Романовські

РОМАНОВСЬКІ герба Шалава -рід польського походження. 

Дідичами села Романова адміністративно входило до складу Львівської землі, з кінця XIV ст. до середини XVII ст. були, переважно, руські шляхтичі Романівські — нащадки першого відомого його власника Івана-Гліба Дядьковича з Романова гербу Шалава.[1] (лат. Iohanne dicto Hlib Dyathkowitcz de Romanow) по лінії його сина Миколая Романівського.
Kiedy w r. 1446 toczył się spór pewien, do którego wezwano wielu świadków i podzielono ich na dwie narodowe grupy: polską i ruską, wówczas do grupy pierwszej wliczony został syn Hleba, Mikołaj, jako niewątpliwy Polak.65

1. Niesiecki K. Korona Polska przy Złotey Wolności Starożytnemi Wszystkich Kathedr, Prowincyi y Rycerstwa Kleynotami Heroicznym Męstwem y odwagą, Naywyższemi Honorami a naypierwey Cnotą, Pobożnością y Swiątobliwością Ozdobiona… — T. 4. — Lwów : w drukarni Collegium Lwowskiego Societatis Jesu, 1743.— 820 s.— S. 252. (пол.)



I

ІВАН-ГЛІБ З РОМАНОВА
Z kolei pod 1422 r. napotykamy dwukrotnie - w ar-chiwum lwowskim i łańcuckim - wzmianki o Janie Hle-bie z Romanowa Świrskim, dziedzicu Romanowa, Świ-rza, Chlebowic, Tucznego etc. Nazwisko Świrski jest tu (w zapisce lwowskiej) zaczerpnięte od nazwy naszej osady.
Jan-Hleb herbu Saława, protoplasta rodu Roma-nowskich-Świrskich, którzy przez dwa z górą stulecia wła-dali Świrzem i okolicą, piastował wysokie urzędy: naj-pierw wojewody halickiego, potem starosty kołomyjskie-go.132 Z pochodzenia Rusin, nazwiskiem Hleb Diatkowicz (kto wie nawet, czy nie spokrewniony z Detką, pierwszym kazimierzowym namiestnikiem Rusi Czerwonej), spolszczył się jednak później, prawdopodobnie pod wpływem żony Polki i dominikanów lwowskich, przez przejście na kato-licyzm.

ІІ


МИКОЛАЙ РОМАНОВСЬКИЙ

ПЕТРО РОМАНОВСЬКИЙ

ІІІ

МARCIN ZE ŚWIRZA († 1478/79), syn Piotra, 


Po znanym już nam z poprzedniego rozdziału Janie-Hlebe z Romanowa w galerii dziedziców znaleźli się jecto potomkowie, a mianowicie: Mikołaj (+ ca. 1470) i Piotr (+ ?), synowie Jana-Hleba, Мarcin ze Świrza (+ 1478-9), syn Piotra, Andrzej (+ 1491) i Marcin (+ 1528) Świrscy, synowie Marcina, Andrzej Świrski (+ 1572), najstarszy syn Marcina juniora.


Andrzej Romanowski na bełskim sejmiku przedsejmowym 25 sierpnia 1639 
roku został wybrany na posła na sejm11. Na sejmiku elekcyjnym 16 lutego 1640 roku 
był jednym z kandydatów na urząd podsędka bełskiego, na który nominację otrzy.mał niebawem12. Brał udział w obradach sejmiku relacyjnego 27 czerwca 1640 roku 
i podpisał jego laudum. Jako marszałek kierował obradami sejmiku przedsejmowego 
9 lipca 1641 roku. Na sejmiku relacyjnym 28 kwietnia 1643 roku wybrano go na jed.nego z dwóch administratorów czopowego, dlatego podpisał laudum w sprawie zbo.ru tego podatku. Brał również udział w sejmiku deputackim 14 września 1643 roku, 
po którego zakończeniu zaświadczył swoim podpisem pokwitowanie sejmikowe dla 
poborcy. Na sejmiku deputackim 10 września 1646 roku wybrano go na deputata do 
Trybunału Koronnego, a na sejmiku relacyjnym 15 stycznia 1647 roku objął stano.wisko jednego z komisarzy do spraw zwołania zjazdu szlachty bełskiej w przypadku 
niebezpieczeństwa. Podczas sejmiku przedsejmowego, 11 kwietnia 1647 roku, zło-
żył sprawozdanie w sprawie zebranych z czopowego i furmanki sum pieniężnych 
i otrzymał pokwitowanie13.

11 Biblioteka Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (dalej: BZNO), rkps 15964, t. I, vol. 1: Lauda 
sejmikowe bełskie 1572–1673 (dalej: BZNO Lauda), s. 158 (nr 106). 12 Urzędnicy województwa bełskiego…, s. 52 (nr 219). 13 BZNO Lauda, s. 167 (nr 108), 168 (nr 109), 176 (nr 110), 190–191 (nr 117), 192 (nr 119), 203 
(nr 124), 211 (nr 127).
Comments