Uitnodigingsbrief Naast Een Visum

De Trans Siberië Express is een van mijn droomreizen. Ik wil de uitgestrekte velden met eeuwige sneeuw zien. Het land dat voor het grootste deel leeg is. Ik boek mijn Trans Siberië Express en hoor helaas niet genoeg aanmeldingen, maar met een ander organisatie kan het wel in die periode. De inschrijving en de Visums voor drie landen moet ik zelf regelen. Voor Rusland moet de reisorganisatie zelfs zorgen voor een uitnodigingsbrief van de hotels waar we (groepsreis) verblijven. Ja Rusland is een communistisch land en daardoor is reizen voor mensen uit Westerse landen alleen mogelijk als van tevoren duidelijk is waar ik de trein uitstap en verblijf. Eén van de Visums duurt zelfs zo lang dat ik en de rest van de groep in spanning afwachten of het op tijd afgegeven wordt, maar dat is niet het ergste. Ik vind het helemaal niet fijn dat je dan ook even je paspoort uit handen moet geven. Het kwam allemaal goed.

Groepsreis

Mijn reis begint op Schiphol. Het wordt een groepsreis, want ik durf deze reis niet alleen aan. Ik spreek geen Russische, geen Mongoolse en ook geen Chinees. Achteraf gezien had het wel gekund om deze reis alleen te maken.

Lenin Groeten

In Moskou kijk ik mijn ogen uit bij het bezoeken van het beroemde Rode plein, de prachtige metrostations en bij het bezoeken van het graf van Lenin. Bij dit laatste evenement sta ik voor eeuwig in de rij en gaan mijn handen automatisch in mijn broekzak, een poos van wachten. Er wordt meteen tegen me geblaft dat ik mijn handen uit mijn zak moet halen. Het wordt gezien als een belediging aan Lenin in zijn graf. Ik was het even vergeten door het langzaam vooruitschuiven in de rij naar het graf. Even later hoor ik weer geblaf als ik Lenin groet, gelukkig er zijn meer toeristen die vergeten dat hun handen niet in hun broekzak mogen.

Mongolië Express

Het is zover, mijn groep inclusief mij staan te wachten op de trein. Eindelijk ga ik aan de reis beginnen waar ik voor kom de Trans Siberië Express. Ik ga een paar dagen de echte route volgen, want in Irkoetsk ga ik eruit voor de Baikal meer en stap ik over op de Mongolië Express. Het station is groot en alles is in het Russisch, geen van ons verstaat het en kan het lezen. Ook de reisleider niet. Dit maakt het vinden van de goede spoor een grote uitdaging. Het lukt! 

Provodnik, Kokend Water & Instant Noedelsoep

In de trein worden we verwelkomt door de provodnik (conducteur). Er is kokend water op de tap voor thee en instant noedelsoep. Ja ik ga 5 dagen leven van instant noedelsoep, instant soep, thee en wat er op de stations onderweg te koop is.

Moskou Tijd

Ik ga door tijdzones reizen, maar de tijd in de trein blijft Moskou tijd de gehele reis. Op het eind is het raar als het Moskou tijd ochtend is en het op de stations al namiddag. Het went en ook de stops waar er geen fluitsignaal klinkt. Gelukkig heb ik niet de neiging ver weg te lopen en zijn de baboeska’s op de perrons aanwezig met hun koopwaar. Zodra de provodnik aanstalte maakt in de trein te springen moet ik er al in zijn. Gelukkig zijn de stoptijden per station in het Russisch aangegeven in Moskou tijd in de trein. Een kleine vergissing is zo gemaakt als je de stationsklok in de gaten houdt. Ook dit gaat goed.

Azië-Europa Grens

De Baikal meer, de eeuwige sneeuw, de Azië-Europa grens zijn de hoogtepunten van deze treinreis. Voor de rest is het hangen in de kleine coupe 2e klas met drie andere reisgenoten op de twee onderste bedden die als bank dienen. Het is mijn zitplek en eetplek. Mijn slaapplek ontstaat als de twee bovenste bedden worden uitgeklapt.

Een Dag In De Brandende Zon Aan de Russische/ Mongoolse Grens

En dan komt het 2e land, Mongolië. Er stappen wat Russische douaniers in. In het Russisch wordt geblaft of ik mijn paspoort wil afgegeven en welke mijn spullen zijn. Mijn tas wordt doorzocht net als die van alle anderen. Mijn coupé wordt verzegeld en iedereen moet de trein uit. Ze verdwijnen met de paspoorten en in de brandende zon zit ik met mijn groep een dag te wachten. We mogen erin. Met mijn paspoort rollen we de grens over voor hetzelfde controle maar gelukkig korter door de Mongoolse douaniers.

Grensspektakel Mongolië - China

Door deze grensbeleving verwacht ik nog meer spektakel bij mijn laatste grensovergang van Mongolië naar China. Bij die grensovergang wordt het onderstel van de trein gewisseld en worden de wagons 1 voor 1 opgetild naar het Chinese spoor. Over een week zal ik dit meemaken, want eerst ga ik Dzjengis Khan een groet brengen.* 

*Unfortunately, I did not experience this, because it was decided differently for me. I never used drugs, I never misused alcohol and I do not smoke, but still I was told I had had a psychosis NAO in the mental hospital of Mongolia in 2010 when this trip ended abruptly in Mongolia.