Na początku lat osiemdziesiątych XIX wieku w Nowej Aleksandrii (taką nazwę od 1845 roku nosiły Puławy), nad brzegiem Wisły rozpoczął działalność browar, którego właścicielem był Mołczanow (imię nieznane). Najprawdopodobniej też wtedy ulicę prowadzącą ku zakładowi nazwano Browarną, a zakład znajdował się w pobliżu zajazdu (obecnie karczmy „Pod Pielgrzymem”). Pod koniec lat 80-tych firma miała już ugruntowaną pozycję, a warzony przez nią porter trafiał również na stoły warszawskich smakoszy. Spis browarów opublikowany w 1889 roku wskazuje jako właścicieli dwie osoby o nazwiskach Boszniak i Mołczanowy. W ostatnich latach XIX wieku lub na samym początku wieku XX doszło do sprzedaży browaru, którego nowym właścicielem został żydowski przedsiębiorca Josek Landau. On jako właściciel figuruje w księgach adresowych z 1903, 1910. Natomiast według kalendarza na rok 1913 właściciel browaru już posługiwał się imieniem Józef, a częścią browaru była słodownia w pobliskiej Wólce Profeckiej (od 1933 roku wieś ta została włączona w granice Puław) W 1915 roku wycofujący się Rosjanie spalili znaczną część miasta, ostrzał artyleryjski nacierających wojsk dokonał znacznych zniszczeń zabudowań browaru, a w 1918 roku podobno spaleniu uległa również słodownia. Po wojnie zakład już nie wznowił produkcji piwa, funkcjonowała tam fabryka marmolady, a później wybudowano szklarnie. W miejscu browaru obecnie znajduje się budynek Wydziału Zamiejscowego UMCS w Puławach.

Cynowa nakładka pochodzi z butelki zamykanej korkiem. Na jej licu, pod pięcioramienną, otwartą koroną znajduje się stylizowana litera M, dzięki czemu z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że pochodzi ona z okresu, gdy właścicielem browaru był Mołczanow.