ЛІТИНСЬКІ герба Ґрималя з відміною – земянський рід Володимирського повіту Волинського воєводства; родове гніздо - с. Літина, брацлавсько-волинський рід. 

Jacko Letyński stawił jednego konia na popis ziemi wołyńskiej 1528 r., wraz z bratankiem dziedziczył na Liteniu 1545 r

село Літин виступає з 1545 року, коли це село належало до Яцька Летенського і за частину якого він платив казну від 11 димів, 9 городників, а Іван Летенський платив за другу частину Літина від 10 димів, та 9 городників.

Скарга возного Володимирського повіту Івана Ваньковича Літинського на. Івана Яцьковича Літинського про наїзд ...

Волинський пан І.Летинський у тестаменті від 12 січня 1571 р. доручає свою жінку тестеві – пану Я.Колпітовському – і призначає опікуном свого брата – пана С.Дроздинського. Причому опікунські функції полягають у тому, що “опекунове мають жону и дети мои от всяких кривдъ боронити и справедливости имъ доходити”. Реальною розпорядницею і власницею майна він залишає “верную а цнотливую малжонку”, відписуючи їй свій родовий маєток, половину Летина, яка коштує шістсот коп грошей Великого князівства Литовського. Після того як діти стануть повнолітніми, вони мають віддати матері шістсот коп грошей, щоб вона дозволила їм успадкувати маєток. Якщо ж діти не повернуть грошей, то вона “не будет повинна ни щого, якъ з ыменя, с пашни, так и зо всих речей рухомых и статков домовых детям моимъ…, але во всем волна она спокоине тоє имене мое, половину Летина, на себе держати и вживаючи в тои суме шестисот коп грошей, и волна будет тую суму шестсот коп грошей кому хоче записати и даровати…” [20, 122]. 

Iwan, dziedzic Litynia 1570 r., ożeniony z Katarzyną Korowajówną Sielecką, miał córkę Katarzynę za Andrzejem Dedkiem Trypolskim 1587 r. i syna Michała, współdziedzica Litynia 1583 r.

Gabrjel, Aleksander, Raina, Anastazja i Ołena, dzieci Michała, mają sprawę w Łucku 1600 roku (Arch. Sang.; Źr. Dziej. XIX i XX; Teka Rulikow.). ¶ Gabrjel, ożeniony z Małgorzatą Mieleszkówną 1612 r., kupił cześć Sielca od Ostafa Korowaja 1606 r. i odprzedał ją tegoż roku Malińskiemu, a 1614 r. pozwał Malińskich, Jasińskiego, Siemaszkę, o części Sielca i Uhłów, należną mu po babce, 1620 r. opiekun Radowickich, dopełnił 1622 r. działu Litynia z Gniewoszem i Andrzejem Rzezanowiczem (Woł. IV f. 259; Teka W. Rulikow.).

Можливо,  ідеться про Климентія Літинського, який тримав село у Базалійській волості на

Волині.

Herb ich przedstawia mur bez wież, z czterema blankami, między któremi złoty krzyż, w otwartej bramie złamana czarna zapora w poprzek (Ostr. Nr. 1837).

   ¶ Iwan, żonaty z Nastazją Piłatowską 1597 r. Szymon Lityński, inaczej Iwanowski, występuje 1597 r. w Kamieńcu i w Lublinie. Fedor, żonaty z Ewą Rymińską 1614 r. Stefan ożenił się z Halszką Hulewiczówną Drozdeńską, wbrew jej rodzinie, w której imieniu Konstanty Siemaszko wniósł 1636 r. protest do grodu w Łucku przeciw ważności tego małżeństwa. Syn ich Wacław, ma sprawę w Lublinie 1670 r. (A. Kamieniec. i Łuckie; Wyr. Lub. 73 f. 126; Zap. Lub. 57 f. 294; Teka Rulikow.). Zuzanna z Bystrzejowskich Letyńska, nabyła 1654 roku Błędowice i Brzeziny od Stanisława, sekretarza królewskiego (M. 392 f. 14). ¶ Adam, syn Andrzeja, zapisał 1631 r. dożywocie żonie, ks. Teodorze Puzyniance (podobno 1-o v. Filonowej Jelcowej). Nad córką ich Anną, wyznaczona 1634 r. opieka w osobie ks. Jerzego Puzyny i Aleksandra Żabokrzyckiego. W 1638 roku opiekunami jej są stryjowie, Serafin i Janusz. Anna jest 1654 r. wdową po Michale Strybylu (Zap. Lub. 33 f. 1046; Woł. V. B f. 661; VII. A f. 9; Teka W. Rulikowskiego). ¶ Józef, Jezuita, umarł 1718 r. Jacek, zapisał 10,000 floren. na budowę kościoła Jezuitów w Kamieńcu (Załęski). Tomasz, łowczy bracławski 1727 r. Jerzy, komornik graniczny bracławski 1777-1784 r. Stefan z synem Sewerynem Ksawerym i bratem Antonim Lityńscy Michałowicze, synowie Dymitra i Ewy z Jezierskich, wnukowie Antoniego, kwitowali Horodyskiego 1775 r. (Gr. Łuckie 2968 f. 586). Feliks, syn Łukasza, skarbnika owruckiego i Zuzanny Ciecholewskiej, wnuk Antoniego i Marjanny z Żegotów, w imieniu swoim i braci swych, Józefa, Karola i Wincentego, kwitował 1783 r. z odbioru sum z Dederkał, po pradziadach Żegotach (Gr. Łuckie).¶ Gałąź Lityńskich nosząca przydomek Piskorowicz, legitymując się w Galicji, podała jako swój herb Grzymałę odmien., choć prawdopodobnie szła z rodu Sasów ¶ Samuel, syn Konstantego i Ewy z Pohoreckich, pozostawił, z Marjanny Popielównej, Teresę Horodyską i Jana Piskorowicza, współdziedzica Kulczyc, wylegitymowanego ze szlachectwa 1782 r., w sądzie grodzkim przemyskim, zmarłego 1822 r., po którym, z Marji Manasterskiej: Anna, Piotr, Jan i Teodor (A. Lwow. For. Nob.; M. D. Wąs.). Jan Piskorowicz, ur. 1790 r., zaślubił W Czortkowie 1817 roku Julję Kolpi (M. Zawadz.). ¶ Jan, żonaty z Heleną Nowosielską, razem z synami: Michałem, Janem i Bazylim, pozwał 1721 r. Nowosielskich o zabór części Biliny (Zs. Przem. 138 f. 244). Z tych synów: ¶1. Michał, z Magdaleny N., pozostawił synów: Karola, ur. 1763 r. i Jana Wacława Michała, ur. 1769 r., wylegitymowanych bez przydomku w Wydziale Stanów galicyjskich 1796 r. ¶ Karol miał, z Teresy Smólskiej: Stanisława, ur. 1798 r. (metr. w Komarnie), a ten, z Balbiny Mazurkiewiczównej, Józefa, ur. 1824 r. (metr. w Podkamieniu), wylegitymowanego w Wydziale Krajowym we Lwowie 1879 r., zaś Michał, ożeniony z Marjanną Pachowską, wraz z którą sprzedał 1794 r. posiadłości w Drohobyczu Dubrowlańskim, pozostawił: ¶a) Stefana, którego, z Marjanny Kulikowskiej, syn Meliton, współdziedzic Horyhladów, zaślubił 1846 r. Djonizę Brodzic Zawadzką, współdziedziczkę Firlejówki (metr. w Kutkrzu); ¶b) Gabrjela; ¶c) Aleksandra, po którego synie Ferdynandzie, córka Janina, panna; ¶d) Pawła, po którym, z Agnieszki Lachowskiej: Józef i Leopold Andrzej ożeniony 1857 r. z Józefą Sługocką. Tego dzieci: Klementyna Bałabanowa, Helena Lichtensteinowa, Marja Kielanowska, Michał i Leopold. Ostatni zostawił, z Włodzimiery Prochaskównej, Zygmunta i Apolonję (M. D. Wąs.). ¶2. Jan, miał syna Grzegorza Piskorowicza, współdziedzica Biliny, wylegitymowanego 1782 r., w sądzie grodzkim przemyskim, po którym, ze zmarłej 1793 roku Barbary z Łuckich: Mikołaj, Tacjanna Hordyńska, Helena Ohar-Assafatowa, Anna Bilińska i Marjanna Bilińska (A. Lwow. For. Nob.). ¶3. Bazyli, z Marjanny z Kaczkienowiczów Bilińskich, pozostawił: Jana Piskorowicza, wylegitymowanego razem z stryjecznym bratem Grzegorzem, w sądzie grodzkim przemyskim 1782 r. Po tym Janie, z Justyny Słotyłównej Bilińskiej, córka Zofja za Michałem Odynakiem Łuckim, wdowa 1827 r. i syn Joachim, dziedzic części Biliny Wielkiej, żonaty z Katarzyną Horoszkiewiczówną Jaworską, z której: Marjanna, wydana 1817 r. za Eljasza Mileszewicza Godź-Bilińskiego i Jan Piskorowicz, wylegitymowany ze szlachectwa w Wydziale Stanów galicyjskich 1845 roku. ¶ Jan, dziedzic po ojcu części Biliny Wielkiej, ożenił się z Zofją z Rupniewa Ujejską i pozostawił z niej Michała, współdziedzica Bykowa, posła na sejm galicyjski, ożenionego z Malwiną Ortyńską, wylegitymowanego ze szlachectwa wraz z synami: Bronisławem Michałem i Bolesławem, w Wydziale Krajowym we Lwowie 1880 r. (M. D. Wąs.). ¶ Bazyli Piskarewicz Lityński z synami: Justynem, Faustynem i Janem Ignacym, syn Jana, wnuk Józefa, prawnuk Tomasza, praprawnuk Tomasza, syna Stefana, 1852 r.; a Erazm, syn Bazylego, 1853 r., wylegitymowali się ze szlachectwa w gubernji wołyńskiej (Spis.).