Кумановські

Rodzina:Kumanowski
Herb:Ostoja
Gniazdo:z Kumanowiec w powiecie latyczowskim
Wstęp: Heraldycy dają im herb Trąby, podczas gdy linja Marcina w XVIII-m i XIX-m wieku używa h. Ostoja, a Wittyg przypisuje im, z pieczęci Antoniego, łowczego gostyńskiego 1754 roku, stryja Marcina, herb własny, przedstawiający na tarczy leżącą szablę, a naci nią krzyż równoramienny. Kumanowce nadane im zostały 1539 r. na prawie lennym. Na sejmach 1768 i 1775 r. zostały wyznaczone komisje do zbadania, na jakim prawie posiadają Kumanowscy to dziedzictwo, i do rozgraniczenia go (V. L.)


Chwiedor Kumanowski okazał 1563 r. list nadawczy Zygmunta Augusta (AGZ. X. 7419). Oleksa zapisał 1583 r. żonie Nastazji, córce Olechny Spiczyńskiego, 100 flor. (Zs. Kamien. 3605; Wyr. Lub. 26 f. 225). Wasil Iwaszkowicz 1597 r., a Wasil, Steczko i Iwan, synowie Waśka, 1604 r. sprzedali części w Kumanowcach Spiczyńskiemu (Zs. Kamien. i Zap. Lub. 15 f. 135). Aleksander czyli Leszko, syn Hrynia 1591-1592 roku (Wyr. Lub. 47 f. 217). Fedor, Hryćko i Steczko, zastawili część Kumanowiec 1598 r. Narajowskiemu. Ławryn, syn Daniela, 1612 roku, a Fedor, syn Waśka, 1613 r. sprzedali części swe Kumanowiec (Zs. Kamien. 3624 i 3625 f. 115). Grzegorz i Seweryn, synowie Pawła i Łukjan, syn Charytona, posiadali Kumanowce w czasie lustracji 1615 r. (Źr. Dz. V). ¶ Wacław, z ziemią przemyską, a N., z sandomierską, podpisali elekcję króla Michała. Adam Antoni, syn Jana i Anny Storcównej, cześnik żydaczowski 1709 r. (Sig. i Bracł. XV f. 1799 r.). Córka jego Jadwiga, za Franciszkiem Stadnickim, chorążym podolskim. N., posesor części Balic, w przemyskiem, 1723 r. Jerzy, cześnik winnicki 1767 r. ¶ Tomasz, syn Józefa i Katarzyny Jarzębkowskiej, wnuk Jerzego z Koźmińskiej, prawnuk Jana z Anny Szeptyckiej, praprawnuk Charytona, wylegitymował się ze szlachectwa 1782 r., w sądzie grodzkim przemyskim. ¶ Mikołaj, syn Jerzego, z żony, Jadwigi Jełowickiej, miał córkę Annę, 1-o v. Leyminową, 2-o v. Jaroszewiczową, 3-o v. Wronowską, zmarłą bezdzietnie i synów: Antoniego, który miał 10,000 flor. u hetmana Branickiego; Walentego, zmarłego bezdzietnie i Jana. ¶ Jan, dziedzic części Kumanowiec, Smarzowiec i Niewodnej, z Anny Sierakowskiej, pozostawił córkę Elżbietę, za Stanisławem Wronowskim, dziedziczkę Makuniowa 1793 roku, separowaną z mężem i synów: Szymona, Antoniego i Michała. ¶ Szymon, stolnik inowrocławski i Antoni, łowczy gostyński, sprzedali 1741 roku Niewodną Gostwickiemu (Gr. Sandec.). ¶ Antoni legitymował się ze szlachectwa 1782 r., w sądzie ziemskim lwowskim, procesowany 1782 i 1783 r. przez bratanka Fabjana, o pokrzywdzenie w działach i spadkach, pozostawił trzy córki, z których jedna była Benedyktynką. ¶ Michał, najstarszy syn Jana, cześnik owrucki, z żony Zofji, pozostawił córkę Kunegundę, żonę Pawła Pilchowskiego, stolnika wyszogrodzkiego, zmarłą we Lwowie 1820 r. i synów: Marcina, Antoniego i Fabjana, wylegitymowanych ze szlachectwa 1782 r., w sądzie grodzkim lwowskim, Andrzeja 1760 r. we Lwowie, Wincentego, wyznaczonego z sejmu 1775 r. do komisji mającej rozgraniczyć Tahańczę i Walentego. Marcin i Fabjan wyznaczeni także do różnych komisji z sejmu 1775 r., zostawili potomstwo wylegitymowane ze szlachectwa w gubernji podolskiej, w latach 1835-1889. ¶ Fabjana dzieci: Jerzy z synem Aleksandrem Fabjanem Józefem, Jan z synem Mikołajem Gracjanem i Adam, 1835 roku, a Gertruda Józefa 1855 roku. Mikołaja Gracjana synowie: Eligjusz Jan, Feliks Djonizy i Benedykt Wincenty 1880 roku (Spis.). ¶ Marcin, z żony Sieprawskiej, miał córki: Józefę Meleniewską, Urszulę Berezowską, Klarę Jezierską i Katarzynę Duniecką i synów: Erazma i Teodora, wylegitymowanych ze szlachectwa w gubernji podolskiej, 1835 r. ¶ Erazm, z Teofili Kopacz Lubowidzkiej, córki generała Stefana, miał synów: Wawrzyńca Hipolita 1843 r. i Aleksandra 1889 r. wylegitymowanych ze szlachectwa. Aleksandra synowie: Juljusz i Ludwik Erazm, 1889 r. ¶ Teodor, z Anieli Lubicz Potockiej, ur. 1804 r. w Pasiecznej, zmarłej 1901 roku w Czortkowie, miał córki: Karolinę Zapolską i Felicję. ur. 1832 r. w Kumanówce pod Berdyczowem, żonę Leona Danilewicza Czekońskiego, zmarłą 1888 r. w Czortkowie (Spis. i not. M. Zawadz.). ¶ Ignacy z dziećmi: Ludgardem Wiktorem Ignacym i Eleonorą; Kazimierz Antoni z dziećmi: Piotrem Bolesławem i Kazimierą Eleonorą i Juljan, synowie Józefa, wnukowie Tomasza, prawnukowie Antoniego, wylegitymowali się ze szlachectwa 1850 r., w gubernji podolskiej. ¶ Wymieniony Kazimierz Antoni miał jeszcze synów: Aleksandra, Bolesława i Mieczysława, wylegitymowanych 1870 r.; po Aleksandrze: Kazimierz i Hipolit 1891 roku; po Mieczysławie: Jan Kazimierz, Henryk i Helena Pelagja, 1892 r. Juljan, z Marji Makowieckiej, miał synów: Ludwika 1865 r. i Karola, po którym syn Stefan 1886 roku (Spis.).
Comments