КРУШЕЛЬНИЦЬКІ h. Сас (de Cruszelnicza, de Krusyelnica, Kruszelniccy) – земянський рід, у XV–XVII ст. землевласники у Стрийському повіті Перемишльській землі. Родове гніздо - село Крушельниця. Володіння чисельної родовой спільноти Крушельницьких, Корчинських, Підгородецьких та Скольських розмістилися в гірській частині Стрийського староства. Окрім однойменних поселень, у власності Крушельницьких, Корчинських, Підгородецьких та Скольських перебували також села Гребенів, Коростів, Тухля, Головецьке. В кожному з них вони мали свої частки. Ці населенні пункти також знаходилися у верхів’ї р. Опору. 4 жовтня 1395 р. Владислав Ягайло, польський король надав Іванові і Демянові село Крушельницю в Тустанівській волості . У 1445-1446 рр.власником Крушельниці був якийсь Міла . У 1460-1480-х роках – Прокіп і Грицько . Більш-менш повно генеалогія роду реконструюється з початку 16 ст.В 1395 р. Владислав Ягайло надав якимось Івашкові та Дем’янові Крушельницю. Останні вважаються протопластами родини Крушельницьких. До кінця XV ст. інфомація про цей рід надзвичайно скупа й лишень з 1490-х років відомості про Крушельницьких набирають регулярного характеру. Brali dla odróżnienia różne przydomki, jak: Czulewicz, Fryzowicz, Lepiszewicz, Łazarewicz, Procewicz, Salewicz, Sławnikowicz, Surulewicz, Zieniewicz i inne Pisali się: z Dussanów, z Jagielnicy, z Krynicy, Джерела: Смуток І. Перші документальні згадки про перемишльські роди гербу Сас (XIV-XVII ст.). 1. На блакитному полі срібна стріла вістрям вгору над золотим півмісяцем, що лежить рогами догори, на кінцях якого дві золоті шестипроменеві зірки.
Джерела: 2. На блакитному полі срібна стріла вістрям вгору над золотим півмісяцем, що лежить рогами догори, на кінцях якого дві золоті шестипроменеві зірки; над щитом шолом під шоломовою короною, в нашоломнику п’ять павичевих пер, які пронизує срібна стріла вістрям вправо, навколо щита блакитно-золотий намет (герб Сас).
Джерела: 3. На червоному полі срібна стріла вістрям вгору над срібним півмісяцем, що лежить рогами догори, на кінцях якого дві золоті шестипроменеві зірки; над щитом шолом під шоломовою короною, в нашоломнику п’ять павичевих пер, які пронизує срібна стріла вістрям вправо, навколо щита червоно-срібний намет (герб Сас).
Джерела: Згідно з підтвердженням 1556 р. короля Сигізмунда II Августа, Ягайло в 1395 р. подарував “село в Тустанській волості Крушельницю на річці Стрий” якимсь Іванові та Дем’яну24. Назва волості примушує згадати не лише про дрогобицьке село Тустановичі, але і про староруську фортецю Тустань, яку, якщо вірити польському хроністові другої половини XIV ст. Янові Чарнковському, в 1349 р. захопили війська Казимира Вели- кого. Люстрація 1564 – 1666 рр. повідомляла про городище Тустань – пункт збору мита з купців, що прямували до Дрогобича25. Городище знаходилося між селами Урич і Підгородці, за 7 км від Крушельниці. Ще нижче за течією Стрия лежали Корчин і – у місці впадання до Стрия Опора – королівське село Верхнє Синьовидне. У XIII ст. там існував добре укріплений монастир Святої Богородиці, в якому зупинявся Дани- ло Галицький, повертаючись в 1241 р. з Угорщини26. У контексті вищевикладеного, здається, не буде надто сміливим припущення, що за часів незалежності Галицько- Волинського князівства ланцюжок пограничних службових сіл розкинувся не лише у верхів'ях Дністра (на території майбутнього Самбірського повіту), але і в середній течії Стрия. Інформація про Крушельницьких у записах XV ст. вкрай скупа. Мілько в 1445 – 1446 рр. судився з Тетяною Криницькою. Грицько в 1462 р. заплатив 30 гривен з віна вдові бездітного Прокопа Крушельницького Тетяні і поступився своячці Федьці її частиною “мaternalium bonorum” – третини гірських сіл Сколе і Тухля, зберігши за собою таку ж частку дружини. У 1471 р. за 70 гривен він придбав у Корчинських дру- гу третину Сколього. 10 років опісля родич з боку дружини Федько Криницький за 60 злотих заставив йому свої частки Криниці і Кавського. Рідні брати Федько та Іван Крушельницькі, що держали їх в 1491 – 1494 рр., швидше за все, були синами Грицька. Восени 1497 р. частина Крушельниці, яка належала Іванові, була конфіскована Яном Ольбрахтом і передана Ауктові Паневському. Петро Крушельницький, який заплатив в 1508 р. зі своїх частин Крушельниці, Сколього та Тухлі 0,25 гривен27, мабуть, був онуком Грицька. Інші гілки роду в записах початку XVI ст. представлені двома Крушельницькими. Відомий з 1480 р. Лука був дідичем частини Крушельниці і тримав у заставі від Кри- ницьких частини Криниці та Кавського. У червні 1501 р. він за 10 гривен поступився частиною Кавського Івашкові Тустановському. Дідич частини Крушельниці Стецько згадується у записі від 9 грудня 1505 р.28. 24 Словник староукраїнської мови XIV − XV ст. – Т. 1. – К., 1977. – С. 25, 518; Boniecki A. Herbarz polski. –Cz. 1. – T. 12. – Warszawa, 1908. – S. 351. 25 Monumenta Poloniae historica. – T. 2. – Lwów, 1872. – P. 627; Жерела до iсторії України- Руси / Під ред. М. Грушевського. – Т. 1. – Львiв, 1895. – C. 204. 26 Полное собрание русских летописей. – Т. 2. – М., 1962. – Стб. 787; Крип’якевич I. Галицько- Волинське князiвство. – К., 1984. – С. 33. 27 AGZ. – T. 13. – Lwów, 1888. – № 2549, 2668, 4715-4716. – S. 181, 191, 363; T. 18. – Lwów, 1903. – № 147, 1449, 2085-2086, 2385. – S. 22, 213, 307, 348; Kutrzeba S. Materyały do dziejów pospolitego ruszenia... – № 247. – S. 295; Jabłonowski A. Polska XVI wieku pod względem geogra.ficzno-statystycznym... – S. 116. 28 AGZ. – T. 18. – Lwów, 1903. – № 1401, 1837, 2953, 4403. – S. 207, 266, 430, 591. Król Władysław Jagiełło nadał r. 1395 Kruszelnicę nad rzeką Stryjem Iwa.nowi i Da mj a n o wi , najprawdopodobniej Wołochom, pod warunkiem wysyłania 1 na wyprawę 3 strzelców1. W zjeździe r. 1427 brał udział P i o t r 1 2, po którym widzimy dopiero r. 1445 Milę, procesującą się z Tatjaną Krynicką5. W r. 1462 objął rządy Hryćko, wypłacając wdowę Tatj anę po Pr okopi e pewną sumą a siostrze swej żony ustępując część nabytych dóbr w Skolem i Tuchli4. Niebawem usadowił się tam pewniej r. 1471, ponieważ udziały Krynickich przeszły do niego drogą kupna6. Pod koniec lat ośmdziesiątych wybuchł spór między właścicielami klucza skolskiego a Parnow.skimi o jakieś łąki, na których lokowano osadę Kor ostów. Iwaśko Kruszelnicki udał się z Iwaśkiem Hoszowskim do króla, który polecił Rafałowi Paniowskiemu zwrócić zajęte grunta i szkody wszystkie wynagrodzić6. W r. 1497 utracił Iwaśko do.bra na rzecz starostów stryjskich z powodu opuszczenia szeregów7. W tym czasie występuje obok niego brat Fedko oraz niewiadomego związku Łuka r. 1501 i Steczko r. 15058. W r. 1508 zapisano na Piotra Kruszelnicę, Skole i część Tuchli9. Wiódł on z żoną Heleną w dalszym ciągu spór ze starostami jeszcze r. 152310. Andrzej z synem Maciejem zatwierdzili pierwszy przywilej rodowy w r. 1556 u. Jakiś odłam rodu przeniósł się w tym czasie na Podole, gdyż Zasie.lowo znajduje się r. 1570 w rękach Tomasza Kruszelnickiegolł. Herb gniazda znany Paprockiemu 18. Dod. do „Gazety Lwowskiej“ 1857, nr 41. Rzecz ciekawa, że dokument pisany po rusku, co rzadko miało miejsce za Władysława Jagiełły. * Notaty, nr 722. 3 Agz. XIII, nr 2549, 2668. 4 Ib. XIII, nr 4714-4716. 3 Ib. XVII, nr 147. 6 Matr. Sum. IV. Sup. 1131, 1137, 1141. 7 Ib. II. 1093. 8 Agz. XVIII, nr 2085, 2953, 4403. 9 Źródła dziejowe XVIII/1, str. 116. 10 Agz. X, nr 346. 11 Dod. do „Gazety Lwowskiej“ 1857, nr 41. 13 Hruszewski, Żereła VII, str. 81. 13 Herbarz, str. 696 Władysław Jagiełło nadał 1395 r. Kruszelnicę, prawem lennem, Iwanowi i Damianowi. Przywilej ten potwierdził ich potomkom Zygmunt August 1556 r. ¶ Piotr z Kruszelnicy 1427 r. (Not. Zamoyskiego). Mila z Kruszelnicy ma sprawę w Przemyślu 1445 r. z Tatyanną z Krynicy. Wdowa po Prokopie, Tatyanna, ustąpiła oprawy swej na Kruszelnicy, za spłatą 30 grzywien Hryćkowi, 1462 roku. Hryćko za żoną dostał część Skoli i Tuchli, a 1481 roku wziął w zastaw część Krynicy. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Bracia, Fedko i Iwan, czyli Iwaszko, Kruszelniccy mają w latach 1491-1494 sprawy w Przemyślu Łukasz 1501 r., a Steczko 1505 r. tamże (AGZ. XII, XVII i XVIII). ¶ W 1497 r. nadał król Auktowi z Paniowa, staroście żydaczowskiemu, dobra Iwaszka z Kruszelnicy, za niestawienie się na wojnę (Wierzb. II. 1093). Piotr Kruszelnicki, wspólnie z żoną, Heleną, procesuje 1523 roku wyżej wymienionego Zbożnego z Paniowa (AGZ. X. 344, 345, 346, 377 i 378). Tenże Piotr Kruszelnicki, dziedzic Kruszelnicy, Skoli i Tuchli 1508 r. (Paw.), wraz z Hoszowskim i Korczyńskim, procesuje 1527 r. Jerzego z Paniowa, starostę żydaczowskiego, o zajęcie im z lasów 600 świń (St. P. Pr. Pom. VI. 361). ¶ Wolfowicz, mieszczanin lwowski, procesuje 1574 r. sukcesorów [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Jana Kruszelnickiego z Dussanów, o wzięte przez niego sukno, wartości 21 flor. i 24 gr., mianowicie: Anastazyę, żonę Macieja Siemiginowskiego, synów Maruchny, żony Jacka Sieniginowskiego i syna Nieradki, żony Mikołaja Borssowskiego, siostrę i siostrzeńców tegoż Jana (AGZ. X. 1774). [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] ¶ Na Kruszelnicy, Skoli i Tuchli, dziedziczyli 1589 r. Issaja; Ignat Wołk, Iwan Hołowka i bratanek ich Hryćko Popowięta; [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Jerzy, Jan. Tomasz i Piotr, bracia; Iwaszko i Wasilko Iljaszowięta; Łazarz Wassiowicz i Fedko Błyszczyc. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Jednocześnie Jerzy, Jan, Tomasz i Piotr, dziedziczyli na Korczynie (Paw.). Jerzy, Piotr i Marcin, synowie Tomasza, 1598 r. (Wyr. Lub. 77 f. 559). ¶ Andrzej, syn Jerzego, za zgodą matki swej, Elżbiety z Kłodnickich, zastawił część Hrehorowa Rosnowskiemu, a ten odstąpił to prawo 1617 r. Daniłowiczowi (Gr. Lwows. 216 f. 573). ¶ Teodora Słupiczanka, wdowa po Aleksandrze Kruszelnickim i dzieci ich: Andrzej, Augustyn, Stanisław, Jan, Franciszek, Ludwik, Wawrzyniec, Aleksandra, Helena i Maryna, pozwani 1637 r. przez Wiśniowieckich, o ograbienie poddanych ich Nossowieckich. Z nich Stanisław, żonaty z Maryanną Pasławską, pozostawił córkę Zuzannę, żonę Mikołaja Krasnosielskiego, której wnuk, Jan Łucki, spadłe na niego po niej wsie Nosowce, Michałówkę, Kunkę i Wasylówkę, sprzedał 1746 roku Bogdanowi Mikołajowi Ostrowskiemu (Bracł. IX f. 262 i Woł. XIII A f. 118) Marcin zawarł 1634 r. układ z Kalinowskim (Zs. Kam. Pod.). ¶ Krzysztof, pisarz grodzki włodzimierski 1643 r. ¶ Aleksander, chorąży czerniechowski 1660 r., rotmistrz królewski, zmarły 1665 r., z Zofii Orchowskiej, pozostawił: Andrzeja, Marcina Jana i Eufrozynę, których pozwali 1680 r. Molscy, o zastawę części Kruszelnicy (Zap. Lub. 50 f. 370 i Gr. Przem. z 1680 r.). ¶ Eufrozyna była za Adamem Jordanem, podkoniuszym koronnym, których syn, Józef Spytek, sprzedał 1724 r. część swoją Kruszelnicy, Krzysztofowi Kruszelnickiemu, podczaszemu żydaczowskiemu (Gr. Lwows.). ¶ Jan oblatował 1680 r. przywilej królewski, na część wójtostwa w Gwoźdzcu (Gr. Przem. 714 f. 532). Jan, Teodor, Stanisław, Grzegorz i drugi Jan, podpisali, z ziemią przemyską, elekcyę króla Michała. Stanisław i Jan, synowie Pawła i Barbary Strzemęskiej, 1664 r. w Lublinie (Zap. Lub. 48 f. 658). Jan, syn Krzysztofa i Katarzyny Owadowskiej, 1678 r. w Lublinie (Ibid. 57 f. 154). Jan i żona jego Zofia, otrzymali 1678 r. od króla trzy łąki i ćwierć pola w Wierzblanach, w starostwie jaworowskiem. W 1752 r. posiadali te łąki i pola w Wierzblanach Józef i Magdalena z Kryńskich Kruszelniccy, a około 1769 r. Stanisław (Kancl. 47 II f. 154; AGZ. X. 5627 i 7172). Córką Józefa i Magdaleny, była Katarzyna Tadeuszowa Kamińska 1785 r., a synem Antoni, zmarły 1795 r., żonaty z Magdaleną Duniecką, 2-o v. żoną Stanisława Mięty Mikołajewicza, z której: Maryanna, Ignacy i Michał (A. Lwows. For. Nob.). ¶ Niegdy Jan, z Joanny Dobrzyńskiej, pozostawił: Krzysztofa, Jarosza i Konstancyę 1701 r. (Bracł. XIV f. 904). Konstancya, 1717 r. rozwiedziona z Michałem Kałusowskim (Czerniech. f. 460). Krzysztof, stolnik czerniechowski 1717 r., podczaszy żydaczowski 1722 r., podstoli lwowski 1737 r., w końcu sędzia ziemski lwowski 1744 r., dziedzic Dubia, zapisał 1743 r. na tym majątku 7,000 flor. dla łacińskiego seminaryum, a 2,000 flor. Karmelitankom we Lwowie (Gal. Tab. Fund. 99 f. 277). W 1727 r. pozwał Potocki, wojewoda kijowski, jego, Sołtyków i sukcesorów Dobrzyńskich, o wykazanie praw swoich do dóbr Koniuszek, Berlina, Bołdur i Bielawiec (Woł. XII f. 36). Z Maryanny Humieckiej, córka jego Joanna. 1737 r. za Kazimierzem Maciejem Spendowskim, skarbnikiem owruckim, a syn Jan, podstoli lwowski 1767 r., a podczaszy 1772 r., fundował 1777 r. cerkiew w Dubiu (Gal. Tab. Fund. 81 f. 166). Umarł 1783 r., pozostawiwszy, z Joanny Szeptyckiej, 1-o v. Michałowej Rohozińskiej, a 3-o v. Janowej Tomaszewskiej, Teklę Maryannę, 1-o v. Wolańską, 2-o v. Aleksandrowiczową, Annę Kunegundę za Dionizym Dubieckim i syna Ignacego, dziedzica Dubia, zmarłego 1823 roku, wylegitymowanego ze szlachectwa 1809 r., w Wydziale Stanów galicyjskich, żonatego z Karoliną Siemiginowską, z której: Leon i Jan, polegli pod Boremlem 1831 r., Seweryn, Kajetan, Apolonia i Olimpia (Ibid. Rel. Nov. 121 f. 364; Instr. 93 f. 136). ¶ Kajetan, właściciel części Podlipiec, ożeniony z Julią Bemówną, pozostawił: Bolesława, inżyniera, żonatego z Albiną Matlachowską i Mieczysława, dziedziczącego na Podlipiu i Bereskiej Pasiece, którego, z Heleny Mierzyńskiej, zaślubionej 1874 r.: Juliusz, ur. 1875 r., Helena i Roman, ur. 1879 r. (Bork.). ¶ Maciej, podstoli lwowski 1744 r., umarł 1767 r. Konstanty, kapitan regimentu pieszego 1759 r. Helena Kłodnicka, Kazimierz i Antoni, rodzeństwo. Antoni, zmarły 1827 r., zaślubił 1796 r. Maryannę Koźmińską v. Kuźmińską z Ulicznego i z niej miał: Ludwika, żonatego 1831 r. z Maryanną Krynicką Juliannę, za Józefem Ortyńskim, Petronellę, Ewę. 1836 r. za Marcinem Sobolewskim i Maryannę, 1840 r. za Andrzejem Tołkaczem (A. Lwow. For. Nob.). ¶ Elżbieta Benigna, ksieni Benedyktynek we Lwowie 1801 r. Bazyli, żonaty 1805 roku z Katarzyną z Kakowskich, córką Jana i Teresy z Blumerów (Ibid.). Grzegorz, dziedziczący na Nowoszycach, posiadacz części Kuhajowa, umarł 1811 roku, pozostawiając, z Honoraty Żuławskiej: Faustyna, zaginionego bez wieści w wojsku austryjackiem, Annę, za Leonem Czerneckim, zmarłą 1817 r. i Elżbietę, 1821 r. za Karolem Drużbackim (Ibid.). ¶ Inny Grzegorz. z Katarzyny Bętkowskiej, pozostawił: Anastazyę Michałowę Borysławską, zmarłą 1824 r., Teodora, Jana i Aleksandra. Ten ostatni, zmarły 1822 r., z Anny z Chlibkiewiczów, pozostawił: Dymitra, Michała, ur. 1811 r., Maryannę Jaworską, Katarzynę, 1824 r. za Onufrym Mikowiczem Jaworskim, Magdalenę 1827 r. za Janem Topolnickim i Rozalię. 1844 r. za Jaworskim. Jan, brat Aleksandra, zmarły 1824 r., z Maryanny Jaworskiej, 2-o v. Grzegorzowej Popielowej, pozostawił: Łukasza i Anastazyę, 1844 r. za Piotrem Popielem (Ibid.). ¶ Inny Jan, zmarły 1817 r. w Wysocku wyższym, pozostawił, z Maryanny Komarnickiej: Ignacego, Michała w ułanach austryjackich, Grzegorza, Maryannę, 1821 r. za Bonifacym Wysoczańskim, Annę, Katarzynę i Justynę (Ibid.). Paweł; zmarły we Lwowie 1823 r., żonaty z Apolonią Kuncewiczówną, pozostawił: Wojciecha, Kazimierza, Józefę i Magdalenę (Ibid.). ¶ Legitymowali się ze szlachectwa w Galicyi niżej wymienieni Kruszelniccy: ¶ Z przydomkiem Czulewicz: Stefan. Jakób i Bazyli, synowie Grzegorza i Maryanny Hołyńskiej, wnukowie Bazylego i Maryanny Podhorodeckiej, prawnukowie Eliasza i Fenny z Korczyńskich, praprawnukowie Łukasza i N. Podhorodeckiej. Stefan miał, z Katarzyny Jaworskiej, syna Stefana. Jakóba synami byli: Piotr, Jakób i Benedykt; a po Bazylim, z Maryanny Charzewskiej, pozostali: Andrzej, Teodor, Jakób, Mikołaj i Jan, który, z Maryi Bilińskiej, miał Michała, 1832 r. (Gr. Tremb. z 1782 r. i A. Wydz. Stan. Galic. z 1832 r.). ¶ Jan, syn Pawła i Anny Salewiczównej Kruszelnickiej, z Anny Jędrzejowskiej, miał: Bazylego, dziedzica na Bratkowicach i Grzegorza. Ten ostatni, żonaty z Heleną Bereźnicką, miał Michała, Józefa i Jana, wylegitymowanych ze szlachectwa w Wydziale Stanów galicyjskich 1809 r. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] ¶ Jan, Andrzej i Grzegorz, bracia rodzeni, Jan. Grzegorz, Jacek i Eliasz, bracia rodzeni i Teodor, Bazyli, Grzegorz, Stefan i Jan, także bracia rodzeni, a między sobą stryjeczni, wylegitymowani ze szlachectwa w grodzie lwowskim, 1782 r. Z nich Bazyli miał synów: Stefana, Eustachego i Aleksego, 1840 r. ¶ Andrzej, syn Hrehorego i Maryanny Saliczównej Kruszelnickiej, z Maryanny Makarowiczównej Hołyńskiej, pozostawił: Jana, którego wnukowie: Jan i Ludwik 1841 r., Mikołaja, Aleksandra i Antoniego, którego wnukowie, z dwóch synów, Józef i Jan 1837 roku, a Jan i Onufry 1841 roku, wylegitymowani ze szlachectwa. ¶ Z przydomkiem Fryzowicz: [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Michał, Andrzej, Jan i drugi Andrzej, bracia rodzeni, wylegitymowani ze szlachectwa 1782 r., w grodzie lwowskim. ¶ Z przydomkiem Lepiszewicz: Grzegorz, Paweł i Jan, synowie Andrzeja i Zofii Hołyńskiej, jako też Jakób i Szymon, synowie N., a wszyscy wnukowie Andrzeja i Anny z Witwickich, wylegitymowani ze szlachectwa 1782 r., w ziemstwie lwowskiem, a Teodor, syn Stanisława i Anny z Jaworskich, wnuk tegoż Andrzeja, ale z Maryanny Hołyńskiej, w grodzie trembowelskim tegoż roku. ¶ Z przydomkiem Łazarewicz: Jan, Antoni, Stefan i Grzegorz, w grodzie lwowskim 1782 roku, zaś Grzegorz, Józef i Stefan, synowie Andrzeja i Eudoksyi z Sopowskich, wnukowie Jana i Zuzanny z Michalewskich, jako też Jan i Andrzej, synowie Grzegorza i Heleny z Jachowiczów, wnukowie Jana i także Heleny Jachowiczównej Hołyńskiej, prawnukowie Macieja i Konstancyi z Rakackich, w ziemstwie lwowskiem, także 1782 r. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Stefan i Mikołaj, bracia rodzeni, Stefan i Teodor, także bracia rodzeni, a między sobą stryjeczni, w grodzie lwowskim, 1782 roku. ¶ Jan, syn jednego z tych Stefanów i synowie jego: Józef i Paweł, legitymowali się ze szlachectwa 1841 r., w Wydziale Stanów galicyjskich. ¶ Z przydomkiem Procewicz: Grzegorz, Stanisław, Teodor, Jan i Dymitr, legitymowali się ze szlachectwa 1782 r., w sądzie grodzkim lwowskim, a potomkowi jednego z nich, Stanisławowi, cesarz Franciszek I-szy przyznał staropolskie szlachectwo 1824 r. ¶ Z przydomkiem Sławnikowicz: Bazyli, syn Jana i Maryanny Winnickiej, wnuk Jana i także Maryanny Winnickiej, legitymował się ze szlachectwa w grodzie przemyskim, a Bazyli i Mikołaj, synowie Jerzego i Anny Czulewiczównej Kruszelnickiej, jako też Paweł Stanisław z synem Teodorem i Jan z synami: Bazylim Eliaszem, Janem i Mikołajem, synowie Jana i Fenny z Czulewiczów Kruszelnickich, a wszyscy czterej wnukowie Piotra i Maryanny Czerkawskiej, a także Jan, syn Aleksandra i Anastazyi Korczyńskiej, wnuk Andrzeja i Maryanny z Kruszelnickich, w grodzie trembowelskim 1782 r., zaś Jerzy; syn powyższego Jana i Maryi z Krasickich, w Wydziale Stanów galicyjskich 1805 r. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] ¶ Stefan, Maciej, Szymon i Grzegorz, bracia rodzeni i drugi Stefan, bracia stryjeczni Stefana, Michała, Jacka i Teodora, synów Jana i Teresy Parascewii z Liskowiczów Jaworskich, wszyscy zaś wnukowie Jana i Maryanny z Czulewiczów Kruszelnickich, w ziemstwie lwowskiem 1782 r., a Andrzej, syn powyższego Teodora i Anastazyi z Procewiczów Kruszelnickich, 1828 r.; Jan, syn Tomasza, z Teresy Jaworskiej, Piotr, syn Pawła, z Katarzyny Korczyńskiej, jako też Kazimierz i Benedykt, synowie Jakóba, także z Katarzyny Korczyńskiej, wszyscy wnukowie Piotra i Eleonory z Kłodnickich, a prawnukowie Hrehorego i Maryanny z Janickich, 1832 r.; niemniej Teodor, Jan i Mateusz, 1833 r. w Wydziale Stanów galicyjskich; w końcu Mikołaj i Grzegorz, w grodzie lwowskim, 1783 r., a Jan, syn Grzegorza, w Wydziale Stanów galicyjskich 1841 r. ¶ Z przydomkiem Surulewicz: [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Jakób, Szymon i Andrzej, bracia rodzeni; [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Teodor, Jan, Piotr i Jakób, także bracia rodzeni, a między sobą stryjeczni, legitymowali się ze szlachectwa 1782 r., w grodzie lwowskim, a Teodor, dziedziczący na części Kurdwanówki, syn Stefana i Anny Kryczkowskiej, a wnuk powyższego Szymona, 1844 r. w Wydziale Stanów galicyjskich. ¶ Z przydomkiem Zieniewicz: Aleksander, syn Bazylego i Katarzyny Toporowskiej, wnuk Macieja i Maryanny Tustanowskiej, prawnuk Ihnata, w ziemstwie przemyskiem, 1782 r.; trzech Janów, między sobą braci stryjecznych, w grodzie lwowskim, 1782 r.; Teodor, Mikołaj, Maciej, Paweł i Jan, synowie Bazylego i Anastazyi Jaworskiej, wnukowie Grzegorza i Heleny Hołyńskiej, prawnukowie Jana i Anastazyi Kruszelnickiej, w grodzie trembowelskim 1782 r.; Konstanty, Jan i Andrzej z synem Symeonem, z Anastazyi Kulczyckiej urodzonym, synowie Jana i Anny Jaworskiej, 1831 r. w Wydziale Stanów galicyjskich. ¶ Bez przydomku zaś legitymowali się ze szlachectwa: Józef, syn Andrzeja i Agnieszki Barskiej, wnuk Bazylego i Anastazyi z Korczyńskich, w grodzie trembowelskim, 1782 r.; Michał, syn Jana i Franciszki Chmielowskiej, wnuk Piotra, prawnuk Symeona. w grodzie halickim, 1782 r., a Antoni, o którym wyżej, syn Józefa i Magdaleny z Kryńskich, wnuk Wojciecha i Konstancyi Sumiatkowskiej, prawnuk Jana i Zofii, w ziemstwie lwowskiem, 1782 r. (M. D. Wąs.). ¶ Teodor zaślubił 1818 r. w Salówce Maryannę Raciborzyńską, wdowę po Józefie Zakrzewskim. Andrzej, ze zmarłej 1811 r. Rozalii Rutkowskiej, pozostawił: Agnieszkę, ur. 1785 r., Katarzynę, ur. 1791 r. i Annę, ur. 1788 r., zaślubioną Janowi Fryczyńskiemu. Maryanna, zaślubiła 1801 r. Michała Ciszewskiego. Marcyanna, córka Andrzeja i Teresy, wyszła 1798 r. za Józefa Hankiewicza. Katarzyna, zaślubiona 1709 r. Michałowi Lisowskiemu, a Jan ożenił się 1710 r. z Franciszką Chmielowską (metr. w Czortkowie). ¶ Bartłomiej, zaślubił 1740 r. Zofię Pągowską, wdowę z Chomiakówki. Jerzy v. Grzegorz, ur. 1766 r., zaślubił w Nagórzance 1789 r., zmarłą 1836 roku, Domicellę Korczyńską i z niej miał: ¶a) Eliasza, ur. 1806 r., ożenionego 1-o v. 1834 r. w Salówce z Franciszką z Haczyńskich, wdową Szczeburzyńską, zmarłą 1853 r., 2-o v. 1856 r. z Maryą Duczymińską, wdową Szczurowską, pozostawił córkę Rozalię, ur. 1837 r., zaślubioną 1856 r. Michałowi Mećek. ¶b) Aleksandra, ur. 1813 r., ożenionego w Salówce 1843 r. z Maryanną Ziobrowską, z której pozostawił: Rozalię, ur. 1844 r., Franciszkę, ur. 1845 r., Karolinę, ur. 1847 r. i Annę, ur. 1850 r. ¶ Marya, córka Jakóba v. Jacka, żona Wojciecha Fedorowicza z Zabłotówki. zmarła 1830 r. Anna, córka Ignacego i Maryi Olsawickiej. żona Antoniego Cielińskiego, w Salówce 1830 r. Joanna, córka Mikołaja i Tekli z Hołyńskich, żona Ignacego Zaleskiego, w Nagórzance 1848 r. Anastazya, za Janem Karpińskim, w Salówce 1812 roku. Marya za Franciszkiem Grabowskim, zmarłym 1845 roku w Salówce. ¶ Jerzy z Jagielnicy, ur. 1776 r., zmarły 1818 r., zaślubił w Białobożnicy Franciszkę Wojciechowską. Anna, córka Jana, żona Kazimierza Wysockiego, 1801 roku w Nagórzance. Józef, syn Ignacego i Justyny Bojanowskiej, zaślubił w Nagórzance 1832 r. Katarzynę Ziobrowską, zmarłą 1859 r., z której pozostawił: Maryę, ur. 1849 r. i Jana, ożenionego 1862 r. z Katarzyną Szuszko (metryka w Jagielnicy). ¶ Ambroży Łazarewicz Kruszelnicki, ur. 1841 r., zmarły 1903 r., grec.-kat. proboszcz w Biały obok Tarnopola, pozostawił córkę Salomeę, znakomitą śpiewaczkę. Brat jego stryjeczny Jan, ur. 1830 r., zmarły 1902 r., gr.-kat. proboszcz w Jagielnicy Starej, z zaślubionej 1853 r. Franciszki N., miał synów: księdza Maryana, proboszcza w Jagielnicy Starej; Józefa, dyrektora kasy oszczędności w Tłumaczu i trzy córki: Janowę Hordziejewską, żonę gr.-kat. proboszcza w Szmańkowcach, Aleksandrowę Małanińską, żonę gr.-kat. proboszcza w Pauszówce i Porfirowę Jaremowiczowę, żonę notaryusza w Podhajcach (M. Zawadz.). ¶ Pierwszą żoną Jana Światopełka Zawadzkiego, była Anna Kruszelnicka, zmarła przed 1757 r. (Gr. Hal. 498 f. 58). Rodowód
|
РОДОВОДИ ШЛЯХТИ > К >
