КЛЕЩОВСЬКІ (пол. Kleszczowscy) - Цей рід походить від Федька Дашковича, який отримав у 1505 році затвердження своєї власності – Клещова, Нестеровців, Шандировців, Тиврова, Тростянця, та інших поселень , які були надані його дідові Германові від князя Вітовта. Отже родове прізвище Клещівських – Дашковичі . Krąg rodzinny przedstawicieli tej familii składał się w znacznej mierze z osób pochodzących z bracławskich rodów pańskich: Krasnosielskich, Czerlenkowskich, Ora to w.skich, Żabokrzyckich; oraz ziemiańskich: Bajbuzów, Czeczelów, Curkowskich, Diakowskich, Kublickich. Rodzina prawdopodobnie zachowała wierność pra.wosławiu, w każdym razie tego wyznania był stolnik bracławski Jan. Література та джерела: AGAD w Warszawie, Zbiór Alek.sandra Czołowskiego, sygn. 528, k. 31; AP w Krakowie, AS, Teki Rzymskie, teka XXVII, N 11; teka XXXV, N 9; Ukraina.— Dz. I.— S. 101, 137—139; Dz. II.— S. 394, 398, 408, 414, 423, 427,459, 511, 522, 534, 568—569, 579—580, 615, 621—622; Dz. III.— S. 711—712; Архив ЮЗР.—4. 7.— T. I.— C. 227; 4. 7.— T. II.— C. 542; Документи Брацлавського воєводства...— C. 252,396, 420, 661; Pułaski F. Opis 815 rękopisów Biblioteki Ord. Krasińskich.— S. 338; Herbarz Polski...— 1907.— T. X.— S. 127; [Rolle] A. J. Po inkursyi kozackiej. Z wewnętrznych dziejów bracławszczyzny.— Kraków, 1890.— S. 14; Litwin H. Napływ szlachty polskiej...— S. 208, 212; Петренко O. C. Опис документів, які зберігалися в маєтку князів Четвертинських, селі Янкові / / Подільська старовина. Науковий збірник.— Вінниця, 1993.— С. 283—321 (арк. 35, 36, 39). I Герман Клещов, Нестеровці, Шандировці, Тивров, Тростянець та інші поселення були надані Германові від князя Вітовта. ІІ Дашко Германович ІІІ Федько Дашкович (1505) Fedko Daszkowicz, ziemianin bracławski, zyskał 1505 r. od Aleksandra Jag. potwierdzenie nadania dóbr Kliszczewo, Szandyrewo, Tristenec, Tywrów, Wołczkowce, Nestorowce i inne jego dziadowi Hermanowi, przez Witolda (ML. 5). ІV Стецько V Ігнат Стецькович (1545, 1580) Цікаве повідомлення у 1545 році робить Ігнат Клещівський – сусід Кузів - Бушинських: “ Отъ кого бихъ я имелъ границу свою взяти не ведаю, бо ихъ татаре давно побрали, а( границя) отъ давнихъ часовъ пуста, одножъ я свою границу оповедаю, селища своего Русова и зъ земяниномъ барскимъ, повету Каменецкого Беньком (Бенько Козловський) почевши отъ устья речки Буши, которая пришла съ повету Бряцлавского впала у реку Морафу и тою рекою Морафою, унизъ полемъ и дубровю, аж до реки Днестра, границу его якобы три мили, тутъ менилъ посередъ тое речки Морафы границу, – Великое княжество Литовское полеву, а поветъ Каменецкий и грунтъ Барский поправу, по реку Днестръ, а внизъ Днестра по половице реки ажъ до Видова озера – Великое княжество Литовское “. Як бачимо, земянин Клещівський не знає з ким межують його землі, “бо їх татари давно побрали “. Звернемо увагу, що у місці злиття річок Мурафи і Буші , селища не згадуються. Поясненням цьому може слугувати те , що під час “ обводу границь “ Великого князівства Литовського не всі земяни з”явились на це межування. W 1569 r. przysięgę na wierność Koronie składał w jego imieniu Ihnat Steckowicz (zmarł po 1580 r.), w 1580 jeden z wybranych przez szlachtę bracławską kandydatów na podsędka. VI Стефан Ігнатович (1588, +1595) У 1588 році К.-В. Острозький набув за 12 тисяч злотих від Стефана Клещевського велике поселення Росава з селищами: Збурове, Парубче, Ленчево, Михайлове. Ці помістя, що лежали над річкою Буша неподалік Дністра стали причиною конфлікту з Миколаєм Язловецьким. Оdziedziczył całą spuściznę rodową, na którą składały się „gniazdowy" Kleszczów (Кліщів) oraz Tywrów (Тиврів), Dzwonicha (Дзвониха), Łubianiec (prawdopodobnie dzisiaj Довгополівка), Pilawa (Пилява) i Sokolińce (Соколинці) pod Winnicą a także Koszów (Кошів) w północno-wschodniej części województwa. Jak się zdaje jego rozliczenia z siostrami Zofią oraz nieznaną z imienia Kublicką pozostawiały wiele do życzenia, gdyż przez lata trwały potem spory z nimi i ich potomstwem. Stefan zmarł, gdy jego dzieci nie osiągnęły jeszcze pełnoletniości. Zarząd nad majątkiem objęła wdowa Horpyna z Dyakowskich, która niebawem ponownie wyszła za mąż za Stefana Dąbrowskiego. W tym czasie (przed 1602 r.) Koszów został sprzedany Ostrogskim. У 1594 р. Степан Клещовський здійснив грабіжний напад на звенигородські володіння Юрія Струся, під час якого клещовські піддані половили бобрів і різного звіра на урочищі Кшичках і на річках: Бабанах, Івані, Угорському Тікичу і на Конилі, що належали до міста Брацлава [18, c. 391]. Był bez wątpienia bardzo zamożnym właścicielem ziem.skim, skoro nawet po podziale jego dóbr między trzech synów, każdy z nich mieścił się w kategorii zamożnej szlachty. 18. Архив Юго-Западной России, издаваемый Временной комиссией для разбора древних актов [в 35 тт.]. – К., 1890. – Ч. 7. – Т. 2: Акты о заселении Юго-Западной России. – 863 с. Софія Ігнатівна ....... Ігнатівна
VII Василь Стефанович (1604, 1611) podstaroścа Winnicki (1622 r.) z nominacji starosty Aleksandra Bałabana. У 1604 р. нащадки Стефана Клещовського позивалися до суду на князя Костянтина Острозького у зв’язку з наїздом підданих останнього на Клещовський, Тивровський і Звониський ґрунти та шкодами від вирубання лісів [1, c. 510]. Miedzy rokiem 1602 a 1609 Wasyl (zmarł po 1629 r.), Eliasz (Ilia, zmarł po 1629 r.) i Jan (Iwan, zmarł 1639 r.) objęli zarząd nad majątkami. У 1604 р. нащадки Стефана Клещовського позивалися до суду на князя Костянтина Острозького у зв’язку з наїздом підданих останнього на Клещовський, Тивровський і Звониський ґрунти та шкодами від вирубання лісів [322, c. 510]. Bazylі, Eliasz i Jan podzielili się 1611 r. dobrami ojczystemi. W 1629 r. rejestr podymnego odno.tował 174 dymy w części Wasyla, 132 dymy w części Eliasza oraz 215 dymów w części Jana. 1. Żródła dziejowe. T. ХХІ. Ukraina (Kijow – Bracław) / wydał A. Jabłonowski. – Warszawa, 1894. – 654 s. Еліяш Стефанович Miedzy rokiem 1602 a 1611 Wasyl (zmarł po 1629 r.), Eliasz (Ilia, zmarł po 1629 r.) i Jan (Iwan, zmarł 1639 r.) objęli zarząd nad majątkami. W 1629 r. rejestr podymnego odno.tował 174 dymy w części Wasyla, 132 dymy w części Eliasza oraz 215 dymów w części Jana.
Ян Стефанович Клещовський, stolnik bracławski (przed 1629 r.). Miedzy rokiem 1602 a 1611 Wasyl (zmarł po 1629 r.), Eliasz (Ilia, zmarł po 1629 r.) i Jan (Iwan, zmarł 1639 r.) objęli zarząd nad majątkami. У Яна Клещевського була справа була з Калиновським у 1622 р. за підданих, що повтікали з Клещева до Маньківки [Ткаченко М. Гуманщина в ХVІ – ХVІІІ вв. / М. Ткаченко. – К.: УАН, 1927. – 32 с. (Окремий відбиток з XI книга Записок Історико-філологічного Відд. УАН] W 1629 r. rejestr podymnego odno.tował 174 dymy w części Wasyla, 132 dymy w części Eliasza oraz 215 dymów w części Jana. Jan i jego żona Katarzyna z Czerlenkowskich zapewnili rodowi kontynuację w linii męskiej.
VIII ......... Василівна
........ Василійович ......... Еліяшівна
......... Еліяшівна
......... Еліяшівна
IX ...... внука Василя Sylwester Янович (1648) w swojem i imieniu matki swej, Katarzyny z Czerlenkowskich, brata Bazylego i dzieci pozostałych po bracie Stefanie: Jerzego, Konstantego, Zofii i Teofili, obierał plenipotentów w Lublinie 1646 r. (Czerniech. f. 92). Wasyl Янович (1648) Stefan Янович (+przed 1646) X генерація Jerze син Стефана elektora Jana Kazimierza w 1648 r. Konstantіn син Стефана Zofiа донька Стефана Teofilа донька Стефана Jerzy, z województwem bracławskiem, podpisał elekcyę Jana Kazimierza. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] ¶ Seweryn Kleszczowski, skarbnik nowogrodzki, deputat z bracławskiego na Trybunał koronny (Zap. Lub. 47 f. 989), został 1668 roku wojskim bracławskim, a skarbnikiem nowogrodzkim został po nim syn jego Aleksander Stanisław, towarzysz usarski chorągwi królewskiej (M. 206 f. 483). Leonora, siostra Seweryna, była żoną Remigiana Kossakowskiego (Kij VII f. 43). Seweryn, Aleksander i Jerzy podpisali elekcyę króla Michała, a dwaj pierwsi i obiór Jana III-go. ¶ Stefan, stolnik bracławski, żonaty z Katarzyną Oratowską, 2-o v. Franciszkową Dąbrowską, łowczyną bracławską, zmarłą już 1692 r. (Woł. IX f. 1254). Jan, stolnik nowogrodzki 1727 roku. Ignacy, cześnikiewicz bracławski, komisarz z sejmu 1775 r., do rozsądzenia sprawy Żmijewskiego, z Bazylianami żydyczyńskimi. |
РОДОВОДИ ШЛЯХТИ > К >