Łostowsc y vel Łastowieccy . Piotr Uhernicki i Fe.dorek de Łostowce, bracia rodzeni niedzielni, 1522—6 r. (Ks. 3598 

ff. 11, 69). Piotr Uhernicki alias Łostowski, 1544 — 6, dziedzic 

części Łostowiec, zostawił synów Marka i Sienka, z których 

pierwszy zwie się Uhernicki, drugi — Uhernicki seu Lastowiecki 

1577 r. (Ks. 3598 ff. 339, 347; Ks. 3600 f. 33 v.; Ks. 3603 f. 488). 

Powyższy Fedor Łostowski, żonaty z Anną Jarmolińską, 

z której dzieci: Stefan alias Stasch i Beata alias Woxa, 1545 r. 

(Ks. 3598 f. 393). Ów Stass Łostowski sprzedał pół Suprunko.wiec Sieciechowi 1547 r. (Ks. 3600 nr. 94). Od wuja zaś Sewe.ryna Jarmolińskiego otrzymał dobra 1560 r. (Ks. 3601 nr. 392). 

Stanisław Łostowski, dziedzic części Łostowiec 1555 — 9 r. 

(Dodat. nr. 20; Ks. 3602 nr. 145—7). 

Bohdan Łostowski zastawił stryjowi swemu Fedorowi część 

Nowosielec i Uhrynkowiec, części zaś Łostowiec, Isakowiec, Po.powiec, Olchowca, Kniażej Krynicy, Brahy — oddał pod opiekę 

jego 1540 r. (Ks. 3598 f. 268-9). 

Inną linię prowadzi Wacław Garbaty, który miał córkę Ana.stazyę i syna Daszka. Anastazya (Nastia) w r. 1534 kwituje brata 

z dóbr ojczystych i macierzystych w Łostowcach, Isakowcach, 

Popowcach, Nowosiołce, Uhrynkowcach, Hynkowcach, Olchow.cu. Daszko zaś w r. 1535 kwituje brata swego ciotecznego Wo-

łodiowskiego, protopopa kamienieckiego, z ruchomości po wuju 

Sebastyanie Michajlaszu (Ks. 3598 ff. 205, 225 v.). Daszko Ło.stowski, w r. 1546 żonie swej Katarzynie, córce Hrynia Tołstow.skiego, oprawił posag i „przywianek" na częściach Uhrynkowiec, 

Nowosiołki, Łostowiec i Isakowiec i puścił siostrze w dożywocie 

część Olchowca (Ks. 3600 nnr. 22—24). Synowi swemu Iwachnie 

dał trzech kmieci, osiadłych w Uhrynkowcach 1568 r. (Ks. 3603 

f. 37 v.), córce zaś Annie, żonie Iwana Zywaczowskiego z pow. 

halickiego, ubezpieczył 200 zł. posagu na 4 kmieciach w tejże 

wsi, 1583 r. (Ks. 3605 f. 114). W r. 1584 piszą go „Lastowiecki" 

(Ks. 3605 f. 282). 

Piotr Uhernicki i Fedorek de Łostowce, bracia rodzeni niedzielni, 1522—6 r. (Ks. 3598 ff. 11, 69). Piotr Uhernicki alias Łostowski, 1544 — 6, dziedzic części Łostowiec, zostawił synów Marka i Sienka, z których pierwszy zwie się Uhernicki, drugi — Uhernicki seu Łastowiecki 1577 r. (Ks. 3598 ff. 339, 347; Ks. 3600 f. 33 v.; Ks. 3603 f. 488). Powyższy Fedor Łostowski, żonaty z Anną Jarmolińską, z której dzieci: Stefan alias Stasch i Beata alias Woxa, 1545 r. (Ks. 3598 f. 393). Ów Stass Łostowski sprzedał pół Suprunko- wiec Sieciechowi 1547 r. (Ks. 3600 nr. 94). Od wuja zaś Sewe- ryna Jarmolińskiego otrzymał dobra 1560 r. (Ks. 3601 nr. 392). Stanisław Łostowski, dziedzic części Łostowiec 1555 — 9 r. (Dodat. nr. 20; Ks. 36C2 nr. 145—7). Bohdan Łostowski zastawił stryjowi swemu Fedorowi część Nowosielec i Uhrynkowiec, części zaś Łostowiec, Isakowiec, Po- powiec, Olchowca, Kniaźej Krynicy, Brahy — oddał pod opiekę jego 1540 r. (Ks. 3598 f. 268—9). Inną linię prowadzi Wacław Garbaty, który miał córkę f\na- stazyę i syna Daszka. Anastazya (Nastia) w r. 1534 kwituje brata z dóbr ojczystych i macierzystych w Łostowcach, Isakowcach, Popowcach, Nowosiołce, Uhrynkowcach, Hynkowcach, Olchow- cu. Daszko zaś w r. 1535 kwituje brata swego ciotecznego Wo- łodiowskiego, protopopa kamienieckiego, z ruchomości po wuju Sebastyanie Michajlaszu (Ks. 3598 ff. 205, 225 v.). Daszko Ło- stowski, w r. 1546 żonie swej Katarzynie, córce Hrynia Tołstow- skiego, oprawił posag i „przywianek" na częściach Uhrynkowiec, Nowosiółki, Łostowiec i Isakowiec i puścił siostrze w dożywocie część Olchowca (Ks. 3600 nnr. 22—24). Synowi swemu Iwachnie dał trzech kmieci, osiadłych w Uhrynkowcach 1568 r. (Ks. 3603 f. 37 V.), córce zaś Annie, żonie Iwana Żywaczowskiego z pow. halickiego, ubezpieczył 200 zł. posagu na 4 kmieciach w tejże wsi, 1583 r. (Ks. 3605 f. 114). W r. 1584 piszą go „Łastowiecki" (Ks. 3605 f. 282).



Pan Łastowski, starosta kamieniecki, 1437 r. przebywa w Kijowie w orszaku ks. Świdrygiełły (Arch. Sang.). Jan Łastowski 1488 r. obecny na sądach w Chełmie (Akta XIX). ¶ Fedorko, Michalas i Kostek, dziedziczą na Łastowcach 1530 r. (Źr. Dziej. XIX). Fedor Łastowiecki, żonaty z Maruchną Jarmolińską 1537 r. Matwiej, syn Stanisława, podzielił się połową Łastowiec z Wasilkowskiemi i Sutkowskiemi 1545 r. Matwiej i Wasil, ziemianie krzemienieccy, sprzedali 1578 roku prawa swe do wsi Redki i Woli Minkowskiej ks. Puzynie. Tego lub innego Macieja dzieci Jerzy, żonaty z Anielą Kocieńską 1623 r.; Małgorzata Andrzejowa Bolanowska 1616 r. i Katarzyna, żona Józefa Annibala Strozzi, zmarła przed 1643 r. (Gr. Łuckie; Gr. Kamien. i Teka W. Rulikow.). ¶ Bohdan z Łastowiec sprzedał 1534 r. część swą w Nowosiółce i Hinkowcach Kostiukowi z Hinkowiec (A. Kamien.; M. D. Wąs.). ¶ W latach 1565-1569 i 1578 dziedziczyli na Łastowcach: Łastowski, Daszko Uhernicki v. Uhryniecki v. Łastowski, dziedzic także Uhrynkowiec, Kostiukowa (Wołodyjowska), Wasilkowscy, Czołhański i Błażowski. Łastowski v. Łastowiecki (Daszko) był też dziedzicem części Olchowca 1565-1578 r. (Paw.). ¶ Wymieniony Daszko Uhryniecki prawdopodobnie dostał część Łastowiec za żoną, Katarzyną Łastowską i potomkowie jego stale już piszą się Łastowieckiemi. Córkę zostawił jedną Annę, żonę Jana Żywaczowskiego v. Halickiego 1590 r. i synów sześciu: Iwachna, po którym, z Anastazji, 2-o voto Grabowskiej, córka Małgorzata, żona 1-o v. Jerzego Sambora 1587 r., 2-o v. Aleksandra Holińskiego, 3-o v. Hryćka Swaryczowskiego 1590-1597 r., która sprzedała część swą Łastowiec i Isakowiec Sebastjanowi Witkowskiemu przed 1591 r.; Hryćka, którego córka Małgorzata v. Katarzyna, była za Wawrzyńcem Białokurem 1627 r.; Bazylego; Jerzego; Mikołaja i Jarosza czyli Hieronima (Grodz. Tremb. 17 f. 207; Gr. Halic. 5 f. 385; 6 f. 1016; 10 f. 821; Wyr. Lub. 56 f. 185; Teka W. Rulik., M. D. Wąs.). ¶ Bazyli, rotmistrz królewski, otrzymał 1585 r. w dożywocie część Olchowca, którą trzymali już ojciec jego Daszko i Andrzej Czołhański, z braćmi - Jaroszem i Mikołajem, odkupił 1591 r. część Łastowiec i Isakowiec, sprzedaną przez synowicę Witkowskiemu, kupił 1604 r. część w tychże dobrach od Dziusowej, otrzymał 1607 r. konsens na wykup Podwysokiego, w śniatyńskim, od Bratkowskiego, ożeniony z Anną Świstelnicką, 2-o v. Marcinową Leską 1617 r., umarł bezdzietnie, a spadkiem po nim dzielą się synowcy po trzech braciach 1612 roku (M. 133 f. 85; 151 f. 115; Gr. Halic. 13 f. 815 i 819; Wyr. Lub. 79 f. 507; Teka W. Rulikows.; M. D. Wąs.). ¶ Jerzy, syn Daszka, żył jeszcze 1594 r., z Katarzyny Świstelnickiej, pozostawił synów: Jana, zmarłego bezdzietnie, Zacharjasza, zmarłego przed 1612 r., po którym, z Doroty Przerowskiej, syn Bazyli, sprzedał 1639 r. część Uhrynkowiec Dydyńskiemu i Filipa, który razem z synowcem Bazylim bierze część spadku po stryju Bazylim, rotmistrzu, 1612 r. ¶ Filip, ożeniony z Jaruchną, córką sławetnego Jazona Andruszkiewicza 1615 roku, miał córkę Annę, 1-o v. Stefanowę Sokołowską 1640 r., 2-o v. Aleksandrowę Charzewską 1644 r.; Marjannę, 1-o v. Filonowę Szczeniowską, 2-o v. Ludwikowę Odojską; Reginę za Jakóbem Wojsławskim, dziedzicem Chartanowic 1644 r. (ona może była 1-o v. za Mikołajem Piłatowskim 1612 r.) i syna Jana, żyjącego jeszcze 1670 r., ożenionego z Joanną Chodyjowską, córką Mikołaja i Katarzyny Jeżowskiej (Gr. Halic. 8 f. 1030; Teka W. Rulik.; M. D. Wąs.). ¶ Mikołaj, syn Daszka, zapisał 1587 r. żonie, Aleksandrze Bałabanównie, 300 florenów i wzajemne dożywocie. Drugą lub pierwszą żoną jego była Zofja Brzozowska, a synowie: Aleksander, Stanisław i Jerzy, 1612 r. biorą spadek po stryju Bazylim (Wyr. Lub. 61 f. 744; Grodz. Halic. 5 f. 427 i 429; Teka W. Rulikowskiego). ¶ Aleksander i Stanisław, w latach 1626-1638 i jeszcze 1651 r., a Jerzy 1637 i 1638 r., stawiali się zawsze na popis ziemi lwowskiej osobiście i z pocztami (AGZ. XX). Jerzy był ożeniony z Małgorzatą Podfilipską 1635 r., Aleksander, 1-o v. z Elżbietą Przystałowską, 2-o v. z Katarzyną Wolską, córką Piotra i Katarzyny Jacimierskiej, dziedziczką części Uścia i Sokoła 1644 r. i razem z synem z pierwszej żony Hieronimem, ma sprawę w Lublinie 1654 r.; Hieronim posiadał Pukienicze 1666 r. (Zap. Lub. 44 f. 669; Gr. Tremb. 36 f. 957; Gr. Żydacz. 5 f. 181; 54 f. 1061; M. D. Wąs.). [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] ¶ Do tej linji, prawdopodobnie, należał Stanisław, po którym zostały córki: Zuzanna, żyjąca panną jeszcze 1720 r.; Teofila, żona 1-o v. Stanisława Głoskowskiego 1676 r., a 2-o v. Jana Linkhausa, chorążego owruckiego 1678 r., zmarła bezdzietnie, i synowie: Bartłomiej Jan, Mikołaj i Jerzy, którzy odziedziczoną po siostrze Teofili część dóbr Żelechów odstępują 1680 r. Linkhausowi. ¶ Bartłomiej, dzielny żołnierz, otrzymał 1669 r. ogród we Lwowie. ¶ Mikołaj, towarzysz chorągwi podkanclerzego Gnińskiego, nominowany podstolim bracławskim 1684 r., z Ewy Rudzińskiej, 2-o v. Jakóbowej Staniszewskiej 1703 r., pozostawił: Annę za Stanisławem Odrowążem Straszem 1727 r.; Helenę za Kazimierzem Zdziarskim 1726 r., która sprzedała Główczyn i Główczynek Drohojowskim; Antoniego, Franciszka, Józefa i podobno Michała, który zeznał zapis dożywocia 1722 r., z żoną, Katarzyną Żurowską, cześnikówną sochaczewską (Gr. Żydacz. 32 f. 713). ¶ Franciszek razem z bratem Antonim, odstąpił poddanego Denhoffowej 1696 roku, burgrabia czerski 1718 r., towarzysz pancerny 1727 r., podstoli stężycki 1734 r., kandydat na podsędka czerskiego 1739 r., kwitował 1715 r. przyrodniego brata Mikołaja Staniszewskiego, roborował 1717 r. intercyzę ślubną z Czyszkowskiemi, zeznał 1729 r. zapis dożywocia z żoną, Jadwigą z Czyszkowskich, 1-o v. Franciszkową Szałapską, 2-o v. Wojciechową Kożuchowską, został wwiązany 1732 roku w dobra Kożuchów, Witaszyn, Jaruzel, Korzeń, Redlin i Wolę Kożuchowską, w imieniu dzieci swych: Ignacego, Joanny i Franciszki, objął 1735 r. część Sulbin, których część z Gorazdami dokupił 1737 r. od Janiszewskiej, żył jeszcze 1742 r. Z wymienionych dzieci Franciszka, z mężem Franciszkiem Gołaskim, kwitowała 1753 r. brata Jerzego z procesu; Joanna, żona Stanisława Wolikowskiego, żyła jeszcze 1778 r. Ignacy, komornik graniczny czerski, sprzedał 1767 r. część zwaną Krzeszczyzna w Raduczynie Pniewskiemu (AGZ. 5113 i 5867; Perp. Czers. 13 f. 507, 585 i 667; 14 D f. 212; 16 B f. 303; 18 f. 353, 359; 19 f. 47; 20 f. 137, 223 i 279; 21 f. 197; 22 f. 158; 23 A f. 307; 23 B f. 646; 24 f. 13-19 i 296; 28 f. 1; 29 f. 533; 34 f. 2; Debit. Czers. 1 f. 88; DW. 59 f. 575; 62 f. 1219; 63 f. 201; 70 f. 575; M. 258 f. 122). ¶ Józef, trzeci syn Mikołaja, poborca czerski 1711 r., kupił 1724 r. od przyrodniego brata Mikołaja Staniszewskiego część Kruszówki i Zabrozdów, nabył tegoż roku sumę na Zabrozdach od żony. Barbary Kłopockiej, córki Jana, i zawarł kontrakt z Przebendowskim. Nie żył już 1731 r., w którym wdowa jego wzięła w zastaw Rożniszew od Giżyckiego. ¶ Syn jego Antoni, kapitan artylerji koronnej, sędzia kapturowy lubelski 1764 r., wraz z żoną, Zofją Prawdzic Bielską, córką Jana i Franciszki Zaleskiej, zawarł układ 1788 r. z siostrami żony (Perp. Czers. 17 f. 254; 22 f. 113; DW. 65 f. 727, 731 i 737; 104 f. 808; 105 f. 833). ¶ Józef Mikołaj Michał Franciszek, syn powyższych, ur. 1772 r. (metr. w Kumowie), wwiązany 1793 roku w dobra Drozdy Nosy i część Cisówki (DW. 109 f. 898), wylegitymował się ze szlachectwa 1804 r. w Galicji zachodniej (Quat VII f. 219), pozostawił z pierwszej żony, Anieli Brodowskiej, syna Klemensa Antoniego Józefa Jana; z drugiej - Tekli Borowskiej: Maksymiljana i Jana Jakóba. Klemens i Jan Jakób wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie przed 1850 rokiem. ¶ Jana Jakóba, z Julji Ryszkowskiej, dzieci: Seweryn Jan, Wiktor Klemens, Wincenta Róża i Sabina Karolina. ¶ Klemens, przeszedłszy z nagrodami szkoły lubelskie 1811-1814 r., był następnie adwokatem w Lublinie 1850 r. ¶ Do tej linji pewno należą: Ignacy, sekretarz Ministerjum spraw wewnętrznych i pol., ur. 1791 r., zmarły 1816 r. w Warszawie. Jan Nepomucen, obrońca w Senacie 1850 r., dziedzic Jezierzan, w grójeckim, 1872 r., ożeniony z Ludwiką Orłowską, z której córki: Paulina zmarła 1898 r.; Marja Sabina, zaślubiła 1868 r. Władysława Ossolińskiego, a syn N. żył 1898 r. Scholastyka z Piaseckich Łastowiecka, wdowa, w Lublinie 1867 r. ¶ Jarosz, syn Daszka, z dwóch żon: Zofji N. i Teodozji Fedorównej Zagwojskiej, miał córkę Małgorzatę za Hordyjem Żytyńskim i synów: Jana, Piotra, Prokopa, Bazylego i Stanisława, biorących spadek po stryju Bazylim 1612 r. (Wyr. Lub. 81 f. 165; Teka W. Rulikowskiego; Grodz. Żydacz. 12 f. 453; 87 f. 347; M. Dun. Wąsow.). ¶ Po Bazylim, z Halszki Sołomińskiej, pozostała córka Katarzyna Andrzejowa Szaniawska i synowie: Michał i Aleksander, żonaty 1645 r. z Zofją Wrzeszczówną, występującą jeszcze 1659 r. w Kamieńcu. ¶ Stanisław, dziedzic Uhrynkowiec, posiadacz wójtostwa żydaczowskiego, żonaty już 1612 r. z Maruszą Komarówną Sutyską, 2-o v. Aleksandrową Mączyńską, pozostawił: Anastazję za Michałem Kozłowskim; Zofję za Aleksandrem Żurakowskim, dobrodziejkę klasztoru Bazyljanów w Maniawie 1676 r.; Stefana; Nikodema i Teodora Konstantego. ¶ Stefan, dziedzic części Łastowiec, Isakowiec i Uhrynkowiec, z Bogumiły Kędzierzyńskiej, 2-o v. Janowej z Chyszowa Romerowej, miał córkę Jadwigę za Zygmuntem z Sławczyna Siemieńskim 1680 r. i syna Krzysztofa (Grodz. Biec. 59 f. 1842; 60 f. 138; 71 f. 863, 868; 80 f. 287; M. D. Wąs.). ¶ Krzysztof zeznał 1690 r. zapis dożywocia z żoną, Barbarą, córką Jana Sławczyńskiego i Zofji Wronowskiej, 1700 r. w imieniu wszystkich idących z domu Łastowieckich wnosi protest do grodu lwowskiego przeciw Stanisławowi o dobra Majanów, Sutyska, Janów i Szerzynie, należne wszystkim po babce Komarównie, umarł 1717 r., pozostawiwszy córkę Zofję za Józefem Budzińskim czy też Rudzińskim, Stefana i Marcina, którzy razem z Józefem, synem Tomasza, i Michałem; synem Stanisława, zyskali 1744 r. wyrok w Lublinie na Czetwertyńskich, o zwrot Jankowa należnego im po Komarach (Bracł. XVI f. 768). Synem też Krzysztofa mial być Tomasz, towarzysz pancerny chorągwi kasztelana kijowskiego, tytułowany cześnikiem bracławskim 1728 r. (Gr. Tremb. 64 f. 428). ¶ Marcin, cześnik lub podczaszy lubaczewski, z żony Rogalanki, miał córkę Zawadzką i synów: Tytusa i Leonarda (Bracł. XVII f. 1990; Gr. Biec. 419 f. 837 M. D. Wąs.). ¶ Nikodem, drugi syn Stanisława z Komarównej, posiadacz wójtostwa żydaczowskiego 1664 r., otrzymał 1666 r. wieś Hawryłów Kamień, którą wdowa po nim, Katarzyna Rakowska, podstolanka nowogrodzka, odstąpiła 1701 r. Skarbkom. Córka ich, Aleksandra, zeznała 1699 r. zapis dożywocia z mężem, Samuelem Topczewskim, a syn Stanisław, występujący w sprawie spadkowej po Komarach 1700-1701 r., ożeniony z Krystyną Kruszyńską, córką Jana i Anny Ulenieckiej, pozostawił: Annę za Jakóbem Krępskim, podstolim nowogrodzkim; Teofilę za Ludwikiem Laskowskim, skarbnikiem zakroczymskim, i Michała, towarzysza chorągwi pancernej starosty korytnickiego 1747 r., tytułowanego potem skarbnikiem latyczowskim, żonatego z Katarzyną Stawską 1749 r. (Gr. Tremb. 61 f. 96; 62 f 73; 71 f. 84, 333 i 348; M. D. Wąs.). ¶ Teodor Konstanty, trzeci syn Stanisława, towarzysz chorągwi hussarskiej Jana Sobieskiego, późniejszego króla, 1668 r., ożenił się najpierw z Katarzyną Kępieńską, a następnie 1680 r. z Konstancją z Brześcia Brzeską, córką Wacława. Z pierwszej żony dzieci jego: Jan i Jadwiga, procesująca 1692 r. Jana Stadnickiego o gwałt, żona 1-o v. Franciszka Burakowskiego, 2-o v. Samuela Lasockiego, wdowa 1731 r.; z drugiej: - Krystyna Andrzejowa Sokołowska; Anna panna; Teresa zakonnica i syn Tomasz, który, z Ewy Odrowskiej, pozostawił: Wawrzyńca, ur. 1720 r. (metr. w Jazłowcu), Wiktorję, Stanisława, zmarłych młodo i Józefa, tytułowanego 1775 r. cześnikiem bracławskim, żyjącego jeszcze w końcu XVIII-go wieku, i pracującego ciągle nad procesami o majątki po Komarach ze strony ojca i po Herburtach ze strony matki, do których zebrał wiele papierów i rodowodów (Gr. Biec. 64 f. 742; 65 f. 666; 71 f. 878; 79 f. 199; 212 f. 474; Gr. Halic. 87 f. 223 i 347; 497 f. 396; Tab. Gal. Fund. Nov. 93 B f. 13; M. D. Wąs.). ¶ Jan, syn Teodora z pierwszej żony, za zgodą ojca zapisał 1695 r. posagu 2,000 florenów żonie, Marjannie z Sławczyna Siemieńskiej, córce Adama i Elżbiety Zaborowskiej. Z tej żony miał: Joannę za Jakóbem Dziewulskim 1733 r.; Marjannę za Antonim Jędrzejewskim 1733 r.; Zygmunta, zabitego 1719 r. przez żyda w Ropie i Krzysztofa Antoniego, ożenionego z Zofją Chajęcką (Grodz. Sandec. 66 f. 1465; 157 f. 918; Gr. Biec. 78 f. 1144 i 1312; 165 f. 273; 212 f. 472; 321 f. 923; M. D. Wąs.). ¶ Józef Kazimierz, syn tego ostatniego, wylegitymował się ze szlachectwa 1782 r., w sądzie grodzkim bieckim, umarł w Pawłosiowie 1803 r., bezdzietny z drugą żoną, Zuzanną Kłobukowską, pozostawił z pierwszej żony, Kunegundy Miłkowskiej: Piotra, Wojciecha, Zofję Teklę, Teodozję, 1-o v. Wojciechowę Żaczyńską, 2-o v. Romanowiczową i Barbarę Kraczewską (A. Tarnow. For. Nob.). ¶ Piotr, żonaty z Marjanną Klings, córką Jana i Barbary Morozowiczównej, dziedziców Sieteszy, miał córkę Emilję za Michałem Koskowskim i synów: Jana Józefa Ludwika, po którym, z Marji Miłżeckiej, dzieci: Franciszek Antoni Jan, Higin Antoni Jan, Bronisław Adam Idzi, Rufila, Felicja Stanisławowa Zalasińska i Ludwina, zmarła panną, i Antoniego Piotra Wojciecha, ożenionego 1845 r. w Rzeszowie z Teklą Żeromską, z której synowie: Zygmunt i Piotr. ¶ Zygmunt, dziedzic Lipnika, z Magdaleny Wierzchowskiej z Ostrożan, ma syna Adama Aleksandra Zygmunta, ur. 1878 r. ¶ Piotr, ur. 1860 r. (metr. w Sieteszy), dziedzic Hadlego, zaślubił 1889 r. Wandę Eleonorę Kozicką (metr. w Jezierzanach), i ma z niej: Antoniego Marjana Stanisława, ur. 1892 roku (metr. w Jaworniku polskim); Marję Olgę i Janinę Stanisławę (M. D. Wąs.). ¶ Andrzej, Kazimierz i Tomasz, z ziemi rożańskiej, Sebastjan z przemyskiej, podpisali elekcję króla Michała. Władysław, dworzanin królewski 1679 r. (Zap. Lub. 58 f. 574). Jan, żonaty z Katarzyną Pobiedzińską 1681 r. (Zap. Gr. Sandom. 47). Mikołaj, syn Andrzeja i Teresy Krajewskiej, 1779 roku w Haliczu (Gr. Halic. 498 f. 149 i 195).