru była prawdopodobnie Hama Ditrych z Braulińskich. Niestety prawdą jest, że na skutek przemian w PRL-u browar znacjonalizowano i warzono tam piwo do 1970 roku. Później w części zabudowań utworzono rozlewnię wód gazowanych.

W 1896 roku Rudolf Bartenbach założył w Piotrkowie przy ul. Aleksandryjskiej 15 (obecnie Aleja 3-maja) browar, który był konkurencją dla browaru zarządzanego przez Franciszka Braulińskiego. W pomieszczeniach oświetlanych przez lampy elektryczne pracowało początkowo 13 robotników obsługujących urządzenia wśród których była maszyna parowa, pompa hydrauliczna i młyn do słodu, dzięki czemu produkcję utrzymywano na poziomie około 30 tys. wiader rocznie. W 1902 roku Rudolf przekazał kierowanie browaru bratu – Wilhelmowi, a ten, trzy lata później wydzierżawił browar kolejnemu bratu – Karolowi. Wilhelm do śmierci w 1917 roku pełnił funkcję głównego piwowara. W 1919 roku spadkobiercy podjęli decyzję o sprzedaży browaru., który funkcjonował jeszcze przez kilka lat, ale w pierwszej połowie lat dwudziestych ostatecznie zaprzestał warzenia piwa. Dziś w miejscu starego browaru stoi budynek piotrkowskiej Prokuratury.