Rodzina:Horodyński (także: Horodeński)Herb:KorczakGniazdo:z Horodna w ziemi chełmskiej. ГОРОДИНСЬКІ (Horodyńscy) – земянський рід, у XVІ–XVІI ст. землевласники у Холмській землі. 1. На червоному полі три срібних вруба; над щитом шолом під шоломовою короною, в нашоломнику з золотого корчака виникає срібний пес, навколо щита червоно-срібний намет (герб Корчак).
Джерела: Waśko z Horodna, zwany Sielech, w ziemi chełmskiej 1517 r. Gabryel Horodeński i Iwan Chrodeński, 1542 r., Mikołaj 1543 r., Jan 1545 r., Wacław 1581 r. w ziemi chełmskiej (Akta XIX). Bazyli i Hawryło Horodeńscy, właściciele Horodna 1564 r. (Paw.). Łukasz Horodyński, syn Jerzego, 1590 r. (Wyr. Lub. 38 f. 884). Michał, towarzysz roty pancernej, podczaszy żytomierski 1667 r. Wdowa po nim Apolonia Jedłówna, 1679 r. (Zap. Lub. 22 f. 991 i 58 f. 100). Paweł, pułkownik wojsk królewskich i Stefan Horodeńscy, pisali się z ziemią chełmską, na elekcyę Augusta II-go. ¶ Łukasz, towarzysz chorągwi usarskiej, został chorążym czerniechowskim 1697 r. Żonaty z Anną Rudnicką, umarł w 1704 r., w którym urząd chorążego otrzymał po nim N. Córka jego Domicella, 1-o v. za Mikołajem Siestrzewitowskim, 2-o v. za Janem Mycielskim, z którym zeznała 1718 r. zapis dożywocia w Chełmie. W 1707 r. uchwały zjazdu lubelskiego podpisał Stefan Horodyński, chorąży czerniechowski (Sig. 15 i 16; M. 217 f. 133). Apolonia, 1-o v. za Antonim Szymanowskim, miecznikiem dobrzyńskim, 2-o v. za Ludwikiem Bystramem, wojskim żytomierskim 1731 r. (Perp. Czers. 22 f. 70). Dominik, stolnik chełmski, zmarły przed 1775 r., żonaty był z Barbarą z Olizarów, z której pozostawił synów: Wincentego i Dominika: Matka synom odstąpiła 1791 r. połowę dóbr Olechniszki (DW. 107 f. 1005). Jan, Maryanna, żona Jakóba Srzedzińskiego, Małgorzata, Katarzyna i Teresa, dzieci Wawrzyńca i Katarzyny z Sobolewskich, kwitowali książąt de Nassau 1790 r. z odbioru sumy (DW. 106 f. 1303 i 1305). Bazyli kwitował Sierakowskiego 1793 r. (DW. 109 f. 825). ¶ Michał, dziedzic Wierszczycy w tomaszowskiem, 1815 r. Syn jego Maksymilian 1815 r. Kazimierz, ur. 1801 r., zmarły 1846 r. w Warszawie, syn Bazylego, legitymował się ze szlachectwa w Królestwie. ¶ Michał, wojski 1729 r., a sędzia ziemski wileński 1750 r. Syn jego Ignacy, pisarz sądów kapturowych wileńskich 1764 r., sędzia ziemski wileński 1765 r. Stefan, wójt łozdziejski, sędzia kapturowy województwa wileńskiego 1764 r. (Akta XIII) Jan, starosta czarnousowski i szarajowski i żona jego, Petronela z Moskiewiczów, zeznali 1769 r. zapis na cerkiew wierzchniańską (Akta IX). Michał, sędzia ziemski wileński 1794 r. ¶ Antoni, rotmistrz, z synami: Gabryelem, Mateuszem, Karolem i Michałem i Michał, sędzia ziemski wileński, z synami: Jozafatem, Kazimierzem i Onufrym, obaj synowie Ignacego i Feliks, rotmistrz, z synami: Michałem, Bogusławem, Janem, Józefem, Ignacym i Antonim, syn Dominika, wszyscy trzej wnukowie Michała, prawnukowie Łukasza, praprawnukowie Michała, podczaszego, syna Stefana, wnuka Łukasza, chorążego, Korczak Horodeńscy, dowiedli szlachectwa 1801 r., przed Deputacyą Wywodową wileńską. Rodowód
У 1567 р. на торчинському ринку ротмістр Бернат Любартовський побив кременецького війта Матиса Гришковського. Скаргу про це постраждалий заніс до “книг замку торчинського”, взявши відразу з них випис. Справа розглядалась “передъ врядом замковим местцким […], то есть перед паномъ Иваном Городинскимъ и перед паномъ Матысом Яцковскимъ, войтом, з радцами места торчинского”ЦДІАК України, ф. 25, оп. 1, спр. 9, арк. 70 зв. |
РОДОВОДИ ШЛЯХТИ > Г >
