Любенецькi

ЛЮБЕНЕЦЬКІ (з Любинця, de Lubience, Lubienieccy, Łubienieccy) гербу власного, потім Сас – земянський рід, у XV–XVІI ст. землевласники у Стрийському повіті Перемишльській землі.
1427 роком датується перша згадка про трьох представників родини Любенецьких – власників Любенців, що на Сколівщині на передгір’ї Карпат. Пізніше на початку XVI ст. Любенецькі володіли також частками в Розгірцях, розміщених південніше Любенців в напрямку до Нижного Синевиднього. 


Перший відомий власник Лубенців – Юрій (Георгій) – учасник з’їзду руської шляхти 1427 р. та власник заставленої від Олекснадра Губицького с. Станилі у Дрогобицькому повіті з 1439 р . Напевне його сином був Станко(Станіслав) (1444-1462), котрий продовжував утримувати с. Станилю та провадив майнові справи з тим самим Олександром Губицьким . Станко та Андрій з Ільком, що були або молодшими братами, або синами чи племінниками першого , є родоначальниками Любенецьких. Як вважав Л.Виростек, ця родина була відгалуженням чисельного роду Тустановських, володіння яких були розкинуті на території Самбірського, Дрогобицького та Стрийського повітів. Припущення Виростка Л. про спільне походження з Тустанівськими вважаємо помилковим .
Любенецькі згідно даних поборового реєстру Перемишльської землі 1508 р. мали свої наділи не тільки на Стрийщині, але й в Радиловичах, Угерцях, Трускавці в Самбірському та Дрогобицькому повітах4.

4 Źródła dziejowe. – Warszawa, 1903. – T. XVIII, cz.1: Polska XVI wielu pod względem geograficzno-statystycznym. Ziemie Ruskie. Ruś Czerwona. – 1902. – S.114.

Джерела:
Смуток І. Перші документальні згадки про перемишльські роди гербу Сас (XIV-XVII ст.).
Смуток І. Дрібношляхетські роди Стрийщини в XVI ст. // Стрийщина крізь призму століть. – Стрий, 2004. – С. 34-41.

1. На блакитному полі золотий знак у вигляді трикутника вістрям додолу над колом.

Джерела:
– печатка Юрія з Любинця 1427 р. (AGAD, AZ, Sygn. 33, st. 690; Piekosiński F. Jana Zamoyskiego notaty heraldyczno-sfragistyczne. – n. 824).
– печатка Сенька з Любинця 1427 р. (AGAD, AZ, Sygn. 33, st. 689; Piekosiński F. Jana Zamoyskiego notaty heraldyczno-sfragistyczne. – n. 791).
Однороженко О. Родова геральдика Руського королівства. – С. 13.

2. На блакитному полі знак у вигляді срібної роздвоєної здолу стріли вістрям вгору, що перетинає золотий півмісяць, що лежить рогами догори, на кінцях якого дві золоті шестипроменеві зірки.

Джерела:
– печатка Миколая з Любинця 1427 р. (AGAD, AZ, Sygn. 33, st. 687; Piekosiński F. Jana Zamoyskiego notaty heraldyczno-sfragistyczne. – n. 746).
– Однороженко О. Родова геральдика Руського королівства. – С. 13.

3. На блакитному полі срібна стріла вістрям вгору над золотим півмісяцем, що лежить рогами догори, на кінцях якого дві золоті шестипроменеві зірки (герб Сас).

Джерела:
– Boniecki A. Herbarz Polski. – Tom ХV. – S. 44.
– Akta grodzkie i ziemskie. – Tom XVIII. – S. ХХ.
– Wyrostek L. Rόd Dragόw-Sasόw. – S. 62, 121–122.

Олег Однороженко

. W Notatach znajdujemy trzech przedstawicieli Lubieniec na zjeździe r. 1427. 
Jeden „Nicolaus de Lubienie“, drugi „Sieńko de Lubiena“, trzeci „Jurgi de Lubgenecz-*, zob. nr 746, 791 
(tam mylnie Bienko zam. Sieńko jak cytuje Halecki), nr 824. Czy od nich pochodzą wspomniani bracia, 
odgadnąć trudno, zwłaszcza że zapiski tytułują Lubienieckich braćmi Ihnata Tustanowskiego. Istnieje także 
podobnej nazwy osada pod Lwowem i koło Tyczyna.
Gałąź Lubienieckich odszczepiła się najwcześniej, w każdym razie przed r. 1448 
Już r. 1442 pożycza Stańko z Lubieniec z bratem A n d r z e j e m i l i ki em sumę 
80 grzywien Aleksandrowi z Rybotycz, przepisując dawniejsze wierzytelności ojca na 
siebie i swoich braci7. Kiedy dług Aleksandra wzrósł do wysokości 100 grzywien, od-stąpił im tenutę Staniłę z oknami solnemi i wszelkiemi dochodami r. 1461 k An.drzej wydzierżawił wespół z Ihnatem Tustanowskim Truskawiec od Korytków z Ko.niuszek r. 14712. Ożeniony z Hafją z Tessarowa, miał Konstantego, Jerzego 
i Marusi ę, którą pojął Michał Michałowski r. 1500*. Po liku został Pi ot r i Michno; 
obaj uiścili r. 1479 główszczyznę za zabicie Andrzeja z Kłodnicy4. Piotr był żonaty 
z Hanulą z Dulib a Michno z Duchną vel Oluchną Balicką6. W r. 1508 zapisano 
na Piotra Lu b i e ń c e , T r u s k a wi e c i Ro z h u r c z e na prawym brzegu Stryja6. 
Przy rozgraniczaniu Lubieniec od Kłodnicy w latach 1524—1534 jawiła się przed ko.misją spora gromada rodowców, jak Łuka z synem Stanisławem, Seńko, Ja.cek, Andrzej, Hleb, znów Seńko, Iwan ko oraz El j a s z (Ilja)7. Drogą związków 
rodzinnych weszli do Lubieniec także Witwiccy.
7  AGZ. XIII, nr 1729
i Agz. XIII, nr 4699 * Ib. XVIII, nr 132, 133. * Ib. XVIII, nr 1430, 2787. « Ib. XVIII,
nr 1303. 5 Ib XVIII, nr 612, 2782. s Źródła dziejowe XVIII/1, str. 114. » Agz. XIX, str.
571 i nr 3056, 3057.

Родоначальник Любенецьких Юрій згадується в записі від 2 листопада 1439 р. 
Запис 1442 р. свідчить про синів Юрія: Станіслава (Станка) та “його братів”. Їхні 
імена прозвучали лише в 1461 р. Це були Андрій та Ілько, “дідичі Любенця”. Добре 
відомі з судових записів 70-х років Андрій та рідні брати Михно і Петро – швидше за 
все, син і внуки родоначальника Любенецьких. Андрій разом з Гнатом Тустановським 1471 р. викупив у Яна Коритка Трускавець. Помер в 1479 або 1480 р., залишивши синів 
Костька та Юрія і двох дочок: Меланю – дружину Олександра Татомира (1489 р.), 
і Марусю (Машу) – дружину спочатку Богдана Братковського (1492 р.), а потім Ми-
хайла Радиловського (1500 р.). Костько в серпні 1480 р. отримав у заставу від Юрія 
Тешаровського село Угерсько, а помер на початку XVI ст. Юрій, одружений з дочкою 
покійного Станіслава Радиловського Єлизаветою, в 1508 р. заплатив з часток Любенців, 
Трускавця, (третини?) Радиловичів та всього Угерська 3,5 гривни податку22. 
Одружений зі львівською шляхтянкою Олюхною Балицькою Михно помер бездітним 
не раніше квітня 1494 р. Його молодший брат Петро пережив свою дружину Ганну 
(дочка жидачівського шляхтича Івашка Дулебського) і в 1508 р. заплатив з часток 
6-ланових Любенців, Трускавця та заставленої Братковськими частини Розгірців 
42,5 гроша (0,88 гривен) податку23.

22 AGZ. – T. 13. – Lwów, 1888. – № 1182, 1729, 4699. S. 84, 121, 360; T. 17. – Lwów, 1901. – 
№ 1641. – S. 170; T. 18. – Lwów, 1903. – № 132, 1430, 1902, 2224, 2787, 3195, 3994, 4112. – S. 21, 
210, 280, 327, 412, 455-456, 544, 559.
23 Ibid. – № 612, 2782, 3780-3781. – S. 92, 411, 523-524; Jabłonowski A. Polska XVI wieku pod 
względem geograficzno-statystycznym... – S. 114, 145.

Jerzy z Lubieńca, 1439 r. pożyczył bratu swemu (nie rodzonemu), Aleksandrowi z Rybotycz, 70 grzyw. na hipotekę wsi Staniła. Synowie jego: Stanisław (Stanko), Andrzejko i Ilko, mają 1442 roku na tejże wsi 80 grzyw., a 1461 r. biorą tę wieś w zastaw za 100 grzyw. Po jednym z tych braci szli: Ihnat, Andrzej i Michno (Mikołaj) Lubienieccy, posesorowie Staniły 1475 r. Ihnat trzymał także część Tustanowic 1476-1479 roku, o potomstwie jego nie wiemy. ¶ Andrzej z Lubieńca Lubieniecki, nie żył już 1480 r., w którym wdowa jego Agafja (Hafja), z synem Konstantym, wzięła w zastaw za 60 grzyw. i 100 złot. węgier. Uherskie od Jurgi. Z córek Andrzeja: Melanja jest żoną Aleksandra Tatomira, który jej oprawił 100 grzyw. posagu i wiana 1490 r.; Masia żoną Bohdana Bratkowskiego, który jej takąż oprawę zapisał 1492 r.; Marusza, żona Michała Radyłowskiego, kwitowała 1500 r. braci z ojcowizny i macierzyzny, w której wzięła część Tessarowa. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Kostek z Tessarowa i Lubieńca 1480 r., wziął 1495 r. w zastaw połowę Dzulina, a 1501 r. Siemiginów za 150 grzyw. od Jacka Siemiginowskiego. Brat jego Jerzy, współposesor Staniły 1481 roku, ożeniony z Elżbietą, córką Stanisława Radyłowskiego 1503 r., jest dziedzicem części Lubieńca, Truskawca, Radułowic i Uherc 1508 roku. ¶ Michno (Mikołaj) z Lubieńca, wziął 1477 r. w zastaw Koniuszki, które wykupiono od niego 1481 r.; oprawił 1474 r. żonie Olenie czyli Oluchnie, zwanej Duchna, córce pana Balickiego, 80 grzyw. posagu i wiana na Lubieńcu i na wsi królewskiej Stanile. Syn jego Michno z braćmi razem z Kostkiem i jego braćmi, dopożyczył 1481 r. Rybotyckim 20 grzywien na Staniłę. Tenże Michno z bratem Piotrem płaci 1494 r. ¶ Kłodnickim z Tustanowic 60 grzyw. za zabicie ich ojca. Piotr zabezpieczył 1494 roku żonie Annie, córce Iwana z Dulib 90 grzyw. posagu i wiana, a po jej bezdzietnej śmierci zwraca posag jej bratu 1500 r., dziedziczy 1508 r. na Lubieńcu, Truskawcu i Rozchorzu (AGZ. XIII, XVII -XIX; Paw.). ¶ Stanisław, Łukasz i Jaczko, świadczą 1524 r. przy rozgraniczeniu Kłodnicy (AGZ. XIX. 3034). Lubienieckiego, zabójcę Franciszka Wrzeszcza, król nakazuje ukarać 1572 r. (AGZ. X. 1678). Jan, współdziedzic Uherc i Radyłowic, Jan, Szymon, Dymitr Rusinek, i Fedko i Iwaszko Litwinczęta, dziedzice Lubieńca 1589 roku (Paw.). Paweł i Jan, 1587 r. obecni na sejmiku ziem ruskich w Rzeszowie (AGZ. XX). Piotr, Iwachno, Maruchna, Anna i Katarzyna, mają sprawę w Lublinie 1590 r. (Wyr. Lub. 38 f. 783). Piotr, podstarości rohatyński 1620 r., kwitował Suchodolskiego z 1,000 floren. 1625 r. (Zap. Lub. 24 f. 1025; Zs. Bełs. 55 f. 365). Walerjan, biskup bakoński 1607-1617 r., gorliwy i zacny pasterz. Daniel kupił 1591 r. część Ciołkowiec, w kamienieckim, od Jakóba Ciołkowskiego. Anna, córka Andrzeja, żona Baltazara Borowskiego 1604 r. Bazyli, żonaty z Katarzyną Będowską 1617 r. (Teka Rulikow.). ¶ Stanisław, dziedzic Demenki i Wołczniowa, w żydaczowskim, 1578 r., obecny na sądach wiecowych we Lwowie 1575 r., z żony, Zofji Taranowskiej, miał dzieci: Marcina, Andrzeja; studenta Uniwersytetu krakowskiego 1581 r., Łukasza, Jana, Prokopa, Franciszka, Zofję, następnie Samuelowę Dunikowską, Maruchnę i Katarzynę, mających sprawę w Lublinie 1589-1591 r. Marcin nabył 1609 r. część Czernielowa od Abrama Brzeskiego, żonaty 1-o v. z Elżbietą Borszczowską, córką Jerzego, dziedzica Borszczowa i Muszkatowiec 1592 r., 2-o v. z Zofją Dłuską, córką Jana, wdową 1613 r., pozostawił syna Jana i córkę Zofję Teofilę za Jerzym Dydyńskim. Łukasz, poborca ruski 1621 r., wojski żydaczowski 1623 r., współopiekun 1591 r. małoletnich Szachnowiczów dzieci: Józefa i Elżbiety Janówny Lubienieckiej, ożeniony z Elżbietą Grochowską, otrzymał 1621 r. konsens na cesję Lubczy, w lwowskim, synowi Mikołajowi, 1628 r. stary i chory nie stawił się na popis ziem ruskich we Lwowie, ale wysłał poczet w orszaku syna Mikołaja, który po śmierci ojca został 1634 r. wojskim żydaczowskim. Mikołaj, elektor Władysława IV-go z województwa ruskiego, ożeniony z Barbarą Oleśnicką 1634 r., żył jeszcze 1637 r. Drugi syn wojskiego Łukasza, Stanisław, archidjakon lwowski, został 1632 r. kanonikiem gnieźnieńskim, a był i kanonikiem warszawskim i sekretarzem królewskim, umarł 1666 r. Po jednym z synów Stanisława, szła Barbara z Demenki, żona Jana Budzyńskiego, pisarza grodzkiego łuckiego 1621 r. (Wyr. Lub. 34 f. 99 i 249; 38 f. 435; 45 f. 497; 56 f. 35; 81 f. 175; Zs. Kamien. 3 f. 23; Zs. Lwows. 34 f. 631; AGZ. X. 2533; XX; M. 165 f. 379; 180 f. 316 i 359; Zap. Lub. 45 f. 256; Kor.; Paw.; Teka Rulikow.). ¶ Jakób w lwowskim, Andrzej w przemyskim, 1627 r. występują. Teodor sam od siebie 1621 roku, Paweł w imieniu Leszczyńskiego 1627 roku, Marcin i Stanisław 1633 roku, [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Mikołaj 1638 i 1639 roku stawili się na popis ziemi lwowskiej (AGZ. XX). Krystyna Mikołajowa Rostkowa 1612 roku, w powiecie łuckim. ¶ Mikołaj, ożeniony z Babińską, dostał 1636 r. od teścia swego Rokitnę i Maciewicze, trzymane w 13,000 floren. od Hoyskich (Woł. VI B f. 321). Ten sam, pewno Mikołaj, wziął 1640 r. w zastaw część Dołhobyczowa, procesował się o to z Komorowskim 1641 r., zawarł układ z Wodzińskim 1653 r. (Zs. Bełs.; M. Dun. Wąsow.). Gabrjel i Mikołaj, z ziemią przemyską, podpisali elekcję króla Michała. Gabrjel ożeniony był 1-o v. z wdową, Katarzyną Romanowiczową, a 2-o v. z Anną N., która 1692 r. już wdowa, procesuje się z Romanowiczami, pasierbami męża (Gr. Przem.; M. D. Wąs.). Zuzanna, żona Teodora Witwickiego, w drugiej połowie XVII-go wieku. ¶ Aleksander, syn Piotra, i Katarzyny Rożniatowskiej 1694 r., podpisał, z województwem ruskim, obiór Augusta II-go. Ten sam może Aleksander zyskał 1723 r. wyrok na posesorów Moskorzowa (Woł. XI f. 1169). Eleonora, współdziedziczka Chromohorbu, żona Jakóba Czarnockiego 1710-1720 r. (Gr. Żydaczow. 39 f. 555). ¶ Antoni Augustyn, bliski krewny Kisiela, podkomorzego witebskiego, przełożony klasztoru Bazyljanów przy katedrze witebskiej, fundowanego przez tegoż Kisiela na miejscu zamordowania Św. Jozafata 1719 r., archimandryta miński, oficjał djecezjalny witebski 1721 r. (Ist. Jur. Mat. XXV). ¶ Michał, z województwem ruskim, Władysław z czerniechowskim, podpisali elekcję Stanisława Leszczyńskiego 1733 r. ¶ Jan z Demenki, kapitan gwardji królewskiej 1711 roku, następnie major gwardji, został 1718 r. stolnikiem inflanckim, otrzymał 1713 r. przywilej na Panaszówkę i tegoż roku kupił dom w Warszawie (Perp. Czers. 167 f. 62; DW. 62 f. 265 i 299). Aleksander z Demenki, z żony, Jadwigi Kośmińskiej, miał córki: Barbarę i Anielę za Józefem Świętopełkiem Zawadzkim 1727 r., regentem grodzkim trembowelskim 1731 r. (Gr. Tremb. 65 f. 134 i 233; 67 f. 382; Gr. Lwows. 299 f. 455; M. Zawadz.). ¶ Aleksander z Demenki, z Katarzyny Rudzkiej, zostawił synów: Franciszka, nie żyjącego już 1772 r., po którym, z Justyny Mireckiej, syn Józef, kwitujący 1774 r. braci stryjecznych z sumy za dobra (Gr. Halic.) i Stefana, tytułowanego cześnikiem smoleńskim, żonatego z Marjanną Chojecką, z której: Wiktorja Mikołajowa Pokutyńska 1773 r.; Katarzyna, panna 1773 r., żona Jana Pilichowskiego 1777 r.; Franciszek, dziedzic części Kniehinina, nabywający części od brata stryjecznego Józefa, zmarły 1777 r. i Stanisław, ur. 1751 r. (metr. w Stanisławowie), dziedzic Demenki, wylegitymowany ze szlachectwa 1782 r., w sądzie ziemskim lwowskim (M. D. Wąs.). ¶ Michał z Litwinowiąt Sałowicz Lubieniecki, syn Tadeusza i Heleny Tustanowskiej, z żoną, Krystyną Nahujowską, sprzedał 1731 roku Wieniawskim część Chromohorbu (Gr. Tremb.). Teodor Litwonicz v. Litwinowicz (dawniej Litwinczę), syn Jana i Anastazji Podhorodeckiej, wnuk Grzegorza i Marjanny Winnickiej, zostawił z Aleksji Korczyńskiej: Michała, Aleksandra i Grzegorza, wylegitymowanego 1782 r., w sądzie ziemskim lwowskim (M. D. Wąs.). ¶ Aleksander Kuydacz Lubieniecki, syn Jerzego i Anny Filipianki Lubienieckiej, z dziećmi: Michałem i Heleną Stefanową Winnicką wdową, sprzedał część swoją i odziedziczoną po bracie Antonim w Lubieńcach Wieniawskim 1736 roku. (Gr. Żydaczow.; M. D. Wąs.). Marjanna, wdowa po Stanisławie Pisarskim 1752 r. (Gr. Halic.). N., żona Jana Kopystyńskiego, miecznika liwskiego, zmarłego przed 1754 r. (Kij. XII. 1349). Fortunata, 1-o v. Piotrowa Sawicka, cześnikowa dobrzyńska, 2-o v. Janowa Korzeniowska, burgrabina pińska, komornikowa brzeska litewska 1763 r. (Gr. Bełs. 146 f. 407). Jana, z Reginy Sieleckiej, 2-o v. Łobodzińskiej, dzieci: Józef i Wiktorja 1769 r. (Gr. Halic.). Katarzyna, żona Djonizego Wiśniowskiego 1770 r. Brygida Michałowa Ubyszowa, cześnikowa wyszogrodzka, pokwitowana 1774 r. z posagu przez córkę (Zs. Przem.). Paweł, urodz. 1725 r., zmarły 1765 r. w Zalesiu. Józef, ur. 1759 r., umarł 1777 r. w Kolendzianach, pozostawiając matkę Magdalenę. Anna, żona Antoniego Neymanowskiego 1787 roku. Marcin wyznaczył 1778 roku pełnomocników dla dzieci swych, Józefa i Magdaleny, urodzonych z pierwszej żony, Katarzyny Rycharskiej (Grodz. Krzemien.). ¶ Jakób, syn Aleksandra z Połoziec i Zofji Pohoreckiej, ur. 1792 r., zaślubił 1815 r. w Salówce 1-o v. Wiktorję Podhorodecką, zmarłą 1829 r., z której syn Błażej, ur. 1826 r., ożeniony 1855 r. z Emilją Ilnicką, a 2-o v. tamże 1829 r. Marję Korczyńską, zmarłą 1854 r., z której Mateusz i Zofja za Michałem Szymkowiczem 1873 r. Katarzyna, żona Stanisława Fedorowicza w Salówce 1825 r. (M. Zawadzki). Juljan, dziedzic Przemyślan, zasłużony rolnik i pszczolarz, umarł 1862 roku. ¶ Teodor Hłoda Lubieniecki, z Anny Popielównej, zostawił synów: Stanisława i Aleksandra. ¶ Stanisław z pierwszej żony, Anny Hoszowskiej, miał syna Jana I-go, z drugiej, Anny Klimuntowskiej, Jana II-go. ¶ Jana I-go, z Barbary Muszyńskiej, syn Józef, wylegitymowany ze szlachectwa razem ze stryjem Janem, w sądzie grodzkim halickim 1782 r., umarł w Dryszczowie 1811 r., pozostawiwszy z pierwszej żony, Józefy Staniszewskiej, Agnieszkę Maciejowę Wilczyńską i Marjannę, zamieszkałe w Hnilczu, zaś z drugiej Marjanny N., 2-o v. Mikołajowej Wesołowskiej, Michała i Józefa, zostających pod opieką stryjecznego brata Teodora z Dydiatycz. ¶ Jan II-gi oprócz wymienionego Teodora, który był plebanem w Wołczniowie 1822 r., miał liczne potomstwo. Z niego: Leon, zmarły 1816 r. w Dryszczowie, z Agnieszki N., 2-o v. Żurawickiej, zostawił: Jana, Michała, Marjannę Janowę Klimuntowską i Annę, pod opieką stryja Teodora; Józef, z Marty Winnickiej, miał syna Cyryla, ożenionego 1847 r. w Janowie Trembowelskim, z Rozalją Pilecką z Dołhego. ¶ Aleksander, drugi syn Teodora, z Anny Drohomireckiej, pozostawił Stefana, wylegitymowanego razem z stryjecznym bratem i bratankiem 1782 r. ¶ Stefan, współdziedzic Nowosielec, z Anny Romanowiczównej, zostawił: Wincentego w Ostrowie, Jana w Nowosiółkach, Grzegorza, ożenionego z Kamińską w Chodorowie zamieszkałych i Piotra, dziedzica części Nowosielec, żonatego z Heleną Łysakowską, z której: ks. Jakób, ks. Jan, pleban w Lubszy, zapisani w aktach Stanów galicyjskich 1833 i 1834 r.; Dymitr, który się przypadkiem utopił; Marjanna i Wiktorja (A. star. w Brzeżanach). ¶ Ks. Jakób, pleban w Wołczniowie, zostawił, z Marji Abrysowskiej: Julję za Antonim Dyttlofem; Helenę Strocką; Paulinę Grabowieńską; Józefa starostę; ks. Jana, dziekana w Rozdole; ks. Leona, plebana w Srokach; Antoniego, właściciela fabryki w Elizabetgradzie; Piotra, kapitana wojsk austrjackich i Hilarego, ur. 1835 r. (metr. w Wołczniowie), zmarłego 1892 r. w Stanisławowie, po którym, z zaślubionej 1871 r. (metr. w Śniatynie), Jadwigi Zbikalskiej, córki Joachima i Marji z Wieczfińskich, synowie: Jakób zmarły młodo, i Józef Kazimierz, urodz. 1872 r. (metr. w Katedrze łac. lwowskiej), Radca sądowy, żonaty z Marją Ruebenbauerówną, z której ma: Jadwigę i Stanisława, urodz. 1908 roku we Lwowie (M. D. Wąsow.). ¶ Jedna gałąź Sasów Lubienieckich przybrała przydomek Rudnickich, prawdopodobnie od wsi Rudniki, niedaleko Demenki leżącej Andrzej Jan Lubieniecki Rudnicki; cześnik owrucki, 1714 r. nabył Tereszów na Wołyniu, zasądził 1720 roku generała rossyjskiego Roppa, na zwrót szkody zrządzonej przez zabronienie poboru myta, razem z braćmi ma sprawę z Szczeniowskim i Siemaszkami 1722 r., zasądził o szkody Jabłonowskich 1726 r., ma wyznaczony termin zjazdu do Wołczyńca z Brzuchowskim 1727 r. Umarł według Sigillat 1731 r., ale w tych księgach nominacje ówczesne są bardzo pobałamucone. Według nich Marcin Rudnicki, cześnik owrucki, umarł 1720 r. w Październiku, a już w Czerwcu tegoż roku mianowany na ten urząd Aleksander Rudnicki, który miał umrzeć 1722 roku, a równocześnie i inni zyskują nominację na cześników (Kijow. IX f. 606; X. 1634 i 1294). ¶ Teodozy Rudnicki Lubieniecki, archidjakon łucki, opat kaniowski i biskup koadjutor łucki 1727 r., biskup łucki 1730 r., opat żydyczyński 1746 r., nominowany przez króla metropolitą kijowskim 1747 r., nie objął katedry tej i umarł biskupem łuckim 1751 r. Katedrę łucką objął po nim rodzony bratanek Sylwester Rudnicki Lubieniecki, poprzednio opat kaniowski i owrucki, biskup gorliwy, uczony, czynny i zasłużony, umarł 1777 r. ¶ Piotr, syn Pawła Rudnicki Lubieniecki, wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku. ¶ Kajetan Lubieniecki z synami: Antonim Piotrem i Nikodemem Mikołajem Grzegorzem, syn Józefa, wnuk Grzegorza, prawnuk Jana, wylegitymował się 1846 roku, w gubernji podolskiej (Spis.). ¶ Paweł Lubieniecki z synami: Franciszkiem, Maciejem, Leontym, Józefem i Benedyktem Józefem, syn Grzegorza, wnuk Aleksandra, prawnuk Piotra, 1845 roku; Władysław, Adam i Wiktor Leon, synowie Leontego, 1865 i 1872 r.; Stanisław Mieczysław, syn Franciszka, 1875 r.; Jan, syn Władysława, 1884 r.; wywiedli się ze szlachectwa w gubernji podolskiej (Spis.). ¶ Stefan, syn Łukasza, miał synów: Grzegorza, Eljasza i Andrzeja. Grzegorz miał syna Jana, Eljasz Piotra, Andrzej także Jana. Józef i Antoni, synowie, Maciej, syn Piotra, wnuk Jana Grzegorzowicza, Jan i Antoni, synowie Teodora, Jakób, Aleksander, Bazyli, Mateusz, synowie Jana, Jan z synem Janem, Andrzej i Mikołaj, synowie Macieja, wszyscy zaś wnukowie Piotra Eljaszewicza i Jan Aleksander, syn Michała, wnuk Jana Andrzejowicza, dowiedli szlachectwa w gubernji podolskiej 1849 roku. ¶ Tymoteusz, Bazyli i Jan, synowie Macieja młodszego, 1866 r.; Teofil, syn Andrzeja, 1861 r.; a Szymon, syn Teofila, 1866 r., wpisani do ksiąg szlachty tejże gubernji (Spis.).



Rodowód

15.75.1
Jerzy z Lubieńca, 1439 r. pożyczył
15.75.2
bratu swemu (nie rodzonemu), Aleksandrowi z Rybotycz, 70 grzyw. na hipotekę wsi Staniła.
15.75.3
Synowie jego: Stanisław (Stanko),
15.75.4
Andrzejko
15.75.5
Ilko, mają 1442 roku na tejże wsi 80 grzyw., a 1461 r. biorą tę wieś w zastaw za 100 grzyw. Po jednym z tych braci szli:
15.75.6
Ihnat,
15.75.7
Andrzej
15.75.8
Michno (Mikołaj) Lubienieccy, posesorowie Staniły 1475 r.
15.75.9
Ihnat trzymał także część Tustanowic 1476-1479 roku, o potomstwie jego nie wiemy.
15.75.10
¶ Andrzej z Lubieńca Lubieniecki, nie żył już 1480 r.,
15.75.11 & 10
w którym wdowa jego Agafja (Hafja),
15.75.12
z synem Konstantym,
15.75.13 = 11
wzięła w zastaw za 60 grzyw. i 100 złot. węgier. Uherskie od
15.75.14
Jurgi.
15.75.15
Z córek Andrzeja:
15.75.16
Melanja
15.75.17 & 16
jest żoną Aleksandra Tatomira, który jej oprawił 100 grzyw. posagu i wiana 1490 r.;
15.75.18
Masia
15.75.19 & 18
żoną Bohdana Bratkowskiego, który jej takąż oprawę
15.75.20 = 18
zapisał 1492 r.;
15.75.21
Marusza,
15.75.22 & 21
żona Michała Radyłowskiego,
15.75.23 = 21
kwitowała 1500 r. braci z ojcowizny i macierzyzny, w której wzięła część Tessarowa.
15.75.24
[nieznany ojciec poniższego rodzeństwa]
15.75.25
Kostek z Tessarowa i Lubieńca 1480 r., wziął 1495 r. w zastaw połowę Dzulina, a 1501 r. Siemiginów za 150 grzyw. od Jacka Siemiginowskiego.
15.75.26
Brat jego Jerzy, współposesor Staniły 1481 roku,
15.75.27 & 26
ożeniony z Elżbietą,
15.75.28
córką Stanisława Radyłowskiego 1503 r.,
15.75.29 = 26
jest dziedzicem części Lubieńca, Truskawca, Radułowic i Uherc 1508 roku.
15.75.30 = 8
¶ Michno (Mikołaj) z Lubieńca, wziął 1477 r. w zastaw Koniuszki, które wykupiono od niego 1481 r.; oprawił 1474 r.
15.75.31 & 30
żonie Olenie czyli Oluchnie, zwanej Duchna, córce pana
15.75.32
Balickiego, 80 grzyw. posagu i wiana na Lubieńcu i na wsi królewskiej Stanile.
15.75.33
Syn jego Michno z braćmi razem
15.75.34
Kostkiem i jego braćmi, dopożyczył 1481 r. Rybotyckim 20 grzywien na Staniłę.
15.75.35 = 33
Tenże Michno
15.75.36
z bratem Piotrem płaci 1494 r.
15.75.37
¶ Kłodnickim z Tustanowic 60 grzyw. za zabicie ich ojca.
15.75.38 = 36
Piotr zabezpieczył 1494 roku
15.75.39 & 38
żonie Annie,
15.75.40
córce Iwana z Dulib 90 grzyw. posagu i wiana, a po jej bezdzietnej śmierci zwraca posag jej bratu 1500 r., dziedziczy 1508 r. na Lubieńcu, Truskawcu i Rozchorzu (AGZ. XIII, XVII -XIX; Paw.).
15.75.41
¶ Stanisław,
15.75.42
Łukasz
15.75.43
Jaczko, świadczą 1524 r. przy rozgraniczeniu Kłodnicy (AGZ. XIX. 3034).
15.75.44
Lubienieckiego, zabójcę Franciszka Wrzeszcza, król nakazuje ukarać 1572 r. (AGZ. X. 1678).
15.75.45
Jan, współdziedzic Uherc i Radyłowic,
15.75.46
Jan,
15.75.47
Szymon,
15.75.48
Dymitr Rusinek,
15.75.49
Fedko
15.75.50
Iwaszko Litwinczęta, dziedzice Lubieńca 1589 roku (Paw.).
15.75.51
Paweł
15.75.52
Jan, 1587 r. obecni na sejmiku ziem ruskich w Rzeszowie (AGZ. XX).
15.75.53
Piotr,
15.75.54
Iwachno,
15.75.55
Maruchna,
15.75.56
Anna
15.75.57
Katarzyna, mają sprawę w Lublinie 1590 r. (Wyr. Lub. 38 f. 783).
15.75.58
Piotr, podstarości rohatyński 1620 r., kwitował Suchodolskiego z 1,000 floren. 1625 r. (Zap. Lub. 24 f. 1025; Zs. Bełs. 55 f. 365).
15.75.59
Walerjan, biskup bakoński 1607-1617 r., gorliwy i zacny pasterz.
15.75.60
Daniel kupił 1591 r. część Ciołkowiec, w kamienieckim, od Jakóba Ciołkowskiego.
15.75.61
Anna,
15.75.62
córka Andrzeja,
15.75.63 & 61
żona Baltazara Borowskiego 1604 r.
15.75.64
Bazyli,
15.75.65 & 64
żonaty z Katarzyną Będowską 1617 r. (Teka Rulikow.).
15.75.66
¶ Stanisław, dziedzic Demenki i Wołczniowa, w żydaczowskim, 1578 r., obecny na sądach wiecowych we Lwowie 1575 r.,
15.75.67 & 66
z żony, Zofji Taranowskiej,
15.75.68
miał dzieci: Marcina,
15.75.69
Andrzeja; studenta Uniwersytetu krakowskiego 1581 r.,
15.75.70
Łukasza,
15.75.71
Jana,
15.75.72
Prokopa,
15.75.73
Franciszka,
15.75.74
Zofję, następnie
15.75.75 & 74
Samuelowę Dunikowską,
15.75.76
Maruchnę
15.75.77
Katarzynę, mających sprawę w Lublinie 1589-1591 r.
15.75.78
Marcin nabył 1609 r. część Czernielowa od Abrama Brzeskiego,
15.75.79 & 78
żonaty 1-o v. z Elżbietą Borszczowską,
15.75.80
córką Jerzego, dziedzica Borszczowa i Muszkatowiec 1592 r.,
15.75.81 & 78
2-o v. z Zofją Dłuską,
15.75.82
córką Jana, wdową 1613 r.,
15.75.83
pozostawił syna Jana
15.75.84
i córkę Zofję Teofilę
15.75.85 & 84
za Jerzym Dydyńskim.
15.75.86
Łukasz, poborca ruski 1621 r., wojski żydaczowski 1623 r., współopiekun 1591 r. małoletnich
15.75.87
Szachnowiczów
15.75.88 & 89
dzieci: Józefa
15.75.89
Elżbiety Janówny Lubienieckiej,
15.75.90 & 86
ożeniony z Elżbietą Grochowską,
15.75.91 = 86
otrzymał 1621 r. konsens na cesję Lubczy, w lwowskim,
15.75.92
synowi Mikołajowi, 1628 r. stary i chory nie stawił się na popis ziem ruskich we Lwowie, ale wysłał poczet w orszaku
15.75.93 = 92
syna Mikołaja, który po śmierci ojca został 1634 r. wojskim żydaczowskim.
15.75.94 = 93
Mikołaj, elektor Władysława IV-go z województwa ruskiego,
15.75.95 & 94
ożeniony z Barbarą Oleśnicką 1634 r., żył jeszcze 1637 r.
15.75.96 = 86
Drugi syn wojskiego Łukasza,
15.75.97
Stanisław, archidjakon lwowski, został 1632 r. kanonikiem gnieźnieńskim, a był i kanonikiem warszawskim i sekretarzem królewskim, umarł 1666 r.
15.75.98 = 97
Po jednym z synów Stanisława, szła
15.75.99
Barbara z Demenki,
15.75.100 & 99
żona Jana Budzyńskiego, pisarza grodzkiego łuckiego 1621 r. (Wyr. Lub. 34 f. 99 i 249; 38 f. 435; 45 f. 497; 56 f. 35; 81 f. 175; Zs. Kamien. 3 f. 23; Zs. Lwows. 34 f. 631; AGZ. X. 2533; XX; M. 165 f. 379; 180 f. 316 i 359; Zap. Lub. 45 f. 256; Kor.; Paw.; Teka Rulikow.).
15.75.101
¶ Jakób w lwowskim,
15.75.102
Andrzej w przemyskim, 1627 r. występują.
15.75.103
Teodor sam od siebie 1621 roku,
15.75.104
Paweł w imieniu Leszczyńskiego 1627 roku,
15.75.105
Marcin
15.75.106
Stanisław 1633 roku,
15.75.107
[nieznany ojciec poniższego rodzeństwa]
15.75.108
Mikołaj 1638 i 1639 roku stawili się na popis ziemi lwowskiej (AGZ. XX).
15.75.109
Krystyna
15.75.110 & 109
Mikołajowa Rostkowa
15.75.111 = 109
1612 roku, w powiecie łuckim.
15.75.112 = 108
¶ Mikołaj,
15.75.113 & 112
ożeniony z Babińską,
15.75.114 = 112
dostał 1636 r. od teścia swego Rokitnę i Maciewicze, trzymane w 13,000 floren. od Hoyskich (Woł. VI B f. 321).
15.75.115
Ten sam, pewno Mikołaj, wziął 1640 r. w zastaw część Dołhobyczowa, procesował się o to z Komorowskim 1641 r., zawarł układ z Wodzińskim 1653 r. (Zs. Bełs.; M. Dun. Wąsow.).
15.75.116
Gabrjel
15.75.117
Mikołaj, z ziemią przemyską, podpisali elekcję króla Michała.
15.75.118 = 116
Gabrjel
15.75.119 & 118
ożeniony był 1-o v. z wdową, Katarzyną
15.75.120 & 119
Romanowiczową,
15.75.121 & 118
a 2-o v. z Anną N., która 1692 r. już wdowa, procesuje się z
15.75.122
Romanowiczami, pasierbami męża (Gr. Przem.; M. D. Wąs.).
15.75.123
Zuzanna,
15.75.124 & 123
żona Teodora Witwickiego, w drugiej połowie XVII-go wieku.
15.75.125
¶ Aleksander,
15.75.126
syn Piotra,
15.75.127 & 126
Katarzyny Rożniatowskiej 1694 r.,
15.75.128 = 125
podpisał, z województwem ruskim, obiór Augusta II-go.
15.75.129 = 125
Ten sam może Aleksander zyskał 1723 r. wyrok na posesorów Moskorzowa (Woł. XI f. 1169).
15.75.130
Eleonora, współdziedziczka Chromohorbu,
15.75.131 & 130
żona Jakóba Czarnockiego 1710-1720 r. (Gr. Żydaczow. 39 f. 555).
15.75.132
¶ Antoni Augustyn,
15.75.133
bliski krewny Kisiela, podkomorzego witebskiego,
15.75.134 = 132
przełożony klasztoru Bazyljanów przy katedrze witebskiej,
15.75.135 = 133
fundowanego przez tegoż Kisiela na miejscu zamordowania Św. Jozafata 1719 r.,
15.75.136 = 134
archimandryta miński, oficjał djecezjalny witebski 1721 r. (Ist. Jur. Mat. XXV).
15.75.137
¶ Michał, z województwem ruskim,
15.75.138
Władysław z czerniechowskim, podpisali elekcję Stanisława Leszczyńskiego 1733 r.
15.75.139
¶ Jan z Demenki, kapitan gwardji królewskiej 1711 roku, następnie major gwardji, został 1718 r. stolnikiem inflanckim, otrzymał 1713 r. przywilej na Panaszówkę i tegoż roku kupił dom w Warszawie (Perp. Czers. 167 f. 62; DW. 62 f. 265 i 299).
15.75.140
Aleksander z Demenki,
15.75.141 & 140
z żony, Jadwigi Kośmińskiej,
15.75.142
miał córki: Barbarę
15.75.143
Anielę
15.75.144 & 143
za Józefem Świętopełkiem Zawadzkim 1727 r., regentem grodzkim trembowelskim 1731 r. (Gr. Tremb. 65 f. 134 i 233; 67 f. 382; Gr. Lwows. 299 f. 455; M. Zawadz.).
15.75.145
¶ Aleksander z Demenki,
15.75.146 & 145
Katarzyny Rudzkiej,
15.75.147
zostawił synów: Franciszka, nie żyjącego już 1772 r.,
15.75.148 & 147
po którym, z Justyny Mireckiej,
15.75.149
syn Józef, kwitujący 1774 r. braci stryjecznych z sumy za dobra (Gr. Halic.)
15.75.150
Stefana, tytułowanego cześnikiem smoleńskim,
15.75.151 & 150
żonatego z Marjanną Chojecką, z której:
15.75.152
Wiktorja
15.75.153 & 152
Mikołajowa Pokutyńska
15.75.154 = 152
1773 r.;
15.75.155
Katarzyna, panna 1773 r.,
15.75.156 & 155
żona Jana Pilichowskiego 1777 r.;
15.75.157
Franciszek, dziedzic części Kniehinina, nabywający części
15.75.158 = 149
od brata stryjecznego Józefa,
15.75.159 = 157
zmarły 1777 r.
15.75.160
Stanisław, ur. 1751 r. (metr. w Stanisławowie), dziedzic Demenki, wylegitymowany ze szlachectwa 1782 r., w sądzie ziemskim lwowskim (M. D. Wąs.).
15.75.161
¶ Michał z Litwinowiąt Sałowicz Lubieniecki,
15.75.162
syn Tadeusza
15.75.163 & 162
Heleny Tustanowskiej,
15.75.164 & 161
z żoną, Krystyną Nahujowską,
15.75.165 = 161
sprzedał 1731 roku Wieniawskim część Chromohorbu (Gr. Tremb.).
15.75.166
Teodor Litwonicz v. Litwinowicz (dawniej Litwinczę),
15.75.167
syn Jana
15.75.168 & 167
Anastazji Podhorodeckiej,
15.75.169
wnuk Grzegorza
15.75.170 & 169
Marjanny Winnickiej,
15.75.171 & 166
zostawił z Aleksji Korczyńskiej:
15.75.172
Michała,
15.75.173
Aleksandra
15.75.174
Grzegorza, wylegitymowanego 1782 r., w sądzie ziemskim lwowskim (M. D. Wąs.).
15.75.175
¶ Aleksander Kuydacz Lubieniecki,
15.75.176
syn Jerzego
15.75.177 & 176
Anny Filipianki Lubienieckiej,
15.75.178
z dziećmi: Michałem
15.75.179
Heleną
15.75.180 & 179
Stefanową Winnicką
15.75.181 = 179
wdową, sprzedał część swoją i odziedziczoną
15.75.182
po bracie Antonim w Lubieńcach Wieniawskim 1736 roku. (Gr. Żydaczow.; M. D. Wąs.).
15.75.183
Marjanna,
15.75.184 & 183
wdowa po Stanisławie Pisarskim 1752 r. (Gr. Halic.).
15.75.185
N.,
15.75.186 & 185
żona Jana Kopystyńskiego, miecznika liwskiego, zmarłego przed 1754 r. (Kij. XII. 1349).
15.75.187
Fortunata,
15.75.188 & 187
1-o v. Piotrowa Sawicka, cześnikowa dobrzyńska,
15.75.189 & 187
2-o v. Janowa Korzeniowska, burgrabina pińska, komornikowa brzeska litewska 1763 r. (Gr. Bełs. 146 f. 407).
15.75.190
Jana,
15.75.191 & 190
Reginy Sieleckiej,
15.75.192 & 191
2-o v. Łobodzińskiej,
15.75.193
dzieci: Józef
15.75.194
Wiktorja 1769 r. (Gr. Halic.).
15.75.195
Katarzyna,
15.75.196 & 195
żona Djonizego Wiśniowskiego 1770 r.
15.75.197
Brygida
15.75.198 & 197
Michałowa Ubyszowa, cześnikowa wyszogrodzka,
15.75.199 = 197
pokwitowana 1774 r. z posagu przez córkę (Zs. Przem.).
15.75.200
Paweł, urodz. 1725 r., zmarły 1765 r. w Zalesiu.
15.75.201
Józef, ur. 1759 r., umarł 1777 r. w Kolendzianach,
15.75.202
pozostawiając matkę Magdalenę.
15.75.203
Anna,
15.75.204 & 203
żona Antoniego Neymanowskiego 1787 roku.
15.75.205
Marcin wyznaczył 1778 roku pełnomocników
15.75.206
dla dzieci swych, Józefa
15.75.207
Magdaleny,
15.75.208 & 205
urodzonych z pierwszej żony, Katarzyny Rycharskiej (Grodz. Krzemien.).
15.75.209
¶ Jakób,
15.75.210
syn Aleksandra z Połoziec
15.75.211 & 210
Zofji Pohoreckiej,
15.75.212 = 209
ur. 1792 r., zaślubił 1815 r. w Salówce
15.75.213 & 209
1-o v. Wiktorję Podhorodecką, zmarłą 1829 r.,
15.75.214
z której syn Błażej, ur. 1826 r.,
15.75.215 & 214
ożeniony 1855 r. z Emilją Ilnicką, a 2-o v. tamże 1829 r.
15.75.216 & 214
Marję Korczyńską, zmarłą 1854 r., z której
15.75.217
Mateusz
15.75.218
Zofja
15.75.219 & 218
za Michałem Szymkowiczem 1873 r.
15.75.220
Katarzyna,
15.75.221 & 220
żona Stanisława Fedorowicza w Salówce 1825 r. (M. Zawadzki).
15.75.222
Juljan, dziedzic Przemyślan, zasłużony rolnik i pszczolarz, umarł 1862 roku.
15.75.223
¶ Teodor Hłoda Lubieniecki,
15.75.224 & 223
Anny Popielównej,
15.75.225
zostawił synów: Stanisława
15.75.226
Aleksandra.
15.75.227 = 225
¶ Stanisław
15.75.228 & 227
z pierwszej żony, Anny Hoszowskiej, miał syna
15.75.229
Jana I-go,
15.75.230 & 227
z drugiej, Anny Klimuntowskiej,
15.75.231
Jana II-go.
15.75.232 = 229
¶ Jana I-go,
15.75.233 & 232
Barbary Muszyńskiej,
15.75.234
syn Józef, wylegitymowany ze szlachectwa razem
15.75.235 = 231
ze stryjem Janem, w sądzie grodzkim halickim 1782 r.,
15.75.236 = 234
umarł w Dryszczowie 1811 r.,
15.75.237 & 234
pozostawiwszy z pierwszej żony, Józefy Staniszewskiej,
15.75.238
Agnieszkę
15.75.239 & 238
Maciejowę Wilczyńską
15.75.240
Marjannę, zamieszkałe w Hnilczu, zaś z drugiej
15.75.241 & 234
Marjanny N.,
15.75.242 & 241
2-o v. Mikołajowej Wesołowskiej,
15.75.243
Michała
15.75.244
Józefa, zostających pod opieką
15.75.245 = 247
stryjecznego brata Teodora z Dydiatycz.
15.75.246 = 231
¶ Jan II-gi oprócz
15.75.247
wymienionego Teodora, który był
15.75.248 = 246
plebanem w Wołczniowie 1822 r., miał liczne potomstwo.
15.75.249
Z niego: Leon, zmarły 1816 r. w Dryszczowie,
15.75.250 & 249
Agnieszki N.,
15.75.251 & 250
2-o v. Żurawickiej,
15.75.252
zostawił: Jana,
15.75.253
Michała,
15.75.254
Marjannę
15.75.255 & 254
Janowę Klimuntowską
15.75.256
Annę, pod opieką
15.75.257 = 247
stryja Teodora;
15.75.258
Józef,
15.75.259 & 258
Marty Winnickiej,
15.75.260
miał syna Cyryla, ożenionego 1847 r. w Janowie Trembowelskim,
15.75.261 & 260
Rozalją Pilecką z Dołhego.
15.75.262 = 226
¶ Aleksander,
15.75.263 = 223
drugi syn Teodora,
15.75.264 & 262
Anny Drohomireckiej,
15.75.265
pozostawił Stefana, wylegitymowanego razem z stryjecznym bratem i bratankiem 1782 r.
15.75.266 = 265
¶ Stefan, współdziedzic Nowosielec,
15.75.267 & 266
Anny Romanowiczównej,
15.75.268
zostawił: Wincentego w Ostrowie,
15.75.269
Jana w Nowosiółkach,
15.75.270
Grzegorza,
15.75.271 & 270
ożenionego z Kamińską w Chodorowie
15.75.272 = 270
zamieszkałych
15.75.273
Piotra, dziedzica części Nowosielec,
15.75.274 & 273
żonatego z Heleną Łysakowską, z której:
15.75.275
ks. Jakób,
15.75.276
ks. Jan, pleban w Lubszy, zapisani w aktach Stanów galicyjskich 1833 i 1834 r.;
15.75.277
Dymitr, który się przypadkiem utopił;
15.75.278
Marjanna
15.75.279
Wiktorja (A. star. w Brzeżanach).
15.75.280 = 275
¶ Ks. Jakób, pleban w Wołczniowie, zostawił,
15.75.281 & 280
Marji Abrysowskiej:
15.75.282
Julję
15.75.283 & 282
za Antonim Dyttlofem;
15.75.284
Helenę
15.75.285 & 284
Strocką;
15.75.286
Paulinę
15.75.287 & 286
Grabowieńską;
15.75.288
Józefa starostę;
15.75.289
ks. Jana, dziekana w Rozdole;
15.75.290
ks. Leona, plebana w Srokach;
15.75.291
Antoniego, właściciela fabryki w Elizabetgradzie;
15.75.292
Piotra, kapitana wojsk austrjackich
15.75.293
Hilarego, ur. 1835 r. (metr. w Wołczniowie), zmarłego 1892 r. w Stanisławowie, po którym, z zaślubionej 1871 r. (metr. w Śniatynie),
15.75.294 & 293
Jadwigi Zbikalskiej,
15.75.295
córki Joachima
15.75.296 & 295
Marji z Wieczfińskich,
15.75.297
synowie: Jakób zmarły młodo,
15.75.298
Józef Kazimierz, urodz. 1872 r. (metr. w Katedrze łac. lwowskiej), Radca sądowy,
15.75.299 & 298
żonaty z Marją Ruebenbauerówną, z której ma:
15.75.300
Jadwigę
15.75.301
Stanisława, urodz. 1908 roku we Lwowie (M. D. Wąsow.).
15.75.302
¶ Jedna gałąź Sasów Lubienieckich przybrała przydomek Rudnickich, prawdopodobnie od wsi Rudniki, niedaleko Demenki leżącej Andrzej Jan Lubieniecki Rudnicki; cześnik owrucki, 1714 r. nabył Tereszów na Wołyniu, zasądził 1720 roku
15.75.303
generała rossyjskiego Roppa, na zwrót szkody zrządzonej przez zabronienie poboru myta, razem z braćmi
15.75.304 = 302
ma sprawę z Szczeniowskim i Siemaszkami 1722 r., zasądził o szkody Jabłonowskich 1726 r., ma wyznaczony termin zjazdu do Wołczyńca z Brzuchowskim 1727 r. Umarł według Sigillat 1731 r., ale w tych księgach nominacje ówczesne są bardzo pobałamucone.
15.75.305
Według nich Marcin Rudnicki, cześnik owrucki, umarł 1720 r. w Październiku, a już w Czerwcu tegoż roku mianowany na ten urząd
15.75.306
Aleksander Rudnicki, który miał umrzeć 1722 roku, a równocześnie i inni zyskują nominację na cześników (Kijow. IX f. 606; X. 1634 i 1294).
15.75.307
¶ Teodozy Rudnicki Lubieniecki, archidjakon łucki, opat kaniowski i biskup koadjutor łucki 1727 r., biskup łucki 1730 r., opat żydyczyński 1746 r., nominowany przez króla metropolitą kijowskim 1747 r., nie objął katedry tej i umarł biskupem łuckim 1751 r. Katedrę łucką objął
15.75.308
po nim rodzony bratanek Sylwester Rudnicki Lubieniecki, poprzednio opat kaniowski i owrucki, biskup gorliwy, uczony, czynny i zasłużony, umarł 1777 r.
15.75.309
¶ Piotr,
15.75.310
syn Pawła
15.75.311 = 309
Rudnicki Lubieniecki, wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku.
15.75.312
¶ Kajetan Lubieniecki
15.75.313
z synami: Antonim Piotrem
15.75.314
Nikodemem Mikołajem Grzegorzem,
15.75.315
syn Józefa,
15.75.316
wnuk Grzegorza,
15.75.317
prawnuk Jana,
15.75.318 = 312
wylegitymował się 1846 roku, w gubernji podolskiej (Spis.).
15.75.319
¶ Paweł Lubieniecki
15.75.320
z synami: Franciszkiem,
15.75.321
Maciejem,
15.75.322
Leontym,
15.75.323
Józefem
15.75.324
Benedyktem Józefem,
15.75.325
syn Grzegorza,
15.75.326
wnuk Aleksandra,
15.75.327
prawnuk Piotra, 1845 roku;
15.75.328
Władysław,
15.75.329
Adam
15.75.330
Wiktor Leon,
15.75.331
synowie Leontego, 1865 i 1872 r.;
15.75.332
Stanisław Mieczysław,
15.75.333
syn Franciszka, 1875 r.;
15.75.334
Jan,
15.75.335
syn Władysława, 1884 r.;
15.75.336 = 334
wywiedli się ze szlachectwa w gubernji podolskiej (Spis.).
15.75.337
¶ Stefan,
15.75.338
syn Łukasza,
15.75.339
miał synów: Grzegorza,
15.75.340
Eljasza
15.75.341
Andrzeja.
15.75.342 = 339
Grzegorz
15.75.343
miał syna Jana,
15.75.344 = 340
Eljasz
15.75.345
Piotra,
15.75.346
Andrzej także
15.75.347
Jana.
15.75.348
Józef
15.75.349
Antoni,
15.75.350
synowie, Maciej,
15.75.351
syn Piotra,
15.75.352 = 343
wnuk Jana Grzegorzowicza,
15.75.353
Jan
15.75.354
Antoni,
15.75.355
synowie Teodora,
15.75.356
Jakób,
15.75.357
Aleksander,
15.75.358
Bazyli,
15.75.359
Mateusz,
15.75.360
synowie Jana,
15.75.361
Jan
15.75.362
z synem Janem,
15.75.363
Andrzej
15.75.364
Mikołaj,
15.75.365
synowie Macieja,
15.75.366 = 345
wszyscy zaś wnukowie Piotra Eljaszewicza
15.75.367
Jan Aleksander,
15.75.368
syn Michała,
15.75.369 = 347
wnuk Jana Andrzejowicza,
15.75.370 = 367
dowiedli szlachectwa w gubernji podolskiej 1849 roku.
15.75.371
¶ Tymoteusz,
15.75.372
Bazyli
15.75.373
Jan,
15.75.374
synowie Macieja młodszego, 1866 r.;
15.75.375
Teofil,
15.75.376
syn Andrzeja, 1861 r.;
15.75.377
Szymon,
15.75.378 = 375
syn Teofila, 1866 r., wpisani do ksiąg szlachty tejże gubernji (Spis.).
Comments