Турецькі з Делятина


Турецькі з Делятина

ТУРЕЦЬКІ (Турецькі з Делятина, Tureccy, Tureccy de Delatyn) – земянський рід, у XV ст. землевласники у Галицькій землі.

Król Władysław Jagiełło nadał 1400 r. braciom S t e c z k o wi i I wa ś k o wi 
Niegowickim, zapewne z Niegowiec halickich, osady: Delatyn, Łanczyn, Sa.dzawkę, Aupole, Turkę, Chwatowcevel Fatowce, J e s i o n k i i Cz e r n i e j ów 
na Pokuciu1*. Obdarowani wzięli udział w homagjach 1427 r. u, poczem działali jeszcze 
do lat niemal pięćdziesiątych, podpisując się łącznie z Delatyna 15. Po ich śmierci 
nastąpił podział dóbr na trzy większe ośrodki: w Delatynie, Turce i Łanczynie. Z linji Delatyńskich znamy tylko Meleska 1448 r.1, zapewne jedynego jej reprezentanta, 
natomiast w Turce przebywają wiatach sześćdziesiątych trzej bracia: Kość, lwaśko, 
żonaty z Marusią Sulatycką 1472 r. i Roman*. Syn Iwaśka, Jakub, wydzierżawił 
część Sadzawki Michałowi Żeliborskiemu 1492 r.8. Na uboczu od tej grupy rodowców 
pozostaje Maksym z Łanczyna, ożeniony z Nastką, zdaje się, Przeroską. Miał on 
dwoje dzieci: córkę Fedkę, którą wyswatał za Iwaśka Szumlańskiego 1470 r. i syna 
Stefana, który poślubił 1482 r. Marusię z Żywaczowa, zapisując jej 100 grzywien 
na gruntach, młynie i żupie w Łanczynie za zgodą ojca4. Ponieważ Stefan zmarł w kilka 
lat później, osierociwszy jedynaka Wasyla, oddał się Maksym z wnukiem w opiekę 
zięciowi Iwaśkowi6. Dalsze losy tej gałęzi są nieznane. Linja Tureckich istniała jednak 
w dalszym ciągu, gdyż niejaki Mikołaj stwierdził 1516 r. pierwotny przywilej na 
Turkę, Delatyn i t. d.6. Tureccy dziedziczą te miejscowości także w czasach późniejszych 7
13 Matr. Sum. IV. Supp. 404. u Notaty, nr 302, 303.
15 Agz. XII. 2008, 4233.
1 Ib. XII. 1218. 1 Ib. XII. 3563, 3564, 3647, 4443. * Ib. XIX. 1215. 1 * Ib. XII. 3461,
4379, XIX. 947. 5 Ib. XIX. 1070, 1286. 8 Matr. Sum. IV. 11054. Małgorzata za Seńkiem Balickim
1527, ib. IV 5193. * Źródła dziejowe XVIII/! str. 104

1. На блакитному полі золотий півмісяць рогами догори, на кінцях якого дві золоті шестипроменеві зірки.

Джерела:
– печатка Cтецька з Делятина 1427 р. (AGAD, AZ, Sygn. 33, st. 665; Piekosiński F. Jana Zamoyskiego notaty heraldyczno-sfragistyczne. – n. 302; Halecki O. Z Jana Zamoyskiego Inwentarza Archiwum Koronnego. – n. 9 [12], 1).
– печатка Івашка з Делятина 1427 р. (AGAD, AZ, Sygn. 33, st. 665; Piekosiński F. Jana Zamoyskiego notaty heraldyczno-sfragistyczne. – n. 303; Halecki O. Z Jana Zamoyskiego Inwentarza Archiwum Koronnego. – n. 9 [12], 2).
– Wyrostek L. Rόd Dragόw-Sasόw. – S. 97, 172.

Олег Однороженко // https://sigillum.com.ua/gerb/turetski-z-delyatyna/

Comments