Kasper's Words & Works
There is so much Kasper created throughout his rich, splendid and artistically-accomplished life that we feel we want you all to become a part of it. On this page, we will post excerpts of his books, pictures of his sculptures and artistic installations and - with tears trickling down the keyboard - the words from the shared journal he and Anna kept for years in which they committed to paper the thoughts they wanted the other one to read.
Tak wiele powstało cudów w ciągu bogatego, wspaniałego i wypełnionego sztuką życia Kaspra, że chcielibyśmy, abyście wszyscy stali się tego częścią. Na tej stronie zamieścimy fragmenty jego książek, zdjęcia jego rzeźb i instalacji artystycznych oraz - ze łzami kapiącym na klawiaturę - słowa ze wspólnego dziennika, który on i Anna prowadzili przez lata i w którym notowali swoje myśli jedno dla drugiego.
The Other Shore - K.P. 24.2.2018
Why should I write? Only for later. Everything that could be written happened between us. What [is there] better than communing. This is what it is all about. What could be written already passed from mouth to ear or to mouth. How wonderful that it is possible to say something immediately - or with a delay, when the time is right. Here [in this notebook] you can write what is nice or too strong or out of place. And there is a bit of all.
Drugi Brzeg - K.P. 24.2.2018
Czemuż by sobie pisać. Tylko na później. Wszystko, co można by napisać, działo się między nami. Cóż [bowiem] lepszego niż obcowanie. Przecież o to chodzi. To, co można by napisać, jest przekazane z ust do ucha albo do ust. Jakież to cudowne, że można od razu – albo z opóźnieniem, kiedy chwila sprzyja – powiedzieć. Tu [w tym zeszycie] można pisać, co jest ładne albo za mocne, albo nie na czasie. A takie bywają.
Gdy na horyzoncie ukazuje się drugi brzeg oceanu bytu, myśli [i] uczucia zmieniają przyśpieszenie, bo znaczenie i oddech czasu [jest] coraz krótszy, energie maleją. Myślenie, a szczególnie mówienie potrafi zmieniać nastrój, atmosferę, wrażliwość. Jednocześnie temat coraz częściej pojawia się samorzutnie, gdy przychodzi do cumowania łodzi. Różnica wieku między nami powiększa trudność. We wspólnocie małżeńskiej każde dojrzewa w swoim czasie. Wiele razy przychodzi mi na myśl, że w tej fazie zarażam Cię starością. Wiekiem relatywnym, w którym przeżywa się zarówno biologiczne kryzysy i niespodzianki, jak i psychiczne. Rytm bytu ma swoje wymagania i prawa. Widzisz to najlepiej, wychowując dzieci. Staram się zachowywać z umiarem. Moje szczęście, to że mam Ciebie, „dochodząc”. Kogo będziesz miała Ty w tej fazie? Dzieci, nawet bardzo kochające i kochane, to nie to samo. Ich także nie należy - nie wolno - zarażać na wyrost. Tak, to jest bardzo samotny okres. Ale jakiż by był bez Ciebie?
Ale właśnie nie całkiem tak. U źródła mojego uczucia jest to, co pisane – nasza rozłąka. Myślę, że gdybym był samotny, to znaczy bez partnera, nie przeżywałbym rozłąki, która nas czeka. Nic to jednak w porównaniu z pustką, której bym doznał, nie mając Ciebie. Moje pełne życie zaczęło się od chwili naszego połączenia.
Kasper Pawlikowski w Dzienniku Wspólnym
When the other shore of the ocean of existence appears on the horizon, thoughts [and] feelings change their speed, because the meaning and breath of time [is] shorter and shorter, and the energies diminish. Thinking, and especially speaking, can change the mood, atmosphere and sensitivity. At the same time, the topic comes up by itself more and more often when it comes to mooring boats. The age difference between us increases the difficulty. In the marriage community, everyone matures at their own pace. It comes to my mind many times that in this phase that I may infect you with elderliness. With the relative age in which one experiences both biological crises and surprises, as well as mental ones. The rhythm of being has its requirements and laws. You see it best when you raise the children. I try to act in moderation. My happiness is that I have you, "as I am arriving to the shore." Who will you have in this phase? Children, even very loving and beloved ones, are not the same. They also should not be - must not - become infected too early. Yes, it is a very lonely period. But how lonely would it be without you?
Well, it is not quite like that. At the root of my feeling is what is in the cards - our separation. I think that if I were lonely, that is, without a partner, I would not suffer the separation that awaits us. But that is nothing compared to the emptiness I would experience without you. My full life began with our union.
Kasper Pawlikowski in the Common Journal
The Dance of Timber and Soul
Kasper's Works occupy prominent places in many a household around the world. He was as creative as he was generous and the fruits of his creativity travelled frequently to those who inspired him or to those who he loved.
Kasper's art is always brought to life by a change in lighting. If you are one of the lucky ones and have a sculpture of his - try lighting up a single candle in a dark room whilst observing his work. We don't know what it may say, but we know it will speak.
Maluta collected for you the pictures of some of Kasper's less known sculptures and selected two songs he loved dancing to.